[RPG • 100] House of the Dragon| Speeltopic - Speeltopics

27 juli 2024 - 15:38 ziggystardust is online

HOUSE
^{^{𝖔𝖋 𝖙𝖍𝖊 𝕯𝖗𝖆𝖌𝖔𝖓}}

╓┈♔◦☓◦☙◦♔◦☙◦☓◦♔┈╖
rollentopic
praattopic • praattopic II • praattopic III
praattopic IV • praattopic V • praattopic VI
speeltopic I
Map of King's Landing

Storyline

King's Landing is sinds Aegon's Verovering het centrum van de macht in Westeros. De jonge Targaryen koning Aegon the Conqueror veroverde Westeros samen met zijn queen-sisters en hun draken. Nu heersen zij vanuit de hoofdstad over het continent. Aan het hof van de Targaryen's verblijven de machtigste adelijken van het land, samen met hun hofhouding.

Nu, één jaar na de verovering van heel Westeros, is de grote zaal van de Red Keep rijk versierd met Targaryen-banners, drakenmotieven en weelderige bloemstukken. De zaal wordt gevuld met muziek terwijl adellijke families samenkomen om de eenwording van Westeros onder Targaryen-heerschappij te vieren. Ter ere van het éénjarig jubileum van Aegon's Verovering wordt een debutantenbal georganiseerd. Dit bal dient als een gelegenheid om huwbare edelen te presenteren voor potentiële huwelijken, waarmee allianties worden gesmeed en de stabiliteit van het nieuwe rijk wordt versterkt.

Regels van het Hof

Deze regels helpen om de orde, respect en veiligheid binnen het Targaryen hof te handhaven en zorgen ervoor dat het hofleven soepel en volgens protocol verloopt:

Basisinformatie

Deze RPG speelt zich af aan het hof in King's Landing, ongeveer 300 jaar voor de gebeurtenissen in "House of the Dragon".

Situatie voor Aegon's Vervovering - De Zeven Regerende Families

Vóór Aegon's Verovering (ook bekend als Aegon's Conquest) waren er verschillende grote huizen die over de Zeven Koninkrijken van Westeros heersten. Elke regio had zijn eigen heersende huis:

• Kingdom of the North (Het Noorden) - Het Huis Stark regeerde als koningen van het Noorden vanuit Winterfell.
• Kingdom of the Mountain and the Vale (De Vale) - Het Huis Arryn heerste over de Vale van Arryn.
• Kingdom of the Isles and Rivers (De Rivierenlanden) - Het Huis Hoare (House Hoare) regeerde over de Rivierenlanden vanuit Harrenhal.
• Kingdom of the Rock (De Westlanden) - Het Huis Lannister was het heersende huis in de Westlanden vanuit Casterly Rock.
• Kingdom of the Stormlands (De Stormlanden) - Het Huis Durrandon regeerde over de Stormlanden vanuit Storm's End.
• Kingdom of the Reach (Het Bereik) - Het Huis Gardener was de heersende dynastie in het Bereik vanuit Highgarden.
• Princedom of Dorne (Dorne) - Dorne werd geregeerd door verschillende vorstenhuizen, zoals het Huis Martell vanuit Sunspear.

Situatie na Aegon's Vervovering - Targaryen heerschappij

Na Aegon's Conquest waren er geen onafhankelijke koningen meer in de Zeven Koninkrijken van Westeros. Na Aegon's Conquest werden alle eerdere koninkrijken verenigd onder de heerschappij van de Targaryens. De titels van koning werden afgeschaft voor alle regionale heersers behalve voor de koning op de IJzeren Troon, dat is Aegon momenteel. Hij heert samen met zijn twee sisterqueens Visenya and Rhaenys. ~~Ja ze zijn siblings en met elkaar getrouwd.~~ De oude regionale heersers dienden als leenmannen van de Targaryen-koningen. De belangrijkste leenmannen van Aegon de Veroveraar waren:

• House Stark - Lords van Winterfell en het Noorden.
• House Arryn - Lords van de Vale van Arryn.
• House Lannister - Lords van Casterly Rock en de Westlanden.
• House Baratheon - Lords van Storm's End en de Stormlanden.
• House Gardener - Lords van Highgarden en het Bereik (voor hun ondergang in de Field of Fire).
• House Martell - Lords van Sunspear en Dorne (na hun vredige overgave).

Deze huizen, samen met andere regionale heersers, erkenden Aegon als hun koning nadat hij met zijn draken en legers Westeros had veroverd. Ze behielden een mate van autonomie in hun respectievelijke regio's, maar waren verplicht om Aegon te dienen en belastingen en troepen bij te dragen wanneer dat nodig was.

Personages

Rollen kunnen een highborn of een lowborn inwoner van King's Landing zijn. Ze kunnen zowel uit Westeros als Essos afkomstig zijn, al zullen de meeste leden van het hof afkomstig zijn uit Westeros.

High borns

Als hooggeborene ben je een lid van de adel en speel je een belangrijke rol aan het hof. Je kan een lid zijn van de Targaryen familie of een van de andere adelijke families in Westeros. Je kunt, maar dat hoeft niet, een van de volgende posities bekleden:

• ~~Hand van de Koning~~ - De belangrijkste adviseur en rechterhand van de koning, beheert de dagelijkse zaken van het koninkrijk.
• ~~Meester van de Wetten~~ - Toezicht op de handhaving van wetten en het beheer van gerechtigheid.
• Meester van de Munt - Beheert de financiën en schatkist van het koninkrijk, zorgt voor economische stabiliteit.
• Meester van Schepen - Verantwoordelijk voor de koninklijke marine en de verdediging van de kustlijnen van het koninkrijk.
• ~~Meester van Whisperers~~ - Verantwoordelijk voor inlichtingen en spionage, verzamelt informatie ter bescherming van het rijk.
• Lord Commander van de Kingsguard - Leidt de elite Kingsguard, zorgt voor de veiligheid van de koninklijke familie.
• Hoge Septoon - De hoogste religieuze figuur, biedt spirituele leiding en houdt toezicht op religieuze ceremonies.
• Warden - Adellijke heren die verantwoordelijk zijn voor de veiligheid en het beheer van specifieke regio's (~~Noord~~, Oost, Zuid, West).
• Hofdames - Adellijke vrouwen die de koningin en prinsessen dienen, hen assisteren met verschillende taken en gezelschap bieden.

Invullijstje High borns

Low borns

De Low borns werken aan het hof. Zij zijn niet afkomstig uit een adellijke familie, maar kunnen wel bastaarden van die families zijn. Alle low borns in de rpg moeten een baan hebben aan het hof, deze banen zijn :

• Drakenhouders - Verzorgen en beheren de draken van de Targaryens. [2/2]
• Rentmeesters - Verantwoordelijk voor het beheer van het huishouden, het toezicht op de voorraden en het coördineren van dagelijkse activiteiten. [0/2]
• Kamermeisjes/Kamerdienaars - Verzorging van de persoonlijke behoeften van edelen, zoals het schoonmaken van kamers, het voorbereiden van kleding en helpen met aankleden. [1/2]
• Keukenpersoneel - Koks, bakkers en assistenten die maaltijden bereiden voor het hof. [0/2]
• Staljongens - Verzorgen de paarden en onderhouden de stallen, zorgen ervoor dat de rijdieren klaar zijn voor reizen en evenementen. [0/2]
• Wachters/Schutters - Zorgen voor de beveiliging van het kasteel en zijn inwoners, bewaken ingangen en patrouilleren over het terrein. [0/2]
• Boodschappers/Koeriers - Brengen berichten binnen het kasteel en naar nabijgelegen locaties, zorgen voor soepele communicatie. [0/2]
• Entertainers - Muzikanten, dansers en narren die optreden voor het hof tijdens evenementen en bijeenkomsten. [1/2]

Invullijstje Low borns

Rollen

Regels van de RPG

• Het woordenminimum is 100 woorden.
• De huisregels van Quizlet en daarbij in het bijzonder het RPG-forum gelden uiteraard ook hier.
• 16+ is toegestaan, maar gelieve hier wel voor te waarschuwen zodat anderen het kunnen mijden als zij het liever niet lezen.
• Bespreek gevoelige onderwerpen op voorhand met je schrijfpartner.
• Als eternalsunshine niet online is, maakt de laatste die reageert een nieuw topic.
• Maximaal 3 characters per schrijver.
• Als ik 21 dagen niets van je hoor, stuur ik je een reminder PB.
• Als je 45 dagen niets post, wordt je char opgeofferd in een blood sacrifice.
• Reserveringen blijven 10 dagen staan.

When a Targaryen is born, the gods flip a coin.
One side greatness, the other madness.

[ bericht aangepast op 23 sep 2024 - 11:18 ]

and the spiders from mars

27 juli 2024 - 15:39 ziggystardust is online

ziggystardust 1060

EXACTLY 1 YEAR
^{^{𝕬𝖋𝖙𝖊𝖗 𝕮𝖔𝖓𝖖𝖚𝖊𝖘𝖙}}

╓┈♔◦☓◦☙◦♔◦☙◦☓◦♔┈╖

Debutantenbal ter viering van Aegon's Conquest

Datum: Vierde dag van de zesde maan, jaar 1 AC
Tijd: 20:19
Temperatuur: 15 graden Celsius
Locatie: Aegon's Fort, King's Landing

Beschrijving van het Feest
Het eerste officiële evenement georganiseerd door de Targaryens om het eenjarig jubileum van Aegon's Conquest te vieren, is een groots debutantenbal. Dit bal wordt gehouden in Aegon's Fort, de voorlopige residentie van de Targaryens, aangezien de Red Keep nog in aanbouw is. Het bal is bedoeld om de vrijgezellen van de adellijke huizen te presenteren en te introduceren aan het hof en elkaar. Visenya Targaryen heeft de meeste genodigden persoonlijk uitgenodigd, vaak samen met haar lady-in-waiting, Mya.

Aegon zelf zal echter niet aanwezig zijn op het bal. Hij is een enigma, zowel voor het gewone volk als voor veel hooggeborenen. Zijn sisterwives Visenya en Rhenys zijn daarentegen wél aanwezig.

Gastenlijst
Name | Position | Function if applicable | Nickname

Small council
Ten tijde van dit feest ziet de small council er als volgt uit.

Small council tea

Weer
Het weer op de avond van het bal is aangenaam koel, met een temperatuur van ongeveer 15 graden Celsius.

Gebeurtenissen van het Feest
• Aankomst van de Gasten: Gasten worden verwelkomd door de Targaryen-hosts en naar hun kamers begeleid. De eerste indruk van Aegon's Fort, met zijn imposante architectuur en strategische ligging, zet de toon voor de avond.
• Ontvangst en Welkomstwoorden: Visenya houdt een welkomsttoespraak waarin ze het belang van het bal benadrukt en het eenjarig jubileum van Aegon's Conquest viert. Ze hint subtiel naar de afwezigheid van Aegon, wat een gevoel van mysterie opwekt.
• Banket: Een luxueus banket volgt, met een overvloed aan gerechten en drankjes uit de verschillende regio's van Westeros. Dit biedt de gasten de kans om informele gesprekken te voeren en nieuwe banden te smeden.
• Privé Audienties: Sommige gasten krijgen de kans om privé-audienties te hebben met Visenya of Rhaenys. Deze ontmoetingen zijn cruciaal voor het bespreken van politieke allianties en mogelijke huwelijksvoorstellen.
• De Grote Dans: De debutanten, de mannelijke en vrouwelijke vrijgezellen, worden gepresenteerd en de eerste dans begint. Dit is een belangrijk moment voor de vrijgezellen om indruk te maken en potentiële allianties te verkennen.
• Optreden van Minstrelen en Bardes: Muzikanten en artiesten uit heel Westeros treden op, wat zorgt voor een levendige en feestelijke sfeer.
• Middernachtelijke Verlichting: Als de nacht vordert, worden lantaarns en fakkels aangestoken, wat een magische en betoverende sfeer creëert. De tuinen van Aegon's Fort baden in zacht, warm licht, ideaal voor nachtelijke wandelingen en intieme gesprekken.
• Afsluiting: Het bal eindigt officieel met een afsluitende toespraak van Visenya, waarin ze de gasten bedankt voor hun aanwezigheid en hoopt op vruchtbare allianties en vriendschappen die uit deze avond voortkomen.

Dit debutantenbal markeert niet alleen het eenjarig jubileum van Aegon's Conquest, maar ook een nieuw tijdperk van verbondenheid en samenwerking tussen de adellijke huizen van Westeros.

Situatie nu
Het is momenteel 20:19 uur en de grote dans is zojuist geëindigd. Alle vrijgezellen van de nobele huizen van Westeros zijn gepresenteerd, de muzikanten maken zich op om op te treden en de rest van de aanwezigen is vrij om te genieten van de avond op het bal.

Extra informatie
Het debutanten bal vindt plaats in de Grote Zaal van Aegon's Fort, met de aangrenzende Gouden Tuinen. De zaal is versierd met rode en zwarte tapijten, kristallen kroonluchters en elegante bloemstukken, terwijl de tuinen worden verlicht met fakkels en lantaarns, omringd door gouden bloemen en een fontein.

De gasten worden getrakteerd op een royale selectie van wijnen uit Dorne en de Arbor, geserveerd in kristallen glazen. Sterke dranken, zoals exclusieve vermouth en andere brouwsel, worden aangeboden naast verfijnde honingdrank met hints van citrus en fruit. Verfrissend water met een vleugje citrus of munt staat op elke tafel.

Hoewel gasten vrij zijn in hun keuze van kleding, dragen de meesten de kleuren van hun huis. Het merendeel van de aanwezigen uit King's Landing kiest voor de kenmerkende rode en zwarte tinten van House Targaryen.

Aegon of House Targaryen,
the First of His Name

[ bericht aangepast op 27 juli 2024 - 15:43 ]

and the spiders from mars

27 juli 2024 - 16:43 littlestorm is offline

littlestorm 425

Must be emasculating to be replaced by a teenage girl - Beatrix

27 juli 2024 - 18:24 lustforlife is offline

lustforlife 1039

mt
iiiiiii excited

love me until I love myself

27 juli 2024 - 18:32 Valkyria is offline

Valkyria 3960

MT *O*

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

27 juli 2024 - 20:03 Kiramman is offline

Kiramman 12068

Mt!
(waaw the first skip info is so extensive! love it!)

kindness is never a burden.

27 juli 2024 - 22:58 toothlesss is offline

toothlesss 938

sometimes, the scary thing turns out to be the most wonderful thing of all

28 juli 2024 - 0:42 littlestorm is offline

littlestorm 425

~~EMYLIA~~ MYA BARATHEON
You are made of dreams AND THIS WORLD IS NOT FOR YOU.
d r a g o n r i d e r ✘ lady-in-waiting to Princess Visenya

dress, hair: front, back ✘ with Domeric Bolton at the sidelines of the dancefloor

Emylia Baratheon en Raden Baratheon waren sinds hun kindertijd al onafscheidelijk, maar plotseling vandaag, en met vandaag bedoelde ze precies dit moment, kwelde hij haar als een vlieg die om je hoofd zoemt als je probeert een goede nachtrust te krijgen. Geen moment was het meisje erin geslaagd zijn beschermende ogen te verliezen tot het punt dat hij haar op de een of andere manier nog steeds van de andere kant van de kamer bekeek, haar in de gaten houdend als een havik. Het verwarde haar. Ja, ze was gewend aan zijn bewaking, maar vandaag was het anders. Hij liet haar gewoon niet met rust, maar bleef dicht bij haar als een schaduw vast aan haar voeten.
Ze voelde dat hij naar haar jurk staarde, wat inderdaad een gedurfde keuze was, maar zijn neerkijkende oordeel was gewoon onnodig. Ze probeerde naar hem te kijken en naar hem te glimlachen, maar hij ontweek haar ogen. Wanneer Raden haar wel zag staan, keek hij dwars door haar heen. Mya kon het hem niet kwalijk nemen dat hij niet naar haar toe kwam, hij was volledig opgeëist door een jonkvrouwe, maar die blik begreep ze niet... Die blik met een verborgen betekenis aan de jurk... Heeft hij achter haar rug om met hun vader over iets gesproken? Wat was er mis met de jurk? Hij had deze haar zelf gegeven?! Of nou ja... Het was eigenlijk een cadeau van haar vader. Vanmiddag nog... Het was nog voor het bal, in de middag, toen ze zich in haar slaapkamer klaarmaakte voor de grote dans die avond. Het was nog voordat ze de prinses zou helpen met aankleden, toen een klop op haar deur haar neuriën onderbrak. Het was Raden die om een of andere reden een jurk over zijn arm droeg.
''Ben je bezig, zusje?'' had hij gevraagd.
Mya fronste en draaide zich naar hem om. ''Nee...,” zei ze, niet echt zeker waarom hij naar haar kamer was gekomen, aangezien ze hadden afgesproken elkaar op het bal te ontmoeten, nadat ze Visenya had geholpen.
Raden stapte de ruimte binnen, naar haar bed toe. De jurk die ze van huis had meegenomen lag over het bed gedrapeerd. Hij was lichtgeel met lange mouwen en een korte sleep. Ze had hem al een keer eerder gedragen - voor een bal vorig jaar - daarna was hij niet meer gebruikt. Soms is het tijd om oude kleren uit de kast te halen, had ze gedacht toen ze zich voorbereidde. Ze had niet de intentie om vanavond de aandacht te trekken, ze wilde er gewoon goed en respectabel uitzien. De jurk lag nu vol verwachting op haar te wachten, maar werd plotseling opzij geschoven alsof hij niets was.
''Hé! Raden, je kreukt mijn jurk, wat doe je!?'' Haar jurk werd weggeschoven, en de nieuwe jurk van Raden nam de plaats in van de oude. Een lange jurk met parels, heel anders dan de jurk die ze in gedachten had en zou dragen. Waarom was haar broer plotseling zo geïnteresseerd in haar kledingkeuze? Hoe durfde hij?! ''Vader gaf me deze, hij zei dat hij wilde dat je hem vanavond zou dragen... Voor het bal.'' Raden keek naar de jurk en knikte, blij dat hij zijn taak had volbracht.
''Wit? Ik dacht dat we de kleuren van ons huis droegen... Geel en zwart? Waarom heeft onze vader wit gekozen voor mijn jurk?'' Haar vader had de avond ervoor uitgebreid gesproken over hoe belangrijk het voor haar en haar broer was om hun huis vanavond respectvol te presenteren. Hij gaf ze veel vrijheid, maar nu King's Landing vol zat met gasten, voelde hij de ogen op hem gericht alsof ze allemaal dachten dat hij gewoon bastaardbroer van de koning was. Hij uitte zijn stress bij hen, zijn kinderen, waardoor Emylia er op haar best uit wilde zien. De witte jurk was erg tegen zijn wensen in en verwarde haar... Steeds een beetje meer zo lang ze ernaar keek. Dit was niet de afspraak?
''Uhh... Ik- Hij-, weet je...'' Haar broer stotterde ongemakkelijk. Mya liep weg van de spiegel, waar ze haar kapsel in aan het maken was, naar hem toe. Raden ontweek haar echter, en streelde de jurk om er druk bezig uit te zien... Om niet naar haar te hoeven kijken, waarna hij zuchtte. ''Wit staat je goed, denk ik... En je verdient iets nieuws, zusje. Vanavond is een belangrijke avond en we willen allemaal dat jij de ster van de avond bent.'' Mya glimlachte, pakte de jurk van haar bed en legde hem netjes over haar arm heen. ''Hij is zeker mooi, maar ik weet niet zeker of ik de aandacht ga stelen of niet. Het is Visenya's avond. Alles wat ik vanavond doe, doe ik voor haar en haar harde werk.'' Raden had geglimlacht, gebogen en was weggelopen. Zijn zus had meer tijd nodig en daarna moest ze nog steeds Visenya gaan helpen.

Nu beoordeelde hij haar van de andere kant van de ruimte, volkomen onnodig. De grote dans was afgelopen en de erfgenaam van Storm's End had de jonkvrouwe waarmee hij de dansvloer had gedeeld een kus op haar hand gegeven, waarna hij richting zijn zusje liep. Mya had lief naar hem geglimlacht, blij dat ze eindelijk zijn aandacht had gewonnen. Hij had vervolgens naar haar gegrijnsd, maar... Iets zat hem dwars, dat zag je gelijk aan zijn driftige stappen, terwijl hij zich een weg tussen de mensen baande. Heftig in zichzelf met gesprek, maakte Raden Emylia bang. ''Is er iets mis?'' Zelfs de jonkvrouwe die hij achter had gelaten, keek verbaasd op alsof ze iets verkeerd had gedaan.
Raden kwam in een soort paniek bij haar aan, waarna hij haar bij haar arm pakte. ''Emylia, er is nog iets wat ik je nog niet heb verteld...'' Hij had iets gezien, iets op de dansvloer gemerkt of... Iemand? Hij haalde zichzelf bij zinnen, staarde haar diep in haar bruine ogen aan. De greep om haar pols versterkte, ze had geen kans om van hem te ontsnappen. Raden trok haar dichtbij hem, waarna hij al zijn moed leek te verzamelen.
''Zusje, weet je wat wit betekent?'' Opeens realiseerde ze zich de jurk. Hij oordeelde er niet over, het maakte hem bang. De jurk maakte hem bang. Het was geen oordeel, het was schuld, het oordeelde over zichzelf en zijn eigen daden. ''Broertje, wat heb je gedaan?''
Mya begreep het niet. Ze deed wat haar werd verteld. Wat werd er van haar verborgen gehouden... Wat was haar vanavond niet verteld? Ze fluisterde zachtjes, onbegrijpend: ''Wit wordt vaak geassocieerd met puurheid, perfectie, eerlijkheid, reinheid en een nieuw begin.''
''Ja... Jazeker. Zusje...'' Hij twijfelde, zijn blik ging haastig door de ruimte. Iets dat hij zag maakte zijn ogen groter. ''Er is iets dat ik je nog niet heb verteld... Denk eens na, alsjeblieft denk na... Ik heb papa beloofd niks te zeggen, ik heb het papa beloofd... Je moet me geloven hoe belangrijk beloftes in deze familie zijn...'' De jonkvrouwe was hem achtervolgt, smekend om nog eens een dans met haar broer te mogen delen. Hij had haar verward achtergelaten, waarschijnlijk was ze bang dat hij negatief tegen zijn zusje aan het praten was over haar. Misschien probeerde ze nu haar reputatie te redden, terwijl het niet nodig was. Raden kon niets anders doen dan Mya loslaten en knikken, beloven dat hij er meteen aankwam. Hij keek Mya nog één keer diep in haar ogen aan, ze moest nadenken... Nadenken over de jurk? Het is gewoon een jurk? Hij had toch gezegd dat ze gewoon wat nieuws verdiende? Raden liet Mya alleen, diep nadenkend achter. Wit...? Wit betekent puurheid? Voor wie moest ze puur zijn? Voor wie moest Mya zogenaamd rein, onschuldig en perfect lijken? Ze wilde haar broer achterna gaan, maar hij had zijn aandacht gefocust op de jonkvrouwe.
Ze staarde vanaf de zijlijn, op zoek naar Emrys. Haar stem van orde en rede had ze wel nodig, in deze plotselinge chaos die haar broer in haar hoofd had gecreëerd. Emrys kon haar altijd helpen en zin geven aan onzin, ze had haar vriend nodig om dit vreemde gedrag te bespreken. Haar ogen keken door de ruimte, maar elk gezicht dat ze zag, was niet van hen. Haar ogen waren gevangen, keken naar elke persoon, elke beweging, elke jurk, afgeleid door wat er om haar heen gebeurde, stuiterde ze plotseling tegen iemand op. Ze had niet gemerkt dat hij haar kant op kwam en liep volledig tegen hem aan. Niet wetend wat ze moest doen, was het eerste wat ze deed buigen. ''Het spijt me zo mijn heer, ik-...'' Toen ze opkeek, realiseerde ze zich dat ze het gezicht een beetje herkende. Een gezicht waar ze niet echt van hield... Maar voor vanavond zou ze haar meningen gewoon opzij moeten zetten. ''Mijn oprechte excuses... Ik denk dat we elkaar hebben ontmoet, maar je zult mijn naam waarschijnlijk niet meer weten. Ik ben Emylia Baratheon, heb je misschien... Mijn vriend gezien?''

[ bericht aangepast op 28 juli 2024 - 12:48 ]

Must be emasculating to be replaced by a teenage girl - Beatrix

28 juli 2024 - 19:24 toothlesss is offline

toothlesss 938

𝒍𝒆𝒕𝒉𝒊𝒂
^{^solani}

court musician and dancer • witch • 24 • dress with a red corset and without the split • with princes visenya • on the edge of the dancefloor

Het debutantenbal was al net zo’n wervelwind als de emoties die door haar lichaam stormden. De afgelopen dagen waren overvol gepland met van alles en nog wat, wat ze voor prinses Visenya moest doen. Het was een welkome afleiding geweest, maar het had er ook voor gezorgd dat ze hem plotseling weer zien nog geen plek had kunnen geven. Ze was er bijna van overtuigd geweest dat ze door alle drukte aan het hallucineren was, hij een figment van haar fantasie. En toch stond hij daar, dansend op de vloer, met de prinses van Dorne. Alsof hij nooit was weggeweest.
Alleen dat hij hier was, op het bal, kon slechts één enkel ding betekenen. Achter haar rug drukten haar nagels in haar nagelriemen. Het was aanlokkelijk om weg te duiken achter een van de pilaren en een glas wijn achterover te slaan. Of bij voorkeur iets wat nog sterkers was dan dat. Als ze echter daadwerkelijk aan het hallucineren was, dan zou alcohol daar enkel meer aan bijdragen.
En waar ze er normaal nooit onzeker over was, wilde ze ook wegduiken achter de pilaar omdat ze zich simpelweg niet goed genoeg voelde. In het formidable Noorden met de kleinere courts waren bepaalde dingen makkelijk genoeg om te vergeten. Alleen nu, tussen alle mooie highborn-vrouwen, in hun luxeuze jurken, voelde ze zich nietig en onzichtbaar. Iets waarvan ze rationeel gezien wist dat dat simpelweg niet de waarheid was, maar op dat moment was haar gevoel sterker dan de logica in haar hoofd. Op haar wangen bevond zich nog altijd een lichtelijk blos, van het terughaasten van de kamers van Prins Aenys en Prinses Alyssa, en enkele rebelse krullen hadden zich al ontrafelt van haar halfopgestoken lokken.
Met haar hoofd vol met overpeinzingen, merkte Lethia prinses Visenya pas op toen de blondine vlak naast haar stond. “Prinses,” ze maakte een vluchtige curtsy. “Uw ziet er oogverblindend uit,” vervolgde Lethia, uit welgemeenheid, en niet uit verplichting. De zwarte jurk van de prinses was bedolven onder de rode Targaryen draken, wat de lichtblonde lokken en paarse ogen van de jonge vrouw er enkel meer lieten uitspringen.
“Prinses Alyssa is nog steeds diep teleurgesteld dat ze vanavond niet op het bal mocht zijn,” vertelde ze Visenya. Een kleine glimlach speelde op haar lippen. Als de vierjarige Targaryentelg het voor elkaar kon krijgen, was ze zonder twijfel meegeglipt onder Lethia’s jurk. “Ik heb haar beloofd dat we haar een zeer uitgebreid verslag zouden geven van het bal, inclusief wat iedereen droeg.” Aenys, daarentegen, was zo in slaap gedompeld. “Dan bent u alvast gewaarschuwd. En ik heb de koningin beloofd om later nog te kijken of ze ook daadwerkelijk in dromenland zijn. Margaret is voor nu bij ze…” Het kamermeisje was zeer succes toegewenst. Prinses Alyssa kon bijzonder hard rennen en het zou Lethia niks verbazen als het kleintje later op de avond nog langs Margaret zou glippen.
Haar blauwe ogen gleden terug naar de dansvloer. Hij was de zaal doorgelopen en stond stil bij Emilya, die gekleed was in iets wat bijzonder veel weg had van een… bruidsjurk? Een steek in haar buik volgde en met een ruk draaide Lethia zich om, haar rug naar de zaal toekerend, zodat ze tafereel niet langer hoefde te zien. Hoe graag ze haar ogen ook op hem wilde leggen. “Volgens mij is het banket goed verlopen. Er was wel flink wat eten over, maar ik heb de keuken gevraagd om het nog niet weg te gooien. Misschien kan het nog uitgedeeld worden aan de bevolking, als good will van koning Aegon.” Lethia was na de afgelopen weken genoeg op haar gemak bij de prinses om dit soort dingen te opperen.
”Prinses?” begon Lethia aarzelend, na nog een vluchtige blik over haar schouder. “Ik dacht dat Lord en Lady Bolton aanwezig zouden zijn voor Huize Bolton. Niet de… erfgenaam?” Zoekend naar een bevestiging. Al zou het voor haar pas een bevestiging zijn wanneer ze hem met haar eigen vingers had kunnen aanraken.

all the lights are sparkling for her

[ bericht aangepast op 28 juli 2024 - 19:29 ]

sometimes, the scary thing turns out to be the most wonderful thing of all

29 juli 2024 - 14:04 littlestorm is offline

littlestorm 425

❛❛ Lord help anyone who stands in my W A Y; for I am not MERCIFUL, and I am not kind, and I am not afraid to make you WISH that I was.❜❜

𝖙𝖍𝖊 𝖌𝖔𝖑𝖉𝖊𝖓 𝖕𝖗𝖎𝖓𝖈𝖊
^{^{valerion targaryen}}

d r a g o n r i d e r ✘ heir to the iron throne

22 y/0 ✘ with The Lady Celia Lannister at the drinks table

Ik had mezelf in het middelpunt van de belangstelling bevonden tijdens de Grote Dans, letterlijk: wat waren Visenya's gedachten hierachter? De prins, een vrijgezel, omringd door alleenstaande dames die hem allemaal om zijn hand smeekten? Het maakte niet uit wie hij koos, de anderen bleven hen met jaloerse blikken aankijken. In de rij van dames die nog net niet zijn voeten kusten, merkte hij zijn blik zoeken naar Nehemia, uiteraard omdat hij dat moest doen - het waren de bevelen van de koning - maar ook om misschien een andere reden die hij nog niet begreep. Echter bleek deze reden al snel weinig van belang, sinds de schone dame werd bezet door een ander. Met een kus op haar hand viel zijn kans in duigen, waardoor Valerion al snel een stap naar achter zette, op zoek naar de eerste volgde in de lijn die hem kon afleiden van wat er onder de tafel speelde.
Want wat was er zich hier onder de tafel aan het afspelen? Waarom greep Valerion de eerste en beste vrouw bij haar hand om met haar te dansen? Wat kwelde zijn ziel zo erg dat hij zijn vlammen moest doven, voordat hij de kamer tot de grond toe zou afbranden? Het had allemaal te maken met de grijns die ser Manfryd Redwyne hem vanaf de andere kant van de kamer toewierp. Een misselijkmakende grijs van oor tot oor die macht aan het uitstralen was, omdat de opmerking die hij had gemaakt in het hoofd van de prins was gekropen. Een stille aanval die hem nu macht had gegeven, die Valerion hem zo hard probeerde te ontnemen, maar telkens faalde als die grijns zijn blik trok.

Het was nog deze middag dat Valerion zich had afgezonderd met wat ridders van de witte mantel en een paar andere mannelijke gasten van het bal. Ze hingen wat rond, oefenden hun vechtkunsten, schepten op over hun zwaarden en buikspieren, terwijl ze allemaal systematisch verloren van Valerion, want natuurlijk kon niemand de prins verslaan. Ze maakten allemaal grapjes, Valerion liet Valhan een korte tijd oefenen met Dark Sister, zijn valeriaanstaalzwaard, voordat de mannen een pauze namen en aan de kant gingen zitten, genietend van de hoogstaande zon die hen deed zweten. Sommigen maakten grappen over vrouwen, Valerion grijnsde er alleen een beetje om, maar negeerde ze grotendeels, totdat ser Redwyne zijn aandacht trok en ineens de naam van de prinses noemde. Voordat ser Redwyne zelfs maar verder kon gaan, stond Valerion al op zijn voeten. Het was doodstil onder de mannen, toen Valerion hem vroeg: ''what about my sister... Your princess?''
Zonder schaamte, ging Manfred Redwyne verder: ''Is het niet vreemd dat ze niet met jou getrouwd is, maar nog steeds vrij is voor elke man die binnenkomt en haar ten huwelijk vraagt? Misschien is ze zelfs vrij voor mij...'', lachte Manfryd, maar Valerion deed allesbehalve dat. ''Misschien waag ik mijn kans, wie zal het weten?''
In minder dan een seconde stond Valerion oog in oog met hem, oog in oog met de heer. Als hij een zwaard had gehad, was de tong van de bastaard uitgesneden en waren zijn ogen door kraaien opgegeten, maar nu moest Valerion zijn woorden als wapen gebruiken. Het enige wat hij met blote handen kon doen, was dreigen.
''I'll cut your tongue if you speak about her like this again. Mark my words, I'll come for you... You miserable piece of sh-''
Het was Valhan die de vrede bewaarde, de prins te pakken kreeg en hem liet terugtrekken. Geen gevecht was een overeenkomst, er zou geen bloed vloeien bij het vreedzame evenement. Echter waren de mannen uit op alles behalve vrede en zou Valerion zich niet weerhouden de prinses te beschermen, als deze heer of elk ander ook maar in haar buurt durfde te ademen. Valhan moest de prins beloven die avond te komen. Er was maar één man die hij genoeg vertrouwde met de bescherming van de prinses, maar belangrijker nog, één man die hem kon laten stoppen en nadenken over zijn daden. Valerion had wat bewakers omgekocht, ervoor gezorgd dat ze zijn beste vriend binnenlieten, zodat hij zich kon afleiden van zijn taken. Toen Valhan binnenkwam tijdens de dans, knikten ze even instemmend. Bijna was hij al nodig, want ser Redwyne dronk plagend uit zijn beker. De grijns was groter geworden en speels knipoogde hij naar de prins, die langzaam woedend werd.
Maar het enige wat Valerion vanavond kon doen, was ademen. Ademhalen en weglopen. Toen hij naar de Redwyne keek, gloeiden zijn ogen rood, groeide er vuur in zijn longen en het enige wat hij wilde doen was aanvallen, maar Valerion was geen draak. Een paar stappen terug, terug naar de wijn en het feest en het allerbelangrijkste: afstand nemen van zijn woede.

Hij stond aan de rand van de dansvloer, keek koud en doods in de ogen van de man die met zijn woede speelde, en liep achteruit naar de dichtstbijzijnde tafel die wijn te bieden had. Hij betrapte zichzelf erop dat hij een glas pakte, het vulde en leegdronk, om zijn boze geest te kalmeren, maar het lukte niet. Zijn ademhaling werd zwaarder, zijn handen waren tot een vuist gebald en hij stond op het punt om wat gezichten te slaan, toen hij besefte dat hij dat niet kon. Hij moest stoppen. Het had nu geen zin om te vechten. Om welke reden überhaupt, omdat de man te hard grijnsde? Omdat hij zijn wijn dronk? Hij had nog geen misdaad tegen Valerions wetten begaan. Het enige wat de jongeman kon doen was rustig afwachten en van het feest genieten. Valhan zou voor hem doen wat hij niet kon zonder woede.
Valerion zuchtte en begon te praten met de jonge vrouw naast hem. Ze was blond, in een kleur die hij mooi vond omdat het hem deed denken aan goud en alles wat dat waard was.
''I thought I had lost the gods favour until I met you.'' Hij glimlachte, ''something worth my time. You are looking too good to be true.'' Hij hief zijn hand op en opende zijn handpalm, om de hare te ontvangen en er een kus op te geven. Hij had niet door dat de mooie vrouw Celia Lannister was, een jonge dame die hij maar al te goed kende. Hij boog een beetje om niet intimiderend over te komen en wachtte tot hij haar in de ogen kon kijken, haar in de ogen sluitend, voordat hij haar later zou vragen met hem te dansen. Op dit moment zaten ze aan de drinktafel. Hij moest geduldig wachten.
Hij had geen idee welke schoonheid hem binnen enkele seconden zou worden onthuld...

×

×

×

×

×

×

×

×

×

×

×

×

×

×

×

×

×

×

×

×

×

The F I R E in my blood is both a blessing and a C U R S E. FOR I WILL ALWAYS NEED SOMETHING TO BURN.

He had a violent, uncontrolled temper, which sent him literally I N S A N E when he was annoyed, BUT HE WAS GOODLOOKING.

Must be emasculating to be replaced by a teenage girl - Beatrix

29 juli 2024 - 20:04 Valkyria is offline

Valkyria 3960

addalineoftextheretostoplosingthetopofmyletters
VALHAN MOON
^{𝓣𝓪𝓶𝓪𝓼 𝓥𝓪𝓵𝓪𝓻𝓸𝓼}
Sidelines | Doran

Tamas' blik schakelde tussen prins Valerion, waar hij kort terug naar knikte, en prinses Visenya terwijl hij de grote zaal betrad. En hoewel hij tot het bal toegelaten was om voornamelijk de veiligheid van die laatste te helpen garanderen, werden zijn ogen telkens terug getrokken naar de prins - wiens ergernis zowat tastbaar geworden was. Tentatief deed de merchant een stap in Valerion's richting, maar deze leek gelukkig zelf de aftocht te blazen. Hij wachtte nog een moment af, tot het duidelijk was dat de Targaryen erfgenaam voldoende afleiding gevonden had.
Toen Tamas trachtte opnieuw Visenya te spotten, ontdekte hij een ander figuur enkele meters bij hem vandaan. Hij keek even om zich heen en baande zich rustig een weg naar de jongeman terwijl hij nog steeds de Targaryen telgen in de gaten hield.
Wanneer hij Doran bereikt had, ging hij naast hem staan en kopieerde zijn houding; ogen plichtsbewust op de vloer gericht. Bij elke ademhaling raakten hun bovenarmen elkaar. Kippenvel verspreidde zich over Tamas' volledige lichaam. Hij deed zijn best zijn grijns te bedwingen, maar makkelijk was het niet.
Van alle personen die hij dacht in Kings Landing aan te zullen treffen, was Doran daar er niet één van geweest. De verrassing was echter alles behalve onaangenaam geweest.
"Heb je al gespeeld?" vroeg Tamas, hopend dat hij niet te laat was om Doran's muziekkunsten nog te kunnen aanschouwen. De man was een virtuoos met de harp, maar wanneer hij zong raakte hij de snaren van iedereen die hem horen kon. De merchant voelde zijn hart sneller slaan bij slechts de herinnering aan één van de liedjes die hem door de Dornish lijfwacht, terwijl ze zich terug getrokken hadden in zijn vertrekken, toegefluisterd werden.
Plots merkte hij op hoe Ser Manfred, wiens brute woorden eerder die dag ervoor gezorgd hadden dat Tamas hier überhaupt stond, wederom een uitdagende blik naar de prins wierp, en aanstalten maakte zich dichter naar de prinses te bewegen. Eens hij oogcontact met de whitecloak gemaakt had, liet hij zijn vingers op Wavecleaver dansen. Het bronzen heft van de dolk, omwikkeld met een bruin, lederen touw, stak fel af tegen de lichtblauwe kledij waarin Tamas zich voor de gelegenheid gehuld had. Redwyne bevond zich te ver van hem, om hem te kunnen verstaan mocht hij spreken. Maar woorden waren niet nodig in dit geval. Tamas' houding en stille belofte leken momenteel voldoende te zijn om de whitecloak op afstand te houden.
"Ser Fopdoodle*," mompelde Tamas stilletjes tegen Doran, in zijn best mogelijke Dornish, "is rather quick to run his mouth, but he forgets I would be quicker in pounding it shut for him."

[ bericht aangepast op 31 juli 2024 - 21:55 ]

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

30 juli 2024 - 17:24 ziggystardust is online

ziggystardust 1060

Visenya
^{^{of the House Targaryen

✦ . 　⁺ Master of Laws ⁺ 　 . ✦}}

Post I • 22 y/o • Aegon's Fort • Wearing • with Lethia

Je zou denken dat je als prinses van het Rijk en mogelijke opvolger van de troon alles kon krijgen wat je wilde. Visenya vond dat vies tegenvallen. De grote zaal van Aegon's Fort was feestelijk versierd, al haar aanwijzingen waren opgevolgd en alle aanwezigen hadden gehoor gegeven aan haar uitnodiging. De wijn die werd geserveerd was heerlijk, de muziek prachtig, maar Visenya had niet gekregen wat ze wilde.
Valerion hief zijn hand om die van Celia Lannister te ontvangen en daarna wellicht te kussen. Het was alsof ze keek naar het verbranden van het gepeupel door drakenvuur; een verschrikkelijk schouwspel waar ze niet van weg kon kijken. Waarom moest ze zichzelf zo peinigen en kon ze haar blik niet afwenden? Zo was het ook geweest toen Elaena aan haar geliefde Valerion werd uitgehuwelijkt. Zo was het ook na de dood van Elaena, sinds Ren steeds regelmatiger te zien was in het gezelschap van haar blonde prins. Visenya kon niet wegkijken.

Jaloezie stak haar, toen haar goede vriendin van huis Lannister de uitnodigende hand van Valerion aannam. Ze nam het Celia niet kwalijk. Celia was een knappe jonge vrouw en had een goede smaak in kleding én mannen. Bovendien zag Valerion er extra knap uit vanavond. Visenya voelde zichzelf staren en wist dat ze haar blik zou moeten afwenden om de geruchten aan het hof niet nog verder aan te wakkeren.
"Wijn," beval ze een van de vele bedienden die haar op avonden als deze achtervolgden. Zoals gebruikelijk voor de prinses hoefde ze niet lang te wachten tot ze kreeg waar ze om had gevraagd. Een glas met Dornse wijn vond haar hand en omringd door haar gebruikelijke entourage, minus Mya die zojuist door de erfgenaam van huis Bolton was aangesproken, probeerde Visenya zoveel mogelijk ruimte tussen haar en Valerion te brengen.

Zelf had ze zich keurig gedragen. Haar eerste dans was met de eervolle en trouwe Lord Commander of the Kingsguard geweest. "Dans met me," had Visenya de ridder gevraagd.
"Nee," was Emrys' antwoord.
Daarop had Visenya haar ogen gerold en haar hand uitgestoken naar de Lord Commander. "I command you to take my hand and share this first dance with me, Lord Emrys," beval Visenya zacht, haar stem zo zoet als de honingdrank die werd geserveerd vanavond.
Emrys was met de dans net zo enthousiast geweest als het verzoek erom. Visenya trok zich er niets van aan. Emrys' armen waren de enige mannelijke armen buiten haar familie waarin ze zich veilig kon voelen. Bovendien was haar keuze voor de Lord Commander een duidelijk teken dat Visenya geen van de vele huwelijksaanzoeken die ze had gekregen in overweging nam. De ridder had een eed afgelegd en zou nooit kunnen huwen; op haar beurt had Visenya na haar breuk met Cedrick, the Wicked Wolf, eenzelfde soort eed afgelegd, al wist niemand hiervan af. De enige die zij zou trouwen, zou Valerion zijn. Het deed er niet toe wat moeder had gezegd, of dat de High Septon een raaf had gestuurd met het advies de Targaryen huwelijkstraditie na de dood van Elaena in de ban te doen, Visenya wilde wat ze kende. Een huwelijk binnen de familie, waardoor haar claim op de troon zou versterken, in plaats van verzwakken.

Emrys was een slechte danser en Visenya irriteerde zich aan het gebrek aan souplesse van de ridder. Ze vervloekte de onhandige bewegingen van Emrys en nam zich voor Lethia op te dragen de Lord Commander te leren dansen. Een echte heer was niet alleen begaafd op het strijdveld, maar ook op de dansvloer.
"Keep an eye on my brother, will you?" zei Visenya aan het einde van hun dans. "We want his name to remain The Dragon's Right Hand, not the Realm's slu..." Visenya maakte haar woorden niet af, maar schonk Valerion een veroordelende blik over haar schouder. Het was maar goed dat Caraxes bij zijn kin in de Dragonpit was, anders was Valerion zijn leven niet zeker met de manier waarop hij Celia het hof maakte. Waarom deed de liefde zoveel pijn?
"We'll speak more later," Visenya haar toon verzachtte. Ze kneep in de hand van Emrys en zei oprecht: "Thank you for that dance, Lord Emrys. I know it's not your usual parté. Your efforts won't go unnoticed."

Visenya had de Lord Commander achter zich gelaten en werd snel omringd door haar entourage van bedienden en hofdames. Mya had zichzelf overtroffen met de vlechten die ze vanavond had gemaakt in Visenya's haar. De tiara, haar zwart-rode jurk versierd met geborduurde draken... alles klopte aan haar look. Later zou ze Mya bedanken voor haar uitmuntende werk, maar voor nu had Visenya nog een aantal zaken te regelen.
Lethia leek diep in gedachten verzonken toen Visenya haar naderde. "Prinses," zei Lethia met een vluchtige buiging. "U ziet er oogverblindend uit."
Visenya glimlachte tevreden. Als zelfs de hofdame het kon zien, was Valerion dan blind of zo?
"Prinses Alyssa is nog steeds diep teleurgesteld dat ze vanavond niet op het bal mocht zijn," vertelde Lethia met een kleine glimlach op haar lippen. Visenya's hart vulde zich met blijdschap. Haar jongere zusjes waren haar oogappels en ze kon niet wachten tot ze oud genoeg waren om mee uit vliegen te nemen op Caraxes. "Ik heb haar beloofd dat we haar een zeer uitgebreid verslag zouden geven van het bal, inclusief wat iedereen droeg."
"Oh, ik ben er zeker van dat ze alles over deze avond wil weten."
"Dan bent u alvast gewaarschuwd. En ik heb de koningin beloofd om later nog te kijken of ze ook daadwerkelijk in dromenland zijn. Margaret is voor nu bij ze..." Lethia's ogen dwaalden af en daarmee ook haar gedachten, dacht Visenya. Het was belangrijk dat Lethia scherp bleef vanavond, Visenya rekende op haar. Ze kuchte zacht om Lethia weer bij de les te halen. Haar gevolg viel stil. Hun grootste vermaak op een avond zoals deze waren de sociale interacties van de prinses, om er vervolgens net zo enthousiast over te praten als haar zusje deed over de jurken van het bal.

"Volgens mij is het banket goed verlopen. Er was wel flink wat eten over, maar ik heb de keuken gevraagd om het nog niet weg te gooien. Misschien kan het nog uitgedeeld worden aan de bevolking, als goodwill van koning Aegon." Sprak Lethia.
"Wellicht kun je ervoor zorgen dat het overgebleven eten wordt gedoneerd aan de bordelen van de stad?" Visenya had zich naar Lethia toegebogen om in High Valerian haar verzoek mede te delen. De vele bordelen die King's Landing rijk was, zouden niet moeten behoren tot de wereld van de prinses. Maar Visenya kon het niet helpen de bastaards die daar opgroeiden een warm hart toe te dragen. Ze deden haar denken aan haar halfbroer Rhaegar, een bastaard, en ze kon zich niet voorstellen dat hij zou moeten opgroeien in die armoedige omstandigheden.
"Prinses?" begon Lethia aarzelend, na nog een vluchtige blik over haar schouder. "Ik dacht dat Lord en Lady Bolton aanwezig zouden zijn voor Huis Bolton. Niet de... erfgenaam?"

Visenya nipte van haar wijn en volgde Lethia's blik naar de dansvloer. Domeric Bolton kuste de hand van Mya.
"Tja," begon Visenya. "Lord en Lady Bolton zijn helaas geen vrijgezellen, dus hen uitnodigen voor het bal zou nutteloos zijn. Als het aan mij lag, zouden er van sommige huizen alleen de Lord en Lady worden genodigd, niet het vrijgezelle nageslacht." Vervolgde Visenya. Ze hoorde de hofdames achter haar giechelen. Haar publiek was makkelijk vermaakt, desalniettemin genoot Visenya van haar optreden voor de dames. Tijd om het gegiechel luider te maken. "En met sommige huizen bedoel ik uiteraard Huis Stark. Die Wicked Wolf uit het Noorden is een schandvlek op mijn feest, maar een prinses kan niet álles krijgen wat haar hart zich begeert."
Haar opmerking had het gewenste effect. De Ladies in Waiting lachten en hadden voldoende input gekregen om over te spreken onderling.
"Voor hofdames geldt hetzelfde, stop met staren naar Lord Bolton." Met haar woordkeuze hintte Visenya op de toekomstige promotie die ze voor Lethia aan het voorbereiden was. Het was nog niet officiëel, maar kon niet wachten om het nieuws met Lethia te delen. "Ik weet dat hij een knappe verschijning is, maar ik moet op je kunnen vertrouwen vanavond, Lethia." Zei Visenya zacht zodat haar woorden alleen voor Lethia te horen zouden zijn. "Je weet nog wel wat je zodirect gaat spelen, toch?"

A Targaryen alone in the world
is a terrible thing.

[ bericht aangepast op 30 juli 2024 - 17:39 ]

and the spiders from mars

30 juli 2024 - 20:59 toothlesss is offline

toothlesss 938

𝔫𝔢𝔥𝔢𝔪𝔦𝔞
^{^{of the House Martell

✷ . 　* 𝔭𝔯𝔦𝔫𝔠𝔢𝔰𝔰 𝔬𝔣 𝔡𝔬𝔯𝔫𝔢 * 　 . ✷}}

Unbowed, unbent, unbroken

The words of House Martell

A promise to our enemies, and a challenge to our lovers

princess of dorne • second in line • 22 • dress in the colour of a sunset • bracelet • eyes made-up with kohl • with Lord Cedrick Stark • on the edge of the dancefloor

Paarden op een veiling, dat was wat ze waren. Nehemia had eerst geweigerd om ‘gepresenteerd’ te worden, tot Prinses Visenya haar vertelde dat dit ook voor de mannen geldde. Dat maakte het hele gebeuren iets beter. Iets.
Tyrek Lannister stevende op haar af en Nemi greep de eerste en beste, vrij hand in haar omgeving vast, om deze de vloer om te sleuren voor een eerste dans. Domeric Bolton was anders waarschijnlijk niet haar allereerste keuze geweest. Het was bijna op precies hetzelfde moment dat iemand anders haar vrije hand vastpakte. Valerion. De kus op haar hand, deed weinig om indruk te maken. Doran was going to have a fieldday with this. En wellicht had ze in een andere situatie Domeric’s hand losgelaten en die van de prins aangenomen, ware het niet dat ze aan de andere kant van de vloer zag hoe prinses Visenya Emrys mee te dansen nam. Haar kaak verstrakte en in splitseconde was haar keuze gemaakt. “De volgende is voor jouw, prins.” Geluidloos voegde ze er ’es’ aan toe. En ja, misschien was ze óók een tikkeltje peeved dat Valerion met wat knights een sword fighting event had gehouden, terwijl zij de gehele middag met Celia Lannister had gespendeeerd.
Met de hand van Domeric stevig vastgeklemd in de hare, trok ze hem met haar mee.
”So, do you like the kisses from the blonde babydragon?”
”Hmm, perhaps, but don’t fret. No need to be jealous.”
Ze wierp een blik op Domeric zijn lange mantel en dikke, zwarte kleding. “Didn’t they teach you it is quite a bit warmer here then up North?”
”It is not for me, but for the scantily clad ladies, for them not catch a cold.”
”How sweet of you. If I see one, I’ll definitely let them know your gracious offer.” She patted his cheek, a little bit harder than strictly necessary.

Gedurende de dans bleef het gebanter heen en weer gaan, al lette Nemi er op dat ze een lieflijke glimlach op haar gezicht hield. En elke keer dat ze ook maar in de buurt kwam van Emrys, keek ze straal langs hen heen. Ze had meer dan genoeg woorden voor de zogenaamd eervolle Lord Commander klaar staan – en wilde tegelijkertijd hun gezicht het liefst nooit meer zien.
De dans kwam ten einde, Nehemia maakte een lichte mock-curtsy naar Domeric, en ging glipte ze de menigte in voordat Tyrek haar opnieuw kon opzoeken. Voor hoeverre mogelijk, zou ze dan nog enkele feesten uitstellen. Ze had die middag al genoeg over hem gehoord van zijn zus.

Gewapend met een glas Dornse doorzochten haar ogen het publiek. Nehemia miste Doran aan haar zijde. Zeker na het zien van Emrys. Het was kaal en leeg, zonder hem, ook al wist ze dat hij wel in de zaal was. Ze had alweer genoeg om te bespreken met haar beste vriend.
Verlossing kwam in de vorm van Cedrick Stark, die alleen aan de rand van de dansvloer stond, zijn jongere zusje net bij hem weggekaapt. Ze deponeerde haar lege glas op een dienblad, nam er twee voor terug en wandelde naar de noordeling.
”Je ziet er uit alsof je dit wel kunt gebruiken.” Nemi forceerde het glas praktisch in zijn hand. “Deze blik op je gezicht, is die bedoeld om potentiele verloofdes uit je buurt te houden?” Nemi had hem zelden zo niet op zijn gemak gezien. “Want als je zo nors blijft kijken, dan gaat dat zeker werken.”
Het was al enkele jaren geleden dat ze hem voor het laatst gezien had. Cedrick zag er gezonder uit dan in zijn beruchte Wild Wolf-dagen, maar ook vermoeider. Het leek haast een leven geleden dat ze ooit met hém verloofd was. In de tijd voor de oorlog, voor de Starks door de knietjes gingen voor de Targaryens, voor Meria Martell de Starks als zwak bestempelde. En het was haast nog vreemder om er over na te denken, dat ze misschien nog steeds met hem verloofd zou zijn, wellicht zelfs al getrouwd, als de Starks zich niet zo makkelijk hadden overgegeven. Dan had Meria Martell niet nieuwe uithuwelijksplanning voor haar gemaakt, met Tamas Valaros. Dan was ze nu ook niet in Kings Landing geweest.
Nehemia tikte haar wijnglas tegen die van Ced en haar blikte verzachtte. Vragen hoe het écht met hem ging moest wachten tot een later moment, zonder luisterende oren in de buurt. “Dus, hoeveel feesten gaat het duren voordat er een gevecht uitbreekt. Wil je er op wedden?” Met zoveel ego’s op één plek ging het hoe dan ook een keer mis.

AND IF I GET BURNED,
AT LEAST WE WERE ELECTRIFIED

[ bericht aangepast op 30 juli 2024 - 21:07 ]

sometimes, the scary thing turns out to be the most wonderful thing of all

1 aug 2024 - 19:09 ziggystardust is online

ziggystardust 1060

DOMERIC
^{^{House Bolton}}

꒷꒦︶︶︶︶︶꒷꒦︶︶︶︶︶꒦꒷

A naked man has few secrets; a flayed man, none

Domeric voelde zich niet thuis op het bal. Villen van dieren, of mensen, was een stuk gemakkelijker dan manoeuvreren in de sociale slangenkuil die King's Landing heette. Domeric Bolton was slechts één keer eerder in de hoofdstad van het Rijk geweest. Samen met zijn vader was hij afgereisd naar het zuiden om de kroning van koning Aegon bij te wonen. Het was een belangrijk moment voor huis Targaryen, maar evenzo voor huis Bolton, had zijn vader hem verzekerd. Domeric was ten tijde van de kroning een jaar weduwnaar. Als het aan hem lag, zou een tweede huwelijk nog een tijd uitblijven, maar over zulke zaken besliste de erfgenaam niet zelf. Samen met vader had Domeric geklapt toen Aegon was gekroond door zijn zusters-vrouwen. Tussen de uitingen van vreugde van de aanwezigen had vader afkeurend gemopperd: "De koning heeft twee vrouwen, mijn zoon heeft er geen. Je brengt schaamte over de familie."
Op dat moment wist Domeric wist dat het geen zin had de recente dood van zijn vrouw op te brengen. Vader had op de begrafenis van Lyra al de eerste ontevreden opmerkingen gemaakt dat Domeric niet te lang moest wachten met het sluiten van een nieuw huwelijksverbond. "Als je een goede match verliest aan die hondsdolle Stark, kun je er zeker van zijn dat ik je onterf," zei vader "Een nutteloze zoon is beschamender dan een bruikbare bastaard."

En daarmee was de zaak afgedaan. Domeric kende de wereld slechts vanachter de banieren van de gevilde man. De harde taal die zijn vader sprak was niets vergeleken met de harde hand waarmee de Boltons hun land regeerden. Domeric had dan ook weinig te klagen. Desalniettemin kon hij niet voorkomen dat hij zich afvroeg hoe zijn leven eruit zou zien als hij kon trouwen met iemand die hij liefhad. Zijn huwelijk met Lyra was een debacle geweest. Ze konden elkaar niet luchten of zien, daarnaast was het huwelijk ook nooit bekroond met nageslacht. Hoe anders zou het zijn als hij kon huwen met iemand die hij graag zag? Iemand zoals Lethia...
Maar zowel Lyra als Lethia waren dood. Het was volledig nutteloos om zulke hoopvolle gedachtenspinsels te amuseren. Over de dood had een mens vaak geen controle en hetzelfde gold voor Domeric zijn huwelijkspartner. Het was aan de Goden.

De maanden na de kroning van Aegon had Domeric veel vaders en broers mogen ontvangen op Dreadfort. Velen wilden maar wat graag een alliantie smeden middels huwelijk, maar de dochters of zussen met wie Domeric in het huwelijksbootje zou moeten stappen waren nooit aanwezig bij de gesprekken. Het was een mannenaangelegenheid, had zijn vader hem geleerd. Domeric had dat vroeger geloofd. Lyra had hij voor hun huwelijksdag ook niet ontmoet. Of gezien. Maar na de initiële meevaller dat zijn aanstaande vrouw geen lelijke kikker was, viel haar persoonlijkheid verschrikkelijk tegen. Voor zijn tweede huwelijk had Domeric één belangrijke voorwaarde: hij zou zijn aanstaande vrouw leren kennen voordat het huwelijk zou worden voltrokken.
Huis Baratheon vond Domerics voorwaarde geen enkel probleem. Volgens haar vader en broer was Emylia een geweldige jonge vrouw. Ze woonde aan het hof in King's Landing en diende prinses Visenya als haar lady-in-waiting. Allemaal leuk en aardig, maar Domeric zou haar eerst ontmoeten.

Nu stond hij op het bal. Vanavod zou hij Emylia ontmoeten. Toch was zijn eerste dans met Nehemia van Dorne geweest. Dom wilde de ontmoeten nog heel even uitstellen. De drakenprins had Nehemia van hem willen kapen, maar Domeric had zijn claim al gemaakt en dus moest Valerion aftaaien. Domeric had de Dornse prinses eerder die week ontmoet en was gecharmeerd door de warme uitstraling van de prinses. Hij was nog meer gecharmeerd door de verhalen over exotische Dornse vrouwen en de geruchten over hun liefdeskunsten. Nehemia danste goed en haar jurk, die hem deed denken aan de zonsondergang, hing uitdagend aan haar lichaam. In het Noorden liepen vrouwen er niet zo uitdagend bij. Na Nehemia's hand opnieuw te hebben gekust na hun dans en haar te hebben uitgenodigd voor een privé diner in zijn kamers, moest hij de prinses van Dorne laten gaan. Voor nu.
Nadat een glas wijn eerst zijn hand had gevonden en daarna zijn lippen, liet Domeric zichzelf toe de opties te overwegen. De zaal was gevuld met aantrekkelijke jonge vrouwen. De een nog meer uitgedost dan de ander. Het strijdveld zou hij altijd verkiezen boven een bal, maar met deze dansende vrijgezellen zou de avond misschien toch niet zo erg worden als hij had verwacht. Celia van huis Lannister was vanavond even knap als Domeric haar herinnerde. Hij keek ernaar uit om haar beter te leren kennen. Voor Visenya kon hetzelfde gezegd worden, maar Domeric kreeg de kriebels van haar paarse ogen en incestueuze ouders.
Domeric dronk zijn glas in één teug leeg en vervloekte kort hoeveel kerels er aanwezig waren die zijn zicht verpestten. Zouden de Targaryens dames van plezier hebben ingehuurd voor de late uren op het feest? Domeric hoopte het maar. Eerder had hij al een knappe lady of the night van het Targaryen hof gesproken, maar haar had hij nog niet weer gezien. Jammer.

Lange rode haren verschenen in zijn zichtveld. Het was donderslag bij heldere hemel. Dom's glas wijn ontglipte zijn vingers bij het zien van zijn verleden. Het glas viel op de grond en barstte uiteen.
Lethia viel op in de menigte. Dat had ze altijd al gedaan. Domerics adem stokte. Haar lichte huid en zachte gelaatstrekken brachten hem terug naar de dagen waarop hij in liefde had geloofd. Dat geloof was gestorven met haar. Althans, dat was wat Domeric dacht. Zijn ogen hadden hem nog nooit bedrogen, kwam daar nu verandering in? Hij zag Lethia spreken met prinses Visenya op de levendige manier die hij van haar gewend was en waardoor hij als een blok voor haar was gevallen.

"Lord Bolton..?" Een onopvallende bediende bood Domeric een nieuwe Dornse aan en verbluft accepteerde Dom het glas. De scherven aan zijn voeten waren al opgeruimd, hij had het niet eens door gehad. Dit was niet waarvoor hij hier was vanavond. Verward draaide hij zich van Lethia weg en beende weg. Zijn hart klopte hevig en Lethia's betoverende voorkomen stond op zijn netvlies gebrand. Hij had haar gezien, maar ze was dood. Ze was dood. Morsdood. Net als Lyra. Zowel de heks als de engel van zijn liefdesleven waren gestorven en Domeric had er niets aan kunnen doen. Maar van Lyra had hij een lichaam gezien. Haar blauw geworden lippen en grauwe huid waren het bewijs dat Lyra's ziel (als ze die had) door de Old Gods was meegenomen. Van Lethia had Domeric nooit een lijk gezien. Kon het zijn...?
Een jonge vrouw in een witte jurk botste pardoes tegen Domeric op. Ze boog vluchtig. ''Het spijt me zo, mijn heer, ik-...'' begon ze aan een excuus. Domeric was nog te verstrikt in verwarde gedachten om te beseffen wat er gebeurde.
''Mijn oprechte excuses... Ik denk dat we elkaar hebben ontmoet, maar je zult mijn naam waarschijnlijk niet meer weten. Ik ben Emylia Baratheon, heb je misschien... mijn vriend gezien?'' Die woorden brachten hem terug in King's Landing. De flashbacks naar Lethia's lippen en troostende woorden na het overlijden van zijn broertje Royce verdwenen.
"Aren't you a pretty little thing?" was het enige wat Domeric kon uitbrengen. Het klonk bot en ongepast voor het feest, maar hij kon het niet helpen. Vleierij was niet aan hem besteed wanneer hij net een dode had zien opstaan uit de dood.
Hij kuste haar hand, pakte Emylia's arm en stak hem door de zijne. "Lord Bolton, heir of the Dreadfort and your betrothed," stelde hij zichzelf voor, terwijl hij haar ietwat te ruw voor een dame van haar postuur door de menigte trok. Hij kon Lethia niet opnieuw zien. Zijn ogen moesten hem wel bedriegen. Alle slachtingen in de oorlog waren zijn hersenen te veel geworden. De Old Gods hadden hem vervloekt. Hij zag geesten.
"Wie is die vriend van je? Misschien kan ik je helpen zoeken?" Vroeg hij aan Emylia, terwijl hij haar door de menigte heentrok.

Our Blades Are Sharp

[ bericht aangepast op 1 aug 2024 - 19:31 ]

and the spiders from mars

2 aug 2024 - 15:44 lustforlife is offline

lustforlife 1039

_{_{CELIA LANNISTER}}
THE LION'S PRIDE

Lady Celia Lannister of Casterly Rock • The Golden Daughter • 22 • dress and necklace • with prince Valerion • at the table with refreshments

Lord Baelish zijn donkerbruine ogen hadden wild over Celia's lichaam geraasd, terwijl zijn tengere vingers net iets te laag op haar heupen hadden gerust. Ze had met een charmante glimlach zijn warme adem, die voor zo vroeg op de avond al veel te erg naar Dornse wijn rook, geincasseerd. Het had de leeuwin moeite gekost om niet met haar ogen te rollen na de Lord zijn zoveelste "scherpzinnige" opmerking. Het was een godsgeschenk toen de Grote Dans eindelijk was afgelopen.
"Lord Baelish." Net wanneer de Lannister aanstalte wilde maken om weg te komen, klonk daar opnieuw zijn stem.
"Lady Celia, ik vroeg me af of-"
"Ik geloof dat mijn broer dringend naar u op zoek was, Lord Baelish. Ik zou hem, als ik u was, niet te lang laten wachten."
"Maar natuurlijk, my Lady." En met een simpele knik was Lord Baelish niet langer haar last deze avond.
Toen zowel little Lord Arryn als cunning Lord Baelish op haar af waren komen lopen, was de keuze met wie ze zou dansen snel gemaakt. Er was no way in hell dat Celia's eerste dans op dit debutantenbal met een 8-jarige ging zijn. Tuurlijk had ze liever een danspartner gehad met een meer gevestigde achternaam dan Baelish, maar Prince Valerion, Domeric Bolton en zelfs haar eigen broer waren al bezet geweest. Het stak haar dat die namen haar niet om de eerste dans hadden gevraagd. Het stak haar meer dat Lord Bolton haar zelfs over leek te slaan voor een tweede dans. Het was of all people Emilya Baratheon die zijn aandacht opeiste.

In een ruk draaide Celia zich om. Het maakte haar misselijk om te zien hoe een dochter van een bastaard zulke aandacht kreeg. Het hoorde niet. Als je het Celia vroeg hoorde het hele bestaan van House Baratheon uberhaupt niet. De blondine baande zich een weg naar de tafel met refreshments, waar ze haar eerste glas Dornse wijn vanaf pakte. Terwijl de wijn een warm spoor in haar keel achterliet, vonden haar ogen Lord Cedrick Stark. De man zag er misplaatst uit. Starks in King's Landing, ook dat hoorde niet. Gelukkig leek de ongelukkige wolf dat zelf ook te voelen.
''I thought I had lost the gods favour until I met you.'' Celia's lippen vormden een glimlach. Als de Goden ook maar enige sympathie hadden voor de man die achter haar stond dan was zij de laatste dame van het bal geweest met wie zijn pad was gekruisd.
''Something worth my time. You are looking too good to be true.'' Een regen aan complimenten was altijd de perfecte manier om een gesprek met haar te starten.
"Well, if you like me so much from behind, wait until you see my face," humde Celia zoet terug. De leeuwin draaide zich om en werd gegroet door een uitgestoken handpalm waar ze elegant haar hand in legde. Het duurde een seconde voor ze de sneeuwwitte lokken en huid van de man wist te herkennen. Snel maakte de blondine een curtsy. "Prince Valerion, what an honor to see you again." Met haar vrije hand maakte ze een gebaar naar de glorieus versierde ruimte. "This is all incredible. House Lannister is very grateful to be here."

GOLD RUNS IN OUR BLOOD

[ bericht aangepast op 2 aug 2024 - 16:06 ]

love me until I love myself

3 aug 2024 - 19:47 lustforlife is offline

lustforlife 1039

_{_{CEDRICK STARK}}
THE WILD WOLF

Lord of Winterfell • Warden of the North • 30 • with princess Nehemia • on the edge of the dancefloor

Vanaf de eerste stap die Cedrick deze ochtend in King's Landing had gezet, voelde hij zich misplaatst. De dichtbevolkte chaotische stad deed hem direct terug verlangen naar het open en overzichtelijke Noorden. Terwijl Huis Lannister, Huis Arryn en zelfs Huis Tully zich al minimaal een week in de akelige stad bevonden, was Huis Stark pas op de ochtend van het debutantenbal gearriveerd. Al stond Cedrick nu uitgeput aan de rand van de dansvloer, het was de juiste keuze geweest. Zijn ogen vielen op het glas dat in zijn hand rustte. Water met een vleugje citrus. De Cedrick Stark van twee jaar geleden zou zich omdraaien in zijn graf. De hectiek, anonimiteit en lust van de straten van King's Landing waren voor die wilde wolf paradijs op aarde geweest. De Cedrick Stark die zijn jongere zus nu de vloer op begeleidde voor de Grote Dans had echter een tijd terug ontdekt dat er belangrijkere dingen in het leven waren dan een overvloed aan drank of de blote dijen van een hoer.
Tijdens de dans staarden de doordringende ogen van zijn zus hem aan. "We are a long way from home, Ced. There is a lot of distance, too much distance between us and our allies. What if this was a mistake?" De man zuchtte. "Our allies in the North are diminishing by the second, Lys. Flocking to the Boltons side. We need new ones. Staying North and doing nothing but trusting the honor of our bannermen, that would be a mistake." Lyssandra´s donkere ogen verschoven naar een ander doelwit. Een die zich aan de andere kant van de ruimte bevond. "And the distance between us and our enemies?" Ced wist precies over wie zijn jongere zus het had. Bij het binnentreden van de zaal hadden zijn ogen de Bolton gelijk gevonden. Beelden van de afgeslachte lichamen van zijn vader en oudere broers hadden zijn hoofd overgenomen en met gebalde vuisten en kokend bloed wilde hij op de Northern Nightmare af stappen. Maester Luwin had hem tegen gehouden. Patience young wolf... this is not the battlefield... Het was lachwekkend. Alsof de Boltons hadden gewacht op een strijd in het veld. Luwins volgende punt had de Stark echter bij zinnen gebracht. Het laatste wat ze nodig hadden was het wrok van de Targaryens voor het verpesten van hun viering. De prins en prinses hadden zoals het was al genoeg redenen om hem niet te mogen.
"I guess we try and ignore them.. for now." antwoordde hij zijn zus eerlijk. Ced staarde langs Lyssandra's donkere lokken in de richting van de Bolton. Zijn tijd kwam nog wel. Hij zou -
Ongekende irritatie maakte zich van de Stark meester. Zag hij het nou goed? Was dat Nehemia Martell met wie Domeric Bolton aan het dansen was? Bij het zien van haar glimlach, gespeeld of niet, draaide zijn maag zich om. De Grote Dans eindigde en Lyssandra en Ced voegde zich weer naast Maester Luwin aan de rand van de dansvloer. "This is Court brother, don't forget that.." Ced haalde zijn schouders op. "So all morals go out the window once you step inside this Fort?" Maester Luwin knikte zwaarmoedig. "Yes.. they do, my Lord."

Niet veel later werd Lyssandra door Jonos Arryn de dansvloer op begeleid, stond maester Luwin bij Grand Maester Gawen en bleef Ced chagrijnig achter. Zijn eenzaamheid was van korte duur. ”Je ziet er uit alsof je dit wel kunt gebruiken.” Een glas Dornse wijn werd in zijn hand geduwd. “Deze blik op je gezicht, is die bedoeld om potentiele verloofdes uit je buurt te houden? Want als je zo nors blijft kijken, dan gaat dat zeker werken.” Zijn ex-verloofde en tevens de prinses van Dorne tikte haar glas tegen de zijne. De man haalde zijn schouders op. "What you see, is what you get. Of is dat niet helemaal de bedoeling in deze slangenkuil?" De dornse wijn gleed zonder moeite zijn keel in en de man zette zijn lege glas op een voorbij komend dienblad.
“Dus, hoeveel feesten gaat het duren voordat er een gevecht uitbreekt. Wil je er op wedden?” Met de bovenkant van zijn hand voog de man zijn mond af.
"Dat ligt eraan. Ben je van plan om vaker met Domeric Bolton te dansen? Want dan wed ik op maximaal 1." Cedrick schonk zijn goede vriendin een scherpe blik. "Waarom schenk je je eerste dans precies aan hem, Nehemia?"

THE NORTH REMEMBERS

love me until I love myself

Index RPG Actieve Topics Zoek