ROL IN DE OORLOG
Reigan was een voetsoldaat in het Rode Leger. Hij werd vanaf zijn zeventiende opgeroepen wegens dienstplicht en is na een aantal weken training naar het front gestuurd. Het front bevond zich op dat moment in Stalingrad, waar Duitsland de stad over probeerde te nemen. De Russen kregen het voor elkaar om Stalingrad te behouden en het Rode Leger trok verder. Reigan kwam in Stalingrad een oude bekende van hem tegen die net zoals hem dienstplichtig was. De twee trokken erg naar elkaar toe, omdat ze beide angstig waren en werden snel weer goede vrienden. In de zomer van 1944 heeft deze jongen zichzelf om het leven gebracht. Reigan heeft nog lang doorgevochten, omdat de oorlog voor Rusland nog verder ging aan de Oostelijke kant (Japan/China), maar Reigan was uitgeschakeld door zijn blindheid en is toen volledig uit het leger gehaald door de Verenigde Naties om deel te nemen aan Camp de la Paix.
UITERLIJK
Face Claim; Robert Laby.
Reigan is een lange, maar redelijk slungelige jongen. In tegenstelling tot zijn vader en zijn broer is hij redelijk mager, lang en heeft hij niet heel erg veel spiermassa. Zijn vader en broer zijn korter, maar steviger gebouwd. Reigan is één meter vijfentachtig en is hiermee de langste uit zijn gezin. Hij heeft gedurende de oorlog meer uithoudingsvermogen en spieren gekregen, maar hij zal er nooit stevig en doorvoed uitzien, omdat dat gewoon niet is hoe zijn lichaam gemaakt is. Dit ziet hij als een tekortkoming, omdat dit niet is waar hij aan zou moeten voldoen als een typische, stevige, Russische man. Reigan heeft een hele bleke, bijna witte huid en kleurt bijna niet door de zon. Dit heeft veel te maken met dat hij niet veel van de zon ziet. In Leningrad wordt het niet snel warmer dan twintig graden en als hij de zon ziet, wordt hij eerder rood dan bruin.
Reigan heeft een ovaal gezicht, met een redelijk aanwezige kaaklijn. Zijn kleine neus staat een beetje scheef, wat enkel opvalt als je hem recht van voren ziet en zijn jukbeenderen zitten hoog en zijn scherp. Hij heeft dikke, donkerbruine wenkbrauwen en zijn haar is een mengelmoes van donkerbruin, lichtbruin en op de top af en toe wat plukjes donkerblond. Reigans ogen zijn een combinatie van verschillende kleuren. Het is voor hem altijd lastig te bepalen welke kleur zijn ogen daadwerkelijk zijn, want de ene keer lijken ze blauw, maar soms neigen ze meer naar groen, bruin of zelfs grijs. Hij houdt het maar op bruin-blauw en hoopt dat andere mensen daar ook genoegen mee nemen, omdat hij het een beetje zat is die discussie te voeren. Na het ongeluk met de bom is zijn gezicht behoorlijk wat verminkt geraakt. Hij heeft nu een grote snee die over zijn gezicht loopt van net boven zijn oog tot halverwege zijn wang aan de andere kant van zijn gezicht. Verder heeft hij nog veel kleinere littekens rondom zijn ogen. Aan zijn ogen zelf kan je niet goed zien dat hij blind is, behalve dat ze scheel kijken. De huid rondom zijn ogen is nog steeds gevoelig, maar voor het grootste deel genezen. Reigan heeft behoorlijk volle, donkerrode lippen en als hij probeert engels te praten, is dit met een dik Russisch accent. Hij heeft nooit Engels op school geleerd, maar hij heeft een paar woorden Engels opgepikt toen hij gerecruteerd werd door de Verenigde Naties. Verder dan de basis zal hij echter niet komen, wat nogal lastig is, omdat hij ook geen gebaren kan zien, wegens zijn blindheid.
Reigan is niet perse een heel modebewust persoon. Hij draagt graag wat donkere kleuren, maar na de oorlog maakt het hem al helemaal niet meer uit hoe hij er uit ziet. Hij is toch blind, dus hij kleedt zich niet voor zichzelf. Echt iemand anders om zich voor te kleden is er niet, daar is hij tenminste van overtuigd. Verder heeft Reigan niet veel littekens op zijn lichaam, de meeste littekens zitten op zijn gezicht of zijn onzichtbaar, omdat ze binnenin hem zitten.
INNERLIJK
Laf, intelligent, kalm, nieuwsgierig, gedisciplineerd, onafhankelijk, trots, pessimistisch, kritisch, sarcastisch, gesloten, afstandelijk, sceptisch, humeurig, gebroken, verloren, brutaal, impulsief.
Reigan is flink veranderd tijdens de oorlog. Voor de oorlog was hij een enthousiaste jongen met veel ambitie. Hij keek enorm op tegen zijn vader en wilde graag een stoere, volwassen man worden met een gezin en een mooie vrouw. De oorlog heeft zijn dromen veranderd of misschien zelfs compleet weggevaagd. Hij is een groot deel van zijn familie kwijt geraakt en daarmee ook zijn steun en hetgeen waar hij tegenop keek. De oude Reigan zit ergens diep verstopt onder de traumas en angsten die de oorlog hem bezorgd hebben. Hij is nu veranderd in een pessimistische jongen. Hij kijkt overal kritisch naar en geeft iedereen en alles het nadeel van de twijfel. Hij houdt een figuurlijk ijzeren gordijn op, om iedereen op afstand te houden zodat niemand ziet hoe gebroken hij daadwerkelijk is.
Reigan is een intelligente jongen en als hij de kans zou krijgen om zijn hersenen te gebruiken, zou hij heel ver kunnen komen. Nu hij blind is, echter, heeft hij weinig kans op een hoge opleiding, iets waar hij sowieso al weinig kans op had, vanwege het lagere milieu waar hij vandaan komt. Reigans droom was ooit om een dokter te worden, maar aan een blinde dokter heb je vrij weinig. Hij zit nu nogal in de put als het gaat om zijn toekomst. Hij weet niet hoe hij met zijn handicap om moet gaan en een toekomst op moet bouwen. Dit laat hem nogal verloren en gebroken achter. Hij is sceptisch over zijn toekomst, voornamelijk omdat hij niet durft te geloven dat het beter wordt. Hij is bang om teleurgesteld te worden. Dit heeft ook te maken met zijn trots. Als hij besluit voor zijn toekomst te gaan, wil hij niet afgaan. Dit is nogal laf en dat weet hij zelf ook, maar hij durft de gok niet te nemen tot hij er zeker van is dat hij een kans heeft om te slagen.
Hij is nooit echt de rustigste jongen geweest, maar ook niet perse de hardste schreeuwer. Reigan heeft altijd een beetje behoord tot de middenmoot. Hij is geen leider, maar ook niet honderd procent een volger. Hij volgt misschien wel, maar blijft nog wel zelf nadenken, tenminste, over het algemeen. Brutaliteit heeft altijd wel een beetje in hem gezeten, maar dit komt nu meer dan ooit naar voren. Als Reigan toch niks meer heeft om voor te leven, kan hij het maar beter helemaal overhoop schoppen. Hij is impulsief en denkt eigenlijk bijna niet meer na over zijn acties. Ergens weet hij dat hij zich gedraagt als een idioot, maar hij kan niet meer helder nadenken na alles wat er gebeurt is. Het liefst zou hij compleet in elkaar storten, maar in plaats daarvan is hij humeurig en lomp tegen alles en iedereen dat hem dwars zit. De enige reden waarom hij nog geen einde gemaakt heeft aan zijn eigen leven, is omdat hij weet dat zijn moeder op hem staat te wachten als hij thuis komt en hij wil haar niet nog een zoon ontnemen.
Reigan valt zowel op mannen als op vrouwen, maar zijn voorkeur gaat naar mannen. Dit is echter iets wat hij nooit hardop, of ook maar in zijn hoofd, heeft uitgesproken, omdat dit absoluut niet geaccepteerd wordt, vooral niet in Rusland. Voor hem bestaat er enkel heteroseksueel en zo heeft hij het ook altijd geleerd, dus zijn verlangen naar mannen probeert hij zo goed als kwaad te onderdrukken. Reigan heeft één keer gezoend met een meisje, maar verder heeft hij nooit echt relaties gehad, gezien zijn tienerjaren verloren zijn gegaan in de oorlog. Hij heeft op het kampement tijdens de oorlog ook niet echt veel gedaan. Er is wel een keer een meisje geweest die toegaf dat zij hem leuk vond, maar verder dan een paar gesprekken zijn ze niet gekomen. Uiteindelijk kwam zij om het leven op het slagveld. Hoewel Reigan dit niet aan zichzelf heeft willen toegeven, was hij verliefd op een van zijn beste vrienden. Deze jongen heeft zichzelf echter om het leven gebracht en door zijn gevoelens heeft deze ervaring Reigan dubbel zo hard getroffen. |
|
.
