[RPG | 15O] Pure Times Are Over — Speeltopic O1 - Speeltopics

26 april 2018 - 15:58 Aynur is offline

Aynur 2380

P U R E T I M E S A R E O V E R

De academie is op de volgende wijze opgebouwd: de onderbouw (waarin de jongsten verblijven), de bovenbouw (waarin leerlingen van tussen de twaalf en de achttien jaar verblijven) en de laatste garde waarin de eindbeslissing moet worden gemaakt. Je gaat pas over naar een andere groep wanneer de docenten aangeven dat je klaar bent voor de volgende fase in je leven. Er is een aparte vleugel voor de meisjes en voor de jongens, maar de jaarlagen liggen door elkaar. Iedereen heeft een eigen kamer.
De lessen worden op dezelfde manier gegeven als deze op aarde worden gedaan. Je begint de dag met een ontbijt om acht uur – iedereen eet samen op hetzelfde tijdstip – waarna de lessen beginnen om negen uur. De tijd waarin je klaar bent, is afhankelijk van je rooster. Op zaterdagen worden activiteiten georganiseerd – een initiatief om in de toekomst de Demonen en de Engelen samen te brengen. Daarbij worden wedstrijden en de meeste trainingen ook op deze dag gehouden. Zondag is de enige rustdag.

✗ ✗ ✗

Megan — JessX
Lucia — Shadowsinger
Beatrice — KingRichard
Julia — FreeThyself
Luna — Qrystallized
Lucy — hopeloze
Tristin — Ziegler
Salhi — Sumner

Arthur — Necessity
Pyro — Cipher
Lennox — PeraIta
Aiden — Suzuya
Remus — Wheeler
Laslo — Amren
Raphael — PeraIta
Romulus — hopeloze

[ bericht aangepast op 4 mei 2018 - 7:20 ]

I have seen my own sun darkened

26 april 2018 - 16:00 Aynur is offline

Aynur 2380

Start:

Het is het begin van een stralende vrijdagochtend. Dit houdt in dat de volitare’s zo rond acht uur binnen druppelen voor het ontbijt dat hen te wachten staat. Iedereen is verplicht om te komen want anders worden ze bij hun kladden gegrepen door de patrouillerende docenten. Qua eten is er in principe aan alles gedacht – van fruit tot croissantjes. Dus, tast toe!

[ bericht aangepast op 26 april 2018 - 16:04 ]

I have seen my own sun darkened

26 april 2018 - 16:08 reguluswife is offline

reguluswife 37248

mt.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

26 april 2018 - 16:11 Necessity is offline

Necessity 5622

Mt ^^

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

26 april 2018 - 16:12 Frisk is offline

Frisk 8318

Ah, tof ^^

Mijn brein breint zoals het breint.

26 april 2018 - 17:05 Suzuya is offline

Suzuya 30263

Mt ^^

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

26 april 2018 - 17:45 hopeloze is offline

hopeloze 75

Don't wanna be lonely, just wanna be yours.

26 april 2018 - 19:34 Aynur is offline

Aynur 2380

Salhi

outfit // @Pyro's // Pyro

Langzaam ontvouwde ik mijn vleugels en liet ze in contact komen met het licht dat door mijn witte gordijnen stroomde. Blijkbaar had ik liggen woelen want de meeste veertjes waren gekreukt als de neten. Ach ja, ik zou het er maar mee moeten doen.
Vluchtig haalde ik een borstel door mijn lange haren. Het was niet de bedoeling dat is met een kapsel dat eruit zag als een vogelnest voor Pyro’s deur verscheen. Waarschijnlijk zou hij recht de deur in mijn gezicht dichtgooien. Of het nog erger maken dan het al was.
Ik was als een van de weinige die stipt op tijd in actie kwam. Velen grapte dat ik een inwendige klok had en misschien was dat wel zo. Al met al maakte vrienden daar vaak gebruik van – zoals bijvoorbeeld Pyro. Om de een of andere reden had hij gevraagd of ik hem vroeg wakker wilde maken en wie was ik om hem te weigeren.
Bij de gedachte aan zijn donkere ogen verschenen er kriebels in mijn buik waardoor ik mijn wenkbrauwen fronste. Dit gebeurde steeds vaker en ik wist niet wat ik ermee aan moest. Ik schudde met mijn hoofd in de hoop zo ook de buikkriebels te verwijderen. Niet dat het veel hielp.
Zuchtend begaf ik me naar de hal waar de jongensslaapkamers zich bevonden. Deze was niet verandert vanaf het moment dat we in het Metanoia terecht kwamen, dus ik wist de weg gemakkelijk te vinden. Ik hief mijn hand op met de bedoeling om op zijn deur te kloppen, maar ik bleef aarzelend voor zijn deur staan.
“Kom op, Salhi. Wees een vent.” Ik haalde even diep adem en klopte op Pyro’s deur. “Joehoe, schone slaapster – ik bedoel, slaper,” klonk mijn stem zangerig terwijl ik het slaap uit mijn ogen wreef. “Kom met je luie reet uit bed.” Dan maar over op de harde manier als hij niet reageerde. Zodra ik voor de tweede keer niets hoorde, deed ik voorzichtig zijn deur open en gluurde door het kiertje naar binnen.

"Curious Mind,
Adventurous Heart"

I have seen my own sun darkened

26 april 2018 - 20:01 LordJohn is online

LordJohn 10837

Bea~~trice~~

Since when do I care about anyone's happiness but mine?

The Evil Queen — 22 — hal — Salhi & Pyro

Met een hol gevoel in mijn maag besluit ik even na achten maar op te staan. Mijn vleugels vouwen zich op mijn rug en ik staar naar mezelf in de spiegel. De wonden op mijn lichaam deden om de een of andere reden de hele nacht pijn en ik heb amper geslapen. Met een gefrustreerde grom kleed ik me aan en rek ik me eens goed uit. Ik kan niet zo goed tegen slaaptekort en ik erger me altijd mateloos aan de wallen onder mijn ogen die ik dan krijg. Door de jaren heen heb ik leren leven met de brandwonden, maar soms wordt het te erg dat ik geen oog dichtdoe. Als ik me heb klaargemaakt en met tegenzin mijn kamer verlaat, loop ik vrijwel automatisch in de richting van de hal waar de jongens slapen. Tot mijn verbazing zie ik toch dat er een meisje voor de deur van Pyro's slaapkamer staat en ik sla mijn armen even over elkaar heen als ik Salhi niet veel later herken.
'Walk of shame?' vraag ik met een grijns rond mijn gezicht als ik uiteindelijk naast haar sta. De walk of shame is meestal de andere kant op, juist weg van de kamer voor iemand diegene kan zien, maar toch, ik vind het leuk om mensen te pesten. Zeker Salhi. Ik grinnik en bonk dan hard op de deur van Pyro's kamer. 'Kom op, Pi,' roep ik naar binnen. Ik houd amper rekening met de rest van de studenten die misschien nog op één oor liggen. Niet dat dat zou moeten, want het is acht uur en ze willen hun witte vleugels maar al te graag behouden. Te laat komen is slecht. Evil. 'We hebben honger!' schreeuw ik vervolgens en dan richt ik me weer tot Salhi. 'Een beetje meer pit, hè. Kom op, hij gaat niet dood als hij hardhandig wakker wordt gemaakt.' Ha, ha, dood.

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

26 april 2018 - 20:09 Naird is offline

Naird 10646

I just caught the wave in your eyes

26 april 2018 - 20:20 Ken_ is offline

Ken_ 18305

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

26 april 2018 - 21:15 reguluswife is offline

reguluswife 37248

LUZ
your clothes would look nice on my bedroom floor
the troublemaker || twentyone || with remus || outfit

Ik word wakker met mijn hoofd op een warm kussen. Het kussen beweegt vreemd genoeg en ik protesteer zachtjes, met mijn ogen nog dicht, en ik probeer het dichtbij te houden, tot ik een harige arm voel. Uit nieuwsgierigheid open ik toch maar mijn ogen. De harige arm blijkt toe horen aan Remus, en het warme kussen onder mijn hoofd is zijn been. Langzaam komen de herinneringen van gisteravond weer binnen.
"Goedemorgen," murmel ik. Mijn ogen sluiten weer, en ik doezel weer wat inslaap, tot mijn maag begint te rammelen. Dit geeft me motivatie om toch op te staan, want eten. Ik strek me lichtelijk uit, waarbij ik Remus een zacht klapje op zijn wang geef. "Opstaan, schone slaapster."
Ik kom het bed uit, ontdoe mezelf van mijn pyjama en trek andere kleding aan. Dat Remus erbij is doet me niet zoveel, hij heeft me toch al vaker in mijn ondergoed gezien. "Ik hoop dat ze bacon hebben." Wat eigenlijk een belachelijk ding is om voor te hopen, want er is vrijwel altijd alles wel, niet dat ik daar over kan klagen, want eten. Nog een reden om de keuze uit te stellen, want ergens vaag weet ik dat het dan anders wordt.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

26 april 2018 - 22:53 Suzuya is offline

Suzuya 30263

Aiden

The Unfortunate One || 18 || De bunny op zijn hoodie || Hallway

Was het door het gepraat op de gang dat ik wakker werd, of door mijn eigenlijk die de longen uit mijn lijf probeerde te hoesten, omdat er amper lucht door kwam, dat ik wakker werd. Wie weet? We zullen het nooit weten. Op staan was het vreselijkste moment van de hele dag. Praktisch elke dag werd ik wakker met mijn lichaam verscholen achter mijn eigen vleugels. Ik weet dat ik mij zelf graag zou willen beschermen tegen onverwachte dingen van buiten af, maar wist mijn lichaam wel dat mij zelf beschermen juist het omgekeerde deed? Ik ging zo gauw als ik kon omhoog zitten en mijn vleugels verschuilen achter mijn rug, terwijl ik mijn keel nog meer verschroeide door al het hoesten. Ik had medelijden met diegene die zijn kamer direct naast mijn bed had. Terwijl ik nadacht of ik een broek aan zou doen of gewoon dood leuk in mijn hoodie rond zou blijven lopen had ik mijn bril op gedaan. Uiteindelijk besloot ik een beleefde jongen te zijn door een broek aan te doen. Het ademen ging al beter dan toen ik net wakker was, het kon beter, wat niet zal gebeuren. ik verliet me kamer en ging op weg naar het ontbijt. "Water" mompelde ik, al vroeg ik mij zelf af of het wel te verstaan was met mijn geweldige stem.

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

26 april 2018 - 23:29 lilyofthevalley is offline

lilyofthevalley 1015

✨ ☾ LUNA ☽ ✨

The Dreamer || 18 || outfit || room & dining-hall

Luna voelde druk tegen haar wang aan wat irritant begon te worden en langzamerhand pijn begon te doen waardoor ze uiteindelijk geforceerd werd om haar ogen te openen. Wat ze niet wilde omdat ze bezig was met dromen. Ze realiseerde dat haar hoofd op haar bureau lag en duwde haarzelf met een kreun overeind op de stoel waarin ze zat. Haar lichaam deed zeer en schreeuwde tegen haar dat ze niet zo laat aan het schilderen moest zijn en gewoon in bed moest bevinden. Gelukkig was haar werk niet geruïneerd door haar gezicht. Ze stond op, zonder enig idee te hebben of het nog vroeg was of dat het al bijna tijd was om te gaan ontbijten maar aangezien de docenten nog niet langs waren gekomen nam ze aan dat ze nog ruim genoeg tijd had om haarzelf op te frissen en om te kleden.
Luna liep neuriënd naar de badkamer en zag een blauwe streep op haar wang waardoor ze moest glimlachen. Ze rekte haarzelf uit en waste haar gezicht een paar keer zodat het goed schoon was en zodat ze zelf ook goed wakker was. Haar handen waren ook helemaal onder het verf dus die kwamen daarna aan de beurt.
Luna begon steeds meer zin in haar dag te krijgen door het denken van wat ze aan kon doen voor vandaag. Haar haren waren sinds gister rood dus het was geen moeilijke keuze om een outfit te kiezen. Rood werd het. Niet elke dag natuurlijk, maar voor vandaag wilde ze een en al rood zijn. Binnen een klein kwartier was Luna klaar met haar outfit en daarna met haar make-up, dat simpel was omdat de rest van haar lichaam al genoeg aandacht trok en ze vond het niet nodig om zo extreem te zijn. Met een tevreden knik naar haarzelf in de spiegel liep ze uit haar kamer en liep met een glimlach rechtstreeks door naar de eetzaal.

[ bericht aangepast op 26 april 2018 - 23:35 ]

27 april 2018 - 10:26 Ken_ is offline

Ken_ 18305

REMUS ANDREW STEWART

With Luz || Luz' bedroom

Ik leek even op een lekkere zachte wolk te liggen, althans so voelde het toch al leek er iets me naar beneden te trekken waardoor ik een tegenpruttelend geluidje maakte. "Goedemorgen," klonk een zachte stem, al was het enige wat ik deed me even omdraaien en zacht verder snurken. Duidelijk niet naar de zin van de lieve vertrouwde stem echter is het pas toen ik een mep in mijn gezicht kreeg dat ik mijn ogen even open om te zien wie me in mijn slaap kwam storen. "Opstaan, schone slaapster." Het was Luz die overeind ging zitten in bitterweinig kleding waardoor ik even fronste en wist te gapen. Oh man wat was ik moe. Ik draaide me zo dat mijn hoofd wel nog op het kussen lag, maar dat ik Luz nu ook kon aankijken. Het was gisteren best laat geweest, want we hadden er niet beter opgevonden om een kaartspel te spelen die Luz me had proberen uit te leggen. Het noemde plagen of zoiets en telkens je verloor, moest je een kledingstuk uittrekken. Je kunt alvast wel raden wie verloren heeft. Ik rekte me nog even uit , waarna ik ook rechtop ging zitten. Ik had het best wel koud zo , halfnaakt. Ik had mijn boxer wel aan, gezien ik nu ook niet zo zelfzeker was van mezelf. Daarbij was dit niet mijn bed waar ik ingedommeld was. Het gebeurde wel vaker dat ik hier bleef slapen, tot irritatie van Luz wel gezien ze vaak bezig is met een spannend verhaal te vertellen en te laat doorheeft dat ik al lang heen ben. Het was iets wat ze helaas erbij moest nemen met onze vriendschap. Ik gaapte nogmaals en keek even kort toe hoe Luz zich aan het omkleden was. Echter was dat niet echt galant van mij dus raapte ik mijn kleren ook maar van de grond. Ik zou deze middag wel naar mijn kamer gaan voor verse kleren, daarbij stonken deze nog niet, dus het was prima draagbaar. Eens ik mijn kleren aanhad, deed ik mijn trui nog aan, gezien het best wel frisjes was vandaag. Meestal was ik het wel gewoon dat het hier ijzig koud kon zijn, maar na een goede nachtrust het warme nest verlaten. Hmm ja ik hield niet zo van de kou, het haf me altijd een eenzaam gevoel. "Ik hoop dat ze bacon hebben." klonk het bij Luz waardoor mijn maag spontaan ging rammelen. "Ohh ja en gebakken eitjes." fantaseerde ik hongerig mee waarna ik opstond en mijn hand even door Luz haar donkere lokken liet woelen. Een plagend grijnsje sierde mijn gezicht waarna ik even in de spiegel keek. Ik zag er nog redelijk goed uit, ik haalde simpel ook een hand door mijn warrige lokken om er iets van model in te brengen en nam mijn deodorant die ik van de vorige keer nog bij Luz was vergeten en spoot wat op waarna ik iets mompel dat ik vanavond wel zou gaan douchen. "8 uur is veel te vroeg." mopperde ik vervolgens en keek Luz met een pruillipje aan.

[ bericht aangepast op 27 april 2018 - 10:28 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

27 april 2018 - 22:35 Frisk is offline

Frisk 8318

π π π PYRO π π π

I'm the extra to the ordinary

The Badboy π Slaapvertrekken π Bea & Salhi π 22 π Knalgroene boxershort

Wonderlijk genoeg was Pyro vroeger op dan de meeste anderen in de gang. En deze keer kwam dat niet omdat hij simpelweg niet in bed was gekropen. Hij was vroeg gaan slapen en had een heerlijke nacht achter de rug, met dromen die nog na glinsterden in het goud van zijn vleugels. Wat er nog meer glinsterde, was de glitter die overal lag toen hij zijn ogen weer opende. Een van de potjes die op een plank boven zijn bed stonden, was in de nacht omgevallen.
"Kom op, Pi!" Pyro stommelde uit zijn douche, die ondertussen ook helemaal roze zag, en schoot net in zijn boxer toen de deur openging. Met zijn gewoonlijke flair draaide hij zich om en grijnsde hij naar de meisjes op de gang.
"Goeiemorgen, rise and shine, in vol ornaat." Hij blikte even naar zijn short, die wat scheef zat, maar nog steeds alles verborg, en grijnsde. "Of bijna toch." Hij krabde even in zijn vochtige haren, waardoor hij meteen zag dat de douche niet volledig geholpen had bij zijn nachtelijk ongelukje. Hij stapte op de meisjes af en gaf ze beide een kus op de wang, waarna hij zijn lange armen om hun schouders sloeg.
Pyro keek over hun schouders de gang op, waar nog enkele mensen hun kamers verlieten. Toeval of geen toeval, maar Pyro had al jaren het gevoel dat hij in het witste gedeelte van het gebouw lag. Niet dat het hem veel kon schelen. De meesten wierpen wel een blik op Salhi, maar ontweken de zijne en Bea's. Hoewel, het was moeilijk om op dit moment niet naar Pyro te kijken.

Uiterlijk:

[ bericht aangepast op 27 april 2018 - 22:38 ]

Mijn brein breint zoals het breint.

Index RPG Actieve Topics Zoek