• .

    [ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 14:11 ]

    MT!


    — I was lightning before the thunder —

    Opdracht 1: De bedgenoot.

    Beste deelnemers,

    Welkom op Paradise Island, welkom in de Game of Love. Zoals te zien is in de bijlage, zijn jullie allemaal ingedeeld in een kamer met een kamergenoot, met een bedgenoot wel te verstaan. Echter is het aan jullie om uit te zoeken of jullie wel met de juiste persoon in een kamer zijn ingedeeld of dat jullie dit beter kunnen veranderen. Jullie hebben tot klokslag middernacht om uit te zoeken wie jullie kamergenoot zijn en of jullie dit zo willen houden of willen veranderen. Voor vanavond willen wij van iedereen doorgestuurd krijgen met wie jullie op een kamer willen slapen. We willen drie opties, niet meer, niet minder. Stuur dit via pb naar BesidesYou. Beslis goed, want een goede of slechte bedgenoot heeft een zeer goede of slechte invloed op de verloop van het spel, het spel dat draait om het vinden van jouw liefde en het winnen van jouw geld.
    Mochten wij echter vinden dat één van jullie een slechte keuze maakt en daarom maar met zijn of haar huidige bedpartner moet blijven slapen, dan heeft dat natuurlijk ook een zeer grote invloed op de rest van jullie. We zeggen het alleen maar, mochten jullie nog meer motivatie nodig hebben voor vandaag...
    Wij hopen dat jullie zojuist de juiste kledingskeuze hebben gemaakt en de juiste spullen uit jullie koffers hebben gehaald, want tot definitief bekend is met wie jullie in één kamer, in één bed, zullen slapen zullen jullie jullie koffers niet meer terug zien.
    Heel veel succes! Wij zullen vol leedvernaak meekijken naar al jullie schattige avontuurtjes.

    (On)vriendelijke groetjes,
    Het productieteam.

    Kamerlijst 1:
    Kamer 1: Raelynn & Luís
    Kamer 2: Olivia & Nicolai
    Kamer 3: Chloe & Hunter
    Kamer 4: Bella & Lucian
    Kamer 5: Eden & Axel
    Kamer 6: Linde & John

    [ bericht aangepast op 21 jan 2018 - 18:04 ]

    Mt


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    Mt.


    chaos makes the muse

    Mt


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    MT!


    I was an angel living in the garden of evil

    -- Mine.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    LUÍS FERNANDO SALASAR
    23 | Carpenter | Closeted gay | Ingeschreven door vrienden | Hoekje 6 • alone

    Met een biertje in mijn rechterhand loop ik over het strand. Die opdracht kan me wat, het kan me geen barst schelen bij wie ik moet slapen want hoewel we blijkbaar in één bed moeten slapen met onze kamergenoot ben ik niet van plan het bed te delen met iemand - als je begrijpt wat ik bedoel. Daarvoor ben ik niet hierheen gekomen. Ware liefde, wat een farce.
    Mijn vrije hand glijdt over het hout waarvan het gazebo gemaakt is. Als me opvalt dat er een bleke ring in mijn ring vinger gebruind is waar tot twee maanden geleden nog een verlovingsring zat haal ik mijn hand snel weer naar beneden. In plaats daarvan breng ik mijn gezicht dichter bij een steunbalk en inhaleer de zoete geur van het hout. Bijna meteen komt de term "kokos" in me naar boven maar een tweede blik bevestigt dat dit niet zo is en dat het waarschijnlijk de tropische omgeving is die me hieraan laat denken. Het hout van de pergola heeft een geheel ander structuur.
    Ik laat mijn blik rond glijden terwijl ik mezelf op de schommel laat zakken. Een diepe zucht verlaat mijn lippen, de kussens voelen bijna alsof ze op mijn lichaam wachtten en het met veel blijdschap verwelkomen. Ik had niet eens beseft hoe moe ik was, tot nu.
    Ik breng het flesje bier naar mijn lippen -een mooi glas was ideaal geweest, maar ik klaag niet; ik ben al blij dat ze niet enkel van die Mexicaanse of fruitige zooi hebben- en neem een flinke slok. Net iets te hoppig naar mijn smaak maar al bij al geen slechte brouw. Wellicht is het een smaak die gewenning vergt.
    Met mijn voet zet ik af, waardoor het bankje aan het schommelen gaat. Nadat ik mijn hoofd achterover te rusten gelegd heb sluit ik mijn ogen en probeer te genieten van de nieuwe omgeving, zo ver weg van huis en de miserie die ik daar achter gelaten heb. Het ruisen van de zee in combinatie met de zachte zomerwind klinken bijna als een wiegenlied en voor heel even vergeet ik het bestaan van die bitch, Damian.


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    JOHN GILLFORD
    26 | Firefighter | Single dad, ready for true love | Buitenzwembad • alone

    Ik had nog net de tijd gehad een zwemshort uit te zoeken en wat elastiekjes uit mijn tas te grabbelen voor mijn koffer ergens anders heengebracht was. Om eerlijk te zijn snap ik niet goed waar de eerste opdracht op slaat, maar ik vind het zeker geen slecht idee de anderen te leren kennen. Het doet me een beetje denken aan speeddaten, maar dan toch ook weer niet.
    Ik besluit eerst wat af te koelen door een frisse duik in het buitenzwembad te nemen alvorens daadwerkelijk aan de slag te gaan met de opdracht; ik bedoel, we hebben tijd tot middernacht, dat lijkt me wel meer dan lang genoeg om van iedereen een eerste indruk te kunnen op doen.
    Met een pang in het hart besef ik dat ik het crewlid die me de opdracht gaf vergeten vragen ben of ik even kon telefoneren met Elayna, en bijna meteen gaat de vraag door me heen of alles wel in orde is met haar. Is ze flink bij moeder? Zal ma niet vergeten om haar tijdig haar medicatie te laten nemen? Het arme kind zit al twee weken met die verkoudheid geplaagd, ik heb zo met haar te doen. Zodra ik echter besef wat ik aan het doen geef ik mezelf een inwendig een fikse uitbrander. Mijn moeder is meer dan capabel om voor Elayna te zorgen en mijn dochter zelf is verstandig genoeg om te weten wanneer ze haar medicatie moet innemen. Ik mag me niet zoveel zorgen maken.
    In een poging te doen waarvoor ik hier gedeeltelijk gekomen, maak ik eerst en vooral een bun in mijn haren. Vervolgens neem ik een aanloopje en laat mezelf door middel van een bommetje het zwembad in plonsen. Ik had het water warmer verwacht en gedurende enkele seconden voel ik mijn ballen wat krimpen, alvorens zachtjes in de lach te schieten door deze ontdekking. Note to self; volgende keer langzamer het water in gaan.
    Ik laat me op mijn rug wat dobberen in het water, terwijl mijn ogen de lucht af speuren zoekend naar wolken in gekke vormen. Elayna zou het hier geweldig vinden.

    [ bericht aangepast op 21 jan 2018 - 19:49 ]


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    Linde Amira Moore
    23 ~ searching for love ~ Virgin ~
    Zwembad Buiten ~ met John ~ Outfit


          Waar Linde al een aantal dagen zenuwachtig was geweest voor het begin van het programma, had de eerste opdracht het zeker niet beter voor haar gemaakt. Ze had bij aankomst net haar reiskleding kunnen verwisselen voor haar favoriete jurkje en haar reisschoenen kunnen verwisselen voor een paar hakken, waarna ze haar koffer af moest geven. Waar het meisje dat al niet zo fijn vond, wie weet wat ze met haar spullen zouden doen, was het in het niets gevallen toen ze de opdracht las. Ze moest een mannelijke kamergenoot vinden... vreselijk vond Linde het. Maar nog veel en veel erger vond ze het feit dat ze samen met de jongen in één bed zou moeten slapen. Daar was ze helemaal niet op voorbereid. Ze had nog nooit met een jongen in één bed geslapen en nu moest ze ineens een maand lang met een jongen die ze helemaal niet kende in één bed slapen. Vre-se-lijk. Linde snapte niet hoe dit haar zou helpen met het vinden van de liefde van haar leven, maar het leek erop dat dat het productieteam vrij weinig uit maakte. De brief had haar zelfs het gevoel gegeven dat het productieteam alles wilde doen om de kijkcijfers omhoog te krikken, ook en zeker als zij hieronder zou leiden.
          Heel even was de gedachte door Linde heen geschoten om nu al op te geven, hier had ze namelijk helemaal geen zin in, maar al snel had ze besloten toch door te zetten. Ze had de kans om de liefde van haar leven te vinden, die kans wilde ze al niet opgeven bij een enkele tegenstoot. Daarom besloot het meisje ook door te zetten en zichzelf een rondleiding door het huis te geven. Na de woonkamer, keuken, bar en bioscoopzaal te hebben bekeken, liep ze naar buiten en naar het zwembad. Daar aangekomen verscheen er een kleine glimlach op haar gezicht. Waar ze tijdens haar kleine rondleiding nog niemand was tegen gekomen, zag ze hier een jongen die er erg knap uit zag genieten van het water.
          'Hee' zei ze glimlachend, terwijl ze op één van de stoelen ging zitten en zich op de jongen richtte. Heel even deed ze haar mond open om iets te vragen of te zeggen, maar aangezien er geen leuke woorden in haar hoofd te binnen schoten deed ze niet veel later haar mond weer dicht. Wat deed ze hier eigenlijk? Normaal kon ze heel goed met mensen praten, maar in een situatie als dit leek te sprakeloos.

    [ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 14:11 ]

    CHLOE       FREYA       BERGEN


    23 | psychologist | trying to forget the past | Hoekje 6 meeting Luís| outfit


    Mijn discussie met een crewlid over het behouden van mijn koffer had ik verloren. Schijnbaar hoorde het bij het programma om je koffer met al je bezittingen over te dragen aan iemand die je twintig seconde eerder had ontmoet. Ik was hier niet blij mee geweest en had dit dan ook gezegd. Mijn kleding was belangrijk voor me. Niet alleen was het een vorm van mezelf uiten, ik had er hard voor gewerkt om de unieke kledingstukken te kunnen betalen.
    De playsuit die ik droeg was het enige dat ik in mijn bezit had op het moment. Ik had mijn sandaaltjes uitgedaan en in het voorvak van mijn koffer gestopt, dus ik had op het moment niet eens schoenen.
    Ondanks mijn korte moment van frustratie over mijn koffer, dwalen mijn gedachten terwijl ik door de villa loop af naar de reden waarom ik hier ben.
    In een poging het beeld van mijn verloofde Scott en mijn beste vriendin Liz uit mijn hoofd te krijgen, sluit ik even kort mijn ogen. Verleden tijd, Chlo.
    Ik passeer een luxe uitgeruste bar en besluit een drankje voor mezelf in te schenken. Binnen mum van tijd heb ik een Mojito gemixt, een van de vaardigheden die ik hem opgedaan in mijn studententijd.
    Ik neem een grote slok en besluit vervolgens te gaan verkennen. Het voelt alsof ik in het paradijs terecht ben gekomen. Alles wat ik maar kan bedenken of nodig zou kunnen hebben, is aanwezig. Alle indrukken lijken vertraagd binnen te komen en ik loop zonder na te denken. Het is een vreemd besef dat dit het eerste moment in dagen is dat ik me nergens druk om maak.
    Mijn wandeling brengt me naar een knus hoekje dat verlicht wordt door kaarsen. Mijn blik vangt een schommelbank die rustig op en neer beweegt.
    Een gespierde man met bruin, krullend haar zit met gesloten ogen op de bank. Ik twijfel even over mijn volgende actie en besluit eerst een flinke slok van mijn cocktail te nemen.

    ‘Hey vreemdeling!’ roep ik vervolgens. Ik schenk hem een glimlach en hoop dat ik hem niet te erg heb laten schrikken. Vervolgens loop ik naar hem toe en buig voorover om hem een kus op zijn wang te drukken.
    ‘Ik ben Chloe en jij?’




    This is how the world works, you gotta leave before you get left.

    [ bericht aangepast op 21 jan 2018 - 21:43 ]


    I was an angel living in the garden of evil

    Mt.


    I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

    Axel Brooks

    24 | PLEKJE 2 | WITH OLIVIA | READY FOR ADVENTURE

    Met een vage glimlach rond zijn lippen, één die voor ieder ander amper te zien was, liep Axel wat rond. Zonder het gewicht van zijn koffer en tassen, had hij het idee dat zijn gevoel van vrijheid een hoogtepunt had bereikt. Er was niemand in de buurt, iets wat hij de laatste tijd niet zoveel meer meemaakte. Daarbij speelde de omgeving ook een grote rol. Het was hier prachtig.
          Vanzelfsprekend had hij zin om de anderen te leren kennen, maar ergens had de brief die hij had ontvangen toch enigszins apart overgekomen - als hij het zo mocht stellen. Axel was echter wel te spreken over het doel van het vinden van iemand die bij je past om de komende tijd een kamer te delen - en in dit geval zelfs een bed.
    Toen hij net was aangekomen had hij enkel zijn telefoon in zijn broekzak laten glijden en daarna zonder mopperen de rest van zijn spullen meegegeven. Als dat iets was wat bij de regels hoorde, prima. Zolang hij ze later maar weer heel en compleet terug zou krijgen.
          Axel had al even over het eiland gelopen toen hij toch wel de behoefte kreeg om zich ergens te laten vallen en gewoon even te genieten van de situatie. Het zoeken naar iemand die bij hem paste was iets dat wel zou komen. Daarbij was hij niet zo kieskeurig, ook kon hij zich niet indenken dat iemand hier slecht gezelschap zou zijn. Dan zou je je toch niet opgeven?
          Via een trap die redelijk verborgen had gelegen kwam hij op een klein stuk met dat met hout bekleed was.
    Zijn blik viel op de jonge vrouw die op de rand van het zwembad zat, wat eigenlijk meer de vorm had van een soort jacuzzi toen hij dichterbij kwam.
    Door het feit dat ze met haar rug naar hem toe zat, nam hij zeker even de tijd haar in zich op te nemen. Ondanks dat ze zat, kon hij zien dat ze een mooi lichaam had. Haar haren glinsterden in het zonlicht en een lachje verscheen opnieuw op Axel's gezicht. Hij besloot de kleine afstand te overbruggen door een paar stappen in haar richting te doen. Zou dit de Eden zijn waar hij in de eerste instantie door het productieteam aan geplakt was? De kans bestond, maar was wellicht niet ontzettend groot. Er was maar één manier om er achter te komen.
          'Aan het genieten van het uitzicht?' Vroeg Axel terwijl hij zijn hand door zijn haar haalde. De zon scheen fel in zijn ogen en voor een momentje baalde hij dat zijn zonnebril nog in zijn tas zat. Deze had nu zeker goed van pas gekomen, maar dat mocht de pret niet drukken.
    Zonder echter te wachten op een reactie, plofte hij naast de dame neer en steekt zijn hand naar haar uit.
    'De naam is Axel,' lachte hij.

    [ bericht aangepast op 21 jan 2018 - 22:14 ]


    chaos makes the muse

    Olivia Sophia Williams
    23 ~ net afgestudeerde van Hotelmanagement ~ wil nog één keer ongeremd genieten ~ plekje 2 ~ met Axel ~ Outfit


          Hoewel Olivia lichtelijk vermoeid was geraakt door de lange vlucht en bij aankomst op het eiland eigenlijk het liefst gelijk haar bed was ingerold, was ze er al erg snel achter gekomen dat dat er niet in zat. Ze kreeg namelijk te horen dat ze zich mocht omkleden en het belangrijkste uit haar tas mocht halen, waarna ze haar koffers achter zou moeten laten. Helemaal prima, ze was toch goed verzekerd en waarschijnlijk zou ze vanzelf haar spullen weer terug zien.
          Olivia besloot haar zwemkleding aan te trekken en haar slippers en zonnebril uit haar koffer te pakken. De rest van haar spullen gaf ze zonder moeite af, ze kon echt wel een dagje zonder. Zelfs haar telefoon gaf Olivia zonder enige moeite aan de man die ze net ontmoet had, echter besloot ze wel eerst deze uit te zetten. Ze wilde namelijk niet dat de man ongegeneerd door haar foto's heen zou kijken. Wie weet wat hij tegen zou kunnen komen.
          Bij het lezen van de brief die ze vervolgens in haar handen gedrukt kreeg verscheen er een brede grijns op Olivia's gezicht en leek alle vermoeidheid uit haar lichaam te verdwijnen. Ze moest op zoek naar een man met wie ze elke avond in één bed wilde slapen en naast wie ze elke ochtend wakker wilde worden. Geweldig vond ze het.
          Hoewel Olivia het liefst de knapste man van het eiland in haar bed zou willen hebben, was elke man beter al veel beter dan dat ze alleen zou slapen. Daarnaast verwachtte ze niet dat er ook maar één lelijke man op het eiland rond zou lopen. Ze kon zich niet voorstellen hoe dat positief zou kunnen zijn voor de kijkcijfers. Daarom besloot ze zich ook geen zorgen te maken en eerst het huis te verkennen. Een grote, luxe woonkamer, mooie, grote slaapkamers met een groot tweepersoonsbed, mooie, rustieke badkamers, een grote, luxe keuken, een kamer met een grote bank en een groot beeldscherm, zowel een groot binnen als buiten zwembad, een sauna, een aantal lichtelijk romantisch ingerichte ruimtes en zelfs een bar. Het zag er zeker heel goed en Olivia was er zeker van dat ze zich hier een maand lang zou kunnen vermaken.
          In de bar aangekomen besloot Olivia zichzelf te trakteren op een Gin & Tonic, haar favoriete drankje, waarna ze met het glas in haar handen terug liep naar de jacuzzi die ze iets eerder gevonden had. Hoewel Olivia haar badpak aan had en daardoor met gemak het water in kon, was er iets heel anders wat haar aandacht getrokken had. Vanaf de rand van de jacuzzi had ze namelijk een perfect uitzicht op de zee en dankzij het feit dat de jacuzzi wat verder afgelegen lag van het huis zouden de anderen het hopelijk nog niet al te snel vinden, iets wat haar een moment van rust zou bezorgen, zittend op de rand van een jacuzzi, uitkijkend op de zee.
          Helaas werd Olivia's hoop om even tot rust te komen al snel verstoord door het horen van voetstappen die steeds dichterbij kwamen. Hoewel ze met haar rug naar de persoon toe zat en dus niks met zekerheid kon zeggen, had het meisje het sterke vermoeden dat iemand haar aan het bekijken, en hopelijk aan hrt bewonderen, was. Iets wat voor een speelse glimlach op haar gezicht zorgde. Echter besloot ze te doen alsof ze niks door had en zich pasom te draaien toen ze een overduidelijke mannenstem tegen haar hoorde praten.
          'Zeker' antwoordde ze, terwijl ze haar zonnebril af deed en op haar voorhoofd zette om de jongen aan te kunnen kijken, waarna ze toe keek hoe hij naast haar kwam zitten 'maar dit uitzicht is ook helemaal niet verkeerd' vervolgde ze terwijl ze haar ogen speels over het lichaam van de jongen liet glijden. Hij zag er inderdaad niet verkeerd uit, als hij zich ook nog eens leuk zou gedragen zou hij zeker op haar lijstje met favoriete mannen om het bed mee te delen, dat ze vanavond in zou moeten leveren, verschijnen.
          'Ik ben Olivia' antwoordde ze glimlachend terwijl ze zijn hand aanpakte. Dit begon zeker goed.

    [ bericht aangepast op 10 dec 2021 - 14:12 ]

    Raelynn Wood
    23 || Duikinstructeur / masseuse || Traveling tomboy acting ladylike || At the bar || With Nic || Bikini Dress
    Misschien had ik iets minder interesse in de vraag naar mijn koffer dan ik had moeten hebben, maar het deed me eigenlijk niet veel. Het leek me sterk dat het zoiets zou zijn als dat je je koffer terug moest verdienen door middel van opdrachten of iets dergelijks. Ik had dus gauw naar een bikini en jurkje gegrepen, maar was daarbij iets van schoenen volledig vergeten. Opnieuw, dit deed me minder dan het me had moeten doen, waardoor ik al gauw op pad ging om het huis te bekijken.
          Ik had de uitleg meegekregen, wat betekende dat ik lekker sociaal kon wezen met mannen. Daar zag ik dus geen enkel probleem in, al besefte ik me wel direct dat ik me wat vrouwelijker moest gedragen voor de camera’s, zodat ik eventueel kans zou maken op een match. Plus dan zou ik ook geen haatvolle opmerkingen meekrijgen van mijn beste vriendin, dus win-win, soort van?
          Toen ik de bar binnengewandeld kwam begon er direct een speelse grijns rondom mijn lippen. Dit zag er fantastisch uit, als een oude pub eigenlijk. Daar had ik vaak genoeg rond gehangen met mijn broers, dus zo’n omgeving zou me op mijn gemak laten voelen. Nog altijd op mijn blote voeten wandelde ik dan ook achter de bar, terwijl ik zocht naar wat lekkers voordat ik iemand zou gaan opzoeken. ‘Hmm…’ Ik ging op mijn tenen staan om wat van de hoogste plank te pakken en bekeek het etiket even. Het klonk me onbekend, dus waarom niet proberen?
          Ik greep naar een glas en vulde het met de, voor mij, onbekende vloeistof. Eens moest de eerste keer zijn. Voordat ik echter een slok nam bergde ik de fles weer terug op de plek waar ik deze gevonden had. Vervolgens keerde ik me weer om, waardoor ik opmerkte hoe er iemand in de deuropening was verschenen. Het was een man geweest, en voor wat ik tot dusver kon zien stond hij zowat vol met tatoeages. Glimlachend liep ik dan ook op hem af om hem een kleine, nuchtere omhelzing te geven. ‘Hi, prachtige bar huh? Ik ben Raelynn, maar zeg maar Rae.’ Een oprechte glimlach sierde mijn gezicht, terwijl ik even een waardeloze poging deed de man te bekijken. Hij zag er goed uit, dat kon ik in ieder geval waarnemen hieruit.
          Na de begroeting keerde ik me om naar de bar, waar ik weer achter verdween. ‘Ben je ook toe aan een drankje? Wat is je gif?’ Ik stak direct een hand de lucht in, in de hoop dat hij niet zou antwoorden. ‘Wacht even.’ Nadenkend keek ik naar de man. ‘Ik vind je wel een bier typje? Correct?’ Zacht beet ik op mijn lip, ik wilde hem immers niet beledigen. Ondertussen keek ik even rond waar ik bier vandaan kon halen. Er leek iets op een koelkast, waardoor ik deze opende. Er zaten inderdaad biertjes in verstopt, dus dat was mooi. Ik wachtte echter geduldig op een antwoord van de aantrekkelijke man.

    Lavan Walker.
    26 || Kinderchirurg || Hot doctor with hidden talents || On the beach || With Eden || Outfit

    Iets in mij zei dat ik eigenlijk tegen het feit in had moeten gaan om mijn koffer bij me te houden, maar aan de andere kant was ik denk ik ook wel erg opgewonden om de dames te ontmoeten. Met een serieus doel was ik hierheen gekomen, dus misschien moest ik dit dan ook wel allemaal gewoon voor lief nemen, gezien het me van alles kon bieden. Ik had dan ook geknikt bij het horen van de opdracht. Dat kon nog leuk zijn, om enkele dames te spreken om vervolgens met hen een kamer te delen. Een beetje vreemd natuurlijk, maar het hoorde erbij. Er hoefde natuurlijk helemaal niets te gebeuren, dus die druk was er in ieder geval niet. Vaker had ik het bed gedeeld met dames zonder dat er iets voorgevallen was, dus dat was voor mij geen enkel probleem.
          Het had me dan ook niet lang geduurd om me om te kleden in de zwembroek, zomerse hoodie en slippers die ik uit mijn koffer had weten te halen voordat ze ermee vandoor waren gegaan. Het was misschien geen geweldige outfit, en misschien had ik wel simpelweg voor enkel een zwembroek moeten gaan om mijn lichaam te laten zien, maar dat paste niet bij mij. En hoe kon ik echt iemand ontmoeten als ik niet mezelf was? Dus hield ik de hoodie maar lekker aan, vooral voor het geval het wat frisser zou worden. Misschien kon ik het nog aanbieden aan een dame en liet ik een goede indruk achter.
          Ik had erg veel interesse in het huis, maar niet genoeg om er direct rond te hangen. Zelf hield ik wel van buiten zijn en een mooi stuk strand, dus daar zou ik waarschijnlijk het simpelste iemand vinden die ook van die dingen hield. Logisch denken, toch? Met kalme passen wandelde ik dan ook vanuit het huis richting het strand, waar ik genoot van de zeelucht die er hing. Het zag er aangenaam uit, en de zee oogde helder blauw.
          Toen het me echter opviel dat er een wel erg aantrekkelijke dame te vinden was, wiens donkerblonde haren wild in de wind wapperde liep ik rustig haar kant op om haar niet te laten schrikken. Met haar ene hand leek ze met haar haren te spelen, wat me liet glimlachen. Geen idee wat het was, maar het sierde vrouwen altijd wanneer ze dit deden.Het was zo’n simpele beweging, maar het maakte een vrouw echt elegant in mijn ogen.
          ‘Hallo?’ het leek me verstandig om mezelf aan te kondigen, gezien ze met haar rug mijn kant op stond gekeerd. Met een charmante, maar ook zeker oprechte, glimlach liep ik rustig op haar af. Ik stopte voor haar en stak braafjes mijn hand uit, om haar niet zomaar aan te raken, ik kende haar immers nog niet en een omhelzing leek me te ver gaan. ‘Ik ben Lavan. En ik wilde je niet storen, maar je hebt een prachtige plek gekozen om te stoppen.’ Ik knikte even richting de zee, en keerde me er vervolgens ook naartoe. Misschien was het niet de beste begroeting geweest, maar in ieder geval was het oprecht geweest.
          ‘Wat een heerlijke geur,’ sprak ik vervolgens opnieuw. Mijn ogen gleden opnieuw naar de dame, wie ik nu kort in haar grijsblauwe ogen aankeek. Het waren prachtige poelen geweest, en sowieso was de dame erg aantrekkelijk geweest. Ze oogde wat jong, maar niet onvolwassen. Het leek alsof de dame al het nodige had meegemaakt, maar natuurlijk kon schijn gemakkelijk bedriegen. ‘Ben je ook graag buiten?’


    — I was lightning before the thunder —