• Disney Reality


    `` The only way to get what you want in this world is through hard work``




    `` What do you do when there is no hero in your story?
    Simple.
    You kill the monster and crown yourself. ``
    Begin:
    Ieder sprookje is op zijn eigen dag in het huis aan gekomen, zo leven sommige sprookjes al twee weken in het huis en zijn zij al een beetje gewend aan de grote verandering, terwijl de andere sprookjes net aankomen. Ieder sprookje maakt een andere besluit op deze dag, zo gaat de een checken hoe de televisie bijvoorbeeld aankan, terwijl de andere wel benieuwd is hoe de anderen mensen zijn. Ieder gaat rustig zijn gang maar sommige volwassenen uit de mensenwereld kunnen raar op kijken.

    Aankomst:
    Het eerste sprookje dat ze voorleest is Peter Pan, dit was twee weken geleden.
    Het tweede dat ze voorleest is een dag later en alle karakters van de film Moana komen in de nieuwe wereld terecht.
    De volgende dag leest ze niets voor en gebeurt er dus ook niets in de sprookjeswereld.
    Deze dag begint ze aan het sprookje Pocahontas en deze personen zullen bij het uitspreken van hen naam worden verplaatst.
    Dit sprookje wordt op dezelfde dag nog gevolgd door Rapunzel omdat haar kleine dochtertje niet kan slapen.
    Dan is het drie dagen stil, ze zijn een weekendje weg en dus is het sprookjesboek alleen thuis.
    De volgende dag is het sprookje Alladdin aan de beurt en deze gaat gepaard met Alice in Wonderland.
    Dan komt the Lion King samen met Sneeuwwitje.
    De volgende dag is de kleine zeemeermin aan de beurt.
    Dit sprookje wordt op de laatste dag nog vervolgd en Hercules en Beauty and the Beast zijn dan aan de beurt.
    En heel kort en snel komt die dag ook Assepoester nog aan de beurt.
    De rest van de sprookjes zullen later worden voorgelezen maar die worden ook niet gespeeld.

    Reminder
    Alle sprookjes zijn wel al in het huis, maar dan heb je ongeveer een idee van hoe lang ze er al zitten. Er zijn ook mensen die later inspringen etc. Zo is het voor hen ook iets makkelijker.

    Kamerindeling
    Nog voorkeuren? Geef deze dan door in het praattopic.

    [ bericht aangepast op 11 juli 2017 - 17:32 ]


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Hercules
    ♥ I don't care how far somehow I'll be strong ♥



    'Het is een lief beest hoor, ik ken hem al sinds mijn geboorte was een cadeautje van mijn vader' stilletjes werp ik een blik op zij om haar deze keer nog wat beter te bekijken en ik krijg een speelse blik op mijn gezicht ze was mooi. Haar blonde haren lagen als een laken om haar gezicht heen en toch kon ik me niet bedwingen een lok achter haar oor te wrijven.
    'Dus wil de schone jongedame met mij op zoek naar mijn dierbare Pegasus. Hij is wit gevederd en heeft ook een witte vacht, zijn haren zijn blauw als een zomerse dag en hij heeft een glimlach stralend als de zon' zeg ik in een dichterlijke bui, ik kijk haar vrolijk aan en zet een paar stappen richting de deur. Ondertussen wist ik al heel wat beter hoe ik mijn sterkte moest bedwingen, maar vroeger kon ik er hele deuren uittrekken simpel door hem met mijn pink aan te raken, het voelde dan ook nog altijd vreemd alles zo voorzichtig vast te pakken, zelfs mensen als... hoe heette ze ook alweer?


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Flynn Rider
    ♥ This is bad, this is really really really bad. They just can't get my nose right. ♥


    ♥ 26 years old ♥ Pocahontas ♥

    Verbaasd keek hij op toen de licht getinte dame zijn kant op liep, niet omdat hij haar nog nooit eerder had gezien maar omdat ze meestal niet iets zijn, kort trok hij dan ook vragen zijn wenkbrauw op waarna hij het fruit achter zich in de wasbak neergooide, snel de smoothie inschonk en ook bij deze smoothie een aardbei op het glas plaatste. Hij zette het tot de nok toe gevulde glas naast de dame op het aanrecht en stak daarna zijn hand naar haar uit.
    'Flynn Rider' zei hij, bewust zijn oude naam gebruikend, niet iedereen hier hoefde meteen zijn ware identiteit te kennen, niemand eigenlijk. 'De knapste man van het noordelijk halfrond, eigenlijk ook van het zuidelijk maar dat komt zo arrogant over' zei hij cynisch met een duidelijke rand van sarcasme en een beetje humor. Sarcasme was niet alleen zijn bescherming het was ook zijn wapen en wanneer hij nodig had had hij het bij de hand, niet dat dit nu per se zo'n geval was, geheel niet eigenlijk.

    [ bericht aangepast op 20 juli 2017 - 12:36 ]


    "The stars replaced the emptiness of my heart."


    believe me, you have no idea who you're dealing with

          'Het is een lief beest hoor, ik ken hem al sinds mijn geboorte, was een cadeautje van mijn vader,' legde Herc uit, blijkbaar inderdaad niet beseffend dat dat toch niet helemaal was wat ik bedoeld had. Ach, hij leek het goed te bedoelen. Zonder een woord te zeggen keek hij me aan, leek me te bestuderen. Ik keek terug, nu had ik een excuus om hem te onderzoeken, te zien wie hij precies was. Hetgene waar ik me het meest op focuste waren zijn ogen, ze straalden geen kwaad uit en hadden een mooie kleur. De ziel die zijn kijkers moesten weerspiegelen, was geen donkere of beschadigde, wat me lichtelijk verwonderde. Dat had ik al heel lang niet meer gezien.

          'Dus wil de schone jongedame met mij op zoek naar mijn dierbare Pegasus. Hij is wit gevederd en heeft ook een witte vacht, zijn haren zijn blauw als een zomerse dag en hij heeft een glimlach stralend als de zon,' onderbrak hij mijn gedachten, ik merkte nu pas dat hij een plukje haar uit mijn gezicht had gestreken. Hij leek in een poëtische bui, en gezien ik het wel oké vond -maar oprecht hoopte dat hij dit niet eeuwig bleef- liet ik hem. Hij liep naar de deur en leek deze heel voorzichtig open te maken, alsof hij bang was iets kapot te maken. Ik vroeg me af waarom.
          'Waarom ben je zo voorzichtig?' vroeg ik daarom, het floepte er zo uit.

    otherwise you would never make the fatal mistake to mess with the children who have nothing to lose


    obsessive rage


    Hercules
    ♥ I don't care how far somehow I'll be strong ♥

    ♥ 17 years old ♥ Alice ♥

    Hoe aardig het meisje in eerste opzicht dan ook mocht doen lijken, niet iedereen hoefde meteen te weten wat er mis met mij was en dus besloot ik een snel leugen aan haar te vertellen, niet heel goed uitgedacht maar ook niet geheel gelogen.
    'Ik ben gewoon niet zo handig' ik zeg het neutraal en twijfel of ik het niet te neutraal had gebracht vooral omdat ik de tijd dat ik met haar praatte iets opgewekter had geklonken. Snel schudde ik deze gedachte van me af en keek het meisje net weer een zelfde glimlach als daarvoor aan. Ik zwaaide de deur nu helemaal open en merkte dat ik daarin net iets te enthousiast was en ik de klink eruit trok. Nu was ik een pro geworden in deze dingen verbergen en schoot mijn voet dan ook meteen voor de deur en duwde de knop er met mijn andere hand er weer op, ik hoefde niet eens een blik te werpen op mijn hand om te checken of alles wel goed ging, dit was iets dat ik toen ik klein was al had geleerd. Een speelse glimlach ligt om mijn lippen en ik hou de deur voor haar open.
    'This an open doo-oor' hum ik zachtjes op het Frozen ritme waarna ik haar grijnzend aankijk en in een korte grinnik uitbarst. Ik moest eerlijk zijn dat ik Meg wel miste maar daar moest ik ook maar mee leren dealen gezien we vlak voordat ik verdween uit elkaar waren gegaan. Een snelle zucht verlaat mijn mond en mijn blik dwaalt nu pas naar de deurklink waardoor ik merk dat hij er halfscheef op zit, toch andere deurklinken dan thuis schiet er door mijn hoofd.

    [ bericht aangepast op 20 juli 2017 - 12:49 ]


    "The stars replaced the emptiness of my heart."


    Can you sing with all the
    voices of the mountains?
    Can you paint with all the
    c o l o r s      o f      t h e      w i n d ?
    MatoakaPocahontas

    20 jaar | De keuken | Flynn

    Een vragende wenkbrauw schoot de lucht in, waarop Pocahontas allebei haar wenkbrauwen licht optrok.
          Maar vooralsnog zei de man nog geen woord, maakte alleen een tweede glas klaar en zette hem vopr haar neer.
          Hij stak zijn hand uit en, zei: "Flynn Rider." Dat zou zijn naam dan wel zijn, besloot Pocahontas. "De knapste man van het noordelijk halfrond, eigenlijk ook van het zuidelijk maar dat komt zo arrogant over," ging hij verder.
          Een zweem van een glimlach gleed om haar lippen toen ze de hand aannam. Hij loog, zag ze, maar ze zei er nog niets over. "Mijn naam is Pocahontas."

    [ bericht aangepast op 21 juli 2017 - 11:48 ]


    i wanna vincent van gogh cry in a corner


    Flynn Rider
    ♥ This is bad, this is really really really bad. They just can't get my nose right. ♥

    ♥ 26 years old ♥ Pocahontas ♥

    'Pocahontas, mooi naam' zei ik, terwijl ik nadacht over haar naam, zeker niet iets dat veel voorkwam waar ik vandaan kwam. Nu was Rapunzel dat ook niet echt maar Pocahontas klonk nog exotischer.
    'Waar kom je vandaan?' ik draai me even kort om om ook mijn smoothie te pakken en steek het rietje in mijn mond waarna ik haar weer aan kijk. Er schoot door mijn hoofd heen dat ik ook Rapunzel en Belle hen smoothie nog moest brengen maar dat zou zo wel komen. Nu wou ik graag de anderen leren kennen en daarbij stond dit meisje misschien wel boven aan mijn lijstje. Ze had een bepaalde aura of iets dat daar op zou lijken om zich heen hangen, misschien was het mysterie misschien verdriet, wie zou het zeggen. Het was in ieder geval iets dat ik verder wilde verkennen en ik was stiekem best blij dat ook zij er dan nu eindelijke tijd voor wou vrij maken. Geduldig nam ik dan ook nog een slok van mijn smoothie waarna ik daar aardbei in mijn mond stopte en de zoete smaak van de vrucht zich door mijn mond verspreidde.
    Wahah dit klinkt echt vreemd :')

    [ bericht aangepast op 20 juli 2017 - 12:47 ]


    "The stars replaced the emptiness of my heart."


    Can you sing with all the
    voices of the mountains?
    Can you paint with all the
    c o l o r s      o f      t h e      w i n d ?
    MatoakaPocahontas

    20 jaar | De keuken | Flynn

    "Pocahontas, mooie naam," zei Flynn.
          In werkelijkheid was het niet eens haar naam. Maar waarom zou ze zichzelf voorstellen als Matoaka? Ze lachte zacht. "Dankje," zei ze.
          "Waar kom je vandaan?" vroeg haar gesprekspartner toen.
          Hier moest ze even over nadenken. Hoe had John Rolfe het ook alweer genoemd? "Ergens in de buurt van... Jamestown?" antwoordde ze onzeker, het ook niet echt wetend. "En jij dan?"


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Ik ben tot dinsdag naar Friesland! Ik reageer wel op pb's, maar kan niet posten in speeltopics! xoxo


    - thank you for existing -

    ♛      Prince Adam 'the beast'      ♛

    Reading in the livingroom - walking to kitchen - Flynn and Pocahontas




    𝔅𝔢𝔞𝔲𝔱𝑦 𝔞𝔫𝔡 𝔱𝔥𝔢 𝔅𝔢𝔞𝔰𝔱



    Na een uur in een boek te hebben gestaard dat 'Moby Dick' heette, begaf Adam zich weer tot de woonkamer. Er was niemand te bekennen, misschien was er al wel iemand langsgelopen maar zat hij zo diep in zijn boek dat hij niets door had gehad. Hij deed het boek dicht en nam het onder zijn arm. Hij bekeek de woonkamer en zag verder niets dat hem interessant genoeg leek om te bekijken. Hij stond op en liep richting de gangen, hij hoorde hier en daar wel degelijk geluid. Op een van de deuren in de gang stond een naamplaatje 'keuken'. Ik besloot hier naar binnen te lopen. Eenmaal de deur geopend hoorde ik een blender loeien en zag ik twee mensen staan. Even stond ik stil in de deuropening.
    'Mijn excusses, stoor ik?' vroeg ik voorzichtig terwijl ik de dame en heer bekeek.




    𝔉𝔬𝔯 𝔴𝔥𝔬 𝔠𝔬𝔲𝔩𝔡 𝔢𝔳𝔢𝔯 𝔩𝔢𝔞𝔯𝔫, 𝔱𝔬 𝔩𝔬𝔳𝔢 𝔞 𝔟𝔢𝔞𝔰𝔱


    [ bericht aangepast op 25 juli 2017 - 11:37 ]


    - thank you for existing -

    ✴      Tinkerbell      Greenwood      ✴
    "I've decided, I'm not gonna be a tinker fairy anymore..."

    'Buiten,' ik knik eventjes, klinkt logisch. Zo'n huis is niets voor Peter. Dat kan ik begrijpen. Voor mij was het natuurlijk wat normaler.
    'Peter?'
    Ik kijk op en zie een meisje staan, een geïrriteerde zucht verlaat mijn lippen, ze kende Peter en ze was een meisje. Ugh! Wat als Peter dan weer naar haar toe gaat...
    'Wendy,' Mijn ogen schieten open en ik kijk naar het meisje, Wendy... Nog erger. Ik kijk haar hatelijk aan, "Wendy..." mompel ik, misschien net hard genoeg dat ze het kon horen.

    🌈


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Wendy Darling
    ✧ Love doesn't discriminate between the sinners and the saints ✧



          Een golf van opluchting ging door Wendy toen de jongen voor haar haar naam noemde, ze was overtuigd dat hij haar allang was vergeten. Haar eerste instinct was om naar hem toe te snellen en haar armen om hem heen te slaan, maar ze hield zichzelf in. De mok in haar handen branden licht tegen haar vingers terwijl ze de gang doorliep naar Peter, en was dat Tink?
          Wendy opende haar mond terwijl ze eigenlijk nog naar de juiste woorden zocht. Het liefst zou ze nu naar iedereen die ooit beweerde dat ze alles verzonnen had haar middelvinger opsteken, maarja dat was niet echt een optie op het moment. “Ik had niet verwacht je ooit nog te zien,” ze glimlachte licht naar de jongen voor haar.

    I'll think of a mermaid lagoon, underneath a magic moon.


    --

    Snow "The Caring Person" White


    23 years • Talking to: Rapunzel and Belle • Belles Bedroom • Outfit

    Na enige tijd te worden voortgetrokken door Rapunzel, kwamen we uiteindelijk aan in Belles kamer. Raps ging in kleermakerszit op het bed zitten, en ik besloot om een houten stoeltje te nemen dat in een hoekje van de kamer stond. “Je outfit is echt leuk Snow!” zei Raps plotseling. Dit was de eerste keer ooit dat ik een compliment kreeg omwille van mijn kleding. “Dankje! Maar jouw outfit mag er ook best wezen, net zoals die van Belle!” zei ik tegen Rapunzel en Belle.


    “This is a whole new world.”