Begrafenis wel of niet heen.. - Liefde, Vriendschap & Familie

Hoi allemaal

Maandag waarschijnlijk heeft mijn moeder een begrafenis van een collega die zij begeleidde. Nu ben ik die dag vrij en wil eigenlijk graag mee voor mijn moeder om haar te steunen en ik kende de collega ook.

Nu weet ik alleen niet goed of ik moet gaan. Ik weet dat jullie niet mjjn psycholoog zijn maar ik wilde tips en mening horen.

De reden dat ik twijfel is dat mn broer 2 jaar geleden een ongeluk heeft gehad waarbij iemand om het leven gekomen is. Ik heb therapie en EMDR hiervoor gehad en sinds dien is het onderwerp de dood heel lastig.

Echter ben ik heel bang als ik het nu niet doe dat ik het ga vermijden of alleen maar blijf linken aan die ene ervaring. Daarbij is het iemand die ik maar een klein beetje kende.

Wat zouden jullie doen

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Ik zou wel gaan,het gaat natuurlijk niet makkelijk zijn maar dat zijn begrafenissen nou eenmaal nooit. Ik denk dat je moeder het waarschijnlijk ook wel moeilijk had met dat ongeluk en de steun misschien wel nodig heeft. En inderdaad, anders ga je het misschien blijven vermijden en alsmaar meer en meer dingen met elkaar linken.
Het zal natuurlijk niet makkelijk zijn dus ik denk dat ze er wel begrip voor hebben als je kiest om niet te gaan, zeker na therapie en EMDR gehad te hebben.

Nog veel sterkte hiermee x

---

made a list of my regrets and you were the first, love

ido schreef:
Ik zou wel gaan,het gaat natuurlijk niet makkelijk zijn maar dat zijn begrafenissen nou eenmaal nooit. Ik denk dat je moeder het waarschijnlijk ook wel moeilijk had met dat ongeluk en de steun misschien wel nodig heeft. En inderdaad, anders ga je het misschien blijven vermijden en alsmaar meer en meer dingen met elkaar linken.
Het zal natuurlijk niet makkelijk zijn dus ik denk dat ze er wel begrip voor hebben als je kiest om niet te gaan, zeker na therapie en EMDR gehad te hebben.

Nog veel sterkte hiermee x

Dankje voor je reactie. Mijn moeder gaat er niet vanuit dat ik mee wil maar ik wil er nu graag voor haar zijn. In 2 heftige jaren heeft zij voor mij altijd klaar gestaan en nu wil ik haar een schouder bieden om op te huilen

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Je moet doen wat voor jou het best voelt (of, in dit soort situaties, misschien gewoon het minst shitty, helaas), maar puur gebaseerd op wat je in dit topic schrijft, zou ik neigen naar wel gaan. Begrafenissen zijn altijd intens en verdrietig, maar dit is iemand die je niet heel goed kende, wat je waarschijnlijk toch een beetje afstand geeft. Dat zou een goede manier kunnen zijn om jezelf te pushen zonder meteen in het diepe te moeten springen, in zoverre zoiets bij dit soort onderwerpen mogelijk is, terwijl je er ook voor je moeder bent en dus een positieve reden hebt voor je aanwezigheid.

Anderzijds is dit misschien wel een besluit om samen met je moeder te nemen, als je het er nog niet uitgebreid met haar over hebt gehad. Misschien heeft zij een mening over wat je moet doen, of wat zij het liefst wil.

Hoe dan ook gecondoleerd en sterkte, zelfs al kende jij deze persoon zelf niet goed. <3

---

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

Ik zou meegaan, alleen al voor mijn moeder; om haar te steunen. Maar ik zou eerst haar mening vragen hoe zij erover denkt; haar man mee gaat nemen, of ze wel gaat, e.d.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Ik zou inderdaad aan je moeder vragen of ze behoefte heeft aan je steun. Over traumas heenkomen is belangrijk, maar je moet het niet forceren. De dood hoort nou eenmaal bij het leven, maar als het je te veel wordt moet je jezelf ook niet pushen.

---

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Hee, goeie vraag.
Ik denk dat je wel meerdere soorten van 'vermijden' hebt. Soms kan een bepaalde situatie uit de weg gaan wat linkt aan een nare gebeurtenis namelijk niet alleen maar 'slecht' zijn.
Kan je een inschatting maken hoe je erop zou reageren? Verwacht je (of merk je nu al) dat je er erg door van slag raakt, en buiten je 'window of tolerance' (ik denk dat je dat wel kent, je stressraampje) schiet? Dan zal ik beter niet gaan of wel gaan maar een goede backup tijdens/achteraf regelen.
Als je verwacht dat je binnen je stressraam kan blijven, denk ik dat het heel goed kan zijn om juist wel te gaan. Dat kan je dan denk ik alleen maar meer sterken en het de link met die andere ervaring ook wat kan afzwakken.

Hoop dat je hier wat aan hebt.

---

It took me four years to paint like Raphael, but a lifetime to paint like a child - Pablo Picasso

ido schreef:
Ik zou wel gaan,het gaat natuurlijk niet makkelijk zijn maar dat zijn begrafenissen nou eenmaal nooit. Ik denk dat je moeder het waarschijnlijk ook wel moeilijk had met dat ongeluk en de steun misschien wel nodig heeft. En inderdaad, anders ga je het misschien blijven vermijden en alsmaar meer en meer dingen met elkaar linken.
Het zal natuurlijk niet makkelijk zijn dus ik denk dat ze er wel begrip voor hebben als je kiest om niet te gaan, zeker na therapie en EMDR gehad te hebben.

Nog veel sterkte hiermee x

Dit. Heel veel sterkte!

---

-