• Geen flauw idee waar dit topic hoort, sorry!


    Hooi! (:

    Sinds kort kan ik bij het GGZ terecht voor mijn problemen, nadat het inmiddels bij meerdere instanties en therapieën etc niet gelukt is. Ik kreeg iedere keer weer te horen dat men het hartstikke kut voor me vind dat ik zoveel problemen heb, maar dat ze geen flauw idee hebben hoe ze me kunnen helpen. En vervolgens wordt ik gedumpt en mag ik weer terug naar de huisarts voor een verwijsbrief om een andere soort hulp te proberen.

    Maar goed. Eind juni krijg ik een gesprek met een Tourette specialist, er komt een heel psychisch onderzoek ivm depressie en ADD en tot die tijd heb ik een enkele keer bij t GGZ een afspraak met een psycholoog daar. Oorspronkelijk zou ik ook hulp krijgen voor het krijgen van een uitkering en tips om tot die tijd om te kunnen gaan met mijn problemen. Maar ook afgelopen gesprek is me door de psycholoog verteld dat ze het allemaal hartstikke kut voor me vind, maar dat ze niet weet hoe ze me kan helpen. Ik moet maar proberen positief te blijven en leuke dingen te gaan doen. Terwijl ik inmiddels al lang en breed aan dr heb uitgelegd waarom het niet lukt om leuke dingen voor mezelf te doen zowel binnen- als buitenshuis. En dit snapte ze, maar ze wist niets anders te vertellen.

    Maar goed. Lekker motiverend allemaal dus, not.
    Toen las ik laatst van iemand (vraag me niet meer waar en wie en weetikveel, want ik kan het me niet meer herinneren) over een dagboek bijhouden en daar al je gedachtes in opschrijven.

    En opzich leek me dat wel wat. Dan kan ik tóch mijn verhaal kwijt, maar hoef ik mensen in mijn omgeving er niet mee lastig te vallen. Maar ben ik toch niet compleet alles aan het opkroppen.
    Aangezien ik mijn problemen bespreek met een aantal mensen van boogschieten, en met mijn ouders, maar niemand ook maar iets doet ermee. Mijn ouders boeit het allemaal niet en weigeren zich aan te passen (ze zijn t grootste gedeelte van mijn problemen tbh). En de mensen van schieten weten het allemaal ook niet en kunnen alleen een luisterend oor bieden. Maar ervaring heeft geleerd dat als ik teveel klaag over mijn problemen (hoewel ik echt wel t gesprek over de ander probeer te laten gaan en veel vragen stel zodat t niet éénrichtingsverkeer is) ik de mensen verlies. Dat ze niet meer met me om willen gaan. En vervolgens is er op den duur geen contact meer, doordat je ''uit elkaar groeit''.

    Daar heb ik allemaal geen zin in, dus ik heb een mooi, stoffen, hardcover, grijs notitieboek bij de Action gekocht met ''I Am Busy'' erop, haha. Hier wil ik mijn gedachtes en gevoelens etc in opschrijven zodat ik de problemen bij mezelf hou, geen mensen verlies maar toch mijn ei kwijt kan. Ik hoop dat het helpt, aangezien professionals en medemensen so far absoluut niet weten wat ze met me aanmoeten.

    Zijn er nog meer mensen die een écht dagboek bij houden, of zoiets als wat ik nu van plan ben te doen? Ik hoop althans dat het me lukken wil om vol te houden, haha. Heb namelijk ook niet echt een prettig plekje om te schrijven.
    Maar hoe vinden jullie het? Werkt het, of juist totaal niet?

    Liefs en big hugs anyways! <3


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Niet echt op de klassieke manier, maar ik heb wel de gewoonte alles uit te schrijven als ik nadenk. Ik bewaar mijn gedachten op mijn computer of het internet. Niet altijd netjes verwerkt, dagelijks drop ik gewoon iets of zeg maar alles. Niet over mijn dag, gewoon wat ik denk. Heel af en toe stel ik het mooi voor, alsof ik een dagboek met schrijffragmenten bij wil houden. Meestal is het gewoon gedachten in klad. Ik vind het wel leuk om dingen van periodes terug, terug te lezen.

    [ bericht aangepast op 26 april 2018 - 22:14 ]


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

    Ik heb een dagboek! Al hou ik het echter niet dagelijks bij en hou ik het na 1 pagina schrijven vaak al voor gezien (want ja, 6 pagina's vol gedachten kosten wel echt veel moeite, lol)


    There are poems inside of you that paper can't handle

    Ik heb een dromendagboek voor de rare dromen die ik heb, maar ik heb ook een ergenisschriftje waarin ik al mijn frustraties gooi, haha. Ik ben van nature een vrij kleinzielig persoon, dus ik moet echt ieder klein dingetje even slordig erin krabbelen zodat ik er niet telkens mee blijf zitten :')

    In dat schriftje kijk ik bijna niet naar wat ik eerder heb geschreven, maar mijn dromen teruglezen is altijd wel grappig. Ik had er bijvoorbeeld een waar mijn tante een apenverblijf kocht of waar mijn vriend onthoofd werd omdat hij niet naar me luisterde (blijft een goede reden om mij gelijk te geven, haha)


    She was acting pretty, thought she owned the city. Someone should've told her that pretty ain't a job.

    Ik hou onregelmatig dagboeken bij waarvan de vroegste uit ongeveer 2003 komt. Hiervan heb ik een paar pagina's bewaard. De laatste tijd heb ik niet geschreven, maar misschien dat ik er nog een keer op terug kom.


    No growth of the heart is ever a waste

    Hopelijk gaat het je helpen

    Ik moest toen ik het niet meer zag zitten elke dag 2 positieve dingenopschrijven.

    Dit kon over mijzelf of wat ik had gedaan. Bewust worden van de kleine dingen als in de zon zitten of sporten. Dit heeft mij veel geholpen en ik leef nu veel bewuster en positiever. Misschien ook wel leuk voor jezelf.

    Mocht je je ei eens kwijt willen of een gezellig praatje, mijn pb staat altijd open


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    Leuk om te lezen dat er nog meer mensen zijn die een soort dagboek bijhouden. Een dromendagboek klinkt ook hartstikke gaaf! Hoewel ik zelf mijn dromen nooit kan onthouden, hahaha x)


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Fielding schreef:
    Leuk om te lezen dat er nog meer mensen zijn die een soort dagboek bijhouden. Een dromendagboek klinkt ook hartstikke gaaf! Hoewel ik zelf mijn dromen nooit kan onthouden, hahaha x)


    Daarom moet je ze meteen opschrijven als je wakker wordt, haha! En het helpt met snel wakker worden voor de luie mensen onder ons (lees: ondergetekende, heh)


    She was acting pretty, thought she owned the city. Someone should've told her that pretty ain't a job.

    Misschien ga ik ook wel een dagboekje bijhouden. Al wordt het voor mij geen klassiek dagboek, maar meer een 'doelen, ervaringen en persoonlijke ontwikkeling'-boekje dat ik ga gebruiken voor mijn autisme(-begeleiding). Wellicht helpt het me om mijn gedachten op een rijtje te krijgen en inzicht in mijn gevoelens te krijgen.

    Welk dag-/notitieboek gebruiken jullie dan?


    oi, suzy

    AriChibi schreef:
    (...)

    Daarom moet je ze meteen opschrijven als je wakker wordt, haha! En het helpt met snel wakker worden voor de luie mensen onder ons (lees: ondergetekende, heh)


    Ja maar zelfs dan weet ik het al niet meer lol 😅


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Spunlay schreef:
    Misschien ga ik ook wel een dagboekje bijhouden. Al wordt het voor mij geen klassiek dagboek, maar meer een 'doelen, ervaringen en persoonlijke ontwikkeling'-boekje dat ik ga gebruiken voor mijn autisme(-begeleiding). Wellicht helpt het me om mijn gedachten op een rijtje te krijgen en inzicht in mijn gevoelens te krijgen.

    Welk dag-/notitieboek gebruiken jullie dan?


    Volgens mij zijn er speciale dagboekjes? Ik weet niet meer hoe ze heten... maar die ene waarin je ook foto's kunt plakken of specifieke vragen moet beantwoorden (zoals wat voor goede dingen je hebt gedaan)

    Mijn moeder doet mee aan zo'n schildercursus waar ze tussen lessen hun creativiteit op pijl houden door op te schrijven/te schetsen wat voor speciale dingen ze geobserveerd/gedaan hebben per dag. Misschien is zo'n leeg boekje (zonder lijntjes) dan ook een optie? Dan kun je zelf ook soort van kiezen hoe of wat je opschrijft :')


    She was acting pretty, thought she owned the city. Someone should've told her that pretty ain't a job.

    Fielding schreef:
    (...)

    Ja maar zelfs dan weet ik het al niet meer lol 😅


    Aaah I see. Ja ik onthoud de meeste "normale" ook niet, maar de verhaallijn is in veel dromen gewoon altijd hetzelfde 😂. Altijd mijn tante die rare dingen opkoopt, een vriendin van me waarmee ik illegale dingen doe (documenten stelen, vals geld gebruiken) of ikzelf die aangevallen word door de natuur. Hmmmm.


    She was acting pretty, thought she owned the city. Someone should've told her that pretty ain't a job.

    Ik ben trouwens vandaag in mijn boekje begonnen en vind t een leuk detail dat je op iedere pagina in t hoekje de datum kunt neerschrijven. 😊


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    AriChibi schreef:
    (...)

    Volgens mij zijn er speciale dagboekjes? Ik weet niet meer hoe ze heten... maar die ene waarin je ook foto's kunt plakken of specifieke vragen moet beantwoorden (zoals wat voor goede dingen je hebt gedaan)

    Mijn moeder doet mee aan zo'n schildercursus waar ze tussen lessen hun creativiteit op pijl houden door op te schrijven/te schetsen wat voor speciale dingen ze geobserveerd/gedaan hebben per dag. Misschien is zo'n leeg boekje (zonder lijntjes) dan ook een optie? Dan kun je zelf ook soort van kiezen hoe of wat je opschrijft :')

    Dan kom je vanzelf uit op een soort schetsboekje, of zo. Dat zou inderdaad ook kunnen. Dan kan ik er ook tekeningetjes bij maken of zo.


    oi, suzy

    Hè bah, ik vind het wel echt heel naar dat ze je niet echt helpen, zeg. :/ Sowieso voel ik heel erg met je mee dat je vast blijft zitten aan je ouders op deze manier, want je verdient het echt wel om prettiger te leven dan dat. Gaat GGZ nou ook niet meer helpen met het krijgen van een uitkering? Gewoon zomaar?

    Ik hoop in ieder geval dat dat Tourette specialist gaat helpen! En tot die tijd lijkt me het een topplan om een dagboek te houden. Ik doe nu al een paar jaar aan bullet journallen, maar dan met tussendoor echte uitgeschreven dagboek stukjes, op het moment dat ik even iets van me af moet schrijven of zo. Als ik één goedbedoelde tip mag meegeven als dagboekschrijver die vreselijk slecht is in consequent iets volhouden en al in veertig verschillende boekjes is begonnen nadat ze het vorige boekje zat was: ga je niet schuldig voelen als je een keer overslaat. Voel je niet verplicht om het allemaal in te halen. Ook als je een week overslaat, mag je het gerust skippen, tenzij je het gevoel hebt dat er toen iets gebeurd is wat echt van je af moet, doe het dan kort. Dan is het het beste vol te houden, anders word het erg snel erg kut. Het boekje waar ik aan zit zit al voor een derde vol en heb ik drie maanden nu, lol.

    Heel veel succes ermee!


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.