So hii,
Ik heb een paar serieuze shitty weken achter de rug en ik weet van mezelf dat ik ze beter ergens kwijt geraak anders loopt het allemaal weer op. En ik wil mijn vriendjes niet blijven lastigvallen dus dan doe ik het maar hier.
Dussss 1 maand geleden is een van mijn absolute favoriete leerkrachten heel plots gestorven, ze was nog jong en gestorven van een doodgewone griep. Dat was dus heeeeel onverwacht, en een gigantische klap voor heel de school. Maar ook voor mij, want ze was de absolute beste Nederlands leerkracht die je maar kon hebben..
Toen was het al slecht maar ik hield me vast aan de goeie momenten, een concert met mijn vriendinnetjes of gewoon bij mijn vriend bijvoorbeeld. ( Niet dat hij echt troostte, hij mocht die leerkracht niet en is gewoon algemeen slecht in troosten.)
Maar dan 3 weken geleden ben ik serieus erg ziek geworden, de week erna kwamen mijn examens eraan dus een echt slecht moment. Ik had een serieuze infectie op mijn maag, waar ik nu (al 3 weken dus) nog altijd last van heb en weinig kan eten. Dit is natuurlijk een slecht moment, maar niet het ergste.
Nee, het ergste kwam diezelfde week nog, dat mijn vriend naar een feest gaan (geen probleem mee, hij mocht doen wat hij wou hoor) maar dat hij me compleet negeerde het hele weekend. En vanaf dan ineens kiest om heel droog tegen me te gaan doen. Hij is altijd wat afstandelijker, maar nu was het echt erg. En ik heb hem 5x gevraagd wat er aan de had was. Maar elke keer was zijn antwoord 'Niks, stel je niet zo aan Noa. Ik doe niet anders als normaal.'
Maar, je hebt het waarschijnlijk al geraden, vorige week dinsdag ( dit was dus mijn examenweek ) waren we nog laat aan het smsen en ja, hij heeft me toen gedumpt. Via Sms. Na anderhalf jaar. Omdat hij nu tot het besef kwam dat hij niet de commitment heeft voor een serieuze relatie.
Ik had de dag erna examen van Frans, mijn meest kutte vak, en hij zit bij me in de klas. En fuck, ik had het die 3 dagen serieus moeilijk, ook omdat hij helemaal oke was. De hele tijd blij met zijn vrienden, en me niet eens durven aankijken.
Toen ben ik zaterdag nog naar een vriendin gegaan en heeft ze alles gezegd wat ze wist van hem. Hij praatte blijkbaar de hele tijd achter mijn rug dat hij stiekem naar een feestje van een vriendin wou want hij vond haar mooi enzo. Of dat hij zijn kans wel heeft gemist met een ander meisje en zo van die dingen. En op dat moment ging het weer goed want ik wist hoe ongezond de relatie dan niet was geworden de laatste 3 maanden.
Maar dan had ik vandaag weer les met hem voor het eerst. En hij is er toch weeeeeeer in geslaagd, om mij slecht te laten voelen door te zeggen dat ik hem nooit de vrijheid gaf die je moet hebben in een relatie. Wat niet waar is, want zelf al wou ik iets niet, als hij het wou dan deed hij het ook. Terwijl ik altijd deed wat hij zei, ik was een lompe vriendin I know. Maar toch deed ik het elke keer weer. Elke jongen blokkeren dat hem niet aanstond, nooit meer uitgaan met mijn vrienden. Alles. En dan zegt hij zoiets, en ik weet dat het niet waar is maar godverdomme ik voel me weer slecht. En met hem is alles oké.
& Dat moest er allemaal toch wel even uit want ik begon me weer slecht te voelen en dat wou ik echt niet. Dus misschien wat tips om me beter te laten voelen? Of om me niet zo slecht te voelen door alles wat hij zegt.
Thankyou very much for reading my complains & shit xoxo
made a list of my regrets and you were the first, love
