Ik word niet depressief als ik mensen weg zien gaan met vrienden op Facebook of er goed uitzien of leuke reisjes maken of zo, dus in normale omstandigheden heb ik niet echt last van Facebook want het interesseert me ook niet echt, dat iemand die ik al 10 jaar niet meer gezien heb is gaan zwemmen naar Centerparcs. Maar ik vind Facebook niet goed als relaties uitgaan of er liefdesverdriet is, aangezien niet iedereen Facebook verstandig gebruikt. Mensen gebruiken het om je jaloers te maken, om te tonen hoe goed ze het doen en hoe jij niemand bent in hun leven. Veel mensen worden ineens soms een beetje crazy op Facebook als hun hart gebroken is en het doelwit zijn van hun Facebook- campagne is niet altijd tof. Ik vind dat Facebook mijn gevoelens beïnvloed en niet in een positieve manier. Het is zo gemakkelijk om Facebook te gebruiken als raam in iemands leven als er geen andere vorm van contact meer is en omdat het geen juiste weergave is, kan het allemaal kwetsend of gênant worden. In zo'n situaties vind ik Facebook echt niet goed. Meestal zie je niet wat je wilt zien op Facebook in dit soort omstandigheden en is het niet eens de realiteit en dat kan wel depressieve gedachten voeden. Het is ook moeilijker om los te komen van mensen. Je kunt ze blokkeren maar dan kunnen ze een extra account aanmaken om je een chatbericht te sturen met ik mis je terwijl je er net wat verder begon te gaan. Het is zo gemakkelijk om verbonden te blijven of om jezelf naar beneden te halen en je te vergelijken met knappe figuren die bikini - foto's posten op hun eigen profiel en veel reageren terwijl jij aan de buitenkant staat en geen vorm van contact meer hebt. In break - ups wordt je van Facebook niet bepaald vrolijk.... zeker omdat je al niet goed in je vel zit in zulke fases. Dat kan je zelfvertrouwen inderdaad aantasten.
[ bericht aangepast op 30 maart 2019 - 16:07 ]
Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.