[Rpg • 0] Experium || 10 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo Meisjes: • Maaya

Buffalo's Jongens: • Meisjes: • Kijo

Rooster

---

Speeltopic 1: Klik ^^
Speeltopic 2: Klik ^^
Speeltopic 3: Klik ^^
Speeltopic 4: Klik ^^
Speeltopic 5: Klik ^^
Speeltopic 6: Klik ^^
Speeltopic 7: Klik ^^

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 3 april 2020 - 18:44 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      De ijskoude manier waarop hij het bloed van het mes liet spoelen, alsof hij alleen maar even een vervelende verkoper had afgewimpeld, maakte alles alleen maar erger. “Wát?!” zei Jester, die een stap dichterbij deed. Ergens in zijn hoofd wist een deel van hem dondersgoed dat hij geen ruzie moest zoeken. Dat deel dat net een deurpost tegen z’n slaap geramd kreeg. Dat heel hard riep dat Onyx deze keer een més in zijn handen had en dat dat reden genoeg moest zijn om alle woorden in te slikken en te zorgen dat Onyx hem niet in een vlaag van woede gewoon maar neerstak.
      Ergens wist hij dat.
      Maar wat er over zijn lippen kwam, was heel iets anders.
      “Je had ook gewoon kunnen luisteren! Míj kunnen vertrouwen met een beter alternatief te komen, in plaats van alleen maar stomweg je eigen plan trekken, zonder dat het je een flikker kan schelen wat de gevolgen daar van zijn. We zijn toch een team? Dit soort fucking beslissingen maak je niet door de ander buiten westen te slaan!” Als hij iets in zijn handen had, dan had hij het nu naar Onyx gegooid, maar zijn handen waren leeg en de woede en boosheid maakten plaats voor verraad en teleurstelling.
      “Fucking hell, Onyx. Dit- ik zei toch- wattefuck ben ik voor jou? Iemand die af en toe eens wat wijsheden uitkraamt maar die je zomaar opzij kan schuiven op het moment dat mijn overtuigingen nét niet gelijk lopen aan de jouwe? Alleen je kamergenoot met wie je af en toe even lol kan hebben, maar wie je dus écht niet kan vertrouwen om een crisis mee af te handelen?” Zijn stem sloeg over. “Flikker toch een kuteind op.”

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx

Onyx veegde het mes droog aan zijn broek en stopte het weer op dezelfde plek terug. Morgen zou hij er een andere plek voor verzinnen, voor Jester hem weghaalde.
      'Blijkbaar ben ik toch niet zo'n teamplayer.' Hij trok zijn vest uit. 'Ze heeft iemand van ons verkracht man. Ik wist hoe ik ervoor moest zorgen dat ze dat niet nog een keer flikt en dat is me gelukt. En jij bent in een hoop dingen goed, maar niet in mensen pijn doen.'

[ bericht aangepast op 30 maart 2020 - 19:51 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Ongelovig staarde Jester zijn vriend aan. "Heb je überhaupt een woord gehoord van wat ik net zei?"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx

Onyx haalde zijn schouders op en ging op zijn bed zitten. 'Dat we vaak een team zijn betekent niet dat we altijd alles samen hoeven te doen. Dat is hoe ik er tegenaan kijk. Jij voelde je de vorige keer kut toen we die jongens een lesje leerde, ik wilde je gewoon een bezwaard geweten besparen.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "En je denkt dat ik me nu níet kut voel?" zei Jester ontzet. "Mijn beste en enige vriend slaat me liever bewusteloos dan dat hij naar me luistert. Een naamloze is in de kamer naast me verkracht, een draak is met een mes bewerkt, zint nu op wraak en heeft een hele afdeling om uit te kiezen en dan hebben we het nog niet eens gehád over Yrla's reactie als hij hierachter komt. We mogen van geluk spreken als al onze naamlozen over vierentwintig uur nog leven. Maar hé," zei Jester, "aside from that, I'm dandy."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx

'Ze doet niks meer met de Naamlozen,' antwoordde Onyx geïrriteerd. 'Denk je nou echt dat ik daar niet voor gezorgd heb? Het is me allemaal om die jongens te doen, man. Blijkbaar is er niet alleen bij mij een gebrek aan vertrouwen.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Ik denk dat voorspellen wat mensen gaan doen, de gave is van 8102. Niet die van jou." Alle energie leek uit hem weg te vloeien en hij staarde Onyx verslagen aan. De boosheid was weg. Maar wat er nu door hem heen ging, voelde erger. "Ik weet dat het je om 8175 ging. Maar dit was niet de manier." Jester schudde zachtjes zijn hoofd en griste toen een shirt van de stoel. "Ik ga naar buiten." Zonder nog een seconde te wachten, draaide hij zich om en beende met het shirt in zijn hand de deur uit.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx

'We zullen nog wel zien of het niet de manier was,' antwoordde Onyx. Hij knipte het nachtlampje uit. Jester zou wel bijdraaien, als hij zag dat Dezi iedereen vanaf nu met rust liet. Soms moest er gewoon hard opgetreden te worden, anders zou ze echt niet stoppen. En de onderzoekers kon het geen moer schelen dat er hier verkrachters rondliepen, dus íémand moest de zwakkeren in bescherming nemen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Achteraf gezien had hij zijn exit beter kunnen plannen. In zijn dunne pyjama broek en een t-shirt was ondertussen niet echt aangenaam meer buiten, maar Jester vertikte het om weer terug naar binnen te gaan. Blote voeten of niet. Eerst zijn gedachten maar weer eens op een rijtje krijgen, dan pas kon hij überhaupt weer functioneren als normaal mens.
      Iets waar Onyx blijkbaar niet toe in staat was.
      Jester wist niet waarom dat zo ontzettend stak. Uiteindelijk had Onyx dit gedaan om 8175 te beschermen, dat zou toch vooruitgang kunnen heten. Maar de manier waarop hij reageerde, gewoon zomaar zijn eigen plan doortrok en niet eens ín leek te zien dat Jester hier problemen mee had. Onyx leek misschien wel zijn emoties uit te kunnen zetten, maar Jester niet. Absoluut niet.
      Hij liep ondertussen op automatische piloot zijn vaste rondje over het terrein. Toen het meer in zicht kwam, stopte hij voor de eerste keer. Hij liet zich aan de kant van het water op het gras zakken. Met zijn vingers zocht hij naar de kleine stukjes grind en keilde de steentjes zo hard hij kon over het wateroppervlak. Sommigen ketsten helemaal niet, anderen een paar keer.
      Yrla kon het beter dan hij.
      Daar wilde hij al helemáál niet over nadenken.
      Uiteindelijk waren de steentjes op en keek Jester alleen nog maar over het water uit. Hij wilde best Onyx' vriend zijn. Maar dat kwam van twee kanten, toch? En als Onyx het niet eens kon opbrengen om naar hem te luisteren, waarom moest Jester het dan blijven proberen?
      Omdat Maaya met de logische connecties in zijn hoofd heeft gekloot.
      Dat was ook echt niet een excuus voor alles.
      Hij deed het voor een goed doel.
      Met het risico de rest volledig te verkloten.
      Dezi verdiende het.
      Hij kwam aanzetten met een fúcking mes.

      Het duurde lang voordat hij eindelijk opstond en weer terug liep.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Merrin

Hij had al een kut nacht achter de rug gehad, maar nu hij eindelijk een beetje had geslapen, voelde hij een trap in zijn zij, waardoor hij uit bed viel. Hij kwam terecht op zijn stuitje en voelde de pijn door zijn ruggengraat trekken. Hij kreunde van de pijn en bleef even gepijnigd op de grond liggen. "Ik heb echt mijn nacht niet," mompelde hij tegen zichzelf. Hij schudde de slaap van zich af en keek naar Adam, die als een bang schaapje opgekruld tegen de muur lag. Meteen was hij klaarwakker. Hij vergat de pijn die door zijn rug ging en struikelde terwijl hij overeind probeerde te komen. Vlak voor Adam bleef hij zitten, bang om hem aan te raken. "Rustig, Adam. Ik ben het, Michiel. Er gebeurt je niets. Je bent in je eigen kamer. Ik doe je niets." Hij probeerde zo rustig mogelijk tegen zijn vriend te praten, al was zijn angst ontzettend aanstekelijk. "Adam, ik doe je niets..."

---

It's never gonna happen, Guys.

Romeo

Nieuwe dag, nieuwe kansen. Hij trok zijn rode T-shirt over zijn hoofd heen en sloeg Julia over zijn schouder. Vandaag zou hij gewoon ervan nemen om heerlijk te spelen, meer plannen had hij niet. De jongen trok zijn iNet uit zijn zak en keek naar de tijd, acht uur. Oh, zijn belofte! Hij zocht naar Fayr haar iNetnummer en tikte razendsnel een berichtje in. Goedemorgen Beauty, lekker geslapen?. Met een grijns verliet hij de kamer. Het spel was begonnen...

---

It's never gonna happen, Guys.

Vienna

Ze werd veel vroeger wakker dan ze wilde. De zon piepte tussen de gordijnen door en had haar veel eerder wakker gemaakt dan gehoopt. Haar hoofd voelde zwaar aan van de brakke nacht, haar ogen dik. Vandaag zou ze waarschijnlijk niet heel productief zijn, gelukkig was het zondag. Er hoefde vandaag geen lessen gevolgd te worden. Ze keek door haar wimpers heen naar Fayr in het andere bed. Als Fayr nog zou slapen, bleef ze nog even liggen. Als Fayr wakker was, kwam ze er wel uit.

---

It's never gonna happen, Guys.

Yrla

Hij was ontzettend trots op zijn werk. Veel ondergoed had het meisje niet, waardoor het een lange slinger was geworden. Maar alsnog hing haar ondergoed prachtig uitgehangen over de tafel heen waar straks alle panters kwamen te zitten. Hij ging bij Yara zijn ontbijt halen en natuurlijk was hij een van de eerste. Geen enkele ziel zou erover nadenken om zo vroeg na het bal weer op te staan en aan zijn ontbijt te beginnen. Yrla begon net aan zijn pannenkoeken, toen net een andere leerling binnen kwam lopen. Oke, hij was ook net zo gek als Yrla.
      Hij begon net aan zijn vijfde pannenkoek, toen de jongen met een grijns tegenover hem kwam zitten. Yrla trok spottend een wenkbrauw op naar de zwartharige jongen tegenover hem. De jongen keek even met zijn leigrijze ogen om zich heen of er echt niemand was, toen hij met de deur in huis viel. "Ik hoorde dat je Zeb wilde spreken. Hij wacht op je, morgenavond, 10 uur bij de heuvels." Yrla was te verbaasd om iets terug te zeggen. De zwartharige jongen leek enorm op zijn gemak echter en begon aan zijn yoghurt. Yrla slikte zijn pannenkoek weg en leek eindelijk zijn stem teruggevonden te hebben. "Jij kent Zeb?" De zwartharige jongen tegenover hem schudde zuchtend zijn hoofd en keek hem arrogant aan. "Ondanks het feit dat je gave snelheid is, Yrla, lijk je sommige dingen maar traag door te hebben." Yrla voelde de haren op zijn huid overeind gaan staan. Ergens wilde hij vragen hoe de jongen tegenover hem zijn naam kende, maar dan kreeg hij waarschijnlijk een soortgelijke opmerking. Hij zweeg, totaal uit zijn doen doordat hij hier niet op voorbereid was geweest. Uiteindelijk namen de twee ook stilzwijgend afscheid, zonder elkaar nog een keer aan te kijken.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam

Michiel. Het was Michiel.
      Geen Dezi.
      Geen Azumi.
      Gewoon zijn kamergenoot. Zijn beste vriend.
      In zijn bed.
      Adam begreep er niets van. 'Waarom - waarom lag jij in mijn bed?' Zijn ogen flitsten door de kamer, hij had het gevoel dat hij aan het hallucineren was. Michiel kon toch onmogelijk écht in zijn bed hebben gelegen?
      Voorzichtig raakte hij zijn keel aan, praten deed pijn. Hij voelde zwellingen, de aanraking liet hem ineenkrimpen van de pijn. De huid was vettig, alsof iemand het met zalf had ingesmeerd.
      Nu pas merkte hij dat hij helemaal niet naakt was, zoals in zijn droom, maar dat hij een onbekende trui aan had. Hij wilde het uittrekken omdat hij het hartstikke warm had, maar zodra hij zijn armen omhoog deed, schoot er een afschuwelijke pijn door zijn bovenlichaam en hij liet kreunend zijn handen weer zakken.
      'Wat is er gebeurd? Ik - Ik...'
      Zijn gedachten gingen weer terug naar gisteren. Naar het bal. De kus van Vienna en Michiel. Zijn eigen kus met Dezi.
Dezi's slaapkamer, waar...
      Hij kneep zijn ogen dicht. Nee, daar wilde hij niet aan terugdenken.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin

Hij keek zijn vriend peilend aan. De ergste angst leek voor nu even verdwenen, maar Merrin wist niet zeker of hij dit wel aan hem kon vertellen. Toch, Adam zou toch wel achter de waarheid komen. "Onyx kwam je gisteravond de kamer binnenbrengen. Je was onderkoeld. Samen met Jester heb ik je op proberen te warmen. Ik lag naast je in bed, omdat je dat vroeg." Hij had het toch gevraagd? Merrin hoopte maar dat hij zich het niet ingebeeld had deze nacht. Dat zou vet raar zijn. Nu hij zich bewust was van zijn gevoelens, was er om een of andere reden een extra belading op zijn daden gekomen. Hij wist dat Adam niet op jongens viel, er zelfs van walgde. Misschien had hij zijn vriend gisteravond verkeerd begrepen. Wat als hij nu extra van hem walgde? "Sorry als je het vervelend vond," zei hij aarzelend.
      Toen hij de jongen zag stuntelen met de trui stak hij twijfelend een hand naar hem uit. "Moet ik je even helpen?"

[ bericht aangepast op 30 maart 2020 - 21:47 ]

---

It's never gonna happen, Guys.