[RPG » 300] Behind The Curtain —— Speeltopic. - Speeltopics

---

A hard beginning maketh a great ending... Een leven dat iedereen lijkt te willen leiden —— geld krijgen door enkel te doen waar je hart ligt en duizenden personen van het andere (of hetzelfde) geslacht aan je voeten. Velen lijkt dit het perfecte leven, maar wat dacht je eigenlijk van wat er achter de schermen gebeurt? De slapeloze nachten, oppervlakkige vriendschappen, aasgieren van paparazzi, schijnrelaties, overmatig gebruik van slaappillen, (best) bewaarde geheimen, zwarte lijsten, sadistische spelletjes achter de schermen en natuurlijk de druk van het presteren worden stuk voor stuk vergeten wanneer we het hebben over onze favoriete celebs. Wij denken dat hun interviews het zwaarste lijkt te zijn dat zij moeten ondergaan, maar in hun dagelijkse leven hebben ze het een stuk zwaarder dan wij op het eerste oog zien, en dat is precies wat wij hier naar voren laten komen.

---

Het is weer zover, The Leonardo DiCaprio Foundation Annual Gala To Fund Climate And Biodiversity Projects (of zoals velen het simpelweg noemen: Saint-Tropez cruise). Als je naam iets betekend, ben je aanwezig op deze gigantische jacht van deze gentleman, the heartthrob, the ladies man and one hell of an actor. Trek je meest zomerse (maar toch black tie) outfit aan, maar vergeet uiteraard ook zeker je nieuwste zwemkleding niet om deze te showen. Wees zo vrij om een duikje in de zee te nemen, of uiteraard in het grootse zwembad aan boord. Geniet van het uitzicht en de mensen om je heen en — bovenal — doneer!       Uitnodigingen zijn weken geleden de deur uitgegaan, en mocht je op die dag wat hebben dan zijn deze ideeën direct uit de deur gegooid. Niets gaat boven een feest van Leonardo DiCaprio, dus zet je beste glimlach op en neem je chequeboekje mee terwijl je geniet van de prachtige mensen om je heen, maar bovenal de live muziek

---

Faith is everything.

Het was abnormaal hoe enthousiast ik was om met deze dames deze avond te mogen besteden. Het was wel triest dat Kiernan er al vandoor was gegaan, maar die zouden we gegarandeerd nog wel tegenkomen, dat was één ding waar ik zeker van was, gezien het een enthousiast wezen was dat met zoveel mogelijk personen leek te willen socializen op zulke feesten.       'We moeten straks wel echt gaan dansen, misschien dat er dan meer mensen volgen,' hoorde ik Cate zeggen, waardoor ik enthousiast knikte op haar voorstel, evenals Avery aan het doen was. Ik moest bekennen dat hun vrolijkheid echt een goede werking had op mij. Ik was nogal zenuwachtig geweest om hier weer te komen, maar dat leek volledig verdwenen te zijn dankzij deze geweldige dames. 'Uiteraard.' Mijn drankje werd voor mijn neus geschoven, waardoor ik de barman vriendelijk bedankte en een slokje nam van het fruitige drankje. Het leek perfect gemixt, waardoor alle smaken heerlijk naar voren kwamen en niets teveel overheerste.

27 » Actrice » On the dancefloor » With: Cate & Avery » Wears Een zucht van genot schoot tussen mijn lippen vandaan, waarna ik me even keerde naar de dansvloer — oftewel de gigantische lege ruimte in het midden. Gezien er haast niemand aan het dansen was ving ik wel degelijk de zwierige, blonde haren van Kiernan op die leken te dansen in de wind. Mijn oog gleed echter naar haar danspartner, en ik herkende hem dan ook gelijk. Het was vreemd voor me hoe Kiernan vrienden met hem was, en haast iedereen hem leek te mogen, alleen had ik totaal geen band met de man. Hij was aantrekkelijk, maar verder oogde hij als een klootzak in mijn ogen.       'Waar wachten we op? Iemand moet het voortouw nemen,' begon Avery, 'we hebben ons drankje en nu wordt het tijd voor onze dansmoves.' Ik had tevreden geknikt, waarna ik nog een slokje van mijn drankje nam, angstig dat deze over iemands kleding zou verdwijnen. Toen Avery Cate vastgreep begon ik dan ook te lachen, terwijl ik er rustig achter aan liep. Avery greep zich al gauw aan mij vast om mij vervolgens ook mee te slepen, al had dat helemaal niet gehoeven. Ik was deze dames gevolgd zonder enige tegenstribbeling.       De beat was aangenaam, niet te druk en niet te rustig, waardoor ik rustig begon met dansen, terwijl ik de dames in de gaten hield. Ondertussen probeerde ik ook nog eens mijn best te doen mijn drankje nergens tegenaan te stoten — of bovenal tegen iemand. Zo nu en dan stopte ik dan ook even met dansen om het glas wat leger te maken, maar natuurlijk niet zonder dat ik mijn best deed om niet dronken te worden, als dat überhaupt mogelijk was. Ik greep van beide dames hun handen, om vervolgens een — waardeloze — poging te doen om een rondje om mijn as te draaien, maar dit zorgde ervoor dat ik enkel met mijn borst tegen de arm van Avery aan liep dankzij oncoörtinatie. Ik liet daarom gauw hun handen los, om vervolgens haast in tranen uit te barsten van het lachen. Wat daar precies mis ging kon ik niet plaatsen, maar het moet er vast waardeloos uit hebben gezien voor anderen. Het was in ieder geval nog niet de alcohol geweest.       'Oeps,' was het enige dat ik uit kon brengen tussen het lachen door, terwijl ik beide dames losliet en hen aankeek met een lieflijke glimlach. 'Ik was vergeten dat ik niet kon dansen.' Ik nam rustig nog een slokje van mijn drankje.

---

28 » Drummer The Elite » Near the bar » With Lexi » Wears Zelf was ik niet iemand die de vragen beantwoordde van de paparazzi, omdat ik zelf liever low key was, waardoor ik eigenlijk vergeten was dat Lexi hen misschien wel aan had willen spreken. Het was inmiddels al wel een beetje te laat om ons om te draaien, waardoor ik me lichtelijk schuldig voelde tegenover de brunette aan mijn arm. 'Sorry, had jij wat vragen willen beantwoorden?' Ik zorgde ervoor dat ik dit zacht in haar oor fluisterde, gezien ik er geen behoefte aan had dat ook maar iemand dat hoorde.       Lexi had gelachen om mijn opmerking, maar de por in haar zij had ervoor gezorgd dat ze wat had gekronkeld tegen me aan, waardoor ik enkel kon lachen. 'Dat was niet lief.' Ik bleef lachen, terwijl ik een speelse kus op haar slaap drukte, zoals ik dat vaak bij Cassandra had gedaan. Het was voor mij dan ook niets romantisch, al oogde het zo voor de camera's en andere personen die erin moesten stinken, dus dat was een dubbele win.       'Ik kijk wel, je bent me nu trouwens een dans schuldig om het goed te maken. Meteen of nog even wachten?' de uitdagende blik die Lexi op haar gezicht droeg zorgde ervoor dat ik ook begon te grijnzen. Dit was totaal niet de muziek waarop ik gewend was te dansen, als ik überhaupt al begon met dansen. Kort keek ik dan ook twijfelachtig naar Lexi, waarna ik knikte. 'Wil je niet eerst wat drinken?' Het was een poging waard. Mijn blik gleed naar de dansvloer, waar ik de andere dames spotte — onder andere Avery — waardoor mijn blik weer even naar Lexi gleed. 'Als je wilt kun je alvast naar de dames gaan, dan haal ik wel wat te drinken?' Met een glimlach wees ik naar de bar, zo'n twee meter van hen verwijderd. 'Ik ben er zo weer. Dus wat wil je?'

Kort gleed mijn blik weer naar de dames, die oprecht plezier leken te hebben. Avery droeg een brede glimlach op haar gezicht, terwijl ik opmerkte hoe Dahlia een belachelijke dans poging probeerde uit te halen, wat uiteraard faalde. Het gelach van de dames kwam ver boven het geluid uit van de muziek, die gelukkig al niet al te hard stond. Cate had er ook bijgestaan en was uiteraard ook aan het lachen, het zag er stiekem dan ook erg gezellig uit, dat moest ik toegeven. Al had ik geen idee waar ik precies naar aan het kijken was.       Vlak achter hen merkte ik Bash op, waar ik me van verbaasde dat ik hem nog niet opgemerkt had. Hij leek te dansen met een kleine, blonde dame — die na eens goed kijken Kiernan bleek te zijn. Grijnzend had ik dan ook mijn hoofd geschud, vooral gezien het eigenlijk als een vreemd duo oogt, maar ze beide ontzettend geweldige personen zijn en dat dat hen tot goede vrienden maakt.       Mijn blik gleed echter weer naar mijn date. 'Ik beloof je dat ik een dans speciaal voor jou achter hou, vrees niet. Als je maar geen angsten hebt om rond te zwieren, want daar ben ik een kei in.' Ditmaal was ik degene die een uitdagende grijns droeg.

[ bericht aangepast op 15 aug 2017 - 11:44 ]

---

I'm your little ray of pitch black.

Cate Dubois

• Catherine 'Cate' Dubois • • 25 • Visagist • With Dahlia & Avery • At the dancefloor. • Wearing ”Waar wachten we op? Iemand moet het voortouw nemen,” Ik keek de vrolijke dame met een glimlach rond mijn lippen aan. “We hebben ons drankje en nu wordt het tijd voor onze dansmoves.” Ik knikte lachend, en ik keek Avery even hoofdschuddend aan toen ze even zachtjes aan de stof van mijn jurk trok zodat ik in beweging kwam. Ik nam nog een slok van mijn wijn, en ik keek lachend toe hoe Avery vervolgens trachtte Dahlia ook in beweging te krijgen. Het was niet nodig geweest, maar het gebeurde eigenlijk altijd dat één van ons de rest mee trok om te gaan dansen. Mijn glas hield ik goed vast in mijn hand, terwijl ik met een schuin hoofd en een lach op mijn gezicht toekeek hoe Dahlia van ons beide een hand vastpakte, en een poging deed een rondje te draaien. Het plan was gedoemd te mislukken, en ik liet ook lachend haar hand los toen dit ook uiteindelijk het geval was. "Ik was vergeten dat ik niet kon dansen." Had Dahlia lachend gezegd, waarop ik instemmend knikte. "Wat maakt het uit? As long as we're having fun." Ik nam nog een kleine slok van mijn drankje, en op dat moment begon het ook gelijk wat drukker te worden op de dansvloer, en zag ik ook gelijk wat bekende gezichten. Kiernan had een danspartner gevonden in Bash, Levon was aangekomen met Lexie, en daar hield voor nu mijn zoektocht naar bekende gezichten wel op. "Het word eindelijk wat drukker hier, en op de dansvloer gelukkig ook. Dan vallen we niet zo op." Er verscheen automatisch een grijns op mijn gezicht, en ik gaf mijn ogen nog even de kost om eens goed te bekijken hoe dit alles was aangekleed. Ik kwam met enige regelmaat op dit soort feesten, maar de feesten die Leonardo gaf op dit jacht, waren toch wel de beste die ik had meegemaakt. En het beste was nog wel, dat ik dit kon delen met mijn beste vriendinnen, zoals eigenlijk elk feestje. Ik vond het totaal niet erg, dan was het al minder ongemakkelijk dan wanneer je alleen op een feest zou arriveren.

---

Faith is everything.

• Twenty-five • Guitarist • With the girls, Dahlia & Cate • Outfit

Onderweg naar de dansvloer merkte ik al gauw enkelingen op die besloten ons voorbeeld te volgen, of die ons zelfs al iets voor waren en zich los had gelaten op de muziek. Bij het zien van Kiernan, die samen met Bash aan het dansen was, glimlachte ik scheef en sloeg voor een paar korte tellen hun dans gade alvorens ik me weer op mijn eigen gezelschap richten. Ik vond het heerlijk om weer eens uit te zijn met de meiden en genoot dan ook oprecht van elk moment zover. Het meeste van de tijd werd ik tenslotte voornamelijk omringd door mannen, waar ik zeker niet over mocht klagen noch zeuren dat het een slecht gezelschap was, want dat was het allesbehalve, maar niks tipte er uiteindelijk aan een meidenavondje waar de muziek ons leidde; in plaats van dat ik er zelf aan bijdroeg.
      Wanneer Dahlia tussen het dansen door naar zowel mijn hand als die van Cate grijpt moet ik zachtjes grinniken, welke openbarst tot een lachen als de blondine uiteindelijk in een gekke draai tegen me aanbotst — net wanneer ik zelf ook een losse beweging wil maken. “Wat was dat?” breng ik lachend uit en schud uiterst geamuseerd met mijn hoofd, waarna ik een poging wil doen om een slokje van mijn drinken te nemen. Ik besluit dit plan echter voor even te staken, als de lachbui van Dahlia dusdanig op mijn eigen lachspieren werkt dat ik met een slok op eerder het risico loop ons onder te sproeien dan dat ik het daadwerkelijk goed doorgeslikt ga krijgen. “Ik was vergeten dat ik niet kon dansen.”
      "Wat maakt het uit? As long as we're having fun,” brengt Cate uit, waar ik het volledig mee eens ben. “Vooral dat laatste is wat telt,” grijns ik en wiebel soepel een keer met mijn heupen. “Het word eindelijk wat drukker hier, en op de dansvloer gelukkig ook. Dan vallen we niet zo op,” vervolgt de brunette. Een zachte lach verlaat mijn lippen en net als Cate besluit ook ik mijn blik opnieuw eens rond te laten glijden. Het was niet voor het eerst dat ik een feestje zoals dit bezocht had, maar om te zeggen dat het een wekelijks iets was viel ook enorm mee.
      Net als ik mijn aandacht weer op de twee meiden voor me wil leggen valt mijn blik al gauw op mijn meest favoriete bandlid, uit onze eigen band; Levon. Een oprechte, warme glimlach krult zich direct op mijn lippen als mijn poelen de man van top tot teen lijken op te nemen, waarbij ze pogen geen enkel detail te willen missen. Hij zag er perfect uit in het zwarte pak dat hij droeg en ik wist nu al dat ik mezelf terug moest gaan fluiten wilde ik niet betrapt worden op onbeschaamd staren — die gedachten alleen al kleurde mijn konen licht. Heel even neem ik de vrouw naast hem op, welke eveneens een mooie verschijning was om te zien, en wend mijn poelen dan af om een slok te nemen van het drankje wat ik nog altijd vast hield. Inmiddels was ik de enige nog in onze band die geen relatie had, of wat daar op mocht lijken, en de media schroomde zich op sommige momenten dan ook niet door dit af te schuiven op mijn liefde voor feesten en uitgaan — wisten zij echter veel dat dát los stond van elkaar; ik wachtte gewoon geduldig af tot de juiste zou verschijnen. Onbewust blik ik nog een enkele keer schuins naar Levon, alvorens ik het laatste beetje van mijn drankje opdrink en me al dansend terug op de meiden stort.
      ”Ahjoh..”breng ik uit en weet toevallig mijn lege glas op een — door een ober gedragen — leeg dienblad te plaatsen, waarna ik verder ga. “Zo slecht dansen we niet en anders zullen er vast wel gegadigde zijn die het voor willen komen doen.” Plagend wiebel ik een keer met mijn wenkbrauwen en draai vervolgens charmant een keer tussen beide dames door.


[Whoops, dit schreef zich sneller dan ik dacht ;'D]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Alexandra ‘Lexi’ Lexington 25 – Model - At the jacht – With Levon – Outfit       ”Sorry, had jij wat vragen willen beantwoorden?” kort keek ik licht omhoog naar Levon en schudde toen mijn hoofd. “Nee het is prima, ze willen waarschijnlijk toch alleen weten over ons twee en de kleding die ik draag,” antwoordde ik zacht terug en glimlachte even. Normaal was ik wel de persoon die vragen van de pers beantwoordde, maar ik had er op dit moment niet zo’n behoefte aan. Daarbij meende ik wat ik zojuist had gezegd en leek het mij slimmer om gewoon mijn mond te houden over de ‘relatie’ tussen Levon en mij. Hoe minder ze wisten hoe spannender het topic voor ze werd en hoe echter het ook zou lijken. Ook verminderde het de kans op tegenstrijdige berichten van allerlei kanten.       Als er toch iets was waar ik nooit mijn leven tegen had gekund was het wel kietelen en porren in de zij, of dingen die daarop leken. Al vanaf kleins af aan rende ik gillend weg als iemand ook maar dreigde te gaan kietelen. Eenmaal ervan overtuigd dat ik niet meer porren hoefde te verwachten bleef ik weer rustig staan en lachte ik even toen ik de kus op mijn slaap voelde. Het was niet de eerste keer dat Levon dat had gedaan, en echt problemen had ik er ook niet mee. Het leek namelijk super romantisch en lief en het enige wat ik ervoor hoefde te doen was lief glimlachen om het verder te verkopen, wat ik dan dus ook deed.       ”Wil je niet eerst wat drinken,” ik trok een wenkbrauw en zette een hand in mijn zij waarna ik breed grijnsde. “Chickening out are we?” lachte ik toen naar hem. “Nee is goed, zeg maar wanneer je er klaar voor ben,” antwoordde ik toen wat serieuzer terwijl ik een hand door mijn haren haalde.       ”Als je wilt kun je alvast naar de dames gaan, dan haal ik wel wat te drinken? Ik ben er zo weer. Dus wat wil je?” kort dacht ik na en keek in de richting van de dansvloer waar Dahlia, Cate en Avery zich begaven. “Doe maar een rosé,” sprak ik toen na kort nadenken en keek weer even kort naar Levon.       Precies op het moment dat ik van plan was op de drie af te stappen deed Dahlia een of andere vage poging tot een danspas, het was gedoemd te falen maar dat maakte het er absoluut niet minder grappig op. Ik kon een lachje dan ook niet onderdrukken en schudde mijn hoofd kort, het was typisch iets voor de blondine.       ”Ik beloof je dat ik een dans speciaal voor jou achter hou, vrees niet. Als je maar geen angsten hebt om rond te zwieren, wand daar ben ik een kei in,” ik glimlachte tevreden en knikte dan ook even goedkeurend. “Ik kijk er nu al naar uit,” knipoogde ik naar mijn date en veegde een pluk haar uit mijn gezicht. “En even voor de duidelijk, als je probeert weg te komen zonder een dans ben je het haasje,” voegde ik er zogenaamd streng aan toe. Het serieuze gezicht kon ik echter niet lang vasthouden en binnen de kortste keren stond er weer een brede glimlach op mijn gezicht. Na die woorden draaide ik me om en liep vast de dansvloer op richting het groepje dat zich daar al bevond. Eens kijken of ik ook zo'n plezier kon maken als zij op het moment hadden.

---

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

‘Wat was dat?’ hoor ik Avery lachend vragen, al besefte ik wel direct dat dat geen vraag was. Ik haalde daarom met een lichte grijns op mijn gezicht mijn schouders op. ‘Wat maakt het uit? As long as we're having fun,’ hoorde ik Cate zeggen, waarop ik knikkend naar haar keek. ‘Vooral dat laatste is wat telt.’ Avery had ingestemd. Ik was niet zo waardeloos met dansen, maar soms maakte ik simpelweg niet de juiste keuzes. Toen ik dan ook eenmaal bijgekomen was van het lachen keek ik even om me heen. ‘Het word eindelijk wat drukker hier, en op de dansvloer gelukkig ook. Dan vallen we niet zo op,’ sprak Cate, alsof ze mijn gedachte had kunnen lezen. Ik knikte daarom simpelweg instemmend, terwijl ik met mijn heupen begon te zwieren. Ondertussen bleef ik ook weer rondkijken, gezien ik wel benieuwd was wie er nog meer de dansvloer betreden had. Enkele bekenden zag ik langskomen, die ik dan ook met een knikje begroette. Ik kalmeerde mijn bewegingen wat meer zodat ik een slokje van mijn rode drankje kon nemen, waarna ik weer vrolijk verder ging met dansen.

27 » Actrice » On the dancefloor » Cate, Avery, Lexi & Levon » Wears       De dansvloer begon voller en voller te raken, wat me wist te amuseren. Wij waren een van de eerste geweest, wat me stiekem wel goed deed. Misschien was ik wel niet de beste danser hier, maar ik had zeker het voortouw genomen met deze twee ontspoorde dames. Het deed me dan ook goed dat ik dit soort momenten met vrienden kon delen. We waren dan wel onderdeel van de “squad” — wat overigens een belachelijk woord was, maar zo noemde de media het nou eenmaal — maar ik kon iedereen daarbinnen echt als vrienden zien. Natuurlijk had ik met de een een betere band dan met de ander, maar ze waren stuk voor stuk vrienden voor me.       ‘Ahjoh..’ begon Avery, waarna ze haar glas op een dienblad plaatste, ‘zo slecht dansen we niet en anders zullen er vast wel gegadigde zijn die het voor willen komen doen’ Lachend kijk ik vervolgens toe naar hoe ze elegant rond zwierde tussen Cate en mij, waardoor ik lachend toekijk, maar toch haar voorbeeld volg. Nu ik niemands handen vast had, leek het me een stuk beter af te gaan. Grijnzend — en vol trots — knik ik dan ook wanneer de draai tot een einde komt. ‘Volgens mij kun jij het gewoon perfect voordoen.’       Zelf neem ik nog een slok van mijn drankje, die dan ook tot een einde komt. En na die slok beloof ik mezelf dan ook dat ik vanavond niet meer aan de alcohol ga, gezien ik het al lichtelijk begin te voelen. Ik zal niet zeggen dronken, maar er is een gezonde portie van aangeschoten in mijn lijf te vinden, die tegen me schreeuwt dat ze nog wel een slokje kan hebben. Ik ken mijn limiet echter, waardoor ik deze gedachte dan ook direct wegduw.       ‘Hebben jullie trouwens al een bedrag in gedachte om te doneren?’ vragend kijk ik de dames aan, ‘niet dat ik het hoef te horen natuurlijk, ik ben simpelweg benieuwd of jullie je beter voorbereid hebben dan mij.’ Een lichte grijns siert mijn gezicht. Ik had werkelijk waar nog geen idee hoe hoog het bedrag zou zijn dat ik zou doneren aan zijn goede doel. Natuurlijk was het klimaat belangrijk, maar wat was een normaal bedrag? Ik was zelfs zo wanhopig geweest om het te googlen.       Bij het zien van Lexi reageerde ik enthousiast, waarbij ik de aantrekkelijke dame een oprechte omhelzing gaf. ‘Wat zie je er weer goed uit, Lex.’ Ik hield het model even op een afstandje van me, terwijl ik mijn ogen nu echt over de jurk liet glijden. ‘Wat een prachtige jurk!’

---

28 » Drummer » On the dancefloor » Lexi, Avery, Cate & Dahlia » Wears ‘Chickening out are we?’ lachte Lexi, ‘nee is goed, zeg maar wanneer je er klaar voor bent.’ Het laatste had ze serieuzer uitgesproken, wat mij nou juist liet lachen. ‘Misschien? Komt goed.’ Grijnzend keek ik dan ook naar haar, in afwachting tot wat ze wilde drinken. Een rosé, dat was niet al te moeilijk om te onthouden, gelukkig. Zelf zou ik toch gaan voor iets dat alcoholvrij was, dus waarschijnlijk een simpele frisdrank.       ‘En even voor de duidelijk, als je probeert weg te komen zonder een dans ben je het haasje.’ zei Lexi op quasi strenge wijze, waardoor ik haar quasi angstig aankeek en gauw knikte. ‘Ja mevrouw. Ik kom mijn beloftes altijd na.’ Lachend kijk ik de brunette dan ook na, tot ze bij de meiden aankomt. Vervolgens wandelde ik dan ook richting de bar om daar vervolgens een cola en een rosé te bestellen. Ik keerde me weg van de barman, waarna ik mijn ogen op de dames op de dansvloer liet glijden. Avery zag er onwijs goed uit vandaag, waarbij de outfit die ze droeg rond zwierede terwijl ze een verleidelijke beweging maakte door een rondje te draaien.       Mijn ogen glijden daarom ook over haar gehele gestalte heen, ze had aan alles gedacht, in ieder geval zo oogde het voor een onwetende man. Het was niet alsof ze er verkeerd uitzag tijdens optredens of in het dagelijks leven, maar dit was een geheel andere kant van de dame die ik zeker wel kon waarderen. Het vernieuwende was soms ook erg interessant natuurlijk. Mijn ogen gleden vervolgens even over mijn eigen pak heen. Het was wel erg zwart, vooral vergeleken met de andere mannen hier. Misschien was het wel helemaal niet gepast, maar daar was het nu toch al te laat voor geweest.       Ik keerde me om op het juiste moment, gezien de barman net mijn drankjes neerzette. Ik bedankte hem dan ook, waarna ik me richting de dansvloer begaf waar de dames stonden. Met mijn cola in mijn ene hand en de rosé in de andere deed ik mijn best geen van de drankjes over mezelf of anderen te gieten — wat makkelijker klonk dan het was, gezien mensen nogal aan het zwieren waren met hun armen.

Met een glimlach kwam ik uiteindelijk bij het groepje dames aan, waarbij ik wachtte tot Lexi iedereen begroet had tot ik haar haar rosé weer aangaf. ‘Ik moet verplicht dansen van Lexi, dus sorry dat ik jullie vrouwen moment verbreek. Als jullie me hier niet willen hebben kan ik dat heel goed begrijpen.’ Het klonk sarcastischer dan ik het meende, gezien ik als enige man tussen deze vrouwen al vrouw gek zou gaan worden. Er lag echter een brede grijns op mijn gezicht, vooral toen mijn ogen op Avery vielen.       Als begroeting omhelsde ik haar, waarna ik twijfelde over de volgende woorden, die ik uiteindelijk toch in haar oor fluisterde. ‘Je ziet er adembenemend uit, Ave.’ Glimlachend liet ik haar — met tegenzin — los. Mijn ogen bleven even op die van haar hangen, waarna ik mezelf er haast uit moest slaan. Ik keerde me tot Cate, die ik een snelle omhelzing gaf. ‘Krullenbol, je ziet er goed uit.’ Ten slotte kwam ik bij Dahlia aan. Om nou te zeggen dat we een goede band hadden zou overdreven zijn, om te zeggen dat er überhaupt wat positiefs was zou betekenen dat ik loog. Ik omhelsde de dame toch maar kort, waarna ik haar een knikje gaf. Ik focuste me vervolgens op de andere drie dames met een glimlach.

[ bericht aangepast op 22 aug 2017 - 10:36 ]

---

I'm your little ray of pitch black.

Cate Dubois

• Catherine 'Cate' Dubois • • 25 • Visagist • With Dahlia, Avery, Levon & Lexi • At the dancefloor. • Wearing "Ahjoh.." Ik keek Avery met een halve glimlach aan, in afwachting wat ze verder zou zeggen toen ze eenmaal haar glas op een dienblad had gezet. "zo slecht dansen we niet en anders zullen er vast wel gegadigde zijn die het voor willen komen doen." Er rolde een lach over mijn lippen heen, terwijl ik toekeek hoe ze zichzelf rondzwierde tussen mijzelf en Dahlia in, en het werkte aanstekelijk aangezien we beide met Avery meededen. "Volgens mij kun jij het gewoon perfect voordoen." Ik keek Dahlia even aan, waarna ik Avery weer met een grijns aankeek. "Daar ben ik het roerend mee eens." Had ik geantwoord, terwijl ik even naar mijn vriendinnen keek. Ik mocht mijn handen dicht knijpen met beide dames, dat was zeker. "Hebben jullie trouwens al een bedrag in gedachte om te doneren?" Ik keek Dahlia even vragend aan, tot het kwartje bij me viel. "Niet dat ik het hoef te horen natuurlijk, ik ben simpelweg benieuwd of jullie je beter voorbereid hebben dan mij." Ik haalde met een glimlach mijn schouders even op, waarna ik mijn inmiddels lege glas op een dienblad plaatste. "Ik heb zelf nog geen flauw idee, maar anders doneren we allemaal hetzelfde bedrag? Of had jij al wel iets in je hoofd Ave?" Het was een algemeen gegeven dat de meesten van hier op stonden te scheppen over het bedrag wat ze doneerden, maar vrienden onder elkaar hoefde daar niet over op te scheppen. Het was ook niet alsof een donatie verplicht was, ik vond het enkel een goed doel. Het duurde echt niet lang voor er meerdere mensen op de dansvloer verschenen, en niet veel later stonden Levon en Lexi naast ons. Ik begroette Lexi kort, en Levon omhelsde Avery om zich vervolgens naar mij te draaien. "Krullenbol, je ziet er goed uit." Ik omhelsde de man met een lach op mijn gezicht, waarna ik even uitvoerig bekeek. "Je ziet er zelf ook goed uit, en je bent het nog steeds niet afgeleerd om krullenbol te zeggen he?" Het was een bijnaam die hij al een hele tijd geleden aan me gegeven had, maar ergens vond ik het totaal niet erg, gezien ik veel van de man kon hebben.

---

Faith is everything.

• Twenty-five • Guitarist • With the girls, Dahlia & Cate and Levon & Lexi • Outfit

Een tevreden grijns vormt zich op mijn lippen wanneer Dahlia en Cate beide mijn voorbeeld volgen door een net zo elegante draai te maken. Het was zeker niet dat de jonge vrouw niet kon dansen en gevoel voor ritme was er wel degelijk, dat bleek wel voor allebei de dames. “Volgens mij kun jij het gewoon perfect voor doen.” Ik glimlach en schenk mijn vriendin een warme glimlach toe terwijl ik haar compliment in ontvangen neem, die nog versterkt worden door Cate’s woorden. Lichte blossen verschenen dan ook op mijn wangen en kleurde deze tactvol. “Jullie maken me verlegen zo,” grinnikte ik zacht en duwde een gekleurde pluk achter mijn oor.
      ”Hebben jullie trouwens al een bedrag in gedachte om te doneren?”
Ik knik kort en voel heel eventjes een kleine vorm van schaamte omhoog kruipen als ik moet toegeven dit niet zonder hulp besloten te hebben. Ik vond het altijd moeilijk om nu precies een bedrag neer te zetten zonder dat je een overkomen uitzond die aanduidde dat je met geld strooide alsof het niks was, maar ik wilde nu ook niet als een gierpin overkomen die het liefst zo weinig mogelijk aan dit soort doelen schonk. "Niet dat ik het hoef te horen natuurlijk, ik ben simpelweg benieuwd of jullie je beter voorbereid hebben dan mij." Glimlachend tilt Cate haar schouders op, waarna ook zij haar glas op een voorbijkomend dienblad plaatste.
      "Ik heb zelf nog geen flauw idee, maar anders doneren we allemaal hetzelfde bedrag? Of had jij al wel iets in je hoofd Ave?"
“Ik heb wel wat hulp gehad,” breng ik eerlijk uit en til lichtjes een van mijn schouders op, waarbij ik een klein lachje op mijn lippen plaats als ik naar beide vriendinnen kijk. Het is dat ik me onder de meiden bevond en me daarom wellicht iets minder zou schamen dan wanneer ik het tegen een wildvreemde had moeten zeggen — het was gewoon een moeilijke beslissing geweest. “Maar ik denk wel dat ik een goed bedrag heb..” Voor ik echter verder kon gaan op het voorstel van Cate om samen te doneren, verschenen er meerdere op de dansvloer die onze aandacht wisten te vangen.
      Een begroetende blik verschijnt op mijn gezicht als Lexi zich bij ons aansluit. “Wat zie je er weer goed uit, Lex,” complimenteert Dahlia de jonge vrouw. Nogmaals glijden mijn poelen over Lexi heen en nemen ze een tikkeltje bewonderend de jurk op die haar lichaam verhult. Het stond haar prachtig, daar was geen twijfel over mogelijk. Echter, wanneer Levon zich ook bij ons aansluit verplaatst mijn aandacht zich haast direct en zonder twijfel naar hem. Als vanzelf krullen mijn mondhoeken zich op. “Ik moet verplicht dansen van Lexi, dus sorry dat ik jullie vrouwen moment verbreek. Als jullie me hier niet willen hebben kan ik dat heel goed begrijpen.” Grinnikend schud ik lichtjes met mijn hoofd, waarbij enkele plukken zachtjes langs mijn wangen af stroken.
      ”We hadden het net nog over een gegadigde die ons een mooie dans voor wilde doen, dus als je zou willen?” plaagde ik de man zacht, waarna ik me zonder enige aarzeling in zijn omhelzing laat nemen. Een warm, tevreden gevoel glijdt door me heen en deze wordt versterkt wanneer ik zijn zachte fluistering in mijn oor hoor. “Je ziet adembenemend uit, Ave.” Terwijl mijn innerlijke zelf een jammerende kreet slaakt wanneer Levon me weer loslaat — teleurgesteld dat ze niet wat langer van zijn warmte mocht genieten — bijt ik zacht op mijn onderlip en sla mijn donkere kijkers met een dankbare glimlach naar hem op. Zijn compliment deed me meer dan goed, waardoor mijn handen dan ook haast ongezien tevreden over de stof van mijn lange rok heen gleden, en ik stellig besloot dat mijn avond nu echt niet meer stuk kon.
      "Krullenbol, je ziet er goed uit,” begroette Levon Cate vervolgens. Even keek ik voor kort toe en liet mijn poelen vervolgens nog eens rond gaan over de steeds drukker wordende dansvloer. Het feest zag er vooralsnog werkelijk prachtig uit en hoewel ik de meeste wellicht niet kende, deed dat er niks aan af. “"Je ziet er zelf ook goed uit, en je bent het nog steeds niet afgeleerd om krullenbol te zeggen he?" Grinnikend keek ik weer terug naar het kleine groepje waar ik bij stond en liet mijn blik wederom over iedereen een keer heen gaan.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

[even namens Judith]

Alexandra “Lexi” Lexington 25 — model — at the hotel — with Levon, Dahlia, Avery, Cate       ’Misschien? Komt goed.’ Ik trok glimlachend een wenkbrauw op en keek hem vrolijk aan. Het bleef toch fijn dat we elkaars humor zo goed konden waarderen, daarbij was het ook een stuk geloofwaardigere schijnrelatie als we ook echt plezier met elkaar leken te maken.       Zijn quasi-angstige blik liet me voor de zoveelste keer deze avond lachen, het zag er nou eenmaal hilarisch uit en voor even maakte het me dan ook niet uit wat anderen van mij vonden. ‘Ja, mevrouw. Ik kom mijn beloftes altijd na.’ Ik knikte tevreden. ‘Gelukkig maar, want anders had ik ook nog een straf moeten bedenken en ik moet eerlijk bekennen dat ik daar dan weer niet zo goed in ben,’ antwoordde ik op mijn beurt weer. Een leven was het zeker niet, ik had moeite met straffen verzinnen, voor vervelende mensen maar natuurlijk ook voor mijn zeer geliefde husky. Het was een schat van een beest en ook behoorlijk goed opgevoed, maar men kon toch ook weer niet ontkennen dat het een behoorlijk verwend nest was dat eigenlijk wel veel mocht.       Nadat ik het gesprek met Levon had afgerond en hij richting de bar was gegaan om onze drankjes te bestellen, was ik naar het groepje van Dahlia gelopen. De blondine was zonder enige twijfel een van mijn beste vriendinnen, het was een van de weinigen die toch wel bijna alles over mijn wist. En ook een van de weinigen die ik honderd procent vertrouwde. Dahlia wist ook dat ik het de laatste tijd wat moeilijk had met mijn uiterlijk, niet hoe moeilijk ik het ermee had maar ze wist dat het speelde. Iets wat geruststellend was maar tegelijkertijd vond ik het ook eng, het maakte me nou eenmaal zo kwetsbaar en dat was niet iets wat ik graag was.       Ik groette de blondine vrolijk en omhelsde de vrouw ook. ‘Wat zie je er weer goed uit, Lex.’ Ik beet kort op mijn lip maar bedankte haar toch snel voordat de anderen te veel zouden merken. ‘Wat een prachtige jurk!’ Ik lachte kort om het enthousiasme van de actrice en haalde even een hand door mijn haren waarna ik haar even in me opnam. Ook zij zag er natuurlijk fabuleus uit en zou menig man achter zich aan krijgen deze avond. ‘Dahlia, die jurk is absoluut voor honderd procent speciaal voor jou op deze wereld gekomen,’ complimenteerde ik haar dan ook. Ik lachte vrolijk en keek toen naar Cate en Avery, ook die dames zagen er natuurlijk adembenemend uit. Ik begroette ze glimlachend en keek daarna kort in het rond.       ’Oh, dank je!’ bedankte ik Levon vorlijk toen ik doorhad dat hij zich had aangesoten bij het groepje en de rosé voor mijn neus hield. Ik pakte het glas voorzichtig aan en glimlachte even naar de man naast me. ‘Ik moet verplicht dansen van Lexi, dus sorry dat ik jullie vrouwenmoment verbreek. Als jullie me hier niet willen hebben, kan ik dat heel goed begrijpen.’ Ik schudde even glimlachend mijn hoofd. De opmerking van Avery over het feit dat ze toch nog iemand zochten die een dans voor kon doen, deed me weer lachen. Ik zag het al voor me: Levon die op een lege dansvloer iedereen liet zien hoe het moest. ‘Natuurlijk moet je dansen, anders had je net zo goed niet kunnen gaan,’ sprak ik rustig en ik keek kort naar de dames.       Levon nam nu de tijd om de anderen ook te begroeten en ik liet hem natuurlijk zijn gang gaan. Ik wist dat hij goed contact had met twee van de drie aanwezigen en ik wilde hem natuurlijk niet in de weg zitten. Ik gebruikte de tijd om nieuwsgierig om me heen te kijken en nog wat andere jurk te bestuderen van de vrouwen op het jacht. Mijn oog viel op Bash die aan het dansen was met Kiernan en ik kon een glimlach niet onderdrukken, het leek gewoon een raar duo maar ze hadden het zekere naar hun zin en dat was natuurlijk waar het om ging. Uiteindelijk kwam mijn aandacht weer bij de mensen bij wie ik stond. ‘Dus, is dit eigenlijk jullie eerste keer dat jullie hier zijn?; vroeg ik toen nieuwsgierig en keek de groep even rond. Ikzelf was hier inderdaad voor het eerst, dat was nog een reden dat ik zo zenuwachtig was geweest, ook al had ik er superveel zin in gehad.

---

I, Tahani Al-Jamil, shall do my level best to make every event too much.

Tariq Malak Nagi // Altair Vega
• 29 • Comic Book Maker • On[be]grijpbaar > Just wants to be loved • Bar • Uncomfortable • Levon, Dahlia, Avery, Cate, Lexi •
Ik tekende wat verder en dronk wat meer water. Ik probeerde intussen de arrogante man wat te vergeten. Hij mocht zichzelf wel een fan noemen, maar ik was er echt niet trots op dan zo iemand zich mijn fan noemde. Ik had veel liever de nerds van de conventies, om eerlijk te zijn. Die kenden in elk geval nederigheid en dat de wereld niet om hen draaide. Uiteindelijk raakten de viltjes een beetje op, net als mijn drankje. Ik betaalde, gaf de barman een fooi, en stopte de viltjes in mijn borstzakje. Ik keek nogmaals rond, waarbij mijn ogen vielen op een groepje mensen. Ik zag vier dames en een heer. Ik wist dat ik niet kon dansen, of goed met grote groepe mensen kon omgaan. Toch zou ik met iemand moeten omgaan op deze boot, of ik moest het in elk geval proberen van mezelf. Ik liet me van de barkruk glijden en stapte behoedzaam op de groep mensen af. Nog even trok ik mijn shirt recht, voor ik mijn keel schraapte. "Hallo. Sorry dat ik stoor, maar het zag er hier gezellig uit." Ik probeerde mijn accent een beetje te verbergen, maar het werkte niet goed. Ik klonk misschien nog wel Arabischer dan normaal. "Ik heet Altair, aangenaam." stelde ik mezelf snel voor, omdat ik doorkreeg dat ik me nog niet had voorgestelt. Ik keek nogmaals rond en zag de gezichten iets beter. Er waren twee dames met donker haar en lichte ogen, een natuurlijke blondine, een meisje met een onnatuurlijke kleur haar die ik alleen op conventies had gezien en duidelijke uitgroei, en dan nog een man. Het was een hele bonte verzameling mensen, die elkaar blijkbaar allemaal kenden. Nu kende ik ook veel andere schrijvers, dus heel vreemd was het niet, maar toch was het een heel apart gezelschap in mijn ogen.

---

Bowties were never Cooler