• Bij depressie of na een trauma kan je het gevoel hebben dat je niets meer voelt. Dat je emoties 'op' zijn.
    Hier zijn een paar tips die je kunnen helpen om terug blijdschap etc. te voelen.

    De tips zijn gebaseerd op mindful thinking of in het Nederlands kernoplettendheid.
    Dat is een onderdeel van DGT - dialectische gedragstherapie.

    En dat is dan weer het soort therapie dat onder andere Selena Gomez kreeg om met haar angstige en depressieve emoties om te leren gaan.

    DGT is een soort therapie dat voor veel verscheidene problematiek handvaten biedt.

    Heb jij het moeilijk om nog van dingen te kunnen genieten?
    Ga even mijn lijstje af en ga ermee aan de slag, stap per stap.
    Eis niet te veel van jezelf! Neem je tijd!



    Edit: Ik bedoelde niet dat dit je magisch plots naar herstel gaat brengen. Als je emoties 'op' zijn, dan kan het helpen om terug naar die kleine dingen te beginnen kijken en die terug te leren waarderen. Dat was al wat ik bedoelde. Sorry dat ik dat niet genuanceerd genoeg zei. Depressie en trauma waren ook slechts voorbeelden waaruit zo'n emotieloze staat kan voorkomen. En ik bedoelde dan ook niet dat dit heiligmakend is en alles oplost, Gods no, ik ben zelf net meer dan een jaar in opname geweest, het is niet omdat ik het hier niet neerzette als "bewijs dat ook ik depressie ken", dat ik niet besef dat dit slechts een kleine stap in een groot proces is.

    Nog even voor de duidelijkheid: ik heb nooit het idee gehad of willen overkomen als dat ik zou vinden dat je je pad naar herstel niet serieus neemt als je dit niet wilt aannemen. Ik denk dat ik wat te rationeel dacht. En ik wou gewoon verklaren, dat het geen onzin is. Waarmee ik op geen enkele manier ooit bedoelde dat je niet zou willen herstellen als je dit niet wilt doen.

    In de toekomst zal ik er steeds nog een extra keer letterlijk bijzetten dat het suggesties / tips zijn en geen noodzakelijk onderdeel van ieders pad naar herstel. Dat een herstelproces steeds erg persoonlijk is.

    Sorry dat ik even wou helpen ): Sorry voor m'n klungeligheid ): In de toekomst zal ik m'n best doen om genuanceerder te zijn.

    [ bericht aangepast op 22 jan 2018 - 9:13 ]


    "if the ocean can calm itself, so can you .we are both salt water mixed with air." - Nayyirah Waheed

    Mja dit werkt misschien bij een dipje, maar even naar de maan kijken of goed beseffen wat ik eet, gaat mijn depressie niet oplossen. Lief bedoeld, maar nee, sorry.


    ars moriendi

    Apocalyptic schreef:
    Mja dit werkt misschien bij een dipje, maar even naar de maan kijken of goed beseffen wat ik eet, gaat mijn depressie niet oplossen. Lief bedoeld, maar nee, sorry.


    Mh, aangezien KOV een onderdeel van DGT is en dat wetenschappelijk onderbouwd is, vermoed ik zelf van toch wel. Natuurlijk is dit maar een stapje van een geheel. Het gaat inderdaad heus je negatieve emoties naar jezelf toe bv. niet veranderen. En moet je ervoor openstaan. En is het oefenen. Daarom dat er bij veel stapjes ook staat dat je het een aantal keer moet doen. Maar het werkt echt wel om die kleine dingen terug te leren waarderen. En ook als nabehandeling is het effectief. Zodat je niet steeds weer overwhelmed geraakt doordat je te druk bezig bent. Even tijd nemen om stil te staan helpt echt.

    Misschien dat het voor jou persoonlijk niet werkt, dat kan natuurlijk wel. Maar vergeet niet: genezen vereist werk, en werk vereist openstaan om nieuw ideeën uit te proberen, hoe stom ze soms ook klinken. c:

    [ bericht aangepast op 22 jan 2018 - 1:42 ]


    "if the ocean can calm itself, so can you .we are both salt water mixed with air." - Nayyirah Waheed

    Voor iemand die chronisch depressief is, irriteer ik me enorm aan dit soort dingen. Dat is net als iemand met een gebroken been vertellen dat die de marathon moet gaan rennen.

    Genezen vereist werk. Jess, ik zit al 3 jaar in intense therapie, slik de zwaarste medicijnen en toen ik voor het laatst keek was ik nog steeds depressief. Ik denk niet dat 1x per week naar de maan kijken daar verandering in gaan brengen.

    Ik snap dat het lief bedoeld is en dat midfullnes een ding is. Maar het is niet zo simpel als je het nu laat lijken. Verre van zelfs.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    AdoreDelano schreef:
    Voor iemand die chronisch depressief is, irriteer ik me enorm aan dit soort dingen. Dat is net als iemand met een gebroken been vertellen dat die de marathon moet gaan rennen.

    Genezen vereist werk. Jess, ik zit al 3 jaar in intense therapie, slik de zwaarste medicijnen en toen ik voor het laatst keek was ik nog steeds depressief. Ik denk niet dat 1x per week naar de maan kijken daar verandering in gaan brengen.

    Ik snap dat het lief bedoeld is en dat midfullnes een ding is. Maar het is niet zo simpel als je het nu laat lijken. Verre van zelfs.


    Dat zeg ik ook helemaal niet, dat dit al je problemen magisch gaat oplossen.

    Maar mindfulness is wel een onderdeel dat helpt om langdurige afwezigheid van symptomen te proberen bereiken.

    Ik heb deze dingen zelf geleerd tijdens mijn laatste opname. En ja, ze helpen. Neen, ze toveren niet plots al je symptomen weg.
    Maar... dat doet niets. Niet je abilify, of xanax, of cymbalta. Niet je therapeut en niet je dagboek.
    Recovery vereist inderdaad werk. Herstel gaat niet vanzelf. En dat zijn veel kleine dingen tezamen.

    En dit, deze tips, zijn een onderdeel van dat werk.

    Misschien niet voor jou, dat begrijp ik zeker. Ieders weg is anders. Maar dit is wel wetenschappelijk onderbouwd en o.a. dit werkte wel voor mij. Het is een klein onderdeeltje, dat geef ik zeker toe. Maar je mag klein beginnen, misschien moet je zelfs klein beginnen. En voor sommigen hier is dit misschien wel een eerste of vijfde, of twintigste stap towards recovery. Misschien werkt het voor anderen, net als bij mij, wel als een begin.


    "if the ocean can calm itself, so can you .we are both salt water mixed with air." - Nayyirah Waheed

    MT


    ~ When you fall asleep tonight, just remember that we lay under the same stars ~

    Nee, dit is geen magische oplossing wat je depressie doet laten verdwijnen, maar in je bed liggen met medicijnen doet dat uiteindelijk ook niet. Je moet er op meerdere fronten aan werken, in grote en kleine stapjes. Dit zijn de kleine stapjes en die kunnen nooit kwaad :-)

    [ bericht aangepast op 22 jan 2018 - 8:06 ]


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Varekai schreef:
    Nee, dit is geen magische oplossing wat je depressie doet laten verdwijnen, maar in je bed liggen met medicijnen doet dat uiteindelijk ook niet. Je moet er op meerdere fronten aan werken, in grote en kleine stapjes. Dit zijn de kleine stapjes en die kunnen nooit kwaad :-)


    Dank je voor je steun! (flower)
    Ik had wat schrik dat m'n reacties wat harder overkwamen dan ik bedoelde. Ik bedoelde ze gewoon feitelijk en rustig, niet kwaad of weerleggend of zo :$
    Damn dem internet without intonation.


    "if the ocean can calm itself, so can you .we are both salt water mixed with air." - Nayyirah Waheed

    Ik snap beide kanten wel. Het is niet leuk dat wanneer je tot je nek aan in de ellende zit, dat het lijkt alsof er een pasklare oplossing is. Zelf ben ik zo'n 10 jaar depressief geweest en heb zo nu en dan nog wel terugvallen. Toen ik me echt slecht voelde wilde ik ook niks weten van dingen als positief denken en dergelijke, simpelweg omdat het niet ging. Ook krijg je bij een psycholoog/psychiater echt niet altijd de beste behandeling. Zo werd ik volgepropt met pillen en kreeg ik zogenaamde cognitieve therapie. Hielp echt geen fuck en het voelde door de medicijnen alsof mijn leven nog minder zin had. Toen ik met de medicijnen wilde stoppen, was ik ineens niet meer behandelbaar. Daar sta je dan, alleen. Zonder enige steun, want iedereen is van mening dat je die pillen moet slikken voor je "eigen bestwil". Het is dus allemaal echt niet zo makkelijk. Zo wilde mijn huisarts mij niet helpen bij het vinden van iemand die alternatieve therapieën aanbood.

    Naast het feit dat je gedachtegang op de kop gooien enorm moeilijk is, krijg je dus ook niet altijd de hulp die je graag zou willen.


    Verder snap ik je bedoeling. Die is goed. Ik vind het goed dat je het deelt, maar het zal niet alles oplossen wat je in je beginpost noemt. Depressie en trauma zijn brede begrippen. Daar is geen standaard stappenplan voor om het te verhelpen. Ieder mens is anders, iedere mens ervaart anders. De een heeft wel iets aan mindful thinking, de ander niet.

    [ bericht aangepast op 22 jan 2018 - 8:30 ]


    26 - 02 - '16

    lvnalovgood schreef:
    (...)

    Dank je voor je steun! (flower)
    Ik had wat schrik dat m'n reacties wat harder overkwamen dan ik bedoelde. Ik bedoelde ze gewoon feitelijk en rustig, niet kwaad of weerleggend of zo :$
    Damn dem internet without intonation.

    Het is een lief bedoeld lijstje hoor, maar ik snap de andere reacties ook wel, want op het dieptepunt van mijn depressie maakten dit soort dingen me alleen maar kwaad omdat ze me niet zo blij maakten als dat ze ooit deden (in de zon zitten maakte me pre depressie altijd wel blij, maar daarna had mijn brein iets van "ja bitch, ik weet niet wat jij denkt, maar dat blijdschapshormoon maken we niet meer aan? Dus rot maar op met je zonnestraaltjes, wij doen niet meer aan blij"). Op dat niveau van ziek zijn kan ik me goed voorstellen dat dit soort lijstjes gepresenteerd als "de wetenschappelijk onderbouwde oplossing" een beetje het verkeerde keelgat in schieten, want helaas is depressie zo'n kutziekte waar zo ongeveer iedereen op een andere manier van heelt. Ik snap dat dit een beetje een persoonlijk dingetje is voor je omdat dit jezelf goed geholpen heeft, maar de implicatie die je geeft dat de andere users niet aan hun depressie werken als ze dit onzin vinden en meteen verwerpen (zelfs als je het niet zo bedoelde; als buitenstaander las ik dat wel in je reacties) vind ik wel een beetje ver gaan. Persoonlijk zou dit me alleen nog ongelukkiger en gefrustreerder gemaakt hebben, wetenschappelijk onderbouwd of niet.


    Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

    Heliotrope schreef:
    Ik snap beide kanten wel. Het is niet leuk dat wanneer je tot je nek aan in de ellende zit, dat het lijkt alsof er een pasklare oplossing is. Zelf ben ik zo'n 10 jaar depressief geweest en heb zo nu en dan nog wel terugvallen. Toen ik me echt slecht voelde wilde ik ook niks weten van dingen als positief denken en dergelijke, simpelweg omdat het niet ging. Ook krijg je bij een psycholoog/psychiater echt niet altijd de beste behandeling. Zo werd ik volgepropt met pillen en kreeg ik zogenaamde cognitieve therapie. Hielp echt geen fuck en het voelde door de medicijnen alsof mijn leven nog minder zin had. Toen ik met de medicijnen wilde stoppen, was ik ineens niet meer behandelbaar. Daar sta je dan, alleen. Zonder enige steun, want iedereen is van mening dat je die pillen moet slikken voor je "eigen bestwil". Het is dus allemaal echt niet zo makkelijk. Zo wilde mijn huisarts mij niet helpen bij het vinden van iemand die alternatieve therapieën aanbood.

    Naast het feit dat je gedachtegang op de kop gooien enorm moeilijk is, krijg je dus ook niet altijd de hulp die je graag zou willen.


    Ik snap de reacties zeker hoor. Zoals je zegt wil je het deels niet horen, omdat je zo diep in je eigen negatieve spiraal zit. Maar heel even dapper zijn en toch die energie bij elkaar rapen om 1 iets positiefs te doen voor jezelf kan al een hele impact hebben en ja, het kan zijn dat dat de eerste keer zoveel energie vraag dat je moet huilen en om je heen moet schoppen, maar wat ze zeggen over dat je eerst door een een nog dieper dal moet om er weer uit te kunnen klimmen is bij mij steeds waar gebleken. Jezelf leren kennen is niet fijn, voor niemand, want niemand is zoals ze zouden willen zijn en dat, dat doet verdomd veel fucking pijn. Maar zonder jezelf te leren kennen kan je ook niets aan je valkuilen doen ):

    Sorry dat je zulke slechte ervaring hebt met de geestelijke gezondheidszorg. Ik haat het echt als dokters etc. geen oren hebben naar wat de persoon zelf wilt, of wat die zelf nodig acht. Die dingen zouden steeds in samenspraak moeten gebeuren! Ik haat het echt voor je!

    Ik ben in het algemeen wel steeds in zekere mate goed opgevangen geweest. Juist 1 opname die 7 maanden duurde, deed niets meer dan me gewoon wat rust geven, want anderhalf jaar later was ik weer volledig gecrasht. Ik werd er gepest en de dagverpleging wou er feitelijk niets aan doen, want dat andere meisje die iedereen opstookte voelde zich tenslotte ook niet goed. Wtf?

    Het is een zoektocht. En veel werk begint bij jezelf. En ik denk dan dat als we elkaar een hand uitreiken en elkaar wat steunen en tips geven die we zelf aangeleerd kregen of die we onszelf aanleerde, iedereen er baat bij heeft.


    "if the ocean can calm itself, so can you .we are both salt water mixed with air." - Nayyirah Waheed

    Wiarda schreef:
    (...)
    Het is een lief bedoeld lijstje hoor, maar ik snap de andere reacties ook wel, want op het dieptepunt van mijn depressie maakten dit soort dingen me alleen maar kwaad omdat ze me niet zo blij maakten als dat ze ooit deden (in de zon zitten maakte me pre depressie altijd wel blij, maar daarna had mijn brein iets van "ja bitch, ik weet niet wat jij denkt, maar dat blijdschapshormoon maken we niet meer aan? Dus rot maar op met je zonnestraaltjes, wij doen niet meer aan blij"). Op dat niveau van ziek zijn kan ik me goed voorstellen dat dit soort lijstjes gepresenteerd als "de wetenschappelijk onderbouwde oplossing" een beetje het verkeerde keelgat in schieten, want helaas is depressie zo'n kutziekte waar zo ongeveer iedereen op een andere manier van heelt. Ik snap dat dit een beetje een persoonlijk dingetje is voor je omdat dit jezelf goed geholpen heeft, maar de implicatie die je geeft dat de andere users niet aan hun depressie werken als ze dit onzin vinden en meteen verwerpen (zelfs als je het niet zo bedoelde; als buitenstaander las ik dat wel in je reacties) vind ik wel een beetje ver gaan. Persoonlijk zou dit me alleen nog ongelukkiger en gefrustreerder gemaakt hebben, wetenschappelijk onderbouwd of niet.


    Oei dat bedoelde ik echt niet zo! Maar iemand die gewoon wil helpen en die zelf al 20 jaar tegen depressies en angsten vecht zulke harde reacties geven is ook niet echt eerlijk, toch? Ik heb zeker wel begrip voor waarom ze zo reageerden. Helaas zeiden ze wel dat het algemene quatsch is en dat is niet voor iedereen zo. En dat is ook weer niet eerlijk, want zo ontmoedigen ze misschien anderen die er wel baat bij hebben.


    "if the ocean can calm itself, so can you .we are both salt water mixed with air." - Nayyirah Waheed

    Maar ik snap haar ook wel en ik bedoel het totaal niet aanvallend naar degene met een depressie, maar het heet mindful thinking en als je meteen al het hele idee de prullenbak ingooit en denkt "ja nee dit gaat toch nooit helpen" (en ik snap écht wel dat het je depressie niet laat verdwijnen, tuurlijk), maar dan mis je volgens mij ook een beetje het idee van mindful thinking. Of ligt dit aan mij?


    "One has to learn to read, as one has to learn to see and learn to live," - Vincent van Gogh

    lvnalovgood schreef:
    (...)

    Dat zeg ik ook helemaal niet, dat dit al je problemen magisch gaat oplossen.

    Maar mindfulness is wel een onderdeel dat helpt om langdurige afwezigheid van symptomen te proberen bereiken.

    Ik heb deze dingen zelf geleerd tijdens mijn laatste opname. En ja, ze helpen. Neen, ze toveren niet plots al je symptomen weg.
    Maar... dat doet niets. Niet je abilify, of xanax, of cymbalta. Niet je therapeut en niet je dagboek.
    Recovery vereist inderdaad werk. Herstel gaat niet vanzelf. En dat zijn veel kleine dingen tezamen.

    En dit, deze tips, zijn een onderdeel van dat werk.

    Misschien niet voor jou, dat begrijp ik zeker. Ieders weg is anders. Maar dit is wel wetenschappelijk onderbouwd en o.a. dit werkte wel voor mij. Het is een klein onderdeeltje, dat geef ik zeker toe. Maar je mag klein beginnen, misschien moet je zelfs klein beginnen. En voor sommigen hier is dit misschien wel een eerste of vijfde, of twintigste stap towards recovery. Misschien werkt het voor anderen, net als bij mij, wel als een begin.


    Dat heb ik ook nooit beweerd. Daarbij heb ik aangegeven dat ik weet dat mindfullnrs een ding is, maar je het doet overkomen alsof het wel zo poef je problemen oplost.

    Ga me alsjeblieft niet vertellen dat beter worden werk vereist en ik blijkbaar verwacht dat mijn psychiater het voor me op gaat lossen. Serieus, want wat je nu doet is puur kwetsen, aangezien je totaal niet weet wat ik wel en niet probeer om beter te worden.
    Ik vind het super tof voor je, dat je het geholpen heeft en dat je het met de rest wil delen. Je hoeft alleen niet tegen iedereen aan te schoppen die hier niet in geloofd.

    Wat trauma's betreft hetzelfde. Ik snap niet hoe even in de zon zitten helpt on 's nachts niet badend in het zweet wakker te worden van een nachtmerrie over wat me is aangedaan.

    En misschien moet ik mezelf even beter onderbouwen. Zoals ik zei, bij mij is het chronisch. Het is gewoon een fout in mijn hersens. Er is geen oplossing, enkel een manier om er mee te leren leven en iets te vinden wat me op deze wereld houd.
    Het is heel frustrerend om te weten wat ik er ook aan doe, het morgen gewoon weer terug kan zijn. En nee, in je bed blijven liggen helpt niet. Maar ook jij moet weten dat het soms niet anders kan en dat je mensen die dan tegen je zeggen iets leuks te gaan doen, het liefst wil vermoorden.

    Ik ben heel blij voor iedereen bij wie dit werkt en na een paar jaar weer care free is. Je moet alleen niet iedereen over een kant scheren.

    [ bericht aangepast op 22 jan 2018 - 9:24 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    AdoreDelano schreef:
    (...)

    Dat heb ik ook nooit beweerd. Daarbij heb ik aangegeven dat ik weet dat mindfullnrs een ding is, maar je het doet overkomen alsof het wel zo poef je problemen oplost.

    Ga me alsjeblieft niet vertellen dat beter worden werk vereist en ik blijkbaar verwacht dat mijn psychiater het voor me op gaat lossen. Serieus, want wat je nu doet is puur kwetsen, aangezien je totaal niet weet wat ik wel en niet probeer om beter te worden.
    Ik vind het super tof voor je, dat je het geholpen heeft en dat je het met de rest wil delen. Je hoeft alleen niet tegen iedereen aan te schoppen die hier niet in geloofd.

    En misschien moet ik mezelf even beter onderbouwen. Zoals ik zei, bij mij is het chronisch. Het is gewoon een fout in mijn hersens. Er is geen oplossing, enkel een manier om er mee te leren leven en iets te vinden wat me op deze wereld houd.
    Het is heel frustrerend om te weten wat ik er ook aan doe, het morgen gewoon weer terug kan zijn. En nee, in je bed blijven liggen helpt niet. Maar ook jij moet weten dat het soms niet anders kan en dat je mensen die dan tegen je zeggen iets leuks te gaan doen, het liefst wil vermoorden.

    Ik ben heel blij voor iedereen bij wie dit werkt en na een paar jaar weer care free is. Je moet alleen niet iedereen over een kant scheren.



    Het was nooit mijn bedoeling iemand te kwetsen. Wat ik zei was algemeen bedoeld en niet op jou persoonlijk gericht. Sorry dat ik je er toch onbedoeld met kwetste.

    Ik heb ook chronische depressie vertel me alsjeblieft niet wat het is.

    Om het even in bewoording gelijkaardig aan de jouwe te zeggen: Jammer dat het niets voor jou is, je hoeft alleen niet tegen me aan te schoppen omdat het voor mij en anderen wel wat is.


    "if the ocean can calm itself, so can you .we are both salt water mixed with air." - Nayyirah Waheed

    lvnalovgood schreef:
    (...)

    Het was nooit mijn bedoeling iemand te kwetsen. Wat ik zei was algemeen bedoeld en niet op jou persoonlijk gericht. Sorry dat ik je er toch onbedoeld met kwetste.

    Ik heb ook chronische depressie vertel me alsjeblieft niet wat het is.

    Om het even in bewoording gelijkaardig aan de jouwe te zeggen: Jammer dat het niets voor jou is, je hoeft alleen niet tegen me aan te schoppen omdat het voor mij en anderen wel wat is.


    Nu doe je gewoon kut.
    Ik probeer niemand iets uit te leggen, maar mezelf te onderbouwen. Hier betrek ik niemand bij, ook jou niet.
    Iets wat ik hier enkel al heel de tijd probeer. Ik val niemand aan, geef enkel aan hoe het op mij over komt en ik blij ben dat het voor andere wel werkt.
    Misschien moet je eerst even nadenken over wat er staat, voordat je vol in de kipstand gaat om jezelf te verdediging, want dit hoeft niet, aangezien ik je helemaal niet aanval.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''