Ik heb schijt aan mijn klasgenoten (op dit moment toch even) - School

Waarom oh waarom, Leah? Oordeel zelf maar. Eén keer is grappig. Twee keer ook. Drie keer begint er over te gaan. Vijf keer is ronduit kinderachtig.

[ bericht aangepast op 31 mei 2017 - 21:11 ]

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Ai, dat is wel een beetje lullig, zelfs als het goed bedoeld was. Ik vind het overigens juist altijd erg knap als mensen de meest random vragen durven te stellen tijdens lessen, want ik heb nu letterlijk bijna een universitaire opleiding afgerond, wat betekent dat ik zeventien jaar heb gehad om te oefenen, en ik vind vragen stellen nog steeds eng. Dus go you, Leah.

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

Maar je mag toch gewoon vragen wat je wilt?

Ik was altijd heel verlegen in het middelbaar. Bij wiskunde was er ook een meisje bij ons die super veel vragen stelde en ik was daar net erg blij mee, dan hoefde ik dat zelf niet te doen want ik had een hekel aan voor een grote groep te moeten praten. Ik weet zeker dat er ook mensen zijn die je helpt soms met je vragen. Verlegen mensen kun je er alleszins een plezier mee doen. Trek je het dus niet al te hard aan. Dat zijn gewoon macho's en over 10 jaar liggen zij in de goot te verkommeren door hun grote manieren en heb jij een goed diploma door je inzet en scheer jij met een chique sportkar aan hun neuzen voorbij. Wie laatst lacht, best lacht. (;

[ bericht aangepast op 3 juni 2017 - 10:23 ]

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.