• Zie hier: een nieuw topic. (flower)

    Copy/paste uit het vorige topic:

    Dit is iets wat in NaNoWriMo topics vaak wordt gedaan. Het is zowel erg interessant om te lezen als gewoon leuk om stukjes van iets waar je aan werkt te delen, dus het leek me goed om dit ook in niet-november maanden van het jaar te doen. ^^

    Het idee is erg simpel: post hier de laatste zin die je aan je verhaal (of werkstuk/essay/brief aan je oma, als je rebels wilt zijn) hebt geschreven. Als je daarna meer schrijft, mag je het natuurlijk nog een keer doen


    There are poems inside of you that paper can't handle

    Desondanks zag hij ertegenop om iedereen onder ogen te komen.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    “Nou, Ardin, als jij dat als onbeschaafd zag, kan ik je niet wachten om iets te laten zien wat echt niet door de beugel kan.”


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Het punt van dit gesprek is dat ik praat en jij luistert en doet wat ik zeg.


    If only humans could have vertical asymptotes ~ Quinn

    "Nog een week tot mijn verjaardag," prevelde hij ondertussen ook terwijl hij de drank naar zijn lippen bracht en naar de twee heren voor hem keek met een blik die naar antwoorden vroeg.


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    “Alsof ik dat weet, Fló.”


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Don't be sad, Anouk.
    Cuz sad backwards is das.
    And das not good.

    'Wanneer is het feest?’


    Do you live, do you die, do you bleed for the fantasy?

    Een geluid wat Neara niet eerder had gehoord, vergezelde de voetstappen.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Hij klom het podium op en trok de prijs uit haar handen.


    Do you live, do you die, do you bleed for the fantasy?

    ‘Ik fucking haat je Madelaine Lodge.’


    all because i liked a girl

    Er klonken voetstappen en hij duwde haar verder de gang van de westvleugel in.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Dat was onze straf en als we het ooit goed mochten maken zou dat een doodsmissie worden.


    Talent is worthless unless exercised

    Ze kon bevestigen dat hij in ieder geval niet klonk alsof het hem kon schelen.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Hij bleef als versteend staan toen hij de stem herkende die Bernand antwoordde.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    ‘Dan gaan we maar inpakken.'


    Do you live, do you die, do you bleed for the fantasy?