Ja.
En dat terwijl ik in mijn hoofd zoveel dingen heb die ik wil doen.
Ik wil een fotolijst maken met ijzeren staven en hout, ik wil figuurzagen, ik wil verhuisdozen in pakken voor de kamer waarvan ik woensdag de sleutel gekregen heb, ik wil skateboarden, ukelele spelen, mijn koffer voor Lissabon inpakken, tekenen, schilderen, een plattegrond tekenen voor mijn kamer zodat m'n ouders weten hoe ik 'm ingericht wil hebben als ze volgende week mijn spullen gaan over verhuizen. Ik wil naar de IKEA, naar de Primark, naar de HEMA, dingen kopen voor mijn kamer. Ik wil naar buiten, Pokémon Go spelen, met m'n vrienden afspreken, ik wil zoveel.
Maar het kan allemaal niet.
Het mag allemaal niet.
Ik ben gisteren geopereerd en ik moet rust houden. Ik mag 6 weken niets tillen/sjouwen/whatever. Twee weken mag ik helemaal niks en moet ik officieel in bed blijven (well, over 2 weken ga ik gewoon naar Lissabon, fuck it ik ga die vakantie met m'n beste vriendin niet afzeggen).
Ik haat dit.
Ik kan niet stil zitten. Ik verveel me dood. Ik wil zoveel doen en ik kan niks doen. Ik mag niks doen.
De hechtingen doen tering veel pijn en ik heb moeite met mezelf bewegen. Liggen en hangen in bed gaat net, waardoor ik wel m'n laptop op schoot kan hebben. Maar na vijf uur rollercoasteren en blogs op internet lezen en m'n harde schijf opruimen heb ik het eigenlijk ook wel gezien.
Zucht. En dan lig ik ook nog op een zolderkamer en buiten is het 34 graden Celsius. Dakkapel dus plat dak en de zon staat er vol op. Ik ga ook nog eens dood van de hitte.
Goed, dat is genoeg gedramaqueend voor vandaag.
Weet iemand nog iets wat ik kan doen?
so if you care to find me, look to the western sky, as someone told me lately: everyone deserves a chance to fly