Ik zit in de knoop...met mezelf als schrijver - Story problemen

The soul needs autumn.

Waarom ben je bang? Uiteindelijk heb je niets te verliezen met wat te experimenteren met andere genres. Misschien is het inderdaad niet goed of origineel, maar je moet ergens beginnen, right? En uiteindelijk gaat schrijven ook om wat je er zelf uithaalt.
Ik ben nu bezig met het herschrijven van een kinderverhaal dat wrs niet makkelijk is om uit te geven (vanwege de thema's en de leeftijd van mn MC), maar het hielp mij wel bij het verwerken van de dood van mn oma. Mijn proeflezer vond de eerste versie heel saai, dus ja... Het was niet goed, het was niet mijn normale leeftijdscategorie (ik doe normaal YA), maar het hielp mij wel.
Dus ja... gewoon je gevoel volgen. Het is ook niet erg als je 10x opnieuw moet beginnen omdat het niet echt goed lijkt te werken. Soms is het in het schrijven ook gwn een beetje zoeken.

If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

Promare schreef:
Waarom ben je bang? Uiteindelijk heb je niets te verliezen met wat te experimenteren met andere genres. Misschien is het inderdaad niet goed of origineel, maar je moet ergens beginnen, right? En uiteindelijk gaat schrijven ook om wat je er zelf uithaalt.
Ik ben nu bezig met het herschrijven van een kinderverhaal dat wrs niet makkelijk is om uit te geven (vanwege de thema's en de leeftijd van mn MC), maar het hielp mij wel bij het verwerken van de dood van mn oma. Mijn proeflezer vond de eerste versie heel saai, dus ja... Het was niet goed, het was niet mijn normale leeftijdscategorie (ik doe normaal YA), maar het hielp mij wel.
Dus ja... gewoon je gevoel volgen. Het is ook niet erg als je 10x opnieuw moet beginnen omdat het niet echt goed lijkt te werken. Soms is het in het schrijven ook gwn een beetje zoeken.

The soul needs autumn.

Grace schreef:
(...)

Je hebt natuurlijk helemaal gelijk. En ergens weet ik dat ook wel, maar toch werkt de onzekerheid en angst blokkerend. Ik durf zelfs hier niets meer zetten omdat ik er bijna op voorhand van uit ga dat ik het toch niet afkrijg.

If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

Ik merkte aan mezelf ook dat ik op gegeven moment vast liep en niet verder kwam. Een aantal dingen die mij hielpen om weer te gaan schrijven:

*Misschien moet je minder hoge eisen eraan stellen. Gewoon weer even gaan schrijven voor de leuk - het niet delen met anderen, maar gewoon een verhaal voor jezelf. Een onderwerp voor jezelf en dan maakt het niet uit of het dan lijkt op een boek wat je net gelezen hebt. Je maakt dan in ieder geval schrijfmeters, waardoor het misschien weer lukt om wel te gaan schrijven als je er wel een serieuzer verhaal van wil maken.
*Ik lees een schrijversboek van Carry slee (hij was best geinig) - en zij raadde aan om elke dag gewoon een uurtje/half uurtje gewoon te gaan schrijven, zodat je schrijfmeters maakt. Zodat je in de schrijfflow blijft of deze weer een beetje op gang krijgt.
*Ga schrijven samen met iemand anders of doe mee aan een Rpg. Dit heb ik gedaan met het schrijversweekje dat ik weg was met de meiden. We zijn toen een RPG begonnen, gewoon voor de leuk en ik merk dat ik nu alweer ontzettend veel schrijfmeters maak. Het wordt uiteindelijk niet perse een echt verhaal, maar ik ben wel weer lekker aan het pennen. Misschien neemt het de onzekerheid ook wel iets weg, als je samen met iemand schrijft (:

* En anders; werkt het als je een plan van tevoren maakt? Ik begin hiermee, deze problemen wil ik in het midden en dit wordt het einde. Dan heb je misschien een richting om naar te schrijven. Ook werken soms brainstorm sessies heel erg. Zet een probleem of een personage op een blaadje en ga allerlei woorden opschrijven die je ermee associeert. De inspiratie komt dan misschien ook wel vanzelf op gang.
* Oh! En anders lees ook het boekje van Carry slee of een ander schrijversboek. Het boek hielp mij heel erg om weer op gang te komen met een aantal simpele tips, best geinig.

Ik hoop dat je hier wat mee kan ^^

It's never gonna happen, Guys.

Mij helpt het altijd om op voorhand te brainstormen met iemand anders, over je idee. Zo krijg je een nieuw perspectief op de zaken en bij mij groeit mijn motivatie om te schrijven altijd enorm als ik over het boek bezig ben (:
Als je dit iets lijkt, sta ik er ook voor open om samen een brainstorm-sessie te doen!

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Het helpt allicht niet, maar hierdoor ben ik ook vastgelopen. De valkuil is denk ik voor velen dat men te streng is voor zichzelf en als het ware ook in de stoel van de lezer gaat zitten. Begin eens bij waarover je wilt schrijven, welke woorden jij daarvoor geschikt vindt, want het is jouw verhaal. Lezers komen vanzelf, maar wees alsjeblieft niet te streng tegen jezelf! 🙂

26 - 02 - '16

Wat bijzonder om te lezen dat je iets wilt doen rondom het gemis van je mams. Ik herken dat heel erg. Ik ben mijn vader op 4 maart verloren, en heb hetzelfde. Ik wil er heel graag iets mee doen om te helpen bij het verwerkproces. Iets moois. Iets om trots op te zijn. En iets wat echt helemaal bij mij past.

Ik heb ook vage verhaalideeën rondom de relatie tussen een meisje en haar vader die al ongeveer een jaar door mijn hoofd spookt, maar ook ik weet het niet concreet op te schrijven. Ik heb ook het idee om een non-fictie verhaal neer te pennen, over het rouwproces en de herinneringen aan mijn geweldige vader. Maar dan denk ik.. dat is ook al zo vaak gedaan. Al die twijfels maken mijn hele houding passief. Ik heb het gevoel dat jij dit ook zo een beetje ervaart. Je wilt iets heel moois schrijven. Dat maakt je perfectionistisch en dat werkt misschien verlammend.

Het is zo jammer dat we als mens de onbevangenheid van onze jeugd verliezen. Vroeger schreef ik (net als jij, wat ik uit je verhaal opmaak) continu verhalen, aan de lopende band. Het boeide me toen niet of ze goed waren ja of nee.. ik deed het gewoon omdat ik het leuk vond en er trots op was. Ik zou zo niet direct advies aan je kunnen geven behalve het te blijven proberen. Wel zou ik het, als je daar behoefte hebt en dat leuk vindt, er verder over willen praten in de DM's. Wellicht kunnen we elkaar helpen!

Liefs!

ars moriendi

Gecondoleerd, Grace, en sterkte. Ik kan nu niet uitgebreider reageren dan dit, maar ik wil wel even vermelden dat je naar mijn mening een fijne schrijfstijl hebt. De frisse verwoording die je gebruikt, maakt het niet te zwaar of te langdradig, zelfs al is het wel een zwaar onderwerp.

[ heaven knows ]

Hoi iedereen,

Ik ga even wat algemeen reageren, dat vind ik dat gemakkelijker dan het topic vol te spammen (al kan Q dat misschien wel gebruiken )

Zoals je zelf misschien al merkt, klink ik al veel vrolijker. Toen ik dit topic maakte zat ik even heel diep. Emotioneel vind ik de Coronacrisis best zwaar. Ik ben afgesloten van mijn familie, net in een periode waarin ik merk dat ik ze nog steeds nodig heb. Natuurlijk bellen en videochatten we veel, maar dat is toch niet hetzelfde. Het gemis blijft. En wil schrijven ook nog is niet lukken, iets wat normaal mijn uitlaatklep is...

Ik heb eigenlijk jullie raad opgevolgd en gewoon tegen mezelf 'fuck it' gezegd. Eerst aarzelend, maar alsmaar overtuigender. Het resultaat? Ik heb al ongeveer 500 woorden geschreven en een groot deel van het verhaal in mijn notitieboekje neergepend. Niet in detail, meer in mindmap versie om het uit mijn systeem te hebben. Dit is echt grotendeels dankzij jullie en voor een klein stuk ook dankzij Liane Moriarty. Het geheim van mijn man is het laatste boek dat ik uitgelezen heb, vandaar dat zij zo'n grote invloed hier op heeft gehad. Ik heb altijd de druk gevoeld om goed te plannen en voorbereid te zijn. Bij het enige verhaal dat ik ooit heb afgemaakt, was dit dan ook het geval. Maar momenteel werkt dat niet voor me. En toen ik ontdekte dat ook zij gewoon spontaan begint met schrijven en vage ideeën heeft, voelde ik me zo opgelucht. En toen besefte ik ook dat ik eigenlijk al die fanfictions van vroeger ook spontaan heb geschreven, zonder een op voorhand duidelijk afgebakend schrijfparcours.

Terugkijkend op dit topic denk ik dat ik vooral een luisterend oor nodig had. Dus bedankt hiervoor. Mijn inbox staat altijd open voor jullie, al moet ik toegeven dat ik soms wel eh sporadisch enkele weken van Q kan verdwijnen.

The soul needs autumn.