Onverwerkte en blijvende pijn - Stamcafé

Ik heb het meer over mentale pijn en gebeurtenissen uit het verleden die je nog steeds dwars zitten (uitten in behoorlijke pittige woedeuitbarstingen) die je denkt te hebben verwerkt maar dan toch weer naar boven komen. Alsof je voor altijd beschadigd bent en het blijft zeer doen ondanks dat je verder leeft. Hebben jullie dit ook? Is dit herkenbaar? Ik laat wel los maar vergeef niet......

Aan niets denken is ook denken.

Er zitten me zeker nog dingen dwars die ik niet kan vergeten, maar ik ga er niet per se agressief mee om. Ik zou er eerder nog eens om huilen.

16 - 09 - '17

Dat doenik ook, zeg maar na die frustratie woede uitbarstingen, komt een heel somber gevoel en verdriet juist. Als ik alleen ben.

Aan niets denken is ook denken.

Forgive but never forget, yep. Ik bedoel ik kan iemand die me pijn gedaan heeft op een zeker moment wel vergeven, maar ik zal het nooit vergeten, maar dat is puur een stukje menselijk overlevingsmechanisme als je het mij vraagt.

You were born original, don't die as a copy.

Ik ben zelf iemand die heel erg in het heden leeft, dus met zo lang geleden heb ik vrede, maar inderdaad, never forget. Want anders word je weer genaaid...
Maar ik denk dat het een mindset is om het verleden te kunnen loslaten. Dat klomt uiteindelijk wel denk ik ^^

Hard Work. Good-hearted. Loyalty. And Fair Play: I'm a Hufflepuff In Every Single Way.

Ik heb ook dingen uit het verleden waarvan ik dacht dat ik ze wel losgelaten had, maar ze komen af en toe wel weer terug en dan wordt ik er wel wat somber van dat mensen mij zo'n pijn deden. Dan vraag ik me af of ze (later of zo) dat wel beseften. Maar zelf denk ik dat ze er zelf niet opkomen dat ze dat ooit hebben gedaan. Vroeger voelde het pijnlijker dan als ik er nu aan terugdenk. Nu is het gewoon eerder somber.

Ik wil een tuin vol egels

Rubin schreef:
Ik heb ook dingen uit het verleden waarvan ik dacht dat ik ze wel losgelaten had, maar ze komen af en toe wel weer terug en dan wordt ik er wel wat somber van dat mensen mij zo'n pijn deden. Dan vraag ik me af of ze (later of zo) dat wel beseften. Maar zelf denk ik dat ze er zelf niet opkomen dat ze dat ooit hebben gedaan. Vroeger voelde het pijnlijker dan als ik er nu aan terugdenk. Nu is het gewoon eerder somber.

26 - 02 - '16

Ik heb dat. Ik kan heel slecht tegen onrechtvaardigheid en ik ben heel slecht in mijn emoties verbergen. Toch zit ik nu in een voor mij heel pittige situatie waarin ik dat wel moet, anders veroorzaak ik echt bonje in de familie.

No growth of the heart is ever a waste

Dat ligt bij mij echt heel gecompliceerd.

Don't walk. Run, you sheep, run.