Ik snap je heel goed.
Het is heel erg en ik wens je heel veel sterkte toe.
Ik had eens een meisje (het was geen goede vriendin maar ook niet niks zeg maar) en zij had al een lange tijd kanker voor zij was overleden. Het was een paar keer teruggekomen en eigenlijk wisten we het al heel lang dat het niet meer iets zou gaan worden. Wij hebben geen officieel bericht gekregen dat ze niet meer te genezen was, maar als kanker meerdere malen terugkomt in een korte tijd, bedenk je dat zelf wel.
Ik vond het geen verrassing dat wij te horen kregen dat ze was overleden, maar dat maakt het niet minder verdrietig.
Laatst is ook een kennis van mij overleden, dmv euthanasie en dat was ook erg verdrietig. Toch, omdat hij er zelf voor koos en daardoor nog een tijd zich erg bewust was van zijn omgeving, hebben we hem gesteund door middel van lieve berichten en gebaren.
Probeer er de komende tijd voor je zus en je ouders te zijn, maak er vooral een hele mooie tijd van, eentje waarbij je zus zich gemakkelijk en geliefd voelt En waarbij het misschien makkelijker wordt om los te laten.
Ik denk dat je ouders sowieso wat heftiger reageren, omdat het inderdaad hun kind is en dat hoort niet. Als ouder hoor je eerst zelf door te gaan en hoor je niet afscheid te nemen van je kleine meisje.
Ik wens je heel veel steun en sterkte toe!
Je mag me altijd een berichtje sturen.
Liefs
Continue to share your heart with other people even if it has been broken.