Ik ben samen met iemand die seksueel misbruikt is en het is een gigantisch onderdeel van mijn eigen leven, weliswaar op een totaal andere manier, maar toch, ik ondervind er last van. Ik kon het absurde gedrag van mijn vriend lange tijd niet plaatsen. Ik denk niet dat hij andere mensen dichtbij kan laten, alleen mij vertrouwt hij, maar zelfs ik heb het gevoel dat ik niet altijd helemaal toegang heb. De afstand dat dit soort slachtoffers houden, de isolatie... De drempel die ze hebben om iemand anders in vertrouwen te nemen met zoiets, is torenhoog. Dat komt omdat pedofielen de psychologie hebben om de verkrachting af te schuiven op het slachtoffer, het zijn meestermanipulators. Ook is het zo dat misbruikte kinderen seksuele stimulatie (niet mentaal maar fysiek genot) kunnen ervaren, uit biologische reactie niet omdat ze het wouden, maar dat de pedofiel dan dat tegen hen gebruikt en zegt dat ze het misbruik zelf ook wilden. Er zijn veel schuldgevoelens, verantwoordelijkheidsgevoelens, de pedofiel legt de schuld van de verkrachting altijd bij het kind. Is vaak een manipulator met veel aanzien, het slachtoffer word vaak niet geloofd. Kortom: die verhalen die aan het licht komen moeten heel wat dapperheid en vaak jarenlange worsteling gekost hebben. Niemand die seksueel misbruikt is geweest, heeft het gemakkelijk met zoiets onder daglicht te brengen. Als mensen dan eindelijk dat punt van heling bereikt hebben, moet je ze niet publiekelijk opnieuw de grond in boren met zoiets delicaat.
Slachtoffers kunnen vaak ook helemaal niet hun dader confronteren, omdat ze schrik hebben dat alles opnieuw geminimaliseerd en ontkent zou worden en dat zou hun opnieuw verwonden. Of de zaak dichthouden omdat het klimaat te onveilig is, zorgt ook voor een grotere doofpot. De dader zou toch WEER worden beschermd, als prioriteit worden genomen. Slachtoffers terugsturen naar de plek waar ze net van uitgekomen zijn, heling tegenwerken. Een grote wond die slachtoffers hebben is dat niemand hen ooit gelooft, niemand hen valideert. Als iemand echt een pedofiel is, maar je geeft hem het voordeel van de twijfel, dan minimaliseer en verwond je deze ernstig beschadigde mensen nog meer. Zeker als het publiekelijk is. Het is belangrijk om hen te geloven, het niet te minimaliseren en hun kant te kiezen. Ik geloof dat seksueel misbruik een plaag is en dat het niet zo'n ver van mijn bed show is als ik vroeger dacht dat het was. Het is heel aanwezig, het zit gewoon in de doofpot en dat houdt slachtoffers geïsoleerd, verpest relaties omdat ze toch denken dat nooit iemand hen begrijpt en alles voor zichzelf houden om niet opnieuw gekwetst te worden.... Openheid voor seksueel misbruik is heel belangrijk. Als je de daders beschermt, duw je de slachtoffers nog dieper de dieperik in of maak je hen nog banger om naar buiten te komen. Er moet een veilig klimaat zijn, anders geneest seksueel misbruik nooit. Zeker als het een media - figuur is en mensen kiezen massaal zijn kant. Dat vernietigt slachtoffers. Ik ben volledig tegen de stelling. Ik weet wat seksueel misbruik met mensen doet en ik wens het geen individu, partner of gezin toe met de gevolgen van zoiets te moeten leven. Pedofielen zijn gevaarlijk, het is goed dat het in de media komt zodat mensen waakzaam zijn. Elk gered kind, is een gered kind. Leven met de gevolgen van seksueel misbruik is veel erger dan leven met een gekreukte reputatie. Seksueel misbruik vernietigd ALLES. Red de slachtoffers, geef ze een stem. Bescherm hen voor schade. Niet de pedofielen.
[ bericht aangepast op 13 aug 2018 - 18:36 ]
Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.
