Hulp bij vriend.... - Liefde, Vriendschap & Familie

Hoi allemaal!

Ik heb al 3,5 jaar een vriend. En ik ben echt heel verliefd op hem ik kan echt niet zonder hem. Maar vanaf november doet hij heel raar. Hij heeft constant stemmingswisselingen, bepaald letterlijk wat ik doe.
De stemmingswisselingen zijn echt verschrikkelijk! Ik heb dysthyme, (chronische depressie) en ik kan nooit op hem rekenen. Natuurlijk is hij niet mijn emotional support of therapeut. Maar ik bedoel dat ik nooit kan rekenen op hoe hij zich zal gedragen., Soms is hij heel blij en gezellig en leuk. En dan in een seconde tijd kan dat compleet omslaan, is hij chagrijnig wil het uitmaken ben ik een leugenaar en niks waard en hou niet van hem en weet ik het allemaal.
Het ene moment zit hij in de bus van school en zegt dat hij er zo is, het volgende moment word hij boos en zegt dat hij niet komt. Soms is hij ook numb en zegt dat hij dood wil, maar is dan weer niet depressief en heeft er geen rede voor. Ik heb wel eens gevraagd of hij niet naar de huisarts wil of een therapeut. Maar als ik het alleen maar voorstel word hij zo boos!

Nu gister was ik bang dat hij misschien cheatte, hij praatte de hele week bijna niet tegen me, ik mag nooit op zn mobiel kijken als ik uberhaupt naar de tijd kijk trekt ie m al snel weg, hij praat bijna niet, is veel weg. Dus ik vroeg alleen of hij een foto van zichzelf wilde sturen. Ik zei dat het was omdat het valentijnsdag was en ik hem niet eens had gezien... Maar eigenlijk was de rede om te zien of hij wel echt thuis was zoals hij zei. Natuurlijk had hij het meteen door maar in plaats van iets te sturen werd hij zo boos! Eerst bedacht hij een miljoen redenen waarom hij het niet kon sturen. En ik zei dat bevestigd alleen maar mijn vermoeden. Hij werd echt heel boos want hoe durf ik dat te denken en weet ik het allemaal. Maar hij zit in een klas met alleen maar meiden en gaat daar ook regelmatig mee uit. Ook heeft hij daar vroeger vaak gelogeerd terwijl hij tegen mij loog dat hij moest werken oid.
Dus mij zelfvertrouwen is erg laag, en dan word hij ook nog eens op alle kleine dingen boos;. We wilden voor mijn verjaardag uit eten maar hadden nog geen datum. Met mijn ouders zou ik ook uit eten en had hiervoor wel een datum bedacht. Natuurlijk werd hij toen boos van wij zouden op die dag blablabla... Terwijl dat helemaal niet was afgesproken? Maar hij probeert me te manipuleren en bij mijn ouders weg te trekken.
Ik weet gewoon niet wat ik moet doen... Ik zou gewoon willen dat hij naar een therapeut zou gaan, dan zou hij zichzelf waarschijnlijk ook een stuk beter voelen. Maar als ik er uberhaupt over begin word hij al boos. Ik dacht eerst een briefje aan zijn dokter te geven tijdens de volgende afspraak (in het ziekenhuis, omdat hij vroeger ziek was en nu op controle moet en ik ga vaak mee.) Maar ik dacht, dan kan zij ook niks doen want hij mag er niet achter komen dat ik het heb gezegd want dan maakt hij het uit (heeft hij al gezegd) maar iemand anders kan het ook niet gezegd hebben.

Ik ben gewoon radeloos! Ik wil heb gewoon helpen, voor hem, voor mezelf, voor onze relatie. Maar ik weet absoluut niet hoe.

Heeft iemand advies in deze onmogelijke situatie?

Magic is believing you can make anything happen

Wow, wow, ik lees een hoop rode vlaggen om eerlijk te zijn. Ik snap absoluut dat je van hem houdt, maar hij heeft duidelijk gemaakt dat hij niet van plan is te veranderen. Is dit wat je wilt voor de rest van je leven? Het klinkt ontzettend vermoeiend en het feit dat je je probeert weg te houden van je familie doet mijn alarmbellen rinkelen. Ik denk dat wat je kunt doen is een deadline geven, om te zeggen: "als je niet naar therapie gaat, is het over" maar ik denk dat ik al weet hoe dat zal aflopen. Ik denk dat je van mijn verhaal wel kunt aflezen wat ik je eigenlijk wil aanraden. Zorg ervoor dat je veilig bent, want wat je zegt maakt me een beetje ongerust.

Rest in Peace, Son of Gondor

Mijn advies: maak het uit. Deze man is niet goed voor je.

[ bericht aangepast op 15 feb 2019 - 10:55 ]

No growth of the heart is ever a waste

Tja, wie ben ik om te zeggen dat je bij hem moet blijven of niet? Dat moet je uiteindelijk zelf beslissen.
      In mijn opinie, is het toch goed eerst van te voren eens goed aan te geven aan hem wat je allemaal dwars zit (zonder verwijtende manier). Dit is geen gezonde relatie en het is iets wat jij totaal niet nodig hebt met je dysthymie, dat zuigt enkel meer energie uit je.
      Mijn advies is: probeer eerst goed na te denken of deze relatie gezond is voor jou en of je het wilt (ongeacht waar hij aan kan mankeren en zijn dingen)? Schrijf de goede en slechte punten op van de relatie en hem. Vanuit daar kun je verder beslissen wat voor acties je kunt ondernemen. Wil je verder gaan met hem? Schrijf de dingen op papier waar je tegenaan schopt en bespreek die met hem. Vertel hem op een rustige manier dat je er wel voor hem wilt zijn, maar als er niets veranderd dan... [insert de ultimatums die je hebt ingevuld].
      Hij zit duidelijk érgens mee, of dit nou het vreemdgaan is of een depressie of iets anders, hij moet er iets aan doen.
      Ben je met de beslissing gekomen dat je wilt stoppen met hem? Vertel hem dat op een rustige manier. Hoe dan ook, er moet duidelijk iets veranderd worden aan deze situatie, want dit is voor beiden een ongezonde relatie.

Don't walk. Run, you sheep, run.

Ik snap dat je van hem houdt, maar deze jongen zit overduidelijk een beetje in de knoop. Als hij niet naar jou wil luisteren terwijl jij het probleem aankaart, moet je je afvragen of je dit er allemaal wel bij wil/kan hebben, zeker als je zelf ook dysthymie hebt....

[ bericht aangepast op 15 feb 2019 - 14:59 ]

There are poems inside of you that paper can't handle

SonOfGondor schreef:
Wow, wow, ik lees een hoop rode vlaggen om eerlijk te zijn. Ik snap absoluut dat je van hem houdt, maar hij heeft duidelijk gemaakt dat hij niet van plan is te veranderen. Is dit wat je wilt voor de rest van je leven? Het klinkt ontzettend vermoeiend en het feit dat je je probeert weg te houden van je familie doet mijn alarmbellen rinkelen. Ik denk dat wat je kunt doen is een deadline geven, om te zeggen: "als je niet naar therapie gaat, is het over" maar ik denk dat ik al weet hoe dat zal aflopen. Ik denk dat je van mijn verhaal wel kunt aflezen wat ik je eigenlijk wil aanraden. Zorg ervoor dat je veilig bent, want wat je zegt maakt me een beetje ongerust.

26 - 02 - '16