Als Pieter tegen Jantje zegt ''Pieter, jij bent een klootzak''.
En Pieter moet huilen en zegt ''Dat vind ik niet leuk''
Pieter vraagt aan jou: ''Wat vind jij er van?''
Kan je dan je mening geven?
''Dat vind ik wel of niet aardig?''
Nou, volgens mijn maatschappelijk werker niet.
En Pieter moet huilen en zegt ''Dat vind ik niet leuk''
Pieter vraagt aan jou: ''Wat vind jij er van?''
Kan je dan je mening geven?
''Dat vind ik wel of niet aardig?''
Nou, volgens mijn maatschappelijk werker niet.
Ik heb een mevrouw die elke week bij mij langskomt.
Ze gaat dan praten over waar ik mee zit en hoe ik mij voel.
Vandaag hadden we het over mijn vader. Ik vertelde haar dat mijn vader vaak dingen zegt die pijn doen.
Mijn vader zit bij het gesprek en word helemaal kwaad.
Hij gaat tegen mij schreeuwen en zegt (ik quote): ''Jij denkt alleen maar aan jezelf en jij denkt dat iedereen slecht is. Met jou kan je nooit praten want jij denkt beter te zijn dan iedereen''
Ik begin te huilen en zeg tegen die mevrouw ''Dit bedoel ik nou, ik moet altijd rondlopen met die nare dingen die mijn vader zegt''
Zij zegt: ''Ik snap niet helemaal wat je bedoeld''
Ik zeg tegen haar: ''Vind jij het normaal dat iemand elke dag tegen je schreeuwt en scheldt, vooral als het je eigen vader is? Terwijl ik hier in paniek sta te huilen?''
Zij zegt: ''Ik kan daar geen mening op geven''
Ik zeg tegen haar: ''Hoe bedoel je? Is het zo moeilijk om te zeggen of je het wel of niet gepast vind?''
Dus ze gaat doorratelen over dat in zo'n situatie niemand zijn mening kan geven blabla.
Dan vraagt ze ook nog eens waarom haar mening zo belangrijk is.
Voor mij is het voor de hand liggend dat iemand zou zeggen ''Hey, doe eens rustig'' of ''Ik vind dat niet normaal''.
Dus ik geef haar het voorbeeld dat ik boven de spoiler gaf en dan gaat ze zeggen ''Ja maar dat voorbeeld is iets hééééééél anders''
Dan gaat ze door ratelen over dat mijn vader het goed bedoeld en zich zorgen maakt om mij. Daarnaast zegt ze dat het ''maar zo over komt en dat het helemaal niet is wat mijn vader zei maar dat ik het er zelf van maak''
Terwijl als ik het over zo'n situatie heb dan quote ik letterlijk mijn vader wat hij zei?!
Als iemand tegen mij zegt ''Jij denkt alleen maar aan jezelf en jij denkt dat iedereen slecht is. Met jou kan je nooit praten want jij denkt beter te zijn dan iedereen'' en ik zeg ''Dat vind ik niet leuk''
Dan geeft ze altijd een stom, voor de hand liggend antwoord zoals ''Ja dat is hoe het bij jou overkomt en dat is hoe jij je voelt''
Dan vind ze het ook raar dat ik mijn vertrouwen heb verloren in dokters, psychiaters en maatschappelijk werkers.
Als ik tegen haar zeg dat ik geen therapieën meer wil volgen omdat ik godverdomme al 15 jaar lang therapieën volg en er NIKS is veranderd en dan ook nog eens DUIDELIJK aangeef dat therapieën niet helpen zolang mijn vader mij elke dag verdomme uitscheld, mij belachelijk maakt, mijn mentale stoornis niet serieus neemt EN alles wat ik zeg letterlijk tegen mij word gebruikt.....dan vind ze dat raar en dan zegt ze ''Ja je moet het gewoon proberen, misschien werkt het wel. Als je niets probeert kom je nergens.''
Dan moet je je voorstellen dat iedere dokter, psychiater of maatschappelijk werker die ik heb gehad, net zoals deze mevrouw is.
Oh ja, en ik mag behandelingen, psychiaters of deze mevrouw niet stop zetten en mij afmelden. Wat grappig is want ik heb er zelf voor gekozen om hun in te schakelen.
Stel je voor dat je een krantje huurt per maand en je mag het ABSOLUUT niet stop zetten ook al is het MIJN keuze.
Dan vinden ze het ook nog eens raar dat ik suicidaal ben.
Ze gaat dan praten over waar ik mee zit en hoe ik mij voel.
Vandaag hadden we het over mijn vader. Ik vertelde haar dat mijn vader vaak dingen zegt die pijn doen.
Mijn vader zit bij het gesprek en word helemaal kwaad.
Hij gaat tegen mij schreeuwen en zegt (ik quote): ''Jij denkt alleen maar aan jezelf en jij denkt dat iedereen slecht is. Met jou kan je nooit praten want jij denkt beter te zijn dan iedereen''
Ik begin te huilen en zeg tegen die mevrouw ''Dit bedoel ik nou, ik moet altijd rondlopen met die nare dingen die mijn vader zegt''
Zij zegt: ''Ik snap niet helemaal wat je bedoeld''
Ik zeg tegen haar: ''Vind jij het normaal dat iemand elke dag tegen je schreeuwt en scheldt, vooral als het je eigen vader is? Terwijl ik hier in paniek sta te huilen?''
Zij zegt: ''Ik kan daar geen mening op geven''
Ik zeg tegen haar: ''Hoe bedoel je? Is het zo moeilijk om te zeggen of je het wel of niet gepast vind?''
Dus ze gaat doorratelen over dat in zo'n situatie niemand zijn mening kan geven blabla.
Dan vraagt ze ook nog eens waarom haar mening zo belangrijk is.
Voor mij is het voor de hand liggend dat iemand zou zeggen ''Hey, doe eens rustig'' of ''Ik vind dat niet normaal''.
Dus ik geef haar het voorbeeld dat ik boven de spoiler gaf en dan gaat ze zeggen ''Ja maar dat voorbeeld is iets hééééééél anders''
Dan gaat ze door ratelen over dat mijn vader het goed bedoeld en zich zorgen maakt om mij. Daarnaast zegt ze dat het ''maar zo over komt en dat het helemaal niet is wat mijn vader zei maar dat ik het er zelf van maak''
Terwijl als ik het over zo'n situatie heb dan quote ik letterlijk mijn vader wat hij zei?!
Als iemand tegen mij zegt ''Jij denkt alleen maar aan jezelf en jij denkt dat iedereen slecht is. Met jou kan je nooit praten want jij denkt beter te zijn dan iedereen'' en ik zeg ''Dat vind ik niet leuk''
Dan geeft ze altijd een stom, voor de hand liggend antwoord zoals ''Ja dat is hoe het bij jou overkomt en dat is hoe jij je voelt''
Dan vind ze het ook raar dat ik mijn vertrouwen heb verloren in dokters, psychiaters en maatschappelijk werkers.
Als ik tegen haar zeg dat ik geen therapieën meer wil volgen omdat ik godverdomme al 15 jaar lang therapieën volg en er NIKS is veranderd en dan ook nog eens DUIDELIJK aangeef dat therapieën niet helpen zolang mijn vader mij elke dag verdomme uitscheld, mij belachelijk maakt, mijn mentale stoornis niet serieus neemt EN alles wat ik zeg letterlijk tegen mij word gebruikt.....dan vind ze dat raar en dan zegt ze ''Ja je moet het gewoon proberen, misschien werkt het wel. Als je niets probeert kom je nergens.''
Dan moet je je voorstellen dat iedere dokter, psychiater of maatschappelijk werker die ik heb gehad, net zoals deze mevrouw is.
Oh ja, en ik mag behandelingen, psychiaters of deze mevrouw niet stop zetten en mij afmelden. Wat grappig is want ik heb er zelf voor gekozen om hun in te schakelen.
Stel je voor dat je een krantje huurt per maand en je mag het ABSOLUUT niet stop zetten ook al is het MIJN keuze.
Dan vinden ze het ook nog eens raar dat ik suicidaal ben.