Hi iedereen!
Na een lange tijd nadenken over of ik dit topic zal openen ja of nee heb ik toch besloten om dit te doen. Ik wil heel graag me hart ergens luchten en me verhaal kwijt kunnen maar door mijn ingewikkelde situatie heb ik niemand om dit te kunnen doen. Anyways ik hoop dat er iemand is die de tijd wil nemen om me verhaal te lezen thanks in advance!
Om te beginnen heb ik eerst even wat achtergrondinformatie zodat het verhaal iets duidelijker is.
Er is een jongen laten we hem in dit topic C noemen. Ik kende C al een tijdje bij zijn naam, met andere woorden ik wist wie hij was maar kende hem niet persoonlijk. Hij heeft een tijdje een soort van 'relatie' gehad met een meisje met wie ik wel eens af en toe om ga ik wil haar niet perse een goeie vriendin van me noemen maar ze is wel een vriendin van me. Ook heeft C met een andere vriendin van me wel eens gepraat dat is ook gelijk de reden hoe ik hem persoonlijk ben gaan leren kennen laten we deze andere vriendin J noemen. J begon te praten met C ik merkte al gelijk dat C geen serieuze intenties had met J. Toen C en J gingen afspreken was ik daar eventjes bij ik maakte kennis met C en merkte al gelijk dat hij - net als ik - een hele makkelijke prater is, ik kon erg met hem lachen maar obviously was het niet mijn afspraakje dus ben ik na een klein halfuurtje ook weer weggegaan. ik had C al een aantal maanden op snapchat en na dat ik weg was gegaan van de afspraak tussen C en J reageerde C af en toe op mijn snaps.
Een paar dagen geleden had ik weer een snap geplaatst waar C op had gereageerd door zijn reactie kwam hij in mijn recente snappers te staan. hierdoor stuurde ik hem de volgende dag een snap dat ik onderweg was naar werk. ik werk in de stad waar ik naar school ga maar niet waar ik woon dit houd in dat ik met de trein naar werk ga en ook weer met de trein naar huis ga. Toen ik klaar was met werk stuurde ik een snap naar hem dat ik onderweg naar huis was hij stelde voor om me op te halen van het station met zijn scooter. ik vond het een aardig aanbod en het scheelde me een halfuur wachten voor de bus dus ik nam het aanbod aan en binnen een paar minuten zat ik bij hem achterop onderweg naar mijn huis. Ik zou die avond de hele avond alleen zijn en ik nodigde hem uit naar binnen ik vond het ook niet netjes om hem gelijk weg te sturen nadat hij me had opgehaald om 12 uur in de nacht op het station. Hij nam mijn aanbod aan en is met me mee naar binnen gegaan. en nu komt het ik heb van 12 uur in de nacht tot 6 uur in de ochtend vol op met hem gepraat. ik leerde hem kennen als een persoon die ik totaal niet bij hem verwacht had. hij durfde zich kwetsbaar op te stellen en vertelde over hoe hij struggelde in zijn gezinssituatie ik kon me heel erg vinden in zijn verhaal hierdoor creëerde we al snel een band. We leerde elkaar steeds beter kennen en het gesprek werd steeds dieper en serieuzer. Rond 6 uur is die weggegaan waarnaar hij om 10 uur weer terug is gekomen om mij weer te brengen naar het station omdat ik die ochtend gewoon weer moest werken.
dit hielde we een paar dagen zo vol elke dag kwam die me ophalen van het station en bracht hij me naar huis, onderweg hadden we gezellige gesprekken, ik merkte al snel dat ik het goed met hem kon vinden.
C is een aantrekkelijke jongen en ik vind hem heel interessant ik wil meer over hem weten op de een of andere manier trekt hij me erg aan. Ik word zenuwachtig als ik aan hem denk en me hart gaat sneller kloppen als ik een berichtje van hem krijg. ik weet dat het geen jongen is die klaar is voor een serieuze relatie, hij heeft me vriendinnen bespeeld en hij vertelt mij zelf ook hoe hij denkt over meisjes etc. ik wil geen gevoelens voor hem krijgen ik wil hem zien als een goeie vriend maar ik merk aan alles dat het niet lukt. gevoelens kan je helaas niet sturen en ik vind hem voor nu heel interessant. ik hoop echt dat het een fase is waar ik overheen kan groeien maar mocht dat niet zo zijn voel ik mij daar slecht over.
Mijn punt is dat ik niet weet wat ik moet doen, ik vind deze jongen heel interessant en wil graag in contact met hem blijven als vrienden, zo hoef ik me niet te stressen om het feit dat hij met veel andere meisjes bezig is of waarom die telkens zo laat reageert. Buiten dat vonden mijn vriendinnen hem erg leuk dus het feit dat ik al hem ben en hem in mijn huis heb gelaten zullen ze al niet leuk vinden. mijn gevoelens kan ik niet sturen maar ik merk aan alles dat ik hem wel eens heel leuk kan gaan vinden. Ook ben ik bang dat hij me ziet als gewoon een van de meisjes met wie hij kan praten als die zich verveelt. Of het nou meer dan vriendschap is of niet vanuit mijn perspectief vind ik het heel fijn om met hem te zijn, hij snapt me manier van denken en doen en we hebben allebei veel dingen meegemaakt die erg op elkaar lijken waardoor ik me erg begrepen door hem voel.
Kortom, ik zit met duizend vragen in me hoofd door een jongen, ik weet niet wat ik over hem vind waar ik sta, hoe me vriendinnen er over denken of het uberhaupt handig is om contact met hem te houden? letterlijk van alles spookt er door me hoofd.
ik zou graag willen weten wat jullie hier van vinden misschien heeft een van jullie wel een reddend advies voor me, dat zou ik erg waarderen.
Voor nu heel erg bedankt voor het lezen van dit lange verhaal ik waardeer het dat je de tijd er voor heb genomen.
Groetjes van mij x
-
