[RPG • 0] Experium || 36 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 18 dec 2020 - 17:09 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Het was niet moeilijk om Fire zijn gesprek te volgen met wie ook aan de andere kant van de lijn was. Haar gok was dat het Jester was. Fersephone was niet zo blij met haar leider om eerlijk te zijn. Ze had Fire nog nooit zo meegemaakt en ze was zelfs lichtelijk onder de indruk van de ontvlambare Fire. Ze had hem altijd zo beheerst en kalm gevonden, maar de normale Fire was hier ver te zoeken.
      Ze wreef even over haar arm heen, die aanvoelde alsof ze een uur te lang in de zon had liggen baden. Ze versnelde haar pas en liep achter Fire aan. Ze vond hem wel een beetje amusing zo op deze manier. Maar ze had het gevoel dat Fire beter niet nu Fox tegen kon komen en ze hoopte ergens ook niet dat het zou gebeuren. Het zou niet alleen voor Fox vervelend zijn, maar ook Fire zou in zijn eigen vingers snijden. "Zijn er problemen?" vroeg ze maar voorzichtig. Ook al wist ze allang hoe laat het was.

[ bericht aangepast op 18 dec 2020 - 17:20 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

8226 voelde een enorme opluchting toen ze Fox’ stem hoorde. Al de hele week had ze zich zorgen gemaakt en vanavond nog tien keer zo erg. Zeker toen hij tegen elven verdwenen was. Ze had geweten met wie hij toen was en het schuldgevoel had haar zo’n erge buikpijn bezorgd dat ze naar haar kamer was gegaan. Wat als er iets met hem gebeurde? Wat als Zebediah hem zijn afdeling weer liet aanvallen? Dan had zij daar aan bijgedragen!
      Gelukkig stond hij nu gezond en wel voor de deur. Wat haar zenuwen ook weer liet opspelen. De uitdrukking op zijn gezicht was ernstig terwijl hij normaal altijd zo vrolijk was. Ze stapte naar hem toe en liep met hem mee. Verder was er niemand, dus ze namen op de bank plaats. Fox draaide zich naar haar toe.
      ‘Was het je eigen idee om mij mee te vragen naar het bal?’
      8226 boog haar hoofd. Wat moest ze nou zeggen? Ze dacht aan het meisje op de foto. De dode Naamloze van de Rhino’s. ‘Waarom vraag je dat?’ vroeg ze ontwijkend.
      ‘Omdat iemand vanavond met me wilde praten. Iemand die wilde dat ik een date had die zich daar niet druk over zou maken.’
      Ze slikte moeizaam. Ze kreeg geen woord over haar lippen.
      Ze schrok toen de jongen plotseling haar hand vastpakte. Zijn huid was warm en liet een rilling door haar heen gaan. Vanbinnen was ze zelf ijskoud.
      ‘We zitten hier nu samen in,’ zei hij zacht. Zijn bruine ogen waren niet veroordelend, niet boos. ‘Je weet wie hij is. Wat hij gedaan heeft.’
      Het lukte haar niet om hem aan te blijven kijken. Schuldbewust wendde ze haar gezicht af. ‘Het spijt me, Fox,’ fluisterde ze. ‘Ik – ik was bang.’
      ‘Het geeft niet,’ antwoordde hij geduldig. ‘Waarom was je bang? Heeft hij je bedreigd?’
      8226 staarde naar beneden. Wat moest ze nou antwoorden? ‘Ik kan het niet zeggen,’ fluisterde ze. ‘Straks… Doet hij iets.’
      Fox gaf een kneepje in haar hand. ‘Hij bood zijn excuses aan voor wat er vorig jaar is gebeurd en wil het goedmaken. Ik weet niet of ik moet geloven dat hij veranderd is. En jij… Bent de enige – voor zo ver ik weet – die hem onlangs ook gesproken heeft.’
      Ze kneep haar ogen dicht. Kon ze hem vertrouwen? Hij moest weten waartoe Zebediah in staat was, toch?
      ‘Hij kwam een paar weken geleden naar me toe,’ zei ze zachtjes. Schichtig keek ze naar hem op. ‘Hij stelde allerlei vragen. Over jou en over de Panthers en de Lions. Hij wilde alles weten wat er tijdens ons feestje was gebeurd. En als ik niet meewerkte dan… dan…’
      Tranen sprongen in haar ogen. Vanbinnen woedde er een strijd. Ze wilde haar verhaal zó graag aan iemand kwijt. Het vrat al weken aan haar. En tegelijkertijd was ze zo bang…
      ‘Hij liet een foto zien van het verdwenen Rhino-meisje. Ze – ze was dood. En hij zei dat hij met mij hetzelfde zou doen als ik niet deed wat hij vroeg.’
      Ze voelde Fox verstijven, vlak daarna liet hij haar hand los en balde die tot een vuist. ‘Hij – hij liet je een foto zien van een dode leerling?’
      Ze veegde langs haar wangen, de tranen waren begonnen te rollen. ‘Ja.’
      ‘Heb je hem nog vaker gezien?’
      ‘Nee, niet zo vaak. Behalve de keer dat hij me vertelde dat ik je naar het bal moest meevragen.’
      Fox leunde verslagen naar achteren en wreef in zijn gezicht. Hij zag er boos en gekwetst tegelijk uit.
      ‘En de roos?’
      Ze schudde haar hoofd. ‘Dat vroeg iemand anders me. Die – die zei dat hij het voor een vriend deed.’
      Fox’ schouders spanden zich. ‘Wie heeft je dat gevraagd te doen?’
      ‘Ik weet niet hoe hij heet.’ Ze boog haar hoofd weer. ‘Een Buffalo. Hij kwam hand in hand met Onyx binnen vandaag.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Als hij had gedacht dat het geen grotere chaos in zijn hoofd kon worden, dan zat hij er compleet naast.
      Zebediah was geen spat veranderd – hij zat achter de dood van een onschuldig meisje.
      Nish werkte met hem samen. Nish die samen met Onyx was. Die vanochtend tegen hem gezegd had dat hij geloofde dat Kris nog leefde.
      Hij keek naar het doodsbange meisje tegenover zich en trok haar in een omhelzing. Hij vond het heel moedig van haar dat ze dit had durven vertellen en tegelijkertijd vond hij het ontzettend sneu dat ze dit met zich had moeten meetorsen.
      ‘Blijf maar doen wat hij van je vraagt,’ zei hij en hij wreef tussen haar schouders. ‘Hij zal nooit te weten komen dat je het mij verteld hebt.’
      Een tijdje bleef hij haar vasthouden, tot ze zich weer een beetje onder controle had. Hij wenste dat hij hetzelfde kon zeggen, maar zijn gedachten vlogen nu al helemaal alle kanten op.
      Onyx moest weten dat Nish voor Zebediah werkte.
      Dat die waarschijnlijk alleen maar bevriend met hem was geraakt om te weten wat er in Onyx en Jester omging.
      Nadat Fox zich nogmaals had verzekerd dat ze geen gevaar liep en dat ze Zebediahs spelletje voorlopig maar moest meespelen en dat hij ervoor zou zorgen dat ze beschermd werd, ging hij naar de campus van de Panthers. Zijn slaapkamer hing vol met plakkende spinnendraden, maar hij sloeg er geen acht op en pakte zijn iNet.
      Heel even schoot het door zijn hoofd om Merrin te bellen. Toen schudde hij dat van zich af. Dit ging veel te ver. Hij kon de jongen niet opzadelen met een geheim als dat. Bovendien was Adam ook een Naamloze, wie weet stond die straks ook wel op zijn lijstje. Fox klemde zijn kiezen op elkaar toen hij zich Zebediahs leugens weer herinnerde.
      Dat hij niets tegen de Naamlozen had.
      Dat het Maxwell was die hem zwart probeerde te maken.
      Hij zag op zijn scherm dat hij bijna tien gemiste oproepen van Jester had en voelde zich schuldig voor hoe hij op zijn vriend gereageerd had. Die had al eerder ingezien dat hij niet eens had moeten overwégen om ook maar een woord van Zebediah als waarheid te overwegen.
      Ik ben op onze kamer, typte hij met een naar gevoel in zijn maag. Ik moet met je praten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

‘Zebediah is op het terrein en heeft met Fox gesproken,’ bromde hij, terwijl hij in een stevig tempo naar de campus van de Buffalo’s liep.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zo ver was ze al, maar dat vertelde niet wat een woeste vuurtoren ging doen. Ze greep Fire bij de arm en zette haar hakken in het zand om hem af te remmen. "Wat ga je doen dan? De Lions campus is de andere kant op, net als het feest." Ze had absoluut geen idee waar hij heen wilde, maar er konden door zijn zekere pas maar twee opties zijn; of Fire ging zelf op zoek naar Zebediah (wat haar niet al te slim leek) of hij had het gevoel dat hij Fox ergens kon vinden. Ze moest maar proberen hem aan de praat te houden, zodat hij hopelijk wat zou kalmeren.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Naar de campus van de Buffalo’s,’ antwoordde hij bars. Hij zag er niet het nut van in om Fersephone nu uit te leggen wie Kris was en wat hij voor Fox betekende. ‘Maar als jij bij de Lions of je eigen campus zou willen kijken, zou dat fijn zijn.’
      Niet dat hij vermoedde dat Fox daar was, maar het had ook geen zin als ze als een hondje achter hem aan liep.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze snapte geen ene bal van hem waarom hij daar zou willen zijn? Zebediah was geen buffalo, zo ver ze wist was hij een Rhino. En ze zou niet weten waarom Fox daar zou moeten zijn. "En dan?" vroeg ze. "In mijn eentje hopen dat ik tegen Zebediah aanloop, dat hij niet een of andere opdracht in mijn hoofd plant en met mijn gave zijn nek omdraaien? Ik zou niet weten waarom hij daar zou zijn." Ze voelde in haar zakken en tot haar afgrijzen had ze niets bij zich wat haar tegen de opdrachten van Zebediah kon beschermen. En ook haar iNet had ze niet. Misschien moest ze de waarschuwing van Jester maar eens iets serieuzer nemen. "En daarbij, ik hoop dat ik het goed geraden heb, maar je had net Jester aan de lijn, toch? Ik neem aan dat mijn leider de rest van mijn house waarschuwt dat er een gevaarlijke gek rondloopt. Moet jij dat niet voor jouw house doen?"
      Ze wist niet of dat een goed idee was om nu van hem te vragen, maar dan gaf ze Fire een doel in plaats van dat hij woedend aan het rondstieren was. Ze moest hem waarschijnlijk gewoon even helpen helder na te denken, voor hij dingen deed waar hij spijt van kreeg. Daarnaast hoopte ze inderdaad maar dat Jester de rest zou waarschuwen, . Een ongerust gevoel nestelde zich in haar maag. Als Zebediah met Fox had gesproken, hij kon voor zoveel redenen naar school zijn gekomen. Wat als hij naar Romeo zocht? Fayr was sowieso dan zijn eerste aanknopingspunt, zij was als laatste met hem in contact geweest. Moest ze bellen? Ze was er toch niet gerust op.
      "Mag ik je iNet lenen?" vroeg ze ineens ongerust. "Ik heb de mijne in het panthershouse liggen. Werkte niet met mijn outfit, maar ik zou toch graag Fayr even willen bellen."

[ bericht aangepast op 19 dec 2020 - 11:54 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Als jij in je eentje tegen Zebediah aanloopt, blaas je gewoon zijn hoofd op voordat hij überhaupt zijn mond opentrekt.’ Fersephone was eerlijk gezegd de laatste waar hij zich druk om maakte. Als iemand zichzelf of anderen kon beschermen, was zij het wel. Hij negeerde de opmerking over het op de hoogte brengen van zijn afdeling. Hij kon er niet nu een bericht op uit sturen dat Zebediah rondliep. Behalve Fox wist niemand daarvan af en met hun dronken hoofden vielen ze dan straks iedereen aan die een beetje verdacht leek. Met tegenzin gaf hij zijn iNet aan Fersephone. Hij wilde gewoon doorlopen en Fox vinden, maar hij begreep ook wel dat ze zich zorgen om haar zusje maakte. Als Zebediah een beetje slim was – en dat was hij helaas – gebruikte hij Fox om Romeo terug te vinden en hij zag de jongen al doorgedraaid en schuimbekkend op Fayr af komen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Hoe hij zei was het wel heel makkelijk, maar ze verwachtte niet dat Zebediah zijn komst bij haar zou aankondigen, wetende dat ze met een vingerknip hem om zeep kon helpen. Ze nam de iNet van Fire over en tikte het nummer van haar zusje in. Toen die opnam, Fayr was beter in haar iNet bij zich houden dan zijn, kon ze toch niet helemaal de zorgen uit haar stem weren. "Hee, waar ben je?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij legde Maaya voorzichtig op het bed naast de zijne neer. Hij legde haar hoofd netjes op het kussen en plofte daarna op zijn eigen bed. Zijn eigen kussen zette hij tegen de muur aan en Yrla ging er met zijn rug tegenaan zitten. Hij liet zijn ogen over de pagina's gaan. Het was een hoop bullshit, vooral over dingen loslaten en het laten gaan. Alsof hij niet googelde als hem dat al gelukt was. Of dingen als; het is niet persoonlijk, praat erover met een goede vriend. Ja, dat ging absoluut niet helpen. En praten met Vienna had hij al gedaan, soort van toch?
      Yrla wilde net gefrustreerd zijn telefoon weggooien, toen zijn oog viel op iets anders. Dat betekent niet dat je het nu helemaal opgeeft om de ware liefde te vinden. Je geeft deze persoon op, maar je geeft het idee van de liefde in het algemeen niet op. Ware liefde, yeah right. Hij wist niet of dat iets was waar hij in geloofde, of zoiets wel bestond. Maar zijn verliefdheid op Fersephone wilde niet zeggen dat hij niet opnieuw verliefd kon worden, ook al was dit misschien de eerste keer. Of tweede. Die gedachte schudde hij meteen uit zijn hoofd. Dat was niet waar, toch?
      Yrla legde even zijn iNet naast hem neer. Opnieuw verliefd worden? Dat klonk makkelijker gezegd dan gedaan. In zijn hoofd ging hij alle meiden af die ten minste een beetje het vuur had wat hij zo leuk aan Fersephone vond. Hij kon er maar weinig vinden. Heel even gingen zijn ogen naar het meisje naast hem op het bed, maar hij schoot al van zichzelf in de lach. Nope, dat was werkelijk waar onmogelijk. Er moest ook nog wel een beetje fun in blijven zitten en met Maaya zou alles een enorm drama worden. Al zat daar wel een uitdaging in, maar ook hij moest af en toe toegeven dat een uitdaging te ver ging.
      Opeens danste het beeld van het roodharige meisje voor zijn neus, het meisje dat hem nogal verlegen vroeg of hij met haar naar het bal wilde. Yrla slaakte een diepe zucht. Hij had Evelin flink laten zitten vanavond en om eerlijk te zijn had hij haar niet op het feest gezien. Ze was niet echt zijn type, ze was te rustig en verlegen. Maar misschien moest dat het dan maar een keer zijn, een keer wat anders dan wat hij gewend was. Misschien was door de afgelopen jaren zijn eisen iets te hoog geworden. Hij keek nog niet echt uit om te moeten gaan daten, hij had geen flauw benul wat te doen. Maar Evelin was de eerste in jaren die oprecht interesse in hem leek te tonen, los van het feit dat hij onder de lakens daarna met ze zou duiken. Misschien moest hij het maar gewoon doen, al was het om zijn gevoelens voor Fersephone de das om te doen en die niet meer terug te laten keren.
      Hij trok zijn iNet van zijn bed af en opende een bericht naar Evelin. Het was ergens niet verkeerd idee geweest nummers uit te wisselen. Misschien moest hij ook maar zijn excuses aan haar aanbieden. Ze had met hem naar het feest gevraagd en hij had eigenlijk de hele avond niet aan haar gedacht.

Hee. Slaap je al?

Hij aarzelde. Moest hij zeggen dat hij naar haar gezocht had? Dat was ergens een leugen. Maar hij moest op een of andere manier haar aandacht trekken. Hij herschreef het bericht wel vijf keer, in de hoop haar niet nog verder te beledigen. En met nog een tweede stap achterop te beginnen.

Ik heb je niet gezien op het feest. Ik had gehoopt nog een dans met je te kunnen doen.

[ bericht aangepast op 19 dec 2020 - 14:49 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Dat was níet de reactie die hij verwacht had, en al helemaal niet een reactie waar hij ook maar een centimeter mee opschoot.
      Binnensmonds vloekend stopte hij zijn iNet weer weg. Nu had hij nog een extra deadline om Fox te vinden: vóórdat Fire dat deed. Jester wreef over zijn armen en draaide zich weer om naar de uitgang, waar net Merrin naar binnen wandelde. Zonder Fox. De jongen ving zelfs even Jesters blik en leek daar niet heel gelukkig mee te zijn.
      'Merrin, waar is hij? Is hij oké? Waarom is hij nu niet bij jou? Wat is er met Jeweetwel gebeurd?' De vragen rolden er achter elkaar uit en halverwege bedacht hij zich nog dat het waarschijnlijk niet zo veel zou helpen om die allemaal op Merrin af te vuren en dat die beter gebaat was bij een enkele vraag, in plaats van zes tegelijk. 'Nenya heeft voorspeld dat Fox in gevaar is, daarom doe ik zo paranoïde.' Jester stond op het punt om er nog een vraag aan toe te voegen (en dan duidelijk te bedoelen dat hij alleen maar antwoord op die wilde, maar kon zo snel er niet eentje kiezen en het risico was er nog steeds dat hij Merrin nog verder in verwarring bracht) dus hij deed het niet en bleef nerveus wachten op een antwoord.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Jep, daar had je het al. Niet echt waar hij zin in had gehad, maar hij kon ook wel zien dat Jester zich zorgen maakte. "Relax. Hij is gewoon een rondje vliegen. Hij wilde tijd om na te denken. Dit was een heftige avond voor hem." Merrin overdacht zijn zinnen en vroeg zich af of hij niet teveel sprak maar dat viel nog mee. Zo had hij drie vragen samengevat toch? En die laatste reageerde hij maar niet op, want dat antwoord wist hij niet. Of misschien was hij bang dat hij iets verkeerds zei.

[ bericht aangepast op 19 dec 2020 - 15:39 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Stilletjes staarde Fayr naar de rest van de leerlingen die gezellig stonden te kletsen of te dansen op de muziek. Het rietje van haar drinken liet ze steeds zacht tegen de rand van haar glas tikken, een beetje verloren in haar eigen gedachten. Niet voor het eerst schoot het door haar hoofd dat ze misschien gewoon beter terug kon gaan naar de campus, in plaats van hier te zitten. Misschien dat ze nog even kon lezen ofzo, of verder gaan met haar jurk.
      Dat klonk in ieder geval een stuk leuker dan in een hoekje van de feestzaal te zitten zonder vrienden. Fersephone was meteen achter Fire aan naar buiten verdwenen en niet veel later had Vienna Darian meegetrokken. Ze wist niet eens waar die twee nu waren. Niet dat een doodzonde was, maar blij was ze er niet mee. Darian bleef een Rhino. Hoe aardig die ook leken, die kon je niet vertrouwen. Toch?
      Het rietje danste weer rond het glas.
      Vienna had niet eens over haar schouder gekeken toen ze wegliep. Tot zover die meidenavond, dan.
      Geschrokken ging Fayr rechtop zitten en probeerde die gedachten vlug weer ver van zich af te denken. Zo moest ze niet denken! Ja, het was moeilijk dat haar vriendin zomaar was vertrokken met een jongen die Fayr voor geen cent durfde te vertrouwen, maar dat was nog geen reden om zo'n opmerking te maken. Of te denken.
      Ze moest maar een van de jongens aanschieten of die samen met haar terug wilden lopen naar de campus. Of misschien Nenya en Emil, want na een paar zoekende blikken rond de menigte kon ze niemand anders van de Panthers nog vinden. Behalve Dezi, maar dat was al helemaal rampzalig. Het meisje was niet nog een keer naar haar toegekomen voor dat litteken. En de keer dat ze dat wel gedaan had, stond plotseling Damon daar en voelde Fayr zich verschrikkelijker dan ooit. Dus die viel ook af. Ze moest het nog maar eens tegen Jester zeggen, eigenlijk. Wat er gebeurd was.
      Fayr keek naar het rietje. Het plastic was een vrolijk oranje. Ze kon de randen van de kleine druppeltjes sap nog zien. Als ze nou nog even wachtte tot er weer wat meer mensen terug waren, dan kon ze vragen of ze met drie terug konden gaan naar de campus. Alleen even wat tijd winnen. Kon ze in de tussentijd net zo goed oefenen met haar gave, toch?
      Eindelijk weer iets energieker nu ze een idee had wat ze ging doen, keek ze even of er niemand op haar lette en ging wat rechterop zitten. De zachte tinteling van haar gave werd al meteen wakker onder haar vingers, gretig om iets te doen te hebben. Het rietje hing stil tegen de rand. Als je erover nadacht, zat er eigenlijk een gat in. Het was niet een heel ding meer, maar het was op die manier kapot. Dingen met gaten waren kapot.
      Er keek nog steeds niemand.
      Fayr pakte het rietje zo nonchalant mogelijk vast en zond een miniscuul drupje van de energie door haar huid naar het plastic. Niet teveel, anders zou Phone merken dat ze iets aan het doen was. En het gat was niet zo groot, dus ze kon het best. Ze wilde dat het dicht ging. Weer heel werd, dus daar stuurde ze haar zoemende gave naartoe; helemaal naar de bovenkant. Even leek er niks te gebeuren. En toen, aan de randen, begon er iets te-
      'En, hoe zit het met die therapie van je?' klonk plotseling Damon's stem recht voor haar en van schrik liet ze het glas en het rietje vallen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      'Merr, als hij met Zebediah heeft gepraat dan is hij in gevaar. Als er een opdracht in zijn hoofd zit waar hij niet van weet, dan-' nouja, daar wilde hij liever niet over nadenken, om eerlijk te zijn. 'Misschien heeft Ze- Jeweetwel hem opgedragen de volgende keer midden in de lucht van een vogel weer naar een mens te veranderen, heb je daaraan gedacht? Ik moet hem vinden, oké? Relaxen is geen optie, niet voordat ik zeker weet dat hij zelf de regie heeft over zijn keuzes, in plaats van een psycho.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hij legde een hand op Jester zijn schouder, wat vreemd aanvoelde. “Jester, chill. Jeweetwel..” zei hij vragend, ergens begrijpend dat de naam om een of andere reden niet gezegd mocht worden. “... heeft hem niets aangedaan. Er is niets gebeurd en met Fox gaat alles prima. Zoals ik al zei, hij moet alleen nadenken over dingen. En als je hem zo erg op de huid zit, help je hem totaal niet.” Hij haalde zijn schouders op. “Hij komt wel naar jou toe als hij zijn hoofd op een rij heeft.”

[ bericht aangepast op 19 dec 2020 - 17:41 ]

---

It's never gonna happen, Guys.