Ik heb als lezer een lijstje ontwikkeld met ongeschreven schrijfregels (misschien dat ik daar binnenkort ook een lijst van ga maken), hiermee mik ik met name op de verhaallijnen van personages.
1. Een personage niet levend schrijven
Er zijn natuurlijk uitzonderingen op deze regel, waar mij het om gaat is dat als een personage doodgaat, andere personages en de lezer zelf op een manier rouwen om dit verlies. De lezer wordt meegevoerd in de emoties van de overige personages en voelt zich waarschijnlijk op een manier ook verdrietig over dit incident. Het is voor mij dan echt not done om vervolgens te schrijven, o nee, hij was toch niet dood, grapje. Op die manier voelt het alsof de schrijver lichtzinnig omgaat met de emoties van de lezer en het personage alleen dood liet gaan om het verhaal even spannend te maken zonder de verhaallijn verder te ontwikkelen (want het verhaal is weer waar die was). Er zijn hier wel uitzonderingen op waar het voor mij niet stoort, het blijft daarom voor mij ook wel een grijze regel.
2. Gebeurtenissen ongedaan schrijven
Dit spreekt redelijk voor zich. Het is eigenlijk dezelfde regel als bij nummer 1, maar dan voor andere gebeurtenissen
3. Het was maar een droom
Het is prima om dromen in een verhaal te verwerken, dit kan een manier zijn om te laten weten wat er in het personage omgaat of misschien kan hij wel visioenen zien oid. Waar ik mij echter heel erg aan erger is als een heel verhaal een droom bleek te zijn, wat op zich niet erg is
Al met al kunnen bovenstaande regels worden samengevat in de volgende algemene regel: Een schrijver mag niet lichtzinnig omgaan met de gevoelens van de lezer en daarom mag hij situaties of levens niet terugdraaien in het verloop van het verhaal als hij daarmee de gevoelens van de lezer kwetst.
Zijn jullie het hiermee eens en wat zijn voor jullie de ongeschreven schrijfregels?
EDIT:
"Ik had bij nader inzien het topic mijn ongeschreven schrijfregels moeten noemen. Ik kan me namelijk heel goed vinden in wat jullie hierboven hebben gezegd. Ik dacht eerst dat deze regels wel echt punten waren die een verhaal goed maakten. Maar zoals jullie hierboven zeggen is schrijven zo mooi omdat er juist geen grenzen zijn.
Het is dus bij nader inzien niet het geval dat deze regels een verhaal persé goed maken, toch blijven deze 'regels' voor mij een belangrijk punt als lezer. Maar zoals jullie terecht zeggen en ik nu ook wel inzie; een schrijver moet zich niet zoveel met de 'regels' van lezers bezighouden."
Daarnaast wil ik nog even kwijt dat ik met het openen van dit topic absoluut niet de intentie had anderen schrijfregels op te leggen, mocht dat zo begrepen zijn, sorry hiervoor.
[ bericht aangepast op 20 mei 2018 - 16:48 ]
Als je altijd jong bent, heb je nooit een jeugd.
