[RPG • 250] Filthy Rich | Speeltopic [16+] - Speeltopics

10 okt 2017 - 18:21 Novilunium is offline

Filthy Rich

Everybody was well dressed, and everybody was a mess.

Setting

Highland Estate – het enorme landgoed wat regelmatig huis geeft aan een stel extravagante jongeren. Deze welgestelde heren en dames zijn stuk voor stuk het nazaat van succesvolle zakenmannen en vrouwen en staan op het punt om toe te treden in het keiharde zakenwereldje van hun ouders.
Voordat ze hun lang leven de lol leventje echter inruilen voor het drukbezette business life, krijgen ze de kans om zichzelf nog eenmaal compleet uit te leven. Op Highland Estate kan dit onder de radar en zonder enige consequenties voor hun toekomst en de rol die ze daar gaan bekleden. Niemand zal hun acties binnen de Estate tegen ze kunnen houden.
Twee weken lang kunnen ze de beest uithangen zonder enige remmingen of ouderlijke invloeden, zolang ze maar in hun achterhoofd houden dat dit de laatste keer is voor ze een leven vol verantwoordelijkheden in stappen.
De groep die nu aankomt is een samenstelling van de rijkste jongeren van de wereld. Geld heeft absoluut geen waarde, een hart hebben is overrated en geheimen bewaren is voor losers.

Conclusie; een recept voor chaos, met een gouden randje.

Eat Diamonds For Breakfast

Attentie !

♢ De meesten kennen elkaar niet,
of enkel van naam.
♢ Als je personage super lief en onschuldig is,
dan was hij of zij niet naar het Estate gekomen.
♢ Ervan overtuigd dat je de meest rijke bent?
Mooi, dat zijn ze namelijk bijna allemaal.
♢ Iets niet aanwezig in het huis?
Vraag er naar in het praattopic, wees creatief.
♢ Drinken uit gouden kopjes en eten van gouden borden?
Dat kan, want ze zijn stinkend rijk,
♢ Er zijn karts aanwezig voor de racebaan.
Ze mogen ook met liefde hun Bentley's aan stront jagen.
♢ Last but not least;
GO BIG OR GO HOME.

Survival of the Richest

Highland Estate

Het Estate ligt in niemandsland met in de wijde omgeving geen ziel. De tuinen die er omheen liggen bieden een buitenzwembad, een racebaan, een tennisbaan, paardenstallen, een golfbaan, een aangelegde zandduin en een helicopter platform.
Binnen bestaat het gebouw hoofdzakelijk uit marmer, hangen overal kroonluchters en is zo'n beetje alles afgewerkt met bladgoud. Er is een bibliotheek, muziekstudio, een zaal met meer klassieke instrumenten, een binnenzwembad, een bioscoopzaal, een speelhal met flipperkasten en pool tafels en dergelijke, een casino en meerdere eetzalen en woonkamers.
Iedereen heeft een enorme slaapkamer welke ze zelf in hebben kunnen richten. De aangrenzende badkamer is bij iedereen hetzelfde en heeft ongeveer deze sfeer.
Er is personeel aanwezig en dit personeel zal nooit spreken tenzij hem of haar iets gevraagd wordt. Zij zijn er om de jongeren van alle gemakken te voorzien, maar zullen nooit ingrijpen aangezien zo'n beetje alles is toegestaan. Wil je een handeling niet zelf doen, - denk aan paarden zadelen, drinken inschenken, je ontbijt kauwen, weet ik veel - stuur dan het personeel aan.
Alcohol vloeit rijkelijk, van drugs kijkt helemaal niemand raar op en al wil je naakt door het huis lopen, vermaak je wat. Er worden hierin nauwelijks grenzen gesteld en hier moet je dus wel rekening mee houden wanneer je mee wil doen aan deze RPG.

We Are So Vain

Regels

– Quizlet huisregels
– Reservering staat 72 uur
– Drank&Drugs toegestaan
– Geen perfecte personages
– Seksuele handelingen in overleg
– 16+ is toegestaan en gebruikelijk
– Een post heeft minstens 250 woorden
– Alleen ik, Amber, maak nieuwe topics
– Vermelding post; naam, locatie en gezelschap
– Graag een actief speeltopic, minstens 1 post per week

♢ ♢ ♢

We Make The Rules As We Go

Rollen

Rich Assholes VOL

Charles Sebastian Lockridge ♢ Lucky Blue ♢ Sombre ♢ 1.3
Micheal Ventura-Bellincioni ♢ Maluma ♢ Maluma ♢ 1.3
Nathan Alexander O'Donnel ♢ Neels Visser ♢ Finkelstein ♢ 1.4
Claud Constatin Grimaldi ♢ Faceclaim ♢ Greenlight ♢ 1.4
Jem Armitage ♢ Joshua Whitehouse ♢ SebastianVerlac ♢ 1.8

Rich Bitches VOL

Bibi Seraphine Hartley ♢ Amanda Seyfried ♢ Cunning ♢ 1.6
Paige Anthonia Fletcher ♢ Barbara Palvin ♢ Aniketos ♢ 1.2
Lillyana Victoria Trump ♢ Miranda Kerr ♢ Mahigan ♢ 1.5
Niamh Alexei O'Donnel ♢ Gwen Cox ♢ Kian ♢ 1.2
Azaria Kochava ♢ Audreyana Michelle ♢ Limnaden ♢ 1.6
Florence Celeste Duchamps ♢ Lianne La Havas ♢ Hopps ♢ 1.4

Super Rich Kids With Nothing But Fake Friends

Who's Doing What?

[ bericht aangepast op 17 nov 2017 - 17:36 ]

Marrow deep, soul deep, essence deep

11 okt 2017 - 6:45 Aynur is offline

Aynur 2380

Mt!! :Y)

I have seen my own sun darkened

11 okt 2017 - 11:20 Limnaden is offline

Limnaden 77

Salty eyelashes and the endless Ocean

11 okt 2017 - 19:11 R3HAB is offline

R3HAB 12456

Chocolade pralines met pindakaas (cat)

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

11 okt 2017 - 19:52 Blackbeack is offline

Blackbeack 3235

Aleksandra Reyes Romanov
21 years old • at the entrance of Highland Estate • alone

Aleksandra parkeerde haar auto op de oprit van Highland Estate, terwijl haar groene ogen over het innemend grote gebouw gingen. In gedachten vergeleek ze het met haar Engelse villa, die hierbij mager zou afsteken. Maar Aleksandra was nou eenmaal dol op de charme die het huis had. Bij dit soort grote woningen zag ze zich voornamelijk verdwalen, en ze was er zeker van dat dit een paar keer zou gebeuren hier.
Op dat moment zag ze Lyov aan komen lopen, terwijl hij de zwarte zoom van zijn jasje recht trok. Hij was al een dag eerder naar Highland Estate gekomen om er zeker van te zijn dat alles klaar stond. "Zal ik de auto wegzetten, mevrouw?" vroeg hij in het Russisch. Altijd in het Russisch. Aleksandra had de man maar enkele keren een paar woorden Engels horen spreken, hoewel hij samen met haar vader al jaren niet meer in Rusland woonde.
Aleksandra stapte de auto uit en overhandigde hem de sleutels. Nog steeds bedenkelijk keek ze naar het huis. Eigenlijk was het maar een deprimerende gedachte, of niet? De laatste kans in het leven om alles eruit te halen wat erin zat, voor ze voorgoed zou verdwijnen in de handen van de Russische regering. Misschien moest ze toegeven dat ze het dramatischer maakte in haar hoofd, dan dat het was.
Met een zachte zucht streek ze haar lichtblonde haar naar achteren, schoof haar zonnebril erin en liep richting de ingang van het huis. Ze wierp een politiek correct glimlachje naar de twee die bij de ingang in gesprek waren, maar besloot zich niet met de conservatie te bemoeien. Waarschijnlijk was er later nog genoeg tijd om iedereen te leren kennen. Hoewel ze er zeker van kon zijn dat ze van de meesten al gehoord zouden hebben, en een goed aantal van haar. Engeland was niet zo groot als Amerika, maar haar moeder was overal bekend geweest, haar dood nog bekender, en de Romanov naam deed ook bij genoeg mensen een belletje rinkelen.
Eenmaal binnen pakte ze een glas champagne van de tafel en nam een wellicht grotere slok dan nodig was. Soms vroeg ze zich af of ze de verslavings gevoelige genen van haar moeder had geërfd.

[ bericht aangepast op 11 okt 2017 - 20:58 ]

"Do you believe monsters are born or made?"

11 okt 2017 - 20:21 Sombre is offline

Sombre 2828

Charles Sebastian Lockridge
"I'm not in the mood to talk to imbeciles, move away."

Charles 19 y/o - pulling up in the driveway - Toxic Lamborghini Veneno Roadster

Uit de zwarte Bentley stapte een korte blondharige jongedame. Ik bekeek haar en realiseerde me dat ik haar kende.
'Bibi?!' vroeg ik verbaast terwijl ik een stap haar kant op zette. Ze keek geschrokken op en leek me te herkennen. Bibi had ik twee keer gezien bij een afgelegen nachtclub waar rave's werden gehouden. We hebben daar nog een shotje gedaan met Lily Rose Depp. Ik zette met een tevreden glimach nog een stap vooruit.
'Kijk Bernard! Het is Charles Sebastian Lockridge,' zei ze vrolijk en ze huppelde als een lief meisje op me af. Eenmaal bij mij aangekomen sloeg ze haar armen om mijn middel en legde ze haar hoofd tegen mijn borst aan. Ik keek verward naar de butler van Bibi en besloot haar maar te omhelzen. Na ze me ongeveer een minuut lang als een lief meisje had geknuffeld, liet ze me los.
'Bibi? Hoezo ben je zo, ehm, - ik was even stil en fronste met mijn wenkbrauwen - 'schattig...?' Ik keek vragend naar haar butler. Ik wist niet wat me overkwam, Bibi was losgeslagen hoe ik haar kende. Ze was altijd in voor een goed volwassen gesprek en ze kon geweldig dansen als ze alcohol en wat te roken op had. Ze had zelfs een keer staan swingen met een paal, wie was deze dame en wat had ze met mijn Bibi gedaan. Ik keek haar butler opnieuw vragend aan.
'Miss Bibi is, hoe zal ik het noemen... - de butler moest even kort hoesten. - 'uniek.' de butler van Bibi keek mij nuchter aan en probeerde blijkbaar haar gedrag te verklaren. Ik snapte hier vrij weinig van, maar ik moest eerlijk zijn, deze Bibi adoreerde ik.
'Hallo, lieverd. Fijn dat jij er ook bij mag zijn de aankomende weken.' zei ik formeel terwijl ik haar een kus op haar hand gaf. Ik nam haar aan haar hand mee naar binnen. Ik begreep van haar butler dat ze uniek was, dus ik snapte het al redelijk. Ze is gewoon gestoord als ze alcohol op heeft en een veertienjarige als ze nuchter is. Daar kan ik wel mee leven. Net voor we door de deur heen gingen hoorde ik nog meer zware motoren brommen in de verte. Ik draaide me even om, misschien dat er meer mensen aan kwamen. Er was ons al een dame gepasseerd, zij had ons vriendelijk begroet en was doorgelopen. In de verte zag ik allemaal rose gouden auto's aan komen rijden.
'Wat is dit nou weer...' zei ik verward. 'Bibi, zijn dat jouw auto's?' zei ik met een lichtelijk glimmertje in mijn ogen. Waarom had ik mijn auto's niet mee genomen. Ik ga George mijn andere auto's op laten halen. Ja, dat ga ik doen.

- thank you for existing -

11 okt 2017 - 20:27 Vanth is offline

Vanth 23147

Micheal Romano Ventura-Bellincioni
23|The casanova|Modeimperium & hotelketen|Just arrived|Outfit

Het was een lange reis geweest, sinds ik de laatste twee weken in Dubai heb gespendeerd. Zo'n twee uur geleden was mijn privéjet gearriveerd en boy.. Dat is een geweldige uitvinding. Zeker als het komt met vijf prachtige dames die altijd voor je klaar staan, voor alles. Ik lach zachtjes. Twee daarvan maakten de reis deze keer zeker wat... Leuker. Een grijns staat op mijn lippen terwijl mijn Lamboghini Veneno over de rechte weg heen scheurt. Er zijn er drie op de wereld, ik heb er twee want ik kon niet kiezen tussen rood en wit. Kort kijk ik naar Charlene naast me en laat mijn hand nog wat hoger over haar dij glijden. Het was een prachtige dame en een die me al een jaar lang een mooi uitzicht bezorgde, en zo nu en dan wat meer dan een mooi uitzicht maar goed. Dat was niet heel bijzonder meer, de meeste dames gaven me mijn zin. Anders waren ze les, ja toch? Ik lach bij mijn gedachtes en schud mijn hoofd. Ik laat mijn blik op de weg rusten en zie in de verte al het grote huis opdoemen. Ik hield ervan om zelf te rijden en minstens de helft van de tijd zat ik achter het stuur, al heb ik ook mijn dagen en moeten anderen mijn dronken kop vaak genoeg ophalen. Maar ach, je moet het leuk houden.
Ik parkeer de auto met een plotselinge stop voor de deur en stap tegelijk met Charlene uit. 'Hier.' zeg ik en werp mijn sleutels in haar handen. 'Beste plek, you know how I do gorgeous.' zeg ik met een snel knipoogje en ik loop verder naar de deur. Ik kijk naar de mensen die bij de deur staan en kan het niet laten kort te grijnzen en de dame een knipoog te sturen. Nou, als ze er allemaal zo uit kunnen zien.. It's gonna be a fun fun time. Ik vervolg mijn weg naar binnen en vis een glas champagne van de toren waar ik een grote slok van neem. Hmh.. Goed spul, natuurlijk. Nou eens zien, who looks fun...

[ bericht aangepast op 11 okt 2017 - 20:27 ]

El Diablo.

11 okt 2017 - 21:26 Frisk is online

Frisk 8318

⚜ TULIO ⚜

20 ⚜ Curious ⚜ Jade

Hij was alleen. De wind klonk zelfs met zijn helm op oorverdovend, terwijl hij met een angstwekkende snelheid over de weg scheurde. Hij wilde alleen zijn, voor de eerste keer. Niet dat hij nog nooit uit Mexico was geweest, maar dat was altijd onder het wakend oog van Andreas en zijn mannen. Nu zijn oude man snel het loodje zou leggen, had Tulio hem makkelijk kunnen overtuigen dat hij wel moest wennen aan alles alleen te doen. En daarom was hij zonder de hele garde onderweg naar het Highland Estate.
Zijn bagage was deels al gebracht en de tweede helft zou later nog geleverd worden. Tulio gaf er niet veel om, hij zou maar met zijn vingers hoeven te knippen, of hij had wat hij nodig had. Met die gedachte kwam hij net-niet-slippend tot stilstand op het gravel van de parking. Hij kende niemand, of toch niet in levende lijve, en betwijfelde dat iemand hem zou kennen. Andreas was eerder berucht dan beroemd en had nooit met hem te koop gelopen. En Tanya vergat soms dat ze nog een zoon had rondlopen. Met andere woorden: hij had heel wat te ontdekken de komende twee weken.
Hij zette zijn helm af en nam meteen zo veel mogelijk van de omgeving in hem op. Het was groots, bombastisch en al wat hij al gewend was van thuis. Ugh, saai. Wat verderop zag hij enkele mensen staan, maar hij was op een afstand die toeliet om hen niet meteen te begroeten. Hij bleef nog wat rondkijken, tot er plots een wagen naast zijn motor parkeerde. In het gewone straatbeeld zou de wagen opvallen als een vis in de lucht, maar hier paste hij perfect bij de omgeving.
Er stapte een knappe, jonge vrouw met rood haar uit en aangezien ze praktisch vlak naast hem stond, kon hij niets anders doen dan haar te begroeten.
"Hey," zei hij, terwijl hij zijn hand uitnodigend uitstak. "Do you have a sunburn or are you always this hot?" Hij lachte, iets wat als charmant zou gezien kunnen worden, maar wat vooral plagend bedoeld was. Tulio kon soms arrogant overkomen, maar eigenlijk hield hij gewoon van lachen.

Mijn brein breint zoals het breint.

11 okt 2017 - 21:40 reguluswife is offline

reguluswife 37248

NATALYA ALIYEVA

20 | russian | alone |
outfit

Ik ben een heel klein beetje brak wanneer ik van het vliegtuig in de limousine stap. Altijd al was ik slecht geweest in op tijd gaan slapen, net zoals gisteravond. In het vliegtuig slapen was ook niks voor mij. Hoe moe ik ook ben, ik krijg het nooit voor elkaar. De acht uur lange vlucht had ik voornamelijk door gebracht met het kijken van de nieuwste blockbusters, ik moest toch iets doen? Wel goddank voor privé vliegtuigen waarvoor je niet eerst drie uur van te voren op het vliegveld hoeft te zijn. En ook goddank omdat je dan niet uren in de rij hoef te staan voor immigratie. Americans...

Ik weet niet precies hoeveel tijd er verstrekken is wanneer ik aan kom bij de reusachtige villa, maar naar mijn smaak veel te lang. Het liefst duik ik gelijk in het bad in mijn badkamer samen met een hele lading wijn en bonbons. Maar goed, eerst even sociaal zijn.
Als het goed is zorgt de chauffeur er voor dat mijn koffers in mijn kamer te recht komen, en anders doen de bedienden hier het wel. Voor ik wegloop stop ik de chauffeur nog een flinke fooi toe.
Vlak voor de ingang staan al wat mensen te praten. Ik begroet ze met een glimlach, waarna ik doorloop naar binnen. Daar staat tot mijn grote vreugde al een drankje te wachten. Champagne was niet mijn favoriet, ik had liever een goed glas whiskey, but hey. Op dit moment gaat alles er wel in. Wat er ook wel in gaat is een lading eten, dus zodra ik een bediende rond zie lopen vraag, of eigenlijk eis, ik of er wat eten bereid kan worden. Met een tevreden glimlach loop ik verder door het huis, en zo beland ik uiteindelijk aan de achterkant, waar een zwembad verleidelijk glinstert in de zon.
Ik stap uit mijn sandaaltjes, neem plaats op de rand en laat mijn benen in het water bungelen.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

11 okt 2017 - 21:51 Novilunium is offline

Novilunium 1529

Bibi Seraphine Hartley

22 ♔ Entrance Estate ♔ With Charles

Bibi laat Charles met tegenzin los, aangezien Bernard er altijd zo op hamert dat het niet 'normaal' is om zoiets langer te laten duren dan een minuut. Charles lijkt het niet erg te vinden aangezien hij zijn armen eveneens om haar heen slaat, maar goed, Bernard zal het wel beter weten.
'Bibi? Hoezo ben je zo, ehm... schattig?' hoort ze Charles vragen, waarop Bibi haar aandacht hen verlaat en zich vestigt op een blond meisje dat voorbij komt lopen. Op het glimlachje wat Bibi van haar krijgt krullen ook haar eigen lippen automatisch op, al blijven haar ogen bedrieglijk emotieloos. Ze zwaait liefjes terwijl het meisje voorbij loopt en is al weer vergeten dat haar zojuist een vraag is gesteld. Haar aandacht wordt echter naar Charles terug getrokken wanneer hij haar hand pakt.
'Hallo, lieverd. Fijn dat jij er ook bij mag zijn de aankomende weken,' zegt hij tegen haar en drukt een kus op haar hand. Bibi giechelt en volgt hem vervolgens richting de deur. Ze worden nog gepasseerd door een knappe jongen, die haar trakteert op een knipoog. Wederom zwaait ze, maar dan dringt het vertrouwde geronk van motoren tot haar door en is ze weer afgeleid.
'Wat is dit nou weer...' klinkt het verward bij Charles weg. 'Bibi, zijn dat jouw auto's?'
Verrukt draait ze zich weer terug om een blik te werpen op de oprit, waar in een keurige rij haar auto's aan komen rijden. Stuk voor stuk Rose goud, met voorop haar Lamborghini Aventador, daarachter haar Audi a8, gevolgd door de Lamborghini Huracan, de Austin Martin DB9, de Ferrari 458 en de Mercedes-AMG C63 S. Het rijtje wordt afgesloten door de zwarte Dodge Viper waarvan ze nog steeds niet zo goed weet waarom die ook mee is. Dat laatste kan haar blijdschap echter niet drukken.
'Ja, zijn ze niet prachtig. Je mag er wel in rijden hoor. Ik weet zeker dat ze je mooi zullen staan,' zegt ze opgewekt, met een brede glimlach in zijn richting.

[ bericht aangepast op 11 okt 2017 - 21:54 ]

Marrow deep, soul deep, essence deep

11 okt 2017 - 22:20 Ken_ is offline

Ken_ 18305

NATHAN ALEXANDER O'DONNEL

20 || With Niamh | At the house

"Vashe zdoróvje" verliet mijn lippen eens ik het shotglaasje gevuld met Vodka tegen die van mijn zus aantikte. Het was een russish iets voor Proost en we zeiden het dan ook vaker als we ons eerste drankje alcohol binnen kiepten. Op het moment waren Niamh en ik onderweg naar Highland Estate we hadden beiden niet lang hoeven na te denken of we überhaupt wel naar deze plek wilden gaan, een moment om even weg te zijn van onze zeurende ouders ? Yes please, lekker zuipen, experimenteren, lol beleven wat kon je nog meer wensen? Meer tijd misschien want na deze 'trip' werd het wel menens. Niamh en ik zouden officieel niet meer bij de junioren gaan schaatsen, maar mochten naar de officiële wereldwijde kampioenschappen , waar onze carrière pas echt van start zou gaan. Ik gooide het shotje alcohol achterover en voelde het spul lekker nabranden vooraleer mijn blik op het gigantische huis viel waar we net binnenreden. Onze ouders hadden erop gestaan dat Gaston, ons vervoerde met de limousine, gezien Deedee niet te vertrouwen was aan het stuur. Iets wat ik wel begreep gezien ze deze ochtend toch wel zo'n drie Irish koffies binnen gekregen had.
Ik zette het glas dat ik in mijn hand had aan de kant en keek even met een veelzeggende blik naar Niamh. Ik had er zin in en ik geloofde mijn tweelingzusje ook. "Let's own this place." zei ik met een grijnsje aan haar vooraleer ik afwachtte tot de wagen vlak voor de hoofdingang stopte en Gaston of Deedee de deur voor ons opende. Enkel onze nanny zou hier gaan blijven, maar zo lang we konden, moesten we maar profiteren van de gastvrijheid van onze bestuurder. Ik trok mijn kleren nog vlug even goed, deze ochtend had ik het sterke gevoel gehad voor zwart , het paste goed bij mijn kille blik. En over die laatste gesproken, ving deze een maar al te bekend persoon op in mijn visier. Als dat charles niet was, meteen verscheen er ook een spontane glimlach op mijn lippen al verdween deze toch ietsje toen ik merkte dat hij niet alleen was. Oh nee hij was iemand anders aan het knuffelen, rude much. Charles was mijn beste vriend, en geloof me ik deelde niet graag dingen, laat staan vrienden. Ik deelde mijn hele leven al met Niamh en dat was meer dan genoeg -oké nee ik hield enorm veel van Niahm, maar je snapt mijn punt- Mijn blik gleed dan ook even Judging over de vreemde blondine heen vooraleer ik mijn blik even richtte op Gaston en Deedee. " Geen scrammen op mijn nieuwe Louis Viton tas wil je? " zei ik met een redelijk arrogante toon tegen de oude man waarna mijn blik even gleed naar de gigantische Roze valies. Oh yeah, that's mine.. Vervolgens liep ik tevreden naar Niamh en haakte ik mijn arm in de hare, vooraleer ik enkele trappen opliep en gebaarde dat mijn beste vriend me nu pas was opgevallen. Moest hij niet in het bijzin geweest zijn van deze onbekende meid zou ik hem haast al om zijn nek gesprongen zijn, maar ik moest het cool houden, wie weet wat die trien wel niet van me zou gedacht hebben. "Wel als dat nou niet eens Charles Lockride is." zei ik geamuseerd met een brede grijns , misschien niet zo opvallend de andere dame negerend, ik vond het gewoon niet fijn om te moeten wachten om een omhelzing met mijn beste vriend, dus vermoedde ik maar dat ik hem zo wel zou spreken met een fles vodka zodat we gezellig wat konden feesten samen. Ik keek even naar Niamh, "Ik spreek je zo nog wel" vervolgde ik er gauw met een wink bij, gezien het anders zo akward was om Niamh tegen haar wil met me mee te sleuren naar Charles dus liep ik gewoon met haar het gigantische huis binnen.

[ bericht aangepast op 11 okt 2017 - 22:21 ]

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

11 okt 2017 - 22:20 Sombre is offline

Sombre 2828

Charles Sebastian Lockridge
"I'm not in the mood to talk to imbeciles, move away."

Charles 19 y/o - driveway - with Bibi
Toxic Lamborghini Veneno Roadster

Ik keek de dame nogsteeds verbaast aan. Iedereen die langsliep kreeg een lief lachje en een zwaai van haar sierlijke hand en vingers. Een jongen die langsliep knipoogde naar Bibi, waardoor even kort mijn bloeddruk steeg. Ik kon er niet goed tegen als anderen gingen flirten met meiden waar ik mee in gesprek was. Ik was nogal jaloers op dat gebied. Ik keek even verbaast naar alle auto's die brommend aan kwamen scheuren. Voorop een Lamborghini die redelijk op de mijne leek, maar dan rose goud.
'Wat is dit nou weer...' zei ik verward. 'Bibi, zijn dat jouw auto's?' zei ik met een lichtelijk glimmertje in mijn ogen. Waarom had ik mijn auto's niet mee genomen. Ik ga George mijn andere auto's op laten halen. Ja, dat ga ik doen. Bibi bekeek trots de auto's maar leek niet verder te kijken dan de laatste rose gouden Mercedes. De zwarte Dodge Viper mocht er zeker ook wel wezen, maar ik snapte waarom ze liever de rose gouden had.
'Ja, zijn ze niet prachtig? Je mag er wel in rijden hoor. Ik weet zeker dat ze je mooi zullen staan,' zei Bibi opgewekt alsof we het over horloges hadden. Ze keek me met een brede glimlach aan, waar ik spontaan vrolijk van werd.
'Bibi...? Wanneer heb jij je rijbewijs gehaald?' vroeg ik met een verward gezicht. Ik had haar geloof ik op alle social media, maar nog nooit heb ik iets gezien van dat ze geslaagd was voor haar rijbewijs. Ik zag dat haar butler mij een beetje vermakelijk aankeek, wat was hier zo grappig aan? Nog voordat ze kon antwoorden kwam er weer een limousine aangereden. Er stapte een heel erg bekend gezicht uit waar ik meteen nog vrolijker van werd.
'Als dat Charles Lockridge niet is.' hoorde ik de vertrouwde stem van Nathan zeggen die met zijn zusje de kant van mij en Bibi op kwam lopen. Ik gaf hem een broederlijke omarming en gaf heem een liefdevolle klap in zijn gezicht die ik daarna even kort vast hield.
'Nathaniel, kerel.' zei ik terwijl ik een brede glimlach op mijn gezicht had staan. Ik noemde Nathan wel vaker Nathaniel, alsof ik zijn moeder was die hem een betere naam aan wilde smeren. 'Ik zie je zometeen binnen wel, dan doen we een lekker ouderwets shotje samen.' zei ik tegen Nathan en ik gaf zowel hem als Niahm een brede glimlach. De tweeling liep samen door de deur het huis binnen en verdwenen zodra de duren weer dicht gingen.

[ bericht aangepast op 12 okt 2017 - 10:12 ]

- thank you for existing -

11 okt 2017 - 23:26 Venustic is offline

Venustic 2690

Prince Claud 'Caleb Constatin Laurent Marcellin Grimaldi

19 Years | At the swimmingpool, outside | With Natalya

Een kort moment had Caleb er over na gedacht om aan te komen in paard en wagen, of meer paard en koets. Hij had ergens op televisie een koets gezien die helemaal bekleed leek te zijn in goud, een pracht van een dingetje. Het had Caleb wel wat geleken, op die manier kon hij meteen laten zien uit wat voor huize hij kwam. Natuurlijk had Caleb wel door dat de mensen die hij straks zou treffen allemaal ook meer dan genoeg geld binnen hand bereik zouden hebben, maar hij betwijfelde dat er iemand binnen zou stappen met een even prestigieus titel en daar was Caleb best trots op. De koets leek na er even over na te hebben gedacht echter toch niet zo'n goed idee, dan was hij morgen nog niet aangekomen zo traag liepen die paarden.
Dus een limousine was het, Caleb liet zijn vingers over het zwarte leer heen glijden, alles in het ding rook nog gloed nieuw en zag er ook nog zo uit. Moest het ook wel zijn, het vervoer was speciaal voor Caleb aangeschaft voor de komende weken dat hij in Amerika zou spenderen hij moest toch iets hebben waar hij in rond kon worden gereden.
Eenmaal aangekomen bij het Highland Estate zag Caleb al een aantal mensen staan die zich druk met elkaar bezig leken te houden. Een paar seconden lang bleef Caleb naar de mensen kijken twijfelend of hij zo beleefd zou moeten zijn om zich bij ze te voegen of dat hij het voor één keer wel kon hebben om dit over te slaan. Caleb koos uiteindelijk voor het tweede, hij begroette ze wel met een simpele hoi, maar was daarna al vrij snel het Estate in verdwenen. Caleb dacht er nog over na om direct zijn kamer op te zoeken zodat hij zeker kon zijn dat daar alles in orde was, hij vertrouwde zijn butler Vincent echt wel, maar Caleb kon nogal een grote controlfreak zijn en controleerde alles toch liever zelf even. Echter besloot Caleb toch tegen dit, omdat hij hier niet was om zich zelf als een kluizenaar op te sluiten in zijn kamer, hij was hier voor de fun en hoewel Caleb door de jaren echt wel wist hoe hij zich zelf moest vermaken hielpen anderen hier toch wel mee.
Nog veel leek er niet door het huis heen te lopen, tenminste niet gasten personeel leek er genoeg te zijn. Het was pas toen Caleb aan de achterkant weer naar buiten toe liep dat hij een meisje aan het zwembad zag zitten. 'Bonjour.' zei Caleb terwijl hij op de donker harige jongedame af liep. Caleb keek kort naar het champagne glas in haar hand. 'Hmm volgens mij ben ik die misgelopen.' zei hij terwijl hij zijn schoenen en sokken uittrok en zich naast de jongedame op de rand van het zwembad liet zakken. 'Ik ben Caleb Grimaldi, trouwens.'

[ bericht aangepast op 15 okt 2017 - 15:25 ]

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

11 okt 2017 - 23:42 Novilunium is offline

Novilunium 1529

Bibi Seraphine Hartley

22 ♔ Entrance Estate ♔ With Charles, Nathan&Niamh

'Bibi...? Wanneer heb jij je rijbewijs gehaald?' vraagt Charles, maar Bibi vindt het interessanter om toe te kijken hoe haar auto's keurig naast elkaar weg worden gezet. Zodra de motoren uit zijn en het personeel uitstapt, kijkt ze weer voor zich en haar oog valt op Charles.
'Bernard, het is Charles Sebastian Lockridge,' verkondigt ze blij, alvorens haar armen om zijn middel te slaan en overvallen te worden door een vreemd gevoel van déjà vu. Wanneer ze hem weer los laat, na een minuut, want volgens Bernard is dat passender dan vijf minuten, vallen haar ineens twee nieuwkomers op. Waar de vorige twee personen haar tekenen van vriendelijkheid vertoonden, is het eerste waar haar blik nu op valt de nogal ijselijke blik van een blonde jongen.
Ze stapt een nihil stapje weg bij Charles en beantwoord de blik van de jongen zonder enige emotie. Waar haar lippen normaal zonder enige aansturing omkrullen tot een lege glimlach, blijven haar mondhoeken nu ontspannen. Mensenkennis komt haar natuurlijk en mensen lezen is haar al van jongs af aan geleerd. Binnen het casino is het noodzaak hier goed in te zijn. In dit geval krijgt Bibi niet bepaald een goede vibe.
De jongen begroet Charles op vertrouwde manier, waaruit Bibi ophaalt dat zij elkaar klaarblijkelijk al kennen. Bibi volgt de conversatie maar half en neemt ook de jongedame naast de blonde jongen in zich op. Hierin valt haar iets op en ze staart vrij openlijk van de een naar de ander.
'Ik heb jou echt te lang niet gezien, hoe kun je?' vraagt Charles aan de jongen, maar voor deze ook maar iets kan doen opent Bibi haar mond.
'De hoeken van jullie gezichten lijken heel erg op elkaar.' En ze wijst wat zwierig met haar twee wijsvingers naar haar eigen kaaklijn om te verduidelijken wat ze bedoelt. 'Het is echt heel erg toevallig,' stelt ze vast, terwijl ze nu naar de kaaklijn van de jongen wijst, haar vinger slechts enkele centimeters van zijn gezicht vandaan.

Marrow deep, soul deep, essence deep

12 okt 2017 - 8:51 Aynur is offline

Aynur 2380

Paige Anthonia Fletcher

Alone - At the driveway - Outfit

Met een elegante zwaai van mijn been stapte ik van mijn motor af. Ik had geen auto gewild, voornamelijk omdat ik een hekel had aan het staan in een file en geen privéjet had gewild omdat ik een zelfstandige dame was die geen chauffeur wilde. God, ik was geen twee meer die aan haar handje mee moest worden genomen.
Het landhuis zorgde voor een waarderend knikje van mijn kant. Niet slecht, misschien iets aan de kleine kant vanaf deze hoek, maar niet slecht. Tja, het was wel mijn enige ontsnappingsmogelijkheid voor de haviksogen van mijn vader. Hier kon ik tenminste doen wat ik wilde wanneer ik het wilde, zonder dat iemand me in de gaten hield. Want daar had ik echt een ontiegelijke hekel aan.
Mijn helm viste ik van mijn hoofd af en ik schudde mijn haren los. Met langzame bewegingen kamde ik erdoorheen met mijn vingers waarna ik het over mijn schouders zwiepte. Vluchtig controleerde ik mijn goudbruine haar op dooie punten, maar zoals gewoonlijk was er niets op aan te merken.
Het was redelijk warm en dus ritste ik mijn motorjack open. Later zouden mijn spullen worden gebracht in een helikopter die ik voor mijn dertiende verjaardag had gekregen omdat ik toen officieel een tiener werd. Vandaar dat ik, met als enige bagage mijn mobiel, op de oprit stond van het landhuis en nu in de richting van het huis liep.

I have seen my own sun darkened

12 okt 2017 - 12:10 R3HAB is offline

R3HAB 12456

'Niamh'
20 y/o • Professional pair ice skater with proud russian blood • outfit• With my twin, Bibi & Charles

‘Vashe zdoróvje.’ Ik tikte mijn shotglaasje tegen die van Nathan aan, voor ik hem achterover sloeg. We waren alvast aan het indrinken gegaan voor op Highland Estate, waar we voor twee weken zouden verblijven. We hadden samen een kamer in het gebouw ontworpen, waar we uiteindelijk gekozen hadden om samen in een kamer te verblijven met een tweepersoonsbed. De regel was duidelijk, zolang we beide er mee eens waren om geen seks in onze bed te hebben, konden we samen in een tweepersoonsbed slapen. Het leek me een waterdicht plan. Ik deelde graag dingen met mijn broer, maar liever niet zijn en zijn boytoy’s zaadlozingen.
Voor ik er erg in had, kwam Highland Estate in beeld. Gaston liet langzaam de limousine tot stilstand komen, waar Nathan me nog een laatste grijns gunde, voor de twee weken in dit estate, officieel zouden beginnen. ‘Lets own this place.’ Met dat werd de deur opengetrokken door Gaston, gezien Deedee al met haar en onze bagage bezig was.
Ik stapte de limousine uit, waar ik mijn jurk even strak gleed. Het zat weliswaar perfect om mijn lichaam, gezien het op mijn maat gemaakt is, maar het was gewoon een fetisj die ik had als ik andere kleding droeg dan sportkleding. Net zoals kleding ruiken, hetzelfde toch? De een rook liever aan chip zakken, ik aan kleding.
‘Geen schrammen op mijn nieuwe Louis Viton tas wil je?’ hoorde ik Nathan plotseling bitsen naar Deedee en Gaston, voor hij zijn arm in die van mij haakte en me mee het bordes op trok. Even leek het erop dat we naar binnen gingen om onze kamer te bekijken, maar plotseling gebaarde Nathan naar een jongen, die ik algauw herkende als Charles. Nathans’ beste vriend en tevens waarschijnlijk waarom Nathan plotseling zo constipated gedroeg tegen Deedee. Dat hij het ook was naar Gaston, boeide me minder. Net zoals ik, was ook Nathan getroffen met een grote portie jaloezie, op alles wat wij van ons achtte, vervolgens gebruikt werd door een ander. Dit sloeg ook op vrienden en in mijn geval ook op mijn tweelingbroer.
‘Wel als dat nou niet eens Charles Lockride is.’ Begon Nathan, veel formeler als hij normaal zou doen. Ik kon het dan ook niet laten om even met mijn ogen te draaien. Als dit bij ons thuis was geweest, hadden ze allang als twee wanhopige honden in elkaars haren gesprongen. Begreep me niet verkeerd. Charles was – tot zover kon – oké, naast het feit dat hij altijd mijn tweeling claimde.
Alsof Charles mijn gedachtes kon horen, liet hij de dame naast zich even voor hoe het was, om zich te richtten op Nathan. Snel haakte ik mijn arm uit die van hem, waar de twee ruimte kregen om hun emotionele band weer te versterken.
Ik daarin tegen, liet mijn blik rustte op de blonde dame. Haar ogen waren echter, net zoals die van Charles, op Nathan gericht. Whew. Ik voelde me op dit moment net een autowiel die altijd in de achterbak van een auto lag. Niet zichtbaar en nodig dus. Ik fronste dan ook even mijn wenkbrauwen, waar ik maar het estate binnen keek.
‘Ik heb jou echt te lang niet gezien, hoe kun je?’ vroeg Charles om het dramagehalte nog meer groter te maken dan het was.
‘De hoeken van jullie gezichten lijken heel erg op elkaar.’ begon de blonde dame uit het niets. ‘Het is echt heel erg toevallig.’ Vervolgde ze, waarbij ze haar vinger vlak bij Nathans’ kaaklijn hield. Was dit in het privé geweest, had Nathan het vast van jaloezie afgebeten. Ik porde dan ook onopvallend mijn twin, voor ik mijn hand naar de blondine uitstak. ‘Niamh en dit hier naast me is míjn tweelingbroer Nathan.’ Vertelde ik met een lief glimlachje. Tja nu Nathan ook leuk ging wezen naar Charles, moest ik ook echt iemand on my side krijgen. Ik kende Nathan maar al te goed. Hij kon beter zonder mij dan ik zonder hem. Dat bewees de nachten maar eens als hij weer dronken de straat op ging, vlak voor onze wedstrijden.
‘Let maar niet op Nath. Hij kan zich soms als een hork gedragen tegen vreemde.’ vertelde ik schaamteloos met een kleine knipoog naar de dame. ‘Wat een mooie jurk heb je aan, trouwens. Zelf laten maken?’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Index RPG Actieve Topics Zoek