• Heyaa

    Blijkbaar studeer ik dit jaar - normaal gezien en als alles goed gaat haha - af aan de middelbare school en moet (yep diploma's halen) ik volgend jaar verder studeren! Blegh, meer studeren. Ik zou graag voor een academische bachelor willen gaan, dus ik denk dat een universiteit het meest geschikt zal zijn daarvoor. Ik heb nog niet echt een bepaalde universiteit op het oog (het hangt gewoon af waar ik wat kan studeren), maar mijn voorkeur gaat wel uit naar de KU Leuven, Universiteit Antwerpen of de VUBrussel (maar de laatste liever niet). Gent is me wat te ver, aangezien ik niet op kot mag. Mijn grootste probleem momenteel is dat ik helemaal nog niet weet wat ik wil studeren. Jaahaaa, ik heb nog massa's tijd, maar binnenkort komen de openlesdagen en de infomomenten er weer aan en dan zou ik graag wel al willen weten bij welke faculteiten ik informatie wil halen.

    Ik heb jullie hulp dus nodig om me mee te helpen! Natuurlijk ga ik zelf kiezen, haha, maar jullie kunnen informatie geven over een bepaalde opleiding als jullie er meer over weten, omdat jullie die bijvoorbeeld volgen. Ik houd rekening met hoe geïnteresseerd ik zelf ben in de opleiding en hoe geïnteresseerd ik ben in de eventuele beroepen die uit te oefenen vallen. Ik heb al enkele stromingen opgezocht die ik wel zou zien zitten om te studeren en ook enkelen die ik helemaal niet zie zitten, oops, sorry. Voel je vrij dingen toe te voegen en me aan te smeren hahaha

    Mogelijkheden:
    - Toegepaste taalkunde *
    - Psychologie
    - Biologie
    - Fysica/wiskunde
    - Geneeskunde **
    - Revalidatiewetenschappen en kinesitherapie

    * kleine arbeidsmarkt
    ** rip ingangsexamen

    Veto's:
    - Leerkracht *
    - Rechtsgeleerdheid
    - Filosofie
    - Handel/economie
    - Ingenieurswetenschappen *
    - Architectuur
    - IT en computers
    - Administratie
    - Sport, muziek en kunst

    * over de hele lijn, nope nope nope

    Ik heb momenteel nog niet echt favorieten of uitschieters, want aan elke studie lijken telkens immens veel nadelen aan te zitten telkens en ik ben nog niet echt op de 'omfg dit is het'-studie gestuit. Dusss help me out pls hahaha ik ben he eeuwig dankbaar

    q i n g


    ps om je een idee te geven van mijn interesses

    [ bericht aangepast op 18 jan 2018 - 15:06 ]


    i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

    Catullus schreef:
    Als je geen openlesdagen kunt volgen, kun je altijd gewoon een aula binnenspringen (: Niemand controleert wie er in die aula zit, dus je kunt gewoon binnen gaan en de les meevolgen. Geeft ook een veel beter beeld dan een openlesdag waar proffen soms beter hun best doen haha :p
    Ow, ik lees net dat je geen open lesdag wil volgen omdat het in je vakantie valt. Wij zijn met school ook nooit gegaan, maar zeker als je twijfelt tussen uni's moet je er gewoon eens een vrij dagje voor opofferen haha (er zal wel een dag zijn waarop jij vrij hebt en er toch lessen zijn :p)

    En over de competitiewereld in geneeskunde: daar heb ik inderdaad nog geen last van gehad in de eerste bachelor. Ik heb wel een beroepenavond meegedaan (waar je kunt gaan praten met allerlei mensen die een bepaald beroep doen) en de dokter daar zei dat hij er nooit iets van heeft gemerkt. Er ligt een quota op de specialisaties, ja, maar iedereen heeft ook andere interesses dus het zou vreemd zijn mocht je niet je eerste, tweede, of derde keuze krijgen. Ik denk ook dat psychiatrie en neurologie (niet neurochirurgie, dat is een ander verhaal) vrij 'safe' zitten. Ik weet het niet zeker, maar ik denk dat vooral specialisaties zoals nefrologie, radiologie, cardiologie, etc. veel competitie kennen, want dat zijn richtingen met weinig plaatsen en ook de richtingen waar je de meeste centjes mee kunt maken.

    Geneeskunde is inderdaad lang, maar ik doe het echt graag en ik studeer eigenlijk ook nog graag, dus laat maar komen die 8 jaar :W Als je iets echt wil, is 8 jaar niet zo lang denk ik (:


    Ah, goede tip! Dat wist ik niet dat dat kon ^^ Dat is een goed idee, inderdaad, thanks

    Het ding is dat ik bij geneeskunde een beetje schrik heb dat ik afgewezen ga worden in mijn specialisatiejaar (dat kan gebeuren namelijk) en ik zou het dus enorm balen vinden moest ik afgewezen worden voor psychiatrie, en de kans is vrij groot (daar is het probleem niet zozeer de quota) volgens een vriend die net is afgestudeerd als psychiater. Hij vertelde me dat er toch enkele studenten zijn afgewezen en sommigen hebben afgehaakt in hun master na master psychiatrie, dus meh meh twijfels twijfels

    ik studeer ook echt graag, ik kan er echt wel van genieten, oops, dus het probleem is echt niet dat het zolang duurt, het is eerder, dan studeer ik zo immens lang voor iets waarvoor ik afgewezen ga worden, alsnog, wie weet wil ik tegen die tijd een hele andere master na master doen als het zover is, je moet namelijk meerdere minors kiezen in je master, vertelde iemand (zeg maar als ik iets fouts zeg!)

    echt onwijs bedankt voor je informatie en perceptie op je studie ^^ ik heb er echt wel iets aan!


    i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

    M0NA schreef:
    Ik heb niet alle reacties gelezen dus ik weet niet of het al is voorgesteld en eigenlijk weet ik ook niet of je het in België kunt studeren, maar misschien is Kunstmatige Intelligentie iets voor jou?? Het is veel wiskunde, programmeren (wat niet: waah eng computers, maar juist eerder wiskunde is), brein, je hebt ethiek vakken, je hebt taalvakken, ik denk bij brein ook wat psychologische dingen...

    Ik studeer het zelf niet, maar een vriendin van mij, Dus als je er meer over wilt weten, moet ik nog ff wat dingen aan haar vragen!


    ik heb het even gegoogled en bekeken, maar ik denk niet dat het iets voor mij is (:


    i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

    Copenhagen schreef:
    (...)

    Ah, goede tip! Dat wist ik niet dat dat kon ^^ Dat is een goed idee, inderdaad, thanks

    Het ding is dat ik bij geneeskunde een beetje schrik heb dat ik afgewezen ga worden in mijn specialisatiejaar (dat kan gebeuren namelijk) en ik zou het dus enorm balen vinden moest ik afgewezen worden voor psychiatrie, en de kans is vrij groot (daar is het probleem niet zozeer de quota) volgens een vriend die net is afgestudeerd als psychiater. Hij vertelde me dat er toch enkele studenten zijn afgewezen en sommigen hebben afgehaakt in hun master na master psychiatrie, dus meh meh twijfels twijfels

    ik studeer ook echt graag, ik kan er echt wel van genieten, oops, dus het probleem is echt niet dat het zolang duurt, het is eerder, dan studeer ik zo immens lang voor iets waarvoor ik afgewezen ga worden, alsnog, wie weet wil ik tegen die tijd een hele andere master na master doen als het zover is, je moet namelijk meerdere minors kiezen in je master, vertelde iemand (zeg maar als ik iets fouts zeg!)

    echt onwijs bedankt voor je informatie en perceptie op je studie ^^ ik heb er echt wel iets aan!

    Ik was ook bang om afgewezen te worden voor iets wat ik echt wilde, maar de dokter waarmee ik sprak, zei dat je in dat geval ook altijd in een andere universiteit kunt proberen om in een bepaalde specialistatie terecht te komen (zo was een van zijn jaargenoten naar Luik gegaan om echt een bepaalde specialisatie te kunnen doen). Er zijn dus echt wel mogelijkheden. En zoals je al zegt: geneeskunde is echt breed en ik wilde ook altijd psychiater/neurologie doen (ik vind hersenen echt mega interessant enzo), maar nu ik effectief geneeskunde doe, weet ik het echt niet meer zo zeker haha :') Ik zie wel waar het me brengt (: Ik vind arts hoe dan ook een mooi beroep, in welke specialisatie dab ook. Dus misschien hangt er voor mij iets minder aan vast dan voor jou.

    Over minors weet ik nog niet zo veel, is een ver van mijn bed show. Eerst de bachelor overleven lol :')


    If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

    Ik zit in mijn tweede jaar taal- en letterkunde aan de KUL (Duits en Engels) en het is natuurlijk niet helemaal hetzelfde als toegepaste taalkunde, maar ik moet wel zeggen, ik ben heel blij met mijn keuze. Het verschil met toegepaste taalkunde (volgens mij) is dat ik maar twee talen studeer, maar wij gaan wel meer in op de literatuur (letterkunde) en niet enkel op de taalkunde en de toepassing daarvan. Als je erg geïnteresseerd ben in de taal is deze richting iets voor jou, maar je moet wel bereid zijn om in grote detail in te gaan op het waarom. In de middelbare school leer je namelijk regeltjes maar je wordt nooit uitgelegd waarom die regeltjes in die context gebruikt worden, snap je? Het is nogal moeilijk uit te leggen.
    Je interesses lopen wel erg uiteen: van fysica naar wetenschappen naar talen haha

    Hééé mijn vriend heeft Fysica en Sterrenkunde gedaan en die arbeidsmarkt is gigantisch :D Hij is nu wel als leerkracht aan de slag, maar je kan echt veel richtingen uit denk ik. Het is een moeilijke richting, maar hij heeft het altijd erg graag gedaan. Wel in Gent, wat wat moeilijk voor je is. Als je specifieke vragen hebt, kan ik het hem steeds vragen (:


    "if the ocean can calm itself, so can you .we are both salt water mixed with air." - Nayyirah Waheed

    Oh en toegepaste taalkunde heb ik gedaan, ook in Gent en vond ik een erg fijne richting. En naar de arbeidsmarkt zou ik niet te veel kijken als ik jou was, over 5 jaar is die misschien weer helemaal anders ;)


    "if the ocean can calm itself, so can you .we are both salt water mixed with air." - Nayyirah Waheed

    Copenhagen schreef:
    (...)

    Ah, goede tip! Dat wist ik niet dat dat kon ^^ Dat is een goed idee, inderdaad, thanks

    Het ding is dat ik bij geneeskunde een beetje schrik heb dat ik afgewezen ga worden in mijn specialisatiejaar (dat kan gebeuren namelijk) en ik zou het dus enorm balen vinden moest ik afgewezen worden voor psychiatrie, en de kans is vrij groot (daar is het probleem niet zozeer de quota) volgens een vriend die net is afgestudeerd als psychiater. Hij vertelde me dat er toch enkele studenten zijn afgewezen en sommigen hebben afgehaakt in hun master na master psychiatrie, dus meh meh twijfels twijfels

    ik studeer ook echt graag, ik kan er echt wel van genieten, oops, dus het probleem is echt niet dat het zolang duurt, het is eerder, dan studeer ik zo immens lang voor iets waarvoor ik afgewezen ga worden, alsnog, wie weet wil ik tegen die tijd een hele andere master na master doen als het zover is, je moet namelijk meerdere minors kiezen in je master, vertelde iemand (zeg maar als ik iets fouts zeg!)

    echt onwijs bedankt voor je informatie en perceptie op je studie ^^ ik heb er echt wel iets aan!


    Maar vind je psychologie dan niets?? Altijd het eeuwige dingetje dat iedereen psychologie doet en je nooit een baan krijgt, Maar dat is alleen als je bij de standaard gewilde dingen blijft. Als jij je meer interesseert in bijvoorbeeld verslavingszorg, daar is juist een groot en volgens mij ook groeiend tekort in... er zijn nog wel meer tekorten maar dan zou ik dat even na moeten vragen!!

    Oh en ik studeer Nederlands met als richting taalkunde, dus ik kan je wat vertellen over taalkunde (en een beetje over de strekking van de studie taalwetenschap)! Ik vind het echt super leuk, maar het is wel echt een wetenschapsding: ik heb nog geen banen gevonden waarin ik taalkunde kan gebruiken en toepassen, op onderzoek en hoogleraar na dan.

    [ bericht aangepast op 21 jan 2018 - 21:40 ]


    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

    Catullus schreef:
    (...)
    Ik was ook bang om afgewezen te worden voor iets wat ik echt wilde, maar de dokter waarmee ik sprak, zei dat je in dat geval ook altijd in een andere universiteit kunt proberen om in een bepaalde specialistatie terecht te komen (zo was een van zijn jaargenoten naar Luik gegaan om echt een bepaalde specialisatie te kunnen doen). Er zijn dus echt wel mogelijkheden. En zoals je al zegt: geneeskunde is echt breed en ik wilde ook altijd psychiater/neurologie doen (ik vind hersenen echt mega interessant enzo), maar nu ik effectief geneeskunde doe, weet ik het echt niet meer zo zeker haha :') Ik zie wel waar het me brengt (: Ik vind arts hoe dan ook een mooi beroep, in welke specialisatie dab ook. Dus misschien hangt er voor mij iets minder aan vast dan voor jou.

    Over minors weet ik nog niet zo veel, is een ver van mijn bed show. Eerst de bachelor overleven lol :')


    Ah, dat is goed om te weten! Ik had inderdaad gezien dat nog andere universiteiten geneeskunde hebben, en mijn vader heeft liever dat ik naar UA ga, hoewel ik liever naar Leuven ga. Ik heb echt mijn jeugd doorgebracht in campus gasthuisberg. Anyway is het dus altijd wel een strak back-up plan om je specialisaties ergens anders te kunnen doen, top!
    Ja, ik denk eerlijk gezegd ook dat ik misschien van gedachten verander, oncologie heeft mij ook altijd erg aangesproken maar ik heb wat traumatische ervaringen wat betreft dat meegemaakt, dus ik weet het niet goed, haha. Nu ben ik er wel zeker van dat ik door de opleiding te volgen wel meer perspectieven krijg. Ik ben er wel vrij zeker van dat ik geen chirurg ga worden. Ik kan zeker tegen bloed of een wondje, maar ik krijg toch wel de kriebels als enorm bloederig en groot wordt, oops. Moest arts toch niets voor mij zijn ben ik er toch wel zeker van dat in het onderzoek gaan ook wel echt iets voor mij is, dus wat dat betreft ben ik wel al een beetje gerustgesteld! (:

    Hahaha, ja, eerst de bachelor, maar geneeskunde heeft wel vrij hoge slaagkansen eens je door het ingangsexamen bent, dus dat komt zeker wel goed, mits de juiste inzet! (;


    i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

    Nestor schreef:
    Ik zit in mijn tweede jaar taal- en letterkunde aan de KUL (Duits en Engels) en het is natuurlijk niet helemaal hetzelfde als toegepaste taalkunde, maar ik moet wel zeggen, ik ben heel blij met mijn keuze. Het verschil met toegepaste taalkunde (volgens mij) is dat ik maar twee talen studeer, maar wij gaan wel meer in op de literatuur (letterkunde) en niet enkel op de taalkunde en de toepassing daarvan. Als je erg geïnteresseerd ben in de taal is deze richting iets voor jou, maar je moet wel bereid zijn om in grote detail in te gaan op het waarom. In de middelbare school leer je namelijk regeltjes maar je wordt nooit uitgelegd waarom die regeltjes in die context gebruikt worden, snap je? Het is nogal moeilijk uit te leggen.
    Je interesses lopen wel erg uiteen: van fysica naar wetenschappen naar talen haha


    Ik ben geïnteresseerd in een heleboel dingen, dat is het probleem net. Ik vind niet dat er echt een richting is waarvan ik denk 'wauw dat staat me op het lijf geschreven'. Ja, ik ben erg geïnteresseerd in taal (ik ben ook een tijd beta geweest hier op q, dus dat bewijst het zeg maar), maar ik weet niet of die interesse opweegt tegen mijn andere interesses, en dat ben ik nu zo een beetje aan het uitzoeken. (: Als ik voor talen zou gaan, ben ik wel vrij zeker dat het toegepaste taalkunde is en niet taal- en letterkunde.


    i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

    lvnalovgood schreef:
    Hééé mijn vriend heeft Fysica en Sterrenkunde gedaan en die arbeidsmarkt is gigantisch :D Hij is nu wel als leerkracht aan de slag, maar je kan echt veel richtingen uit denk ik. Het is een moeilijke richting, maar hij heeft het altijd erg graag gedaan. Wel in Gent, wat wat moeilijk voor je is. Als je specifieke vragen hebt, kan ik het hem steeds vragen (:


    Ja, wetenschappelijke richtingen hebben over het algemeen een grote arbeidsmarkt, aangezien je er veel kanten mee opkan, onderzoek, onderwijs, overheid, bedrijven, etc. Die richtingen kan je ook in Leuven studeren, hoor, dus dat maakt niet veel uit, haha. En moest er een specifieke richting zijn die ik echt wil studeren en die is enkel te volgen in Gent, dan kan ik er wel heen met de trein, het is gewoon niet mijn voorkeur, haha.

    M0NA schreef:
    (...)

    Maar vind je psychologie dan niets?? Altijd het eeuwige dingetje dat iedereen psychologie doet en je nooit een baan krijgt, Maar dat is alleen als je bij de standaard gewilde dingen blijft. Als jij je meer interesseert in bijvoorbeeld verslavingszorg, daar is juist een groot en volgens mij ook groeiend tekort in... er zijn nog wel meer tekorten maar dan zou ik dat even na moeten vragen!!

    Oh en ik studeer Nederlands met als richting taalkunde, dus ik kan je wat vertellen over taalkunde (en een beetje over de strekking van de studie taalwetenschap)! Ik vind het echt super leuk, maar het is wel echt een wetenschapsding: ik heb nog geen banen gevonden waarin ik taalkunde kan gebruiken en toepassen, op onderzoek en hoogleraar na dan.


    Psychologie vind ik wel iets, dat staat namelijk ook gewoon op mijn lijstje, maar psychologie en psychiatrie is wel nog iets helemaal anders. Je hebt een totaal andere functie in het psychologisch proces van iemand. Als je psychiater bent, ben je namelijk een erkende dokter die medicatie mag voorschrijven bijvoorbeeld, en diagnoses mogen enkel gesteld worden door een psychiater. Natuurlijk kan een psycholoog dat ook, maar dat is dan niet echt erkend. Psychologen begeleiden, terwijl psychiaters hun patiënten vaak maar één of twee keer zien. Als je dit al wist, kan je dit gewoon skippen, haha.


    i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

    Copenhagen schreef:
    (...)

    Psychologie vind ik wel iets, dat staat namelijk ook gewoon op mijn lijstje, maar psychologie en psychiatrie is wel nog iets helemaal anders. Je hebt een totaal andere functie in het psychologisch proces van iemand. Als je psychiater bent, ben je namelijk een erkende dokter die medicatie mag voorschrijven bijvoorbeeld, en diagnoses mogen enkel gesteld worden door een psychiater. Natuurlijk kan een psycholoog dat ook, maar dat is dan niet echt erkend. Psychologen begeleiden, terwijl psychiaters hun patiënten vaak maar één of twee keer zien. Als je dit al wist, kan je dit gewoon skippen, haha.


    Als je uiteindelijke keuze tussen die twee zou zijn, zou ik voor psychologie kiezen tenzij je graag heel druk leeft en veel papierwerk doet.
    Als psychiater ben je vaak ook aan een psychiatrisch ziekenhuis verbonden naast je praktijk. De meeste psychiaters die ik al heb gehad weten nauwelijks nog waar hun hoofd staat door het vele werk. Plus je volgt je cliënten minder nauwgezet op en ik denk dat dat iets is wat velen daar misschien wel zouden kunnen missen. Je ziet hun groeiproces minder. En ik denk dat dat net een van de mooie dingen aan die sector is.


    "if the ocean can calm itself, so can you .we are both salt water mixed with air." - Nayyirah Waheed

    lvnalovgood schreef:
    (...)

    Als je uiteindelijke keuze tussen die twee zou zijn, zou ik voor psychologie kiezen tenzij je graag heel druk leeft en veel papierwerk doet.
    Als psychiater ben je vaak ook aan een psychiatrisch ziekenhuis verbonden naast je praktijk. De meeste psychiaters die ik al heb gehad weten nauwelijks nog waar hun hoofd staat door het vele werk. Plus je volgt je cliënten minder nauwgezet op en ik denk dat dat iets is wat velen daar misschien wel zouden kunnen missen. Je ziet hun groeiproces minder. En ik denk dat dat net een van de mooie dingen aan die sector is.


    Psychologen hebben ook een heleboel papierwerk, hoor (; Zeker als je een eigen praktijk hebt.
    Je hoeft geen eigen praktijk te starten als je psychiater bent. Het is een mogelijkheid en de meesten doen dat als ze daar in willen investeren. Daarbij volg je je patiënten heus wel op, zeker als je in de psychiatrie zit of werkt met gedetineerden (de ernstigere gevallen), dus ik denk niet dat je argumenten gelden over de hele lijn, en ik denk niet dat je kan uitgaan van de weinige psychiaters die jij waarschijnlijk kent. Dat lijkt me geen faire steekproef, haha, zeker omdat je de vergelijking niet maakt met psychologen. Om hier dus een goed beeld van te creëeren zouden we cijfermateriaal of iets dergelijks nodig hebben. Wel is het bewezen dat psychiaters chronisch onderbetaald worden, maar ik doe het niet voor de centjes.

    Ik zou kiezen voor psychiater, omdat ik dat wil en verschillende aspecten van het beroep me meer aantrekken dan van een psycholoog.

    [ bericht aangepast op 21 jan 2018 - 23:44 ]


    i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

    Copenhagen schreef:
    (...)

    Psychologen hebben ook een heleboel papierwerk, hoor (; Zeker als je een eigen praktijk hebt.
    Je hoeft geen eigen praktijk te starten als je psychiater bent. Het is een mogelijkheid en de meesten doen dat als ze daar in willen investeren. Daarbij volg je je patiënten heus wel op, zeker als je in de psychiatrie zit of werkt met gedetineerden (de ernstigere gevallen), dus ik denk niet dat je argumenten gelden over de hele lijn, en ik denk niet dat je kan uitgaan van de weinige psychiaters die jij waarschijnlijk kent. Dat lijkt me geen faire steekproef, haha, zeker omdat je de vergelijking niet maakt met psychologen. Om hier dus een goed beeld van te creëeren zouden we cijfermateriaal of iets dergelijks nodig hebben. Wel is het bewezen dat psychiaters chronisch onderbetaald worden, maar ik doe het niet voor de centjes.

    Ik zou kiezen voor psychiater, omdat ik dat wil en verschillende aspecten van het beroep me meer aantrekken dan van een psycholoog.


    Ja, natuurlijk volg je je cliënten wel op, maar zoals je zelf ook al aanhaalt zit je er veel minder vaak en minder lang met samen dan een psycholoog. En uiteraard zie je de vorderingen wel die een cliënt maakt, maar van minder dichtbij dan een psycholoog, net om die redenen. En ja, je zit natuurlijk dagelijks bij de overdrachten in een PZ of een FPC of gewoon een gevangenis, maar daar hebben cliënten vaak ook een veel uitgebreider contact met hun behandelende psycholoog aangezien ze daar wekelijks of tweewekelijks gemiddeld een halfuur met samenzitten en met hun psychiater gemiddeld een kwartiertje max om de week à twee weken... En net als een psychiater hoef je als psycholoog uiteraard ook geen praktijk op te starten... Er zijn veel andere richtingen die je uit kan gaan. Ambulante nazorg voor cliënten die uit een FPC komen, werken als afdelingspsycholoog in een PZ, arbeidspsycholoog, etc.

    Oh en wat je zei over dat psychologen geen officiële diagnoses mogen stellen, dat klopt niet. Psychologen mogen en doen dat wel. Psychotherapeuten echter niet.

    En die "weinige" psychiaters, zijn er wel een 9-tal. Dus ik denk dat dat misschien wel al een klein beeld kan scheppen. Of waren dat allemaal uitzonderingen?

    Sorry als ik wat hevig reageer, maar ik voelde me een beetje gepatroniseerd...


    "if the ocean can calm itself, so can you .we are both salt water mixed with air." - Nayyirah Waheed

    lvnalovgood schreef:
    (...)

    Ja, natuurlijk volg je je cliënten wel op, maar zoals je zelf ook al aanhaalt zit je er veel minder vaak en minder lang met samen dan een psycholoog. En uiteraard zie je de vorderingen wel die een cliënt maakt, maar van minder dichtbij dan een psycholoog, net om die redenen. En ja, je zit natuurlijk dagelijks bij de overdrachten in een PZ of een FPC of gewoon een gevangenis, maar daar hebben cliënten vaak ook een veel uitgebreider contact met hun behandelende psycholoog aangezien ze daar wekelijks of tweewekelijks gemiddeld een halfuur met samenzitten en met hun psychiater gemiddeld een kwartiertje max om de week à twee weken... En net als een psychiater hoef je als psycholoog uiteraard ook geen praktijk op te starten... Er zijn veel andere richtingen die je uit kan gaan. Ambulante nazorg voor cliënten die uit een FPC komen, werken als afdelingspsycholoog in een PZ, arbeidspsycholoog, etc.

    Oh en wat je zei over dat psychologen geen officiële diagnoses mogen stellen, dat klopt niet. Psychologen mogen en doen dat wel. Psychotherapeuten echter niet.

    En die "weinige" psychiaters, zijn er wel een 9-tal. Dus ik denk dat dat misschien wel al een klein beeld kan scheppen. Of waren dat allemaal uitzonderingen?

    Sorry als ik wat hevig reageer, maar ik voelde me een beetje gepatroniseerd...


    Maar dat is het verschil ook tussen een psychiater en een psycholoog net: de psychiater stelt de diagnose, schrijft eventueel de medicatie voor en de verdere begeleiding gebeurt door de psycholoog - natuurlijk zit je dan minder lang bij de patiënt maar dat wilt niet zeggen dat je je patiënt niet nauwgezet opvolgt, like als in je zou nog steeds de medicatie in het oog moeten houden en je overlegt volgens mij wel met de desbetreffende psycholoog. Alsnog mogen volgens mij - als ik het juist heb gelezen in de informatiebrochures - enkel klinische (en multidisciplinaire) psychologen diagnoses stellen overigens. Dat verschil doet er bij mij toch wel lichtelijk toe als ik mijn studiekeuze maak.

    Ik heb nooit gezegd dat jouw negen psychiaters uitzonderingen waren (wist ik veel hoeveel het er waren trouwens, ik kan niet mind-readen). Ik zei dat je argument wat dat betreft niet meteen zoveel hoeft te betekenen aangezien psychologen dat evenzeer ook kunnen zijn en we daarvoor cijfers nodig hebben om dat fair te kunnen vergelijken met elkaar, maar ik heb het gevoel dat de discussie hierom een beetje te hevig wordt, afgezien van je toon. Ik probeerde het beroep psychiater een beetje te verdedigen want ik kreeg nogal de indruk dat je het een beetje aan het afbreken was. Jij zou voor psychologie gaan, fijn, goed, als je de kans hebt, zeker doen dan, maar mijn voorkeur gaat nog steeds uit naar geneeskunde.


    i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

    Copenhagen schreef:
    (...)

    Maar dat is het verschil ook tussen een psychiater en een psycholoog net: de psychiater stelt de diagnose, schrijft eventueel de medicatie voor en de verdere begeleiding gebeurt door de psycholoog - natuurlijk zit je dan minder lang bij de patiënt maar dat wilt niet zeggen dat je je patiënt niet nauwgezet opvolgt, like als in je zou nog steeds de medicatie in het oog moeten houden en je overlegt volgens mij wel met de desbetreffende psycholoog. Alsnog mogen volgens mij - als ik het juist heb gelezen in de informatiebrochures - enkel klinische (en multidisciplinaire) psychologen diagnoses stellen overigens. Dat verschil doet er bij mij toch wel lichtelijk toe als ik mijn studiekeuze maak.

    Ik heb nooit gezegd dat jouw negen psychiaters uitzonderingen waren (wist ik veel hoeveel het er waren trouwens, ik kan niet mind-readen). Ik zei dat je argument wat dat betreft niet meteen zoveel hoeft te betekenen aangezien psychologen dat evenzeer ook kunnen zijn en we daarvoor cijfers nodig hebben om dat fair te kunnen vergelijken met elkaar, maar ik heb het gevoel dat de discussie hierom een beetje te hevig wordt, afgezien van je toon. Ik probeerde het beroep psychiater een beetje te verdedigen want ik kreeg nogal de indruk dat je het een beetje aan het afbreken was. Jij zou voor psychologie gaan, fijn, goed, als je de kans hebt, zeker doen dan, maar mijn voorkeur gaat nog steeds uit naar geneeskunde.


    Ik denk dat wat toon betreft we beiden even hevig zijn.
    Ik wou alleen uitleggen wat in mijn ervaring het verschil is, en jij ging daar niet met akkoord, op dezelfde toon als mijn daaropvolgend antwoord en jouw daaropvolgende antwoord.
    Laten we het erop houden dat we waarschijnlijk gewoon beiden hevige karakters hebben :)
    So let's call it a truce and let's agree to disagree ;)


    "if the ocean can calm itself, so can you .we are both salt water mixed with air." - Nayyirah Waheed