• Disney Reality


    `` The only way to get what you want in this world is through hard work``




    `` What do you do when there is no hero in your story?
    Simple.
    You kill the monster and crown yourself. ``
    Begin:
    Ieder sprookje is op zijn eigen dag in het huis aan gekomen, zo leven sommige sprookjes al twee weken in het huis en zijn zij al een beetje gewend aan de grote verandering, terwijl de andere sprookjes net aankomen. Ieder sprookje maakt een andere besluit op deze dag, zo gaat de een checken hoe de televisie bijvoorbeeld aankan, terwijl de andere wel benieuwd is hoe de anderen mensen zijn. Ieder gaat rustig zijn gang maar sommige volwassenen uit de mensenwereld kunnen raar op kijken.

    Aankomst:
    Het eerste sprookje dat ze voorleest is Peter Pan, dit was twee weken geleden.
    Het tweede dat ze voorleest is een dag later en alle karakters van de film Moana komen in de nieuwe wereld terecht.
    De volgende dag leest ze niets voor en gebeurt er dus ook niets in de sprookjeswereld.
    Deze dag begint ze aan het sprookje Pocahontas en deze personen zullen bij het uitspreken van hen naam worden verplaatst.
    Dit sprookje wordt op dezelfde dag nog gevolgd door Rapunzel omdat haar kleine dochtertje niet kan slapen.
    Dan is het drie dagen stil, ze zijn een weekendje weg en dus is het sprookjesboek alleen thuis.
    De volgende dag is het sprookje Alladdin aan de beurt en deze gaat gepaard met Alice in Wonderland.
    Dan komt the Lion King samen met Sneeuwwitje.
    De volgende dag is de kleine zeemeermin aan de beurt.
    Dit sprookje wordt op de laatste dag nog vervolgd en Hercules en Beauty and the Beast zijn dan aan de beurt.
    En heel kort en snel komt die dag ook Assepoester nog aan de beurt.
    De rest van de sprookjes zullen later worden voorgelezen maar die worden ook niet gespeeld.

    Reminder
    Alle sprookjes zijn wel al in het huis, maar dan heb je ongeveer een idee van hoe lang ze er al zitten. Er zijn ook mensen die later inspringen etc. Zo is het voor hen ook iets makkelijker.

    Kamerindeling
    Nog voorkeuren? Geef deze dan door in het praattopic.

    [ bericht aangepast op 11 juli 2017 - 17:32 ]


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    O D E T T E
    '' T H E       Q U I E T       O N E ''

    ''The Swan Princess''


    "I need to know
    that he L O V E S me
    for just being me,"
    19 Years - Princess - Talking to: Alise/Scar - Outfit

    Odette keek vreemd naar de jongeman, starend hoe hij Alise ruw weer terug duwde en mij geïrriteerd aankeek. Ik pakte Alise, en wou het liefst weggaan, toen een man zich bij ons kwam voegen. 'Hallo dames en heer,' hoorde ik zijn stem. 'Hallo, kitten. Wat brengt jou hier?' Odette keek de man aan, 'goedemiddag.'


    ''With all due respect, which is none...''

    ✴      Tinkerbell      Greenwood      ✴
    "I've decided, I'm not gonna be a tinker fairy anymore..."


    Ik zucht en kijk om me heen. Wanneer ik een paperclip zie pak ik die meteen van een tafeltje af en begin ermee te prutsen. Mijn gepruts maakt hem niet veel mooier en op een gegeven moment heb ik de paperclip zo vaak gedraaid dat hij kapot knakt. Nou... Jippie... Ik leg hem terug op het tafeltje, niemand zou weten dat ik dat had gedaan, en kijk levenloos voor me uit. "Tink!" ik kijk meteen op, die stem herken ik. "Peter!" een lach vind het leuk om op mijn gezicht te verschijnen terwijl ik opsta en hem een snelle knuffel geef. Een vriendschappelijke, plus, nu ben ik lang genoeg. Geen idee of hij dat leuk vind. Maar ach. "Waar was je?" vraag ik wanneer ik hem los laat.

    🌈


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    🐱      Lucifer      Kins      🐱
    "I am the Prince..."

    'Hallo, kitten. Wat brengt jou hier?' Een soort grijns komt op mijn gezicht terwijl ik mijn hoofd schud, "Kitten? Kitten!? Ik? Ik ben geen Kitten, Scar. Ik ben een Kat, een prins als je het aan mij vraagt..." Dan kijk ik naar de vrouw die 'goedemiddag.' tegen mij zegt, middag? Dan heb ik lang geslapen, katten he, zijn lui. "Goedemiddag My Lady" ik geef een subtiele knipoog naar haar en kijk om me heen, "Want het is inderdaad middag, dan heb ik lang geslapen..." en trek een wenkbrauw op, wat ik trouwens ook erg charmant vind bij mezelf.
    👑


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Rapunzel
    ❝Flower gleam and glow, let your power shine.❞


    Outfit ✧ Princess ✧ Bedroom

    Rapunzel keek op toen ze de stem van Belle hoorde. Ze knuffelde enthousiast terug zodra ze Belle’s armen voelde. “Heb je hulp nodig?” Rapunzel knikte, alsof Belle haar gedachte had kunnen lezen.
    “Zou je mijn haar kunnen vlechten of iets? Het is echt vervelend, en ik wil eigenlijk naar buiten gaan vandaag.” Ze glimlachte lief en liet een lok tussen haar vingers glijden, een vervelende tic. Het was een gewoonte geworden om met haar haar te spelen of het vast te houden als ze dingen vroeg, of zich nerveus voelde, of bijna altijd. Ze wilde het graag afleren maar het voelde te vertrouwend en ze betrapte zich er steeds op het toch te doen.
    Voor Belle antwoord gaf verdween haar zicht. “Wie is de knapte man van dit land?” Een glimlach kroop over haar lippen terwijl ze haar ogen rolde. “Eugeneee,” zei ze waarbij ze de laatste E strekte, bijna vragend. Ze draaide om naar hem en glimlachte.
    “Kan ik voor mevrouw een smoothie maken?” Oh dat klonk heerlijk, hoewel Eugene soms bleef aankomen met smoothies werd ze, ze niet zat. Elke combinatie was heerlijk geweest en ze bleef het leuk vinden als hij er mee bezig was. “Ja, alsjeblieft!”


    --

    Scar

    "Kitten? Kitten!? Ik? Ik ben geen Kitten, Scar. Ik ben een kat, een prins als je het aan mij vraagt," reageert hij langzaam, maar hij grijnst. Loom krullen mijn lippen om voor we allebei een blik op de proo-- Odette werpen.
          "Goedemiddag my lady," zegt hij met eende niet al te subtiele knipoog. "Want het is inderdaad middag, dan heb ik lang geslapen..." Een voldane wenkbrauw schiet de lucht in.
          Mijn mond verstrakt. "Ja, kitten. Kitten, poes, kater, kat, het is allemaal hetzelfde wat mij betreft." Ja, laten we Odette straal negeren. Waarom ook niet? Straks barst ze nog.in tranen uit, leuk.

    [ bericht aangepast op 2 dec 2017 - 14:12 ]


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Flynn Rider
    ♥ This is bad, this is really really really bad. They just can't get my nose right. ♥


    I could get used to a view like this. Yep, I'm used to it. Guys I want a castle.

    Ik knikte kort naar Belle omdat ik haar nu eigenlijk pas opmerkte, maar mijn gedachten waren alweer bij mijn smoothie. Laatst had ik er een scheermesje ingegooid omdat hij me aan het bloeden had gemaakt toen ik het oppakte, nu kon niemand anders zich er meer aan verwonderen. Mijn blik klaarde op toen Rapunzel zij dat ze wel een smoothie wou en ik wierp een snelle blik op Belle.
    'Jij ook een? Weet je wat maakt ook niet uit, ik maak wel zoveel ik kan' ik glimlach nog kort naar Rapunzel en til haar kin iets op waarna ik er een snelle kus op geef en de trap bijna afren. Ik maak een snelle pit stop bij de fruitmand, twijfelend over welk fruit. Snel neem ik een banaan, mango en aardbeien mee. Niet een combie die ik normaal zou pakken, maar tijd voor nieuwe combinaties. Ik gooide het in de blender, waarna ik nog wat yoghurt en water toevoegde. Ik zette de blender aan waarna ik nog gauw een lepeltje suiker erbij gooide en weer vol verwondering naar het apparaat keek alsof het iets heel bijzonders was.


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Wendy Darling
    ✧ Love doesn't discriminate between the sinners and the saints ✧



    Het duurde iets langer dat ze had gehoopt maar na vijf minuten kon Wendy haar vingers om een warme mok koffie slaan. Voorzichtig nam ze een slok en ze had eerlijk gezegd dat het slechter zou smaken. Ze hield de mok met een hand vast terwijl ze uit een kastje wat suiker haalde en het in de mok dumpte, dat zou het toch een stuk verbeteren. Haar oog viel op Flynn die vol verwondering naar de blender keek. Ze rolde kort met haar ogen, ondertussen was het niet meer de nieuwe dingen die haar verbaaste, maar meer de reactie die de rest er op had. Ze sloeg haar vrije hand ook om de mok en genoot kort van de warmte voor ze de keuken verliet. Terwijl ze de gang overliep hoorde ze bekende stemmen en ze bleef hangen in haar stap. Ze fronste kort haar wenkbrauwen voor ze naar de twee stemmen toe draaide. Ze wist dat door de warmte van de mok dat ze niet nog droomde, een trucje wat ze bij haar zoveelste therapie had geleerd en ze kantelde haar hoofd iets nieuwsgierig toen ze naar de jongen keek. “Peter?” Haar stem was een vraag maar tegelijkertijd een veronderstelling.

    [ bericht aangepast op 19 juli 2017 - 22:38 ]


    --

    B E L L E
    '' T H E B O O K W O R M ''
    ''Beauty And The Beast''


    ❝I want adventure in the great wide somewhere.❞
    17 Years - Princess - Talking to: Prince Adam/Punzie - Outfit


    Haar vriendin knuffelde Belle enthousiast terug. Rapunzel knikte, alsof Belle haar gedachte had kunnen lezen. 'Zou je mijn haar kunnen vlechten of iets? Het is echt vervelend, en ik wil eigenlijk naar buiten gaan vandaag.' Belle glimlachte, net als haar vriendin, om het feit dat ze zoals altijd een lok tussen haar vingers uitkamde. Belle keek verbaasd naar Rapunzel en haar man, 'Flynn!' Haar mond veranderde is een glimlach en ze keek hem aan, maar hij leek mijn aanwezigheid niet door te hebben.
    'Kan ik voor mevrouw een smoothie maken?'
    'Ja, alsjeblieft!'
    Flynn leek door te hebben dat ze er was. 'Jij ook een? Weet je wat maakt ook niet uit, ik maak wel zoveel ik kan,' met een snelle kus aan Punzie vertrok hij. Belle keek naar haar vriendin, 'zou ik dan maar beginnen?' Snel ging ze bij Rapunzel zitten en begon. Het zou nog een hele klus worden, maar Belle besloot er de tijd voor te nemen. 'Je haar is echt enorm mooi, alleen moeten we Snow er niet even bijhalen? Ze is zo alleen op haar kamer...'


    ''With all due respect, which is none...''

    Rapunzel
    ❝Flower gleam and glow, let your power shine.❞




    Rapunzel glimlachte toen Eugene haar een kus gaf en daarna enthousiast naar beneden verdween. Ze ging op de rand van het bed zitten en trok haar haren bij elkaar. “Zal ik dan maar beginnen?” stelde Belle voor. “Graag” Rapunzel glimlachte naar haar voor Belle bij haar kwam zitten en aan haar haren begon. “Je haar is echt enorm mooi, alleen moeten we Snow er niet even bijhalen? Ze is zo alleen op haar kamer…”
    “Ja is goed!” Antwoorde Rapunzel enthousiast terwijl ze op stond van het bed. “Zo terug!” ze liet Belle achter in de slaapkamer en liep de overloop over. Ze klopte zacht op de deur van Snow’s slaapkamer voor ze de deur openduwde. “Hey!” zei ze enthousiast toen ze het meisje op haar bed zag zitten. “Belle gaat mijn haar doen, misschien is het gezellig als je erbij zit?” stelde ze voor terwijl ze tegen de deur leunde.

    [ bericht aangepast op 18 juli 2017 - 23:20 ]


    --

    Flynn Rider
    ♥ This is bad, this is really really really bad. They just can't get my nose right. ♥


    I could get used to a view like this. Yep, I'm used to it. Guys I want a castle.

    Toen het fruit zoch geheel vermengd had met de yoghurt greep hij wat glaasjes van de schap -deze kon hij ondertussen zelfs in de nacht vinden- en zette deze vast op het aanrecht neer. Hij zette de blender uit door op de uit knop te drukken schonk de drie glazen vol met het roodoranje drankje. Als een echte pro snee hij nog een stukje van de aardbei af en zette deze op de rand neer. Nadat hij nog wat rietjes had gepakt en deze had kortgeknipt zodat ze perfect in de drie glazen pasten draaide hij zich om om te zien hoeveel mensen er in de keuken stonden. Nog aardig wat.
    'Wie wil er allemaal een smoothie?' riep hij dan ook maar door de kamer heen in de hoop dat hij nog veel bij kon maken. Hij pakte alvat wat glazen uit de schap en wat fruit uit de fruitmand waarna hij zich hoopvol omdraaide net zijn armen nog vol van het fruit wachtend op een ja als reactie.


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    Snow "The Caring Person" White


    23 years • Talking to: Rapunzel • Bedroom • Outfit

    Plotseling hoorde ik zacht geklop op de deur van mijn kamer. Een enthousiast meisje kwam binnen, en zei op een nog enthousiasterre manier dan hoe ze binnen kwam “Hey! Belle gaat mijn haar doen, misschien is het gezellig als je erbij zit?”. Ze leunde in een nogal nonchalante manier tegen de deur. Ik merkte pas na enkele seconden dat het Rapunzel was die mij dit vroeg, omdat ik nog aan mijn dagboek aan het denken was. Een beetje sociaal contact kon zeker geen kwaad, dus ik stemde toe. “Natuurlijk wil ik erbij komen zitten! Ik kom direct!” Ik sloeg mijn dagboek dicht en stak het samen met mijn eigen potlood in de bovenste lade van mijn nachtkastje. Ik deed er een klein slotje aan en hing de sleutel aan een touwtje rond mijn nek. Toen sprong ik van mijn bed en ging samen met Rapunzel naar Belle.


    “This is a whole new world.”

    [ bericht aangepast op 19 juli 2017 - 11:01 ]


    Can you sing with all the
    voices of the mountains?
    Can you paint with all the
    c o l o r s      o f      t h e      w i n d ?
    MatoakaPocahontas

    20 jaar | De keuken | Flynn

    Een tijdje had ze de acties van de mensen bestudeerd, bruisend, maar zonder zelf iets te zeggen. Maar na een tijdje, toen Flynn zijn drankjes klaar had -- Pocahontas wist nog steeds niet hoe hij het deed -- besloot ze dat ze misschien maar eens een gesprek aan moest knopen.
          "Wie wil er allemaal een smoothie?" Nu had het meisje geen idee wat dat was, maat iets zei haar dat het misschien wel dat drinken kon zijn. Ze stond op, liep naar de jongeman toe.
          "Ik," zei ze.

    [ bericht aangepast op 20 juli 2017 - 12:17 ]


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Rapunzel
    ❝Flower gleam and glow, let your power shine.❞



          ”Natuurlijk wil ik erbij komen zitten! Ik kom direct!” zei Snow white enthousiast. Rapunzel duwde een lok achter haar oor terwijl ze toekeek hoe Snow haar spullen opruimde. Daarna pakte Raps haar hand en liep terug naar haar eigen slaapkamer. Rapunzel duwde de kamerdeur open en ging op het bed zitten. Terwijl ze in kleermakerszit ging zitten wikkelde ze een deel van een lok rond haar vingers.
          ”Je outfit is echt leuk Snow!” zei ze toen haar oog op de kleding van het meisje viel.

    But I got the wind in my hair and a fire within, ‘cause there’s something beginning!

    [ bericht aangepast op 19 juli 2017 - 22:36 ]


    --


    believe me, you have no idea who you're dealing with

          'Dus heb je vanmiddag iets te doen want anders kunnen we wel wat gezelligs gaan doen, ik wil gaan kijken waar we nu precies terecht zijn gekomen. Want ze hebben wel gewoon bomen' zei de jongen, hij klonk iets te serieus voor zijn onderstelling en ik moest een grinnik onderdrukken, maar pakte uit beleefdheid zijn hand wel vast. Hij leek me, al was dat niet aardig te zeggen, niet slim genoeg om zelfs maar te bedenken dat hij iets slechts zou kunnen doen, dus schonk ik hem mijn vertrouwen.
          'Dan kunnen we misschien ook mijn Pegasus zoeken, want ik ben hem al een tijdje kwijt en hij is mijn beste vriend.' ging Herc verder en er wipte een wenkbrauw omhoog bij mij. Een Pegasus? Nu had ik veel vreemde dingen gezien, een grijnzende kat, een leger van kaarten, een baby die in een varken veranderde, een neppe schildpad en meer wonderbaarlijke dingen, maar dat was in Wonderland geweest. Dit leek er niet eens op.
          'Pegasus?' vroeg ik daarom dus ook, hopend dat hij zou begrijpen dat ik, net als hij waarschijnlijk, niet van hier kwam en nog nooit een Pegasus gezien had.

    otherwise you would never make the fatal mistake to mess with the children who have nothing to lose


    mortui vivos docent


    let's put some cruel, ironic jokes in this fight where i'll defeat you

          'Peter!' Het vroeger elfje maar nu gewoon meisje schoot overeind en sloot haar armen om me heen. Een paar seconden wilde ik achteruit deinzen en haar waarschuwen dat er geen lichaam was om aan te raken, maar ze raakte me wel aan. Er was wel een lichaam, een jongen. En nu ook weer een Tink.
          'Waar was je?' vroeg ze.
          'Buiten,' zei ik eerlijk, gezien er geen briljant avontuur in mijn hoofd schoot om te vertellen. Een andere stem sprak mijn naam uit en verbrak mijn zekerheid wat.
          'Peter?'
    De stem klonk bekend. Een beetje zoals de vogels die altijd in het bos bekend waren, of het geluid van regen. Een stem die niet uit mijn geheugen te vagen was. Mijn ogen gleden over de eigenaar ervan en vonden haar ogen, waar verwondering in te lezen was. Ik moest even nadenken over haar naam.
          'Wendy,' zei ik toen langzaam, ergens afvragend of het de goede naam was.

    it's game over for you darling, when i stab you with your own sword


    mortui vivos docent