• AMSTERDAMN

    be your best self

    SCENARIO
    Leidseplein, Amsterdam, 2018
    Op dit prachtige plein staan meerdere gebouwen met allemaal hun eigen unieke uitstraling. Van ijssalons tot coffeeshops, je vindt alles in Amsterdam. Op dit plein staat ook een grote variatie aan bedrijven. Prachtige grand cafés, de liefste tulpenwinkels, de populairste coffeeshops, heerlijke restaurants van Italiaans tot Japans. Pizza, sushi, spareribs, stamppot, alles is te vinden op dit plein. Iedere maand kan één keten de top bereiken op het plaatselijke scorebord dat te vinden is bij alle metrohaltes in Amsterdam. Het is dus best een big deal om op nummer één te komen, want zo trek je de meeste bezoekers.

    Het bedrijf dat in één jaar het meest op nummer één heeft gestaan, krijgt aan het eind van het jaar nog een heel genereus cadeau. Namelijk een heel mooi geldbedrag en een gratis renovatie of uitbreiding.

    Wees perfectionistisch, wees streng, wees klantgericht en vooral; zorg voor je bedrijf.

    Per bedrijf worden drie á vier personages gespeeld. De bedrijven zijn allemaal concurrenten van elkaar op verschillende manieren. Alles trekt bezoekers in Amsterdam, maar wie trekt de beste bezoekers?

    BEDRIJVEN
    ━ Coffeeshop Macha:
    Dit is een van de grootste coffeeshops op het Leidseplein. De naam Macha is perfect voor deze coffeeshop. Zij zijn namelijk niet alleen gespecialiseerd in cannabis, maar ook in Macha en alles wat je met deze heerlijke groente thee kunt maken. Macha komt in de vorm van een groene poeder, wat ook goed past bij het hele coffeeshop idee. Met Macha kun je heerlijke thee maken, verschillende soorten koffie, ijs, cake etc. Heerlijk voor munchies dus!

    ━ Grand Café Oblivion:
    Een gigantisch, luxueus café met een prachtige naam. De naam betekend “the state of being unaware of what is happening around you”, wat inhoud dat je niet meer weet wat er om je heen gebeurd. Dat is dan ook precies het effect dat dit café op je geeft. Het is kalm, heeft prachtige sfeerverlichting en de muziek is perfect voor iedere gelegenheid. Dit café serveert eten, drinken, cocktails en heel veel soorten likeur en whisky.

    Natuurlijk kunnen er nog meer bedrijven zijn! Daarom laat ik er één open. In dit blanco bedrijf worden drie personages ingedeeld, zij mogen zelf een bedrijf verzinnen samen. Het is wel belangrijk dat je goed communiceert en echt overlegt over wat voor bedrijf je hebt en hoe het er uit gaat zien.

    ROLLEN
    ━ Coffeeshop macha:
    ♀ naam ━ manager ━ FC ━ user ━ pagina
    ♂ naam ━ dealer ━ FC ━ user ━ pagina
    ♀ naam ━ bar ━ Zhenya Katava ━ Sombre ━ pagina
    ♂ naam ━ serveerder ━ FC ━ user ━ pagina

    ━ Grand Café Oblivion:
    ♂ naam ━ manager ━ FC ━ user ━ pagina
    ♀ naam ━ serveerder ━ FC ━ user ━ pagina
    ♂ naam ━ serveerder ━ FC ━ user ━ pagina
    ♀ naam ━ bar ━ FC ━ user ━ pagina

    ━ Open bedrijf:
    ♀ naam ━ functie ━ FC ━ user ━ pagina
    ♂ naam ━ functie ━ FC ━ user ━ pagina
    ○ naam ━ functie ━ FC ━ user ━ pagina


    Het is de bedoeling dat alle rollen beschikken over een functie binnen het bedrijf. Deze functie beschrijf je ook in je rol. Beschrijf ook hoe ze terecht zijn gekomen bij het bedrijf en waarom ze hier hebben gesolliciteerd.

    VRIJE TIJD
    De meeste werknemers zullen in of rondom Amsterdam wonen. Je woning mag je ook beschrijven in je rol als je dat leuk vindt.

    Er zijn natuurlijk ook werknemers die wij niet bespelen, dus iedere rol zal ongeveer 36 uur per week werken, maar heeft ook vrije tijd. De managers zullen meer uren maken dan de overige werknemers. Als bar medewerker of als serveerder draai je misschien 30 tot 36 uur en als manager minimaal 36.

    De tijden verschillen niet heel erg tussen het Grand Café en de Coffeeshop, want beide zijn open tot 00:00. De Coffeeshop mag pas open vanaf 10:00 's ochtends en het Grand Café mag zelf weten wanneer zij openen.
    _____________________________________________________________________________________________________________________

    OBEY THE RULES

    ━ de regels van Q gelden hier ━
    ━ minimaal 200 woorden per post ━
    ━ maximaal 2 personages per persoon ━
    ━ ik waarschuw 2x voor inactiviteit ━
    ━ reservering blijft 48 uur staan ━
    ━ inactief? geef het door ━
    ━ have fun! ━

    _____________________________________________________________________________________________________________________


    ROLES      ━      TALK       ━       PLAY

    _____________________________________________________________________________________________________________________

    [ bericht aangepast op 6 mei 2018 - 19:38 ]


    - thank you for existing -

    Mt!


    "We can disobey suicidal orders? Why wasn't I told?"

    Mon Topics! ^^


    I have seen my own sun darkened

    Mijn topics.


    What if he's written 'mine' on my upper thigh, only in my mind?

    MT.


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

    MT


    Marrow deep, soul deep, essence deep

    Mt


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    Mijn leven.


    ''With all due respect, which is none...''

    ELEONORA "NORA" PALMER
    'Soon I'll be thinner than all of you,' she swore to herself.


    23 • the wild one • the bedroom > outside • alone?

    Eindelijk zijn we op plaats van bestemming en hoewel ik compleet uitgeput ben na deze lange, vermoeiende reis, grijp ik meteen naar mijn camera en stap ik vrij snel na aankomst weer naar buiten om alvast enkele foto's te maken, gewoon voor mezelf. Ik moet wat uitgeruster zijn voor ik echt moeite ga doen, maar mijn ouders willen ook normale plaatjes hebben van de omgeving, van het huis en al dat soort dingen. De komende weken heb ik geen kans van contact met mijn ouders, dus moet ik het later allemaal aan ze laten zien.
          Ik houd de camera voor mijn gezicht en schiet meteen enkele plaatjes. Ik wil koste wat het kost die prijs winnen, ik wil verder in de fotografie en dit is een heel erg goed opstapje naar een goede carrière. Ik heb een flesje water bij me en zet die even op een tafel in de buurt, waarna ik doorga met fotograferen. Ik ben aangekomen met de rest van de groep, maar moet zeggen dat ik nog niet echt goed kennis met ze heb gemaakt. Ik zal me zo wel voorstellen, maar ik moet nog even wennen aan de omgeving en het feit dat ik de komende maand niet thuis bij mijn ouders blijf is ook weer even anders en nieuw.
          Mijn oog valt op een donkerharige jongen die ook naar buiten loopt en ik glimlach. Ik kan me herinneren dat ik bij hem in de jeep zat die ons hierheen gebracht heeft, maar ik heb mijn ogen compleet op de omgeving gefocust om alles in me op te kunnen nemen. 'Hé,' begroet ik hem en ik steek kort mijn hand op, waarna ik mijn camera weer opricht en hem grijnzend op de foto zet. Dit vinden zowel mijn camera als mijn ogen echt niet erg.

    [ bericht aangepast op 8 okt 2017 - 21:48 ]


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

                Dan Carter            
    ___________________________________


    Escape, And Breathe The Air Of New Places



    24      ☘      Outside      ☘      With Nora



          De warmte hier in Kenya is overweldigend, vooral wanneer je vorige bestemming het regenachtige Holland was. Dan heeft na aankomst als eerste zijn tas gedumpt in de slaapzaal van de jongens en vervolgens zijn lange broek verruild voor een korte. Zijn trui had hij in de Jeep al uit gedaan ondanks dat hij met alleen maar dames in de wagen zat. Hij heeft geen klachten gekregen, maar misschien zijn deze ook wel langs hem heen gegaan in zijn verwondering over het landschap.
          Hij is vaker in Afrika geweest, maar de schoonheid ervan zal nooit stoppen hem te verbazen. Misschien is dat ook de rede dat hij in de wagen niet echt de tijd heeft genomen zijn huisgenoten te begroeten. Het enige wat hij zich hiervan nog kan herinneren is een schok aan oranjerode haren, en toen was hij afgeleid geweest door de eerste blik op Wild life.
          Precies deze schok haren is echter het eerste wat hij weer ziet wanneer hij naar buiten loopt. Dan wordt begroet met een 'Hé', welke vergezeld gaat met een grijns en het bekende klikken van een camera.
          Het vrij alternatief ogende meisje heeft er klaarblijkelijk wel aan gedacht haar camera mee te nemen, iets waarvoor Dan nog geen rust genoeg in zijn donder heeft. De opwinding van weer een nieuwe plek in combinatie met nieuwe mensen, geeft hem voor nu nog te veel prikkels om even de rust te vinden voor een paar mooie shots.
          Opgewekt nu eindelijk wat aanspraak te hebben lacht hij breeduit naar de dame en steekt zijn hand naar haar uit.
          'Hi, ik ben Dan. Met wie heb ik het genoegen? En is dat een Canon EOS?' vraagt hij met een geïnteresseerde blik op haar camera.

    [ bericht aangepast op 8 okt 2017 - 23:21 ]


    Marrow deep, soul deep, essence deep

    Delilah Masani Conway



    19 jaar ◮ That One Girl ◮ Outside ◮ Alone...? ◮ Outfit

    Het eerste wat ik dacht toen ik met mijn koffer op wielen, die een irritant knarsend geluid maakte waardoor ik maar langzaam vooruit kwam om verder geen aandacht op me te vestigen, was dat ik me hier thuis voelde. Het klimaat was heerlijk terwijl iemand anders het misschien te warm zou vinden. De zon streelde over mijn koffiekleurige huid en hulde me in hoekige schaduwen.
    Even bleef ik staan om te genieten van alles om me heen, maar algauw kreeg ik hoofdpijn van de vreemde geluiden om me heen omdat mijn hoofd verwoede pogingen deed om al die geluiden te plaatsen. Lichtjes schudde ik even mijn hoofd, hees mijn cameratas over mijn schouder en hield die stevig vast. Mijn losse hand klemde ik om het handvat en op mijn sandalen liep ik verder het onverharde pad op. Een paar vervelende zandkorrels wrongen zich tussen mijn tenen, maar een rottig steentje deed me de das om en ik stopte om onelegant tegen een boompje aan te leunen en dat steentje uit mijn schoen te vissen.
    Vlug stond ik weer rechtop en streek mijn jurk glad. Ik stond mezelf te om even een rustmomentje te nemen en de reis hiernaartoe in een revue te laten passeren. Eerst met het vliegtuig vanuit het dichtsbijzijnde vliegveld, een overstap die vertraging kreeg en daarna de jeepreis naar de eindbestemming. Ik had me meteen ergens tussen gepropt met mijn koptelefoon op standje voor-doven-en-slechthorende en mijn paperback voor mijn neus. Niemand had me gelukkig verder gestoord en ik had geconcentreerd gedaan alsof ik niemand van top tot teen bekeek. Niet dat ik kon vertrouwen op mijn mensenkennis, maar ik had wel een paar eerste indrukken gekregen.
    Zo bleef ik een tijdje staan, te genieten van de zon en het zachte briesje dat met mijn krullen speelden. Totdat een stem me uit mijn mijmeringen haalde en me verrast op liet kijken. Had hij het tegen mij of...?

    [ bericht aangepast op 9 okt 2017 - 11:19 ]


    I have seen my own sun darkened

    August Christian Matamoros
    The latin showoff

    August - sweating - outfit - unpacking - Delilah

          Eindelijk, na een reis dat aanvoelde als ongeveeer vierentwintig uur ben ik in Afrika. Ik had in het vliegtuig vooral geslapen, niet echt contact gehad met een van de jongeren. We hebben elkaar pas gezien toen we allemaal in de Jeeps stapten. Er zaten een paar mooie dames tussen, dat was me zeker al wel opgevallen. Ik had mijn koffer in mijn hand, mijn kussen onder mijn arm en een rugzak over mijn schouder terwijl ik het appartementje inliep. Ik liep een beetje rond, zoekend naar de kamer voor de jongens. Eenmaal de kamer gevonden claimde ik als eerst mijn bed. Een bed in de hoek, dicht bij de kledingkast. Ik had mijn eigen kussen op het bed gegooit en mijn koffer er naast gezet. Voor de zekerheid heb ik mijn camera tas onder het bed geschoven en zette ik een fotolijstje van mij en mijn moeder op het nachtkastje. Het zag er al erg knus uit en ik voelde me hier zeker thuis, dit ging een veelbelovende vakantie worden.
          Ik liep het huisje weer uit en zag een meisje tegen een steen aanleunen terwijl ze haar sandaal uittrok. Ik moest even kort lachen, het zag er heel aandoenlijk uit. Ik liep haar kant op en stond even stil naar haar te staren. Na een paar seconden besloot ik maar wat te zeggen.
          'What's up, gorgeous?' zei ik terwijl ik een glimlach op mijn gezicht had getoverd. Ik stak mijn hand uit zodat ik mij kon voorstellen.
          'August, leuk je te ontmoeten.' zei ik dan ook vriendelijk met een warme stem. Het viel me op dat ze een prachtige huid had, koffie kleurig leek het wel. Ze was een stuk korter dan ik, dat was ook aandoenlijk. Deze jongedame is nogal 'schattig' in mijn ogen, wat totaal niet verkeerd is. Ik houdt van pit, maar deze dame had iets dat haar charmant maakte.


    - thank you for existing -

    Delilah Masani Conway



    19 jaar ◮ That One Girl ◮ Outside ◮ With August ◮ Outfit

    Dit was pas leven, bedacht ik me terwijl de geluiden om me heen leken te gonzen en de wind mijn wangen streelden. Het was lang geleden dat ik zo had genoten, met zo’n familie als de mijne was dat praktisch onmogelijk. Mijn enige rustpunt vond ik in mijn werk als fotograaf. Vaak sprong ik dan op de fiets, nam de trein of wat dan ook en maakte foto’s van alles wat mijn aandacht trok. Alles dat ik me wilde herinneren, waarvan ik vond dat dat niet vergeten mocht worden.
          Ik was blijkbaar zo in mijn gedachten verzonken, dat ik het knerpen van de grond niet had gehoord. Ik zag de jongen pas toen hij vlak voor me stond en wantrouwig nam ik hem in me op. Hij zag er goed uit, dat moest ik wel toegeven, maar dat maakte me meteen op mijn hoede. Knappe jongens hadden vaak veel op hun kerfstok, dat was iets wat ze je vroeg hadden geleerd in de tijd dat ik op straat woonde. Dat was de periode waarin Thomas ons niet wilde zien en mijn moeder kon niets anders doen dan zijn wensen inwilligen. Om misselijk van te worden…
          “What’s up, gorgeous?” zei hij met een grote glimlach op zijn gezicht. Leken mijn benen nou te smelten? O, kop erbij Didi! En plotselinge windvlaag zorgde ervoor dat ik mijn hoofd weer helder kreeg. Hij stak zijn hand uit en ik keek ernaar, twijfelend over wat te doen. Hij zou dat waarschijnlijk kunnen interpreteren als arrogantie, maar ik had al te veel meegemaakt om zomaar blindelings iemand te vertrouwen. Ja, oké, ik kreeg door dat ik me aanstelde en langzaam stak ik ook mijn hand uit. De donkere inkt van mijn tattoo stak af tegen mijn huid. Die had ik op veertienjarige leeftijd laten zetten, in mijn opstandige periode. Niet dat ik er spijt van had gehad, het had inmiddels het gewenste effect verkregen.
          “August, leuk je te ontmoeten.” Zijn stem bracht me van mijn stuk. Hij klonk zacht en warm, een stem waarbij ik me meteen op mijn gemak voelde, wat vreemd was. Dat duurde over het algemeen een tijdje. Ietwat ongemakkelijk wisselde ik van been waar ik op leunde en keek ik op naar zijn gezicht. De zon zorgde ervoor dat zijn wimpers lange schaduwen maakten op zijn gezicht. “The name is Delilah, not gorgeous.” Ik klonk gepikeerd, al was dat voornamelijk zelfbescherming. Om me te kunnen concentreren, keek ik niet in zijn ogen maar naar het stukje huid tussen zijn wenkbrauwen voordat ik verder ging. “Sorry, ik heb een lange reis achter de rug, zonder slaap en zonder koffie, wat me zo humeurig maakt als een stekelvarken in een prikkelbare bui.” Het was een slecht grapje, maar meer zou er niet uit me komen.
          Even vroeg ik me af waarom ik zo mijn best deed voor hem. Normaal gesproken kon het me nooit zo schelen of ik humeurig klonk tegen andere mensen. Om er niet meer over na te denken, schreef ik het af aan mijn slapeloosheid. Vanonder mijn wimpers keek ik hem nog even aan in zijn ogen, voordat ik mijn sandalen uitdeed omdat die toch geen bescherming boden tegen het zand en de kleine kiezels. Ik had een onverklaarbare hekel aan schoenen en dit voelde een stuk beter. Tja, zoals Thomas me altijd inwreef, ik was een raar mens.

    [ bericht aangepast op 9 okt 2017 - 14:13 ]


    I have seen my own sun darkened

    ELEONORA "NORA" PALMER
    'Soon I'll be thinner than all of you,' she swore to herself.


    23 • the wild one • the bedroom > outside • alone?

    De jongen steekt zijn hand naar me uit en zodra ik er zeker van ben dat mijn camera om mijn nek hangt en dus niet op de grond dondert als ik hem loslaat, neem ik zijn hand aan en schud ik die met een lachje. 'Hi, ik ben Dan. Met wie heb ik het genoegen? En is dat een Canon EOS?' Ik had kunnen weten dat hij meteen over onze camera's zouden praten en ik lach als ik er even naar kijk, alsof ik moet bedenken welke camera ik ook alweer heb.
          'Ja,' antwoord ik met een grijns en ik kijk weer naar hem op. 'Ik ben Eleonora, maar zeg maar gewoon Nora,' stel ik mijzelf daarna snel voor. Ik kijk langs hem heen naar het gebouw waar we de komende maand in zullen verblijven. Zonder internet wordt het echt heel erg wennen voor mij en de alcohol zal nog meer afkicken worden, maar als Dan hier is, kan ik me best vermaken. Ik ben niet zo preuts — 'niet zo' is al een flinke understatement — en ik moet toch iets doen om deze maand door te komen zonder me minstens elk weekend te bezatten of om dagenlang eindeloos te switchen tussen drie verschillende apps op mijn telefoon? 'Waar kom je vandaan?' vraag ik de bruinharige jongen daarna nieuwsgierig. Ik weet niet echt wat de samenstelling is van de groep waarin wij ons de komende weken bevinden. De vlucht maakte een tussenstop in Amsterdam, waar het nu niet echt heel erg lekker weer was, maar ik weet niet of er daadwerkelijk Nederlanders mee zullen gaan. Die informatie hebben wij niet gekregen, en wat zou het ook eigenlijk uitmaken? Het is niet dat het minder leuk is. Die Nederlanders zijn toch altijd stoned, of zo gaan de geruchten. In Amsterdam heb je op elke hoek van de straat wel een coffeeshop, al weet ik niet of dit echt waar is of dat het allemaal zeemansverhalen zijn. Het is net als het stereotype dat Amerikanen altijd maar dik zijn. Voor sommigen gaat het op, ik ben er eentje van, maar het merendeel is gewoon normaal, slank. Ik ben dik, ja, maar ik ben druk bezig dat te veranderen.


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

    LEAH VAN DE VELDEN
    Do you think I'm scared of that? Never. I'm gonna laugh bitch.


    ➸➸➸
    THE GIRL WHO IS THE ADVENTURE
    ➸➸➸


    Outside - Talking to: Eleonora and Dan

    Het was snikheet in Kenia. De temperatuur was hoog, en liet geen greintje kou binnen. Het eerste wat Leah deed - nadat ze de jeep uit stapte - was op zoek gaan naar haar slaapkamer en een bed claimen, zoals vroeger groep achters het bovenste bed van de stapelbedden zouden claimen. De jongedame liet zich neerploffen op het eerste de beste vrije bed, aangezien de reis ook voor haar vermoeiend was geweest. Helaas had ze niet veel tijd hiervoor, want jammer genoeg ging voor Leah ook haar leven door. Shit man. Leah pakte haar knal rode koffer en ging op zoek naar haar eerste de beste korte broek en een t-shirt. Ze wilde het liefste haar BH gelijk ook uit doen, misschien scheelde dat wel met deze warmte.
    Nadat ze haar Hollandse herfst-regen-dinges-kleren had verruild voor super-hippe-zomer-Kenia-kleding had ze haar camera gezocht en liep naar buiten, dit om alvast wat mooie plaatjes voor thuis te schieten. Ze keek om zich heen, wat was Kenia toch mooi (vanaf de drempel.) Ze had nog niet de moed gevonden om van de drempel af te stappen, tot dat ze de gedachten kreeg dat het er vast heel weird uit moest zien. Haar ogen zochten een plek voor bestemming, haar ogen vielen op een dame met rode haren en een jongeman. Ongemakkelijk luisterde ze een stukje mee met hun gesprek, en vond uit eindelijk de moed op binnen te vallen. Leah was een durfal, maar niet goed met mensen. 'Hey!' Zei ze vriendelijk, 'hoe was de reis voor jullie?'


    ''With all due respect, which is none...''

                Dan Carter            
    ___________________________________


    Escape, And Breathe The Air Of New Places



    24      ☘      Outside      ☘      With Nora&Leah


          'Ja,' bevestigd ze Dan's aanname over haar camera, waarop ze hem los laat en zijn uitgestoken hand aanpakt. 'Ik ben Eleonora, maar zeg maar gewoon Nora,' vervolgt ze. Haar handdruk is stevig en voelt aangenaam, en Dan hoopt dat hij geen klamme handen heeft. Het zal vast niet lang duren of klam is het enige wat ze hier nog kennen.
          'Waar kom je vandaan?' vraagt Nora nieuwsgierig en Dan is blij verrast dat hij voor de verandering het gesprek niet op gang hoeft te brengen of te houden. Meestal is hij de persoon die anderen benadert of de aanwezige factor binnen een groep, maar het lijkt er op dat Nora zeker niet verlegen is en dat bevalt hem nu al. Hij tovert dan ook een brede glimlach tevoorschijn en gaat ontspannen tegen de muur staan hangen.
          'Eigenlijk is daar geen duidelijk antwoord op. Oorspronkelijk uit Manhattan, maar de afgelopen jaren reis ik van hot naar her. Ik ben in Amsterdam opgestapt en hier ben ik een week geweest. Daarvoor zat ik in IJsland, waar ik de actieve vulkanen heb bezocht en gefotografeerd. Wist je dat er van de honderdveertig vulkanen nog maar vijfentwintig actief zijn? Echt onvoorstelbaar, maar wel heel indrukwekkend om te zien!' verteld Dan enthousiast. Vervolgens beseft hij zich dat ze maar een simpele vraag had gesteld en schraapt hij opgelaten zijn keel.
          'Maar goed, waar kom jij vandaan?' vraagt hij, nog een glimlach richting Nora werpend.
          Voordat zij echter antwoord kan geven klinkt er een zachte 'Hey!' van achter hem en draait hij zijn hoofd om een blik te werpen op de dame die zich bij hen voegt. Meteen zet hij zich af tegen de muur en doet een stapje in haar richting met uitgestoken hand.
          'Hi! Ik ben Dan, aangenaam.'

    [ bericht aangepast op 9 okt 2017 - 20:05 ]


    Marrow deep, soul deep, essence deep