Ja, zo wordt er voor mijn studie 40 uur aan zowel lesuren en projecturen gerekend per week, maar daar zouden ook je studieuren in moeten passen en voor een vak dat we dit blok 4 uur hebben gehad zouden er 15 zelfstudie uren moeten staan. Dus al met al zou je per week in mijn geval ongeveer 10,5 uur aan les, en naast die les dan nog zo'n 20 tot 30 uur project en iedere dag 2 uur met het ov. Mijn vader verwacht dat ik in de weekenden dan ook nog iedere dag 8 uur studeer, omdat hij mijn studie momenteel betaalt tot mijn studieverzekering leeggehaald kan worden - wat over ongeveer 4 jaar is waarschijnlijk.
Het is allemaal leuk en aardig, maar ze verwachten te veel van ons. En dit is nog niet eens Universiteit, dit is HBO. De waterval aan projectwerk blijft stromen, volgend blok krijg ik meer tentamens, gezien ik er nu maar eentje heb, en alle docenten denken dat hun vak het belangrijkst is en geven extra opdrachten op om in te leveren, ondanks dat het niet voor een cijfer is. Daarnaast moeten we ook nog ongeveer 70 uur in wat zij HZ personality noemen steken. Een soort zelfontwikkeling om vrije studiepunten te behalen. Commissiewerk, raadslid, culturele ontwikkeling, er valt veel onder, maar je moet toch weer 70 uur in dat gedoe steken, terwijl je als student vaak van 9 tot 3 of 4 op school zit, ik nog eens een uur met de bus naar huis moet en op donderdagen 2 uur ballet doe. Al met al ben ik van die 168 uur in een week zo'n 50 uur aan het slapen en nog ben ik moe, zo'n 60 tot 80 uur bezig aan school, zo'n 10 uur bezig met reizen, dus dat is nog 28 tot 48 uur over om zelf dingen te doen en dan moet ik nog ergens zien te eten, af zien te spreken met vrienden en mijn vriend om mijn sociale contacten te behouden en om te ontspannen.
Wat veel volwassenen denken is dat het net zoals vroeger was, urenlang uit een boekje leren en met de hand, typemachine of een vrij primitieve computer een verslag schrijven en tentamens voorbereiden. Tegenwoordig is er echter zoveel meer bekend, krijgen we naast onze boeken duizenden powerpoints, readers en andere zaken, moeten we vaak een groot project of meerdere kleine projecten/verslagen per semester maken in groepsverband of alleen, en moet je nog tijd zien te vinden om te studeren, te slapen en je niet af te zonderen van de buitenwereld. Dat is toch knap lastig nu. Ik zeg niet dat mensen het vroeger makkelijk hadden, want van wat ik hoor had mijn vader veel meer lesuren dan ik en ik doe ongeveer dezelfde opleiding, maar ik heb wel een megaproject dat in groepsverband gedaan moet worden. Heeft één iemand het niet af? Dan kan je zitten wachten en jezelf op lopen vreten over een deadline die dichterbij komt. Daarbij komt dat ons eerste tentamen nogal vaag is opgebouwd en de tweedejaars ons ook niet kunnen helpen, omdat er wel een groot verschil in zit. Mijn vader had van ouderejaars oude toetsen van een vak gekregen, want die kerel mengde dus toetsvragen van de jaren daarvoor zodat hij niet steeds een nieuwe toets hoefde te maken.
Helaas ziet de oudere generatie alleen dat er weer duizend comazuipers onder de studenten bij zijn gekomen dit jaar, want dat komt in het nieuws. Niet dat de helft van de studenten tegen een burn-out aan zit en een kwart het al heeft. Ze zien alleen de slechte dingen van alles. Je ouders zien het altijd als jij even twee uurtjes niet studeert en zeuren dat je moet leren, de volwassenen zien alleen de zuipers en de snuivers die hun studiegeld verkwisten in een bar in plaats van te studeren en hun studieschuld een goede reden te geven, ze zien alleen het negatieve van jouw studietijd, terwijl als ze eens wisten hoeveel stress jij krijgt van je deadlines, tentamens, groepswerken en alles, ze wel zouden snappen dat je eens een avondje gaat drinken om even te ontstressen of even die 2 uur pauze neemt op een zaterdag om een beetje te gamen, lezen of andere dingen te doen.
It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen
Slughorn
