|
Flashbacks naar de voorgaande avond glijden langs zijn netvlies heen alsof er een film voor hem afspeelt. De afleiding te groot en de spijt veel te klein. Hoe fout het ook was, en hoe fel het ook niet had mogen gebeuren het enige wat hem irriteert is het feit dat ze net voor het beste moment gestopt werden in hun daden. Fuck Eros.
Gezien Elias zo zijn les Frans zal hebben is hij op tijd op zijn motor gestapt richting William McKinley High School. Zijn motor parkeert hij waar hij dat altijd doen, waarna hij deze op slot zet. Met een geïrriteerde kreun wandelt hij het welbekende gebouw in, maakt hierbij zijn weg richting zijn kantoortje dat hij bezit als coach van het worstelteam. De helm beland met een luide klap op zijn bureautje, waarna hij deze alweer verlaat. Koffie, de drang naar koffie is te groot.
De lerarenkamer biedt hem een heerlijke warme kop, waarmee hij zijn weg maakt richting de Choir room om nog wat voorbereidingen te treffen. Enkele leerlingen die de gangen bewandelen beweegt hij soepel, haast op elegante wijze, tussendoor, voor hij uiteindelijk de betreffende deur opent en zijn blik eens rond laat glijden. De herinneringen aan deze ruimte zijn alleen maar goed te noemen, de vrienden die hij er gemaakt heeft is hij tot op de dag van vandaag nog altijd close mee.
De mok plaatst Elias op de piano, terwijl zijn voeten hem leiden naar de welbekende whiteboard, waar zijn hand direct de zwarte stift omklemt om deze direct van zijn dop te ontdoen. Na één simpele blik op het bord gericht te hebben beseft de nieuwe New Directions Director echter dat hij misschien wat langer na had mogen denken over een onderwerp voor hun eerste week met Elias voor hen, in plaats van Will Schuester. 'Fuck.' Het woord klinkt zacht onder zijn adem door, onhoorbaar voor ieder ander dan hemzelf.
Zelfs nu hij hier staat, de stift in zijn rechterhand geklemd, kan hij moeilijk bevatten dat hij nu echt deze taak op zich heeft genomen. Het feit dat Will voor privéredenen moest stoppen en hierdoor een opening te vinden was had Elias niet verbaasd. Niemand durft tegen Sue in te gaan, maar daar heeft deze Syrische man nooit problemen mee gehad. Vanaf zijn eerste dag is het een haat-liefde relatie geweest die een interessante dynamiek opgestart heeft tussen de twee.
Sue is zeker geen fan van Elias, maar dat is zeker wederzijds te noemen. De leerlingen zijn natuurlijk de eerste keus dat Elias ervoor gekozen heeft deze taak op zich te nemen. Nee, de muziek is de eerste, leerlingen nummer twee. En Sue hiermee onderdrukken is toch wel degelijk zijn nummer drie, want die vrouw verdiend het overduidelijk.
Hij grijpt nog even naar de mok koffie, waar hij een grote slok van neemt voordat deze weer teruggeplaatst wordt. Zijn vrije hand omvat zijn kin, wrijft even langs het baardje dat voelbaar is, voor hij zijn naam op het bord schrijft in sierlijke letters lang niet iedereen kent hem immers. Eronder schrijft hij het woord "voorstellen", maar deze wordt al direct weggeveegd. Een lage, diepe kreun verlaat zijn binnenste wanneer hij zo gauw niets bedacht krijgt. "je favoriete lied" wordt het volgende, waardoor hij zijn hoofd lichtjes kantelt. Hij zet een tevreden stap naar achteren, waarna hij de stift weglegt.
Elegant neemt Elias plaats achter de zwarte piano, begint wat weg te pingelen om het ivoor te voelen tot hij een vrolijk deuntje begint te spelen zonder echt te beseffen welk lied zijn vingers hoorbaar willen maken. Zijn ogen vinden de klok nog even, beseft hierdoor dat hij al gauw les zal hebben. En dat hij niets heeft voorbereid voor Glee. Het is een van zijn meest geweldige kwaliteiten, zolang zijn impulsieve kant niet opduikt zoals gisteravond. Dat herinnerd hem eraan dat de betreffende dame hier straks ook tevoorschijn zal komen. Fuck.
|