• De stelling van deze week luidt:
    Het is onverantwoord om mensen met een verstandelijke beperking kinderen te laten krijgen.

    (dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

    [ topic verplaatst door een moderator ]


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Kalokagathia schreef:
    Het is onverantwoord om mensen die niet goed genoeg voor zichzelf kunnen zorgen kinderen te laten krijgen. Dát is wat ik vind. Maakt niet uit of men wel of geen verstandelijke beperking heeft. Ik vind niet dat je dáárop beoordeeld moet worden.


    "I'm in the mood for chaos." - Cheryl Blossom [Weggooiwashand --> Katalante]

    Kalokagathia schreef:
    Het is onverantwoord om mensen die niet goed genoeg voor zichzelf kunnen zorgen kinderen te laten krijgen. Dát is wat ik vind. Maakt niet uit of men wel of geen verstandelijke beperking heeft. Ik vind niet dat je dáárop beoordeeld moet worden.


    Such a useless spell.

    Ik vind het sowieso onverantwoord om nog aan kinderen te beginnen, los van een of andere beperking of niet. Wat heeft de wereld nou nog te bieden voor nieuwe genaraties behalve moeten ondervinden dat het klimaat verstoord raakt en er een hoop ecosystemen verdwijnen met diersoorten en plantensoorten. De wereld heeft steeds minder te bieden.

    Ik ben het verder met Quorra eens.

    ikzelf heb geen verstandelijke beperking, maar heb een moeder met somewhat zwaardere vorm van autisme en een op dat gebied 'normale' vader, en pas na de scheiding van mijn ouders is het mij beginnen opvallen dat mijn moeder eigenlijk beter geen kinderen zou hebben. just an fyi, maar mijn moeder heeft op geen enkel vlak begeleiding, wat misschien ook wel het probleem alleen maar erger maakt(e).

    Mijn mama maakt mij niet gelukkig, ookal blijf ik wel het 'mama'-gevoel hebben bij haar. Tegenwoordig heb ik vaak heb ik het gevoel dat ik haar meer opvoed dan zij mij, en er zijn al vormen van emotionele mishandeling vastgesteld bij zowel mij als mijn vader. Ik ben ook tot mijn 12 jaar grotendeels opgevoed geweest door mijn grootmoeder, omdat mijn mama het niet aankon haar werk te combineren met ons opvoeden en mijn vader emotioneel mishandeld en gemanipuleerd werd door haar dat dit het beste voor ons was en dat hij ons ook niet zou aankunnen. Ik kan me niet inbeelden wat voor persoon ik zou zijn, mocht ik alleen door mijn moeder opgevoed zijn geweest. Ik denk over het algemeen eigenlijk wel dat er een soort test zou moeten komen vooraleer een koppel aan kinderen begint zodat bepaalde mensen nooit kinderen op de wereld kunnen zetten.

    Dus, sorry, maar ben het heel erg eens met de stelling. Dit is volgens mij het beste voor het kind.


    groetjes

    Anner schreef:
    Ik vind het sowieso onverantwoord om nog aan kinderen te beginnen, los van een of andere beperking of niet. Wat heeft de wereld nou nog te bieden voor nieuwe genaraties behalve moeten ondervinden dat het klimaat verstoord raakt en er een hoop ecosystemen verdwijnen met diersoorten en plantensoorten. De wereld heeft steeds minder te bieden.


    ergens ben ik het eens, ergens niet. Planeet aarde is zo goed als voorbij, daar heb je gelijk, maar er ik denk wel dat er nog veel te ontdekken is op gebied van ruimtevaart, en dat er daar -in een erg optimistisch perspectief- misschien nog een toekomst ligt voor ons.

    [ bericht aangepast op 6 aug 2017 - 19:24 ]


    groetjes

    Bowtytee schreef:
    ikzelf heb geen verstandelijke beperking, maar heb een moeder met somewhat zwaardere vorm van autisme en een op dat gebied 'normale' vader, en pas na de scheiding van mijn ouders is het mij beginnen opvallen dat mijn moeder eigenlijk beter geen kinderen zou hebben. just an fyi, maar mijn moeder heeft op geen enkel vlak begeleiding, wat misschien ook wel het probleem alleen maar erger maakt(e).

    Mijn mama maakt mij niet gelukkig, ookal blijf ik wel het 'mama'-gevoel hebben bij haar. Tegenwoordig heb ik vaak heb ik het gevoel dat ik haar meer opvoed dan zij mij, en er zijn al vormen van emotionele mishandeling vastgesteld bij zowel mij als mijn vader. Ik ben ook tot mijn 12 jaar grotendeels opgevoed geweest door mijn grootmoeder, omdat mijn mama het niet aankon haar werk te combineren met ons opvoeden en mijn vader emotioneel mishandeld en gemanipuleerd werd door haar dat dit het beste voor ons was en dat hij ons ook niet zou aankunnen. Ik kan me niet inbeelden wat voor persoon ik zou zijn, mocht ik alleen door mijn moeder opgevoed zijn geweest. Ik denk over het algemeen eigenlijk wel dat er een soort test zou moeten komen vooraleer een koppel aan kinderen begint zodat bepaalde mensen nooit kinderen op de wereld kunnen zetten.

    Dus, sorry, maar ben het heel erg eens met de stelling. Dit is volgens mij het beste voor het kind.


    Okay, maar stel dat iemand een verstandelijke beperking heeft en genoeg begeleiding krijgt, zodat hij/zij toch voor een kind kan zorgen? En er zijn ook genoeg 'gezonde' mensen die evengoed NIET voor een kind zouden kunnen zorgen. Dus een verstandelijke beperking te ja of te nee, dat is geen garantie voor het wel of niet kunnen opvoeden van een kind.


    oi, suzy

    Jure schreef:
    (...)

    Okay, maar stel dat iemand een verstandelijke beperking heeft en genoeg begeleiding krijgt, zodat hij/zij toch voor een kind kan zorgen? En er zijn ook genoeg 'gezonde' mensen die evengoed NIET voor een kind zouden kunnen zorgen. Dus een verstandelijke beperking te ja of te nee, dat is geen garantie voor het wel of niet kunnen opvoeden van een kind.


    Maar, is dan de ouder met de verstandelijke handicap degene die daadwerkelijk het kind opvoed, of is dit de begeleider?

    Ik vind dat er verder gekeken moet worden dan dat simpelweg iedereen "het recht" heeft op een kind oid. Er moet aan het kind gedacht worden, want heeft die dan geen recht op ouders die hem/haar op kunnen voeden? Ik heb al vaak genoeg verhalen gehoord over kinderen die ongelukkig zijn doordat een van de ouders/beide ouders een verstandelijke beperking hebben en daardoor hun kind niet zelf goed kunnen opvoeden, om het hier oneens mee te zijn.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jure schreef:
    (...)

    Okay, maar stel dat iemand een verstandelijke beperking heeft en genoeg begeleiding krijgt, zodat hij/zij toch voor een kind kan zorgen? En er zijn ook genoeg 'gezonde' mensen die evengoed NIET voor een kind zouden kunnen zorgen. Dus een verstandelijke beperking te ja of te nee, dat is geen garantie voor het wel of niet kunnen opvoeden van een kind.


    Ik denk dat met de nodige begeleiding sommige ouders die eerder niet bekwaam waren om een kind op te voeden toch bekwaam kunnen worden, er zijn tegenwoordig veel opvoedcursussen en -psychologen en ook dagelijkse begeleiding in gezinnen waar het nodig is kan geregeld worden, maar zoals cranston schrijft: wie voed hier dan eigenlijk het kind op? Ik denk nog altijd dat een soort test nodig is om te peilen of sommige ouders wel hun kinderen zouden kunnen opvoeden zoals het hoort. Ik ben het eens met je dat er genoeg mensen zijn zonder verstandelijke beperking die absoluut niet voor een kind kunnen zorgen, en dat zij dus ook het recht om kinderen te krijgen ontzegd moeten kunnen worden, in het voordeel van de maatschappij.

    [ bericht aangepast op 6 aug 2017 - 22:29 ]


    groetjes

    Aan de ene kant ben ik het er mee eens, want als kind al voor je ouders moeten zorgen, lijkt me nu niet bepaald leuk. Aan de andere kant vind ik dat, als die verstandig genoeg is om erover te kunnen nadenken en de gevolgen kan inzien, je niemand zijn kinderwens mag afnemen. Ik denk dat dit van persoon tot persoon afhangt.


    <3