×250× The Death Games × Speeltopic - Speeltopics

Welkom!

Ik had deze RPG een jaar geleden ook al gestart, maar toen kwam ik achter wat mankementen waardoor die relatief snel vast liep.
Het idee is echter in mijn hoofd blijven dolen, dus ik bedacht om het opnieuw te proberen.


Laat ik mezelf voorstellen. Ik ben jullie host dit jaar 'Lady Death'. Ja ik weet het, niet echt een originele naam. Who cares?

'The Death Games' is een glorieuze happening dat elk jaar gehouden word.
Het houdt in dat een tiental mensen zich inschrijven bij ons om zich vrijwillig over te leveren aan onze zorgen.
Wees behoed, onze zorgen moet je niet al te hoog in het vaandel nemen, want het heet niet voor niets 'The Death Games'. Wij zullen er enkel voor zorgen dat jij je de komende drie opvolgende dagen zeker niet zult vervelen.Lees de informatie goed door en als jullie verder nog vragen hebben, hoor ik het graag.


- Plattegrond van 'The Valley' komt binnenkort-


Een aantal regels:
- Elkaar helpen is toegestaan.
- Elkaar vermoorden is toegestaan.
- Elkaars creatuur vermoorden is NIET toegestaan.
- Delen in pakketten is NIET toegestaan.
- Meerdere inschrijvingen uit dezelfde familie is toegestaan.
- Vriendengroepen zijn toegestaan.
- Dingen meenemen vanaf huis is NIET toegestaan.

Dus nog even in het kort;
STAP 1: Schrijf je in.
STAP 2: Kies een object.
STAP 3: Ontvang je pakket.
STAP 4: Betreed 'The Valley'
STAP 5: Probeer te overleven.
STAP 6: Win.

Verdere procedure informatie word verstrekt aan de balie bij de start.

De prijzen zijn als volgt
- Meedoen is gratis.
- Bij overlijden : Niets.
- Enkel overleven : 100.000 euro.
- Overleven + Dood van het creatuur : 500.000 euro

Objecten waaruit gekozen kan worden: *Meerdere objecten zijn nog in de maak*


Bij het onderteken van een verklaring van dat je vrijwillig meedoet en de organisatie niet verantwoordelijk kan worden gesteld voor je dood vind je op een tafeltje ernaast het inschrijfformulier. Graag het volgende vermelden en bijvoegen;

Naam:
Leeftijd: 18+
Geslacht:
Nationaliteit:
Object:
Bijlage 1: foto + Verdere uiterlijke kenmerken:
Karaktereigenschappen:
Angsten {Wees gerust, hier doen we niet echt iets mee}:
Verleden / familie:
Sterke punten:
Zwakke punten:
Eventuele mededelingen:
Reden van meedoen:



Regels van de RPG



Deelnemers

Vrouwen

× Cornelia Eloïse Aisling × DreamerN × Nog even afwachten... (:
× Zoe Anthea Rhoda × WrittenWords × Grote Dennenappel × Treant/Ent
× Amber Garabi Parkinson × Sterrenregen × Pot met chocoladekoekjes × Krampus
× Lyrea Igantia Nalo × Caligosus × Spiegel × Bloody Mary
× Olive Emi Jackson × Olive × Zilveren kam × Banshee
× Gereserveerd voor choclaw
× Carol Jacobsen × ModernFamily × Lichtblauw Dagboek × Zombiefamilie Tinbar
× Christine Niven × Whitesnake × Kandelaar met drie kaarsen × Hellhounds
× Michaela Katharina Adler × Keneti × Hertengewei ×
× Yasmine Donica Cornwall × Sterrenregen × Glas rode wijn

Mannen

× Rogier Brooks × Stenenlikker × Wiskundeboek × Sfinx
× Josh Allen Gully × Reigns × Houten Fluitje
× Joseph Lloyd Dombrowski × ModernFamily × Speelset Mikado × Vampier
× Gereserveerd voor WizardnightM × Kroontjesveer × 3 Harpijen
× Gereserveerd voor Whitesnake ×
× Kristian “Kian” Matey Lane × Reflection × Vlindervleugels


Dossier van Creaturen < De laatste nog missende creaturen zullen zo snel mogelijk komen.
Praattopic


Informatie over de start van de RPG


Binnenkomst


Het object kiezen


Het ophalen van het pakket


Start in 'the Valley'


De Creaturen

[ bericht aangepast op 4 juli 2017 - 21:09 ]

---

Credendo Vides

Mt!
Oh en [Caliogus --> Atarangie]

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

Mt!

---

"We can disobey suicidal orders? Why wasn't I told?"

Abo (en dat word mijn dood )

Emteee

---

obsessive rage

Emtee IK MOET EIGENLIJK LEREN DAG

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

CORNELIA ELOÏSE AISLING Mijn medewerkerspasje tikte tegen mijn been aan bij elke stap die ik zette door het ondergrondse gangenstelsel die de organisatie opgebouwd had door de jaren heen. De grijze muren leken naar me te glimlachen terwijl de voetstappen van mijn gehakte schoenen als enige geluid weerklonken. Wel, naast het geluid van de draaiende ventilatie natuurlijk. Ik had meegekregen dat een aantal van mijn medekandidaten voor deze 'Death Games' zich al gemeld hadden bij de balie en dat sommigen daarvan zelfs al de weg naar beneden hadden gevonden. Creaturen waren al gekozen en oh, wat een zaligheid zou dat gaan worden. Het spel was nu al zo dichtbij dat ik de adrenaline bijna kon ruiken. Mijn tanden vonden diens weg naar mijn onderlip waar die zacht op beten. Misschien zat er deze keer ook wel weer lekker vlees tussen de deelnemers. Dat soort afleiding is goede afleiding. Het ritmische tikken veranderde in een speelse huppel, het rokje dat ik aanhad zorgde voor een koele bries bij mijn bovenbenen terwijl die op de nieuwe maat op en neer deinsde en al 'London bridge had fallen down' hummend vond ik mijn weg naar de plek waar ik me als deelnemend medewerker moest melden. "Ah Monroe." Ik begroette de forse man die bij de liftschacht stond. Waarschijnlijk om de groentjes op te vangen. Hij had de perfecte plek gevonden; de algemene kleedkamer met de kluisjes. "Al stiekem wat naaktheid mogen aanschouwen?" Met een knipoog bleef ik voor hem stilstaan. Hij keek me echter met een opgetrokken wenkbrauw aan, die voor mij genoeg zeiden. "Ach, je hebt mij toch, waarom zou je dan iemand anders nog willen?" Hij uitte een snuivend lachje en schudde zijn hoofd even. Iets wat ik bij hem was gaan leren als een verdrukking van emoties zoals veel mannen die ooit mariniers waren geweest hadden. Alsof ik me daar door zou laten remmen. "Uitkleden en klaarmaken dan maar." Speels draaide ik me om op mijn hakken voor ik ze uittrapte en een blik over mijn schouder zijn kant op wierp. "Weet je zeker dat je me niet wilt helpen? Laatst vond je het geen enkel probleem."Ik draaide me weer naar hem om, al bezig aan de bovenste knoopjes van mijn blouse. "Maar laat je vrouw het niet weten." Mijn lippen tuitte zich vanzelf terwijl een gedachte door mijn hoofd heen gleed. "Of misschien wel. Ik zie wel weer wat in een trio." "Cornelia..." Zijn diepe stem rolde door de ruimte heen. Ik zag zijn ogen veranderen, een dierlijke gloed gleed voor een seconde door zijn bruine kijkers heen. Maar hij bleef op zijn post. Mijn armen vielen langs mijn lichaam terwijl een zucht over mijn lippen ontsnapte. "Buzzkill..."

[ bericht aangepast op 4 juli 2017 - 14:14 ]

---

Credendo Vides

MT

---

''With all due respect, which is none...''

19 years • Scared for the death • Talking to: The guy from the elevator • Little house • Outfit Ik reed met mijn rode ocassie Volkswagen Passat het domein op. Op de plek waar mijn gsm me naar heen bracht stond enkel een klein blokhutje. 'Vreemd,' dacht ik bij mezelf. Ik parkeerde mijn wagen wat verderop en liep vastberaden naar de deur. Ik opende deze en zag een kleine balie met daarnaast een glazen deur, waarachter een lift verborgen zat. Er stond een man. 'Euhm, zijn dit hier de Death Games?' vroeg ik twijfeld, onwetend of ik het wel juist gezegd had. De man knikte nors. 'Euhm, ik ben Joseph Lloyd Dombrowski.' zei ik vastberaden. Plotseling zag ik de man zijn gezichtsuitdrukking van nors naar verbaasd veranderen. 'B... Bent u... Bent u Lloyd Dombrowski?' vroeg hij ongelovig. 'Ja, en nee. Ik ben zijn zoon, Joseph. Mijn tweede naam is Lloyd. Ik ben geboren, net na zijn dood...' Ik keek neerslachtig naar beneden. Toen ik voelde dat ik terug wat moed had zei ik 'En ik wil The Death Games beter doen dan hem!' zei ik vol vertrouwen in mezelf. De man typte "Aangemeld" achter mijn naam in zijn computer, en de glazen deuren opende zich. 'Verdere instructies krijg je later,' zei de man. 'Ik hoop dat je het haalt...' vervolgde hij. Ik glimlachte nog een laatste keer in zijn richting voordat ik de lift binnenstapte. Dit was het dan. Dit, dit is het begin van het einde van velen... “Winning isn't everything, bit wanting to win is.”

[ bericht aangepast op 4 juli 2017 - 19:32 ]

[Mijn topics.]

---

Reality's overrated.

22 years • Talking to: The guy from the elevator • Little house • Outfit Ik voelde de schok van de bus die stopte. Zo doet mijn leven dat vanaf nu ook. Bruusk stoppen. Alles staat stil voor een nieuwe start. Ik kan het halen, of alles verliezen. Vol met twijfels in mijn hoofd stapte ik uit de bijna lege bus. Ik liep richting het enige ietwat beschaafde gebouw in de buurt, namelijk het kleine blokhutje. Een beetje verder zag ik een auto staan. Leuk om te weten, mijn tegenstanders hebben al een rijbewijs. Ik duwde de deur zachtjes open en zag een man achter een computer zitten, die vol ongeloof naar het scherm keek. 'Carol Jacobsen.' zei ik, waarna de man verschrikt opkeek van zijn scherm. 'Ja, natuurlijk. Ik duid het aan.' Hij typte "Aangemeld" in om zijn Apple-computer en een fractie van een seconde later opende de glazen deuren naast zijn bureautje zich. 'Stap maar in de lift, verdere instructies volgen beneden.' Bang en vol van angst stap ik in de lift, en het laatste dat ik nog zie is een houten muur, en dan gaan de lift deuren dicht... “There are more important things in life than winning or losing a game.”

[ bericht aangepast op 4 juli 2017 - 20:17 ]

Amber Garabi Parkinson
''Her life doesnt always look like roses and moonlights..''
• 18 Years • Talking to: The guy from the elevator • outfit •

Mijn moeder had me gebracht, en gaf me voor de laatste keer nog een kus. Ik zou haar missen, en ik hoopte dat ik dit zou overleven. Ik opende de deur van het klein blokhutje. Ik had veel meer verwacht dan dit, maar toch moest je blij zijn met wat je hebt. Ik bekeek de ruimte waarin in net binnen was gekomen. Een kleine balie met een glazen deur waar volgens mij een lift achter zat. Ik wist het niet zeker. Ik zag net een ander meisje instappen, en ik wilde achter haar aan rennen, maar de man achter de balie hield me tegen. Zat die er net ook al? Vreemd dat hij me niet is opgevallen. 'Euhm, hallo. Wie ben jij?' Ik zette mijn vinger tegen mijn borst, 'ik?' De man knikte, 'nee die dwerg achter je.' Er verscheen een glimlach op zijn gezicht, maar ik had nu direct al genoeg van hem. 'Amber, Amber Garabi Parkinson. Ik doe mee aan The Death Games' De man typte wat in de computer, waarschijnlijk "Aangemeld". Aangezien ik er was, en ik deed mee. Geschrokken draaide ik me om naar een geluid achter me, de glazen deuren gingen open. 'Welkom, Amber. Verdere instructies krijg je later.' Het was de stem van de man. Ik keek naar hem, 'hoe veel mensen overleven dit?' De man haalde zijn schouders op, 'hup, hup.' Ik zuchtte, en stapte de lift in naar boven.

,,That moment when you feel hyper and want to do something but everyone else is tired.''

[ bericht aangepast op 4 juli 2017 - 20:18 ]

---

''With all due respect, which is none...''

[MT]

---

16 - 09 - '17

{Het is een dame achter de balie in het blokhutje. (; Zie binnenkomst onder het kopje Informatie over de start van de RPG.}

---

Credendo Vides

DreamerN schreef:
{Het is een dame achter de balie in het blokhutje. (; Zie binnenkomst onder het kopje Informatie over de start van de RPG.}

Kan je het niet even veranderen in een man ;-;

[ bericht aangepast op 4 juli 2017 - 20:37 ]

---

''With all due respect, which is none...''

DreamerN schreef:
{Het is een dame achter de balie in het blokhutje. (; Zie binnenkomst onder het kopje Informatie over de start van de RPG.}

Een man is beter