- Stamcafé

[ bericht aangepast op 27 dec 2021 - 22:27 ]

By the way, dat stomme netflix account betaald Nick. Het is helemaal niet van mijn vader, maar hij heeft toestemming van Nick gekregen. Maar als Nick nu zou zeggen “Ja ik gooi je er af” dan zijn wij allebij nog niet jarig.

Tja. Er gewoon met hem over praten. Ik weet verder niet wat er gaande is, en dat hoef ik ook niet, maar je vader zal het ook vast moeilijk hebben. Praten is de beste optie in de meeste gevallen.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Ook mag ik van mijn vader niet met Nick alleen op de kamer zitten en als we dat wel doen moet de deur open en roept hij om de 5 minuten om te vragen wat we doen. We mochten eerst niet samen op een kamer slapen. Nu mag het wel maar moet hij met een matras naast mij liggen, terwijl we allebij 17 zijn en al 4 jaar lang bij elkaar, mogen we alsnog niet in één bed slapen. We mogen niet op de bank hangen en spoonen, dat gaat volgens mijn vader te ver. En seks hebben wil ik het niet eens over hebben, dan zegt hij “Ja ik mocht vroeger pas seks hebben toen ik 21 was”. Ja maar jij was ook geboren in de jaren 60 domme pannenkoek.

De moeder van Nick heeft super veel begrip voor me, ik word dan ook hartelijk verwelkomt in hun gezin. Maar de moeder van Nick kan niets doen of zeggen of ik krijg een uitbrander van min vader en mag Nick niet zien. Mijn vader roddelt ook altijd over haar en zegt shit zoals “Ja ik vind het maar een raar mens, haar moet je niet vertrouwen”

Mijn zus heeft kanker en ik begrijp hoe erg dat is, mijn vader mij flink in de steek laat. Mijn zus is 35 en ik ben 17. Mijn zus heef jaren geen contact met mijn vader gehad (God I wonder why) en nu opeens is zij het engeltje en staat ze overal bovenaan. Ik zit elke dag alleen in huis (Word dan wel met rust gelaten) of ik word om 6 uur in de ochtend bij de famillie van Nick gedumpt (ze zijn dan erg boos, niet dat ik niet welkom ben, maar dat mijn vader zo iets doet. Nu verteld hij mij dat we dit jaar geen kerst gaan vieren (want hij is te depressief ofzo) en word ik weer bij de famillie van Nick gedumpt (gelukkig ben ik altijd welkom). Daarbij heeft hij ook nog een nicht die kanker heeft, die letterlijk tegenover de famillie van Nick woont, ze is echt een super lieve vrouw. Mijn vader geeft geen fuck om haar, hij loopt haar pal voorbij en zegt “Ik heb geen nicht” terwijl ze nooit onderling ruzie hebben gehad. Sorry voor mijn rant, de emmer zit vol.

Pff heftig zeg. Hoe zit het met je moeder? Kun je daar niet tijdelijk terecht? Ik heb niet de indruk dat praten gaat helpen, tbh, al ben ik daar altijd nog zo'n voorstander van. Hoe dan ook denk ik dat je sommige dingen wel moet accepteren, (niet samen slapen, niet te laat gaan slapen) zolang je daar woont. Of misschien ben ik nogal ouderwets en ben ik te erg opgevoed als 'ons huis, onze regels' (mijn schoonouders leken qua regels nogal op jouw vader), maar misschien kun je daar ietsje in tegemoet komen? Het klinkt niet alsof je (harder) verzetten zin gaat hebben.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Misschien moet je erover praten met iemand. Begrijp ik het goed dat je ouders uit elkaar zijn?
Dit kan ook heftig zijn voor hem en misschien zit hem er iets dwats

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Persoonlijk denk ik dat praten in zeker opzicht wel helpt, of op zich dat jij het kwijt hebt; het niet gaat opkroppen; en hij het weet. Het is ergens ook wel logisch dat hij zich anders gedraagt sinds je moeder weg is, want het is wel een dierbaar iemand voor hem. Hij was met haar zoveel jaren getrouwd; ik zou het persoonlijk raarder vinden als hij er niet mee zou zitten. Natuurlijk is het niet zeker dat het meteen werkt, maar als hij inziet dat jij hier ook echt mee zit, zal hij hopelijk er ook wel op letten. Anders moet je er even met een ander vertrouwelijk iemand over praten, die wellicht met je vader kan praten -- dus iemand die hij ook kent en die dingen aanneemt; dingen ervan inziet.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

En dat is dus het probleem. Ik probeer zo vaak met hem te praten maar hij weigert te luisteren, hij luistert ook niet naar de hulp die wij thuis krijgen.

Maar goed, jullie weten dan ook niet hoe mijn thuis situatie precies zit en ik appricieer het wel dat jullie mijn hele zeiktopic hebben doorgelezen en mij advies willen geven.

Ik moest dit gewoon even er uit gooien. Ik ben met een begeleister en nog wat mensen bezig om op mijzelf te kunnen wonen, aangezien zij wel door hebben dat mijn thuis situatie niet gezond is.

Edit: Mijn moeder is al 7 jaar geleden vertrokken.

[ bericht aangepast op 5 dec 2017 - 23:37 ]

Daar kan ik verder op ingaan, maar zonder verdere details kan ik geen advies geven; daar ga ik je trouwens ook niet toe dwingen, want ik heb een naargeestige thuis situatie die ver van ideaal is (to say the least). Gelukkig heb ik zo ook mijn eigen dingen; en hulp; whatevs, dus daar ga ik ook niet verder op in.
      Het beste is om gewoon voor jezelf te zorgen en daar zo snel mogelijk weg te gaan; dan gaat je vader vanzelf wel anders doen en dingen anders inzien, ik heb een soortgelijke, ergere situatie, meegemaakt (in dat opzicht valt, wat ik nu lees, jouw situatie wel mee), dus als ik het zo iets kan inschatten dan zit je vader vooral met zichzelf in de knoop. Mijn vader zit ook bijv nog met het vertrek van mijn moeder, dus het kan wel.
      Verder vind ik het een beetje too much om te zeggen dat er dan wel een steekje los zit.. but that's me. Het enige wat ik daarop kan zeggen is dat je heel anders gaat denken als jou zoiets overkomt; een beetje aan beide kanten denken.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

ScribbleTheFox schreef:
En dat is dus het probleem. Ik probeer zo vaak met hem te praten maar hij weigert te luisteren, hij luistert ook niet naar de hulp die wij thuis krijgen.

Maar goed, jullie weten dan ook niet hoe mijn thuis situatie precies zit en ik appricieer het wel dat jullie mijn hele zeiktopic hebben doorgelezen en mij advies willen geven.

Ik moest dit gewoon even er uit gooien. Ik ben met een begeleister en nog wat mensen bezig om op mijzelf te kunnen wonen, aangezien zij wel door hebben dat mijn thuis situatie niet gezond is.

Edit: Mijn moeder is al 7 jaar geleden vertrokken lol, als je nu nog steeds zo apart doet om je liefde dan zit er wel een steekje los, vooral als je een volwassen man van 60 bent.

Wauw, lekker veel respect voor je vader heb jij zeg.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Enchantress schreef:
(...)
Wauw, lekker veel respect voor je vader heb jij zeg.

Hoe kan ik nou respect hebben voor hem als hij mij elke dag uitscheld voor ''Domme Trut'' en dat ik volgens hem niets kan, terwijl hij elke dag op de bank zit tv te kijken? Don't make me laugh lol.

Edit: Ohja, en zijn nicht die doodgaat aan kanker? Totaal niet belangrijk. Zijn dochter die vecht met depressie. Ook niet belangrijk.
dude.. ;|

[ bericht aangepast op 5 dec 2017 - 23:17 ]

ScribbleTheFox schreef:
(...)
Hoe kan ik nou respect hebben voor hem als hij mij elke dag uitscheld voor ''Domme Trut'' en dat ik volgens hem niets kan, terwijl hij elke dag op de bank zit tv te kijken? Don't make me laugh lol.

Edit: Ohja, en zijn nicht die doodgaat aan kanker? Totaal niet belangrijk. Zijn dochter die vecht met depressie. Ook niet belangrijk.
dude.. ;|

Respect gaat twee kanten op. Ik weet niet hoe het allemaal daar aan toegaat, maar om nou zulke dingen over je vader te zeggen, maakt je echt geen haar beter hoor. Als je met je vader praat, ligt het uiteindelijk ook aan je tone of voice en houding.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Enchantress schreef:
(...)
Respect gaat twee kanten op. Ik weet niet hoe het allemaal daar aan toegaat, maar om nou zulke dingen over je vader te zeggen, maakt je echt geen haar beter hoor. Als je met je vader praat, ligt het uiteindelijk ook aan je tone of voice en houding.

Nee..Nee gewoon niet ok? Alsjeblieft? Misschien?
Luister, misschien ben ik op Quizlet niet de braafste, maar in het echt weet ik wel wat ik moet doen en hoe ik moet reageren. Ik reageer zo rustig en duidelijk mogelijk tegen hem, omdat hij het soms moeilijk vind om dingen te begrijpen. Ik heb een normale nette houding tegenover hem, want ik weet dat als ik dat niet doe dat ik dan sowieso problemen krijg.

Puur omdat ik die statement over mijn vader heb gemaakt betekend niet dat ik hem respectloos behandel en een probleem kind ben. Die statement was meer uit woede. Zeg nou zelf? Vind je dat je kind moet lijden omdat je 7 jaar terug ruzie met je vrouw hebt gehad?

Gewoon even niet oke, dit laat mij echt niet beter voelen. Als je er echt niet tegen kan van wat ik net zei, dan edit ik het er wel uit ofzo.

ScribbleTheFox schreef:
(...)
Nee..Nee gewoon niet ok? Alsjeblieft? Misschien?
Luister, misschien ben ik op Quizlet niet de braafste, maar in het echt weet ik wel wat ik moet doen en hoe ik moet reageren. Ik reageer zo rustig en duidelijk mogelijk tegen hem, omdat hij het soms moeilijk vind om dingen te begrijpen. Ik heb een normale nette houding tegenover hem, want ik weet dat als ik dat niet doe dat ik dan sowieso problemen krijg.

Puur omdat ik die statement over mijn vader heb gemaakt betekend niet dat ik hem respectloos behandel en een probleem kind ben. Die statement was meer uit woede. Zeg nou zelf? Vind je dat je kind moet lijden omdat je 7 jaar terug ruzie met je vrouw hebt gehad?

Gewoon even niet oke, dit laat mij echt niet beter voelen. Als je er echt niet tegen kan van wat ik net zei, dan edit ik het er wel uit ofzo.

Even om het duidelijk te hebben; ik verdedig je vader niet, ik verdedig niemand, behalve dat ik mijn eigen mening hierover vertel. (Zoiets kan je namelijk verwachten als je een topic hierover aanmaakt.) Natuurlijk begrijp ik dat dit geen perfecte thuissituatie is, echt, ik wens iedereen een normaal leven toe. Verder heb ik niet gezegd dat je een probleemkind bent of dat je hem respectloos zou behandelen. Mijn woorden waren dat respect twee kanten opgaat, dus hij hoort fatsoenlijk met jou om te gaan en omgedraaid. Dus, dat betekent ook elkaars pijn begrijpen, ofwel—— eerder respectabel omgaan met elkaars "problemen".
Ik weet niet hoe hij hiervoor was, voordat je ouders zijn gescheiden, maar geen enkele ouder hoort zo met zijn of haar kind om te gaan. Dus om zulke statements naar mij toe te maken, vind ik persoonlijk niet echt ergens opslaan. Dat "waar ik niet tegen kan", daar gaat het niet om, het gaat om de attitude rondom het probleem zelf. Mijn punt: houd je voornamelijk met jezelf bezig en zo min mogelijk met je vader, probeer ergens anders je eigen plekje te vinden en richt je op het positieve. Zelf heb ik een behoorlijke turbulente jeugd gehad, dus vertrouw me maar erop dat het vanzelf beter wordt. Het zal waarschijnlijk nog een lange tijd duren, maar het wordt wel beter.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Ik wil er trouwens zelf aan toevoegen dat hij je ook gewoon het huis uit kon gooien; dus je mag geluk hebben dat het niet zo erg is. Zolang je onder zijn dak woont heb je ook alsnog zijn regels op te volgen; of je moet een deel huur voor jezelf betalen.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

^Ze is minderjarig, dus hij kan het niet echt doen zonder zelf in de problemen te komen. Ouders hebben gewoon de plicht om voor hun kinderen te zorgen.

---

Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"