Naam Daley Tapio Mackenzie
Daley
Iers, Afstammeling van Dálach
Tapio
Fins, God van het bos, de jacht, en de dieren
Mackenzie
Schots, een eeuwen oude Schotse Clan, zoon van Kenny
Leeftijd 25. Daley ziet er een aantal jaren jonger uit, door de tijd die hij heeft doorgebracht in de Seelie Court, waar de tijd heel anders verstrijkt dan op aarde.
Soort Half-Fae. Zijn moeder is deel van de Fae, zijn vader is een normale sterveling. Daley is opgegroeid met zijn vader in een klein dorpje op de grens van Schotland en Engeland, niet ver van York. Zijn moeder heeft hij nooit echt gekend, zelfs al heeft hij wel tijd doorgebracht in de Seelie Court tijdens zijn studie naar de eeuwen-oude Fey-Magie.
Innerlijk
Positief Goed opgevoed, kan niet liegen, passievol, vrij van geest, speels, loyaal, pienter
Negatief Manipulatief, sluw, somber, zelfzuchtig, achterbaks, ongeduldig, niet-serieus
Daley is op het eerste gezicht een goed opgevoede beleefde jongen met een open blik naar de wereld. Zijn vader heeft hem altijd het belang van manieren aangeleerd, en dit gebruikt Daley dan ook. Zijn loyaliteit, en eeuwige speelse en plagerige gedrag, zorgen er nog eens voor dat Daley door eigenlijk niemand als gevaar wordt beschouwd, waardoor de jongen altijd grof wordt onderschat. Daley is namelijk zeker loyaal aan degenen om wie hij geeft, en aan de projecten waar hij aan begint, maar dit is zeker niet altijd goed. Daley kan door zijn Faerybloed niet liegen, maar hij kan zeker wel woorden verdraaien, strategisch dingen weglaten, en fouten niet verbeteren, om mensen zo volledig naar zijn wil te laten handelen. Hij vind het heerlijk om zijn plannen voor zijn ogen te zien voltrekken, terwijl de spelers erin geen enkel idee hebben wat de uitkomst zal zijn. Dit is het andere deel van hem wat zeer sterk Fae is: Daley speelt graag met mensen: Hun acties, emoties, en diepste verlangens. Hij ziet alles als een spel en is zeer goed in het spel van de Fae om je hetgeen te beloven wat je hart het meest begeert, maar tegen een gruwelijke wrede prijs. Alles om zichzelf en zijn doelen ten goeden te komen. Ondanks dat Daley constant spelletjes speelt met het leven van anderen, ziet hij zeker ook dat het leven in het algemeen geen spel is. Hij ziet hoe de planeet wordt verwoest, respect wordt verloren voor de wezens waarmee we de wereld delen. Het is een somberheid in zijn ogen die nooit helemaal verdwijnt, en die hem een heel stuk ouder doet lijken. Ondanks dat Daley graag een plan voor zijn ogen ziet voltrekken, heeft hij niet het geduld van een Fae, als het aankomt op wachten. Het kost hem vaak veel moeite om geen actie te ondernemen als de voortgang vertraagd.
Uiterlijk [Finlay MacMillan] Daley heeft een jeugdig gezichtje met een duidelijke structuur. Hij heeft grote bruine puppy-ogen, lange zwarte wimpers, en hoge jukbeenderen. Zijn hoofd wordt bekleed door een dikke bos zwart-bruine krullen, die ook zijn puntige oren bedekken, het enige tegen dat Daley echt een Fae is. Toch heeft Daley's bouw niets weg van zijn grove rossige vader, maar is slank en sierlijk, met een lichte hint van een groen-bruinige tint en in het maanlicht lijken zijn ogen half doorschijnend. Dit zijn allemaal dingen die hij van zijn moeder heeft overgeerft.
Daley heeft naast zijn fysieke uiterlijk, waarbij ieder normaal mens het gevoel krijgt dat iets niet klopt, maar er nooit de vinger op zou kunnen leggen, altijd een of andere verwijzing naar de natuur in zijn kleding. Meestal is dit een borduursel van bloemen of planten op zijn trui of jas. Iedereen denkt dat dit een verwijzing naar zijn vader is, maar het is puur een verwijzing naar wat hij is, en het is een veiligheidsdekentje voor hem.
Geschiedenis Daley is de afstammeling van een Faerie Ridder en een Hovenier. Zijn moeder werd, sinds haar kind niet als volle Fae wilde opvoeden, weggestuurd naar een van de legerkampen langs de grenzen van de Seelie Court ,zodra Daley werd geboren. Zijn vader had net genoeg tijd om het jongetje te verduisteren. Daley is opgegroeid als redelijk normale jongen, maar met weinig kennis van zijn moeder en het gevoel dat er altijd iets anders aan hem was in vergelijking met de andere kinderen. De jaren gingen voorbij, en Daley begon meer vragen te stellen over zijn afkomst en moeder, waardoor zijn vader hem schorvoetend meer vertelde over de Faeries, zijn moeder, en zijn mogelijke krachten. Zeker tijdens zijn puberteit vond hij het hierdoor erg moeilijk om aansluiting te vinden met anderen, zelfs al was het geloof en Fair Folk niet vreemd in het kleine dorpje wat grotendeels bevolkt wordt door Schotten, zoals Daley's vader. Na zijn middelbare school besloot Daley contact te zoeken met de Seelie Koningin. Hij wist in de Schotse Hooglanden contact met haar te vinden bij de staande stenen in het Machrie Moor. Na correspondentie over en weer, kreeg Daley toestemming om de cultuur en magie van de Fae te bestuderen. Daley heeft hier 4 jaar gestudeerd, waarin hij ook veel van zijn eigen krachten heeft weten te ontwikkelen, al zullen ze nooit zo sterk worden als die van ware Fae. Toch zijn hier ook de zwaktes, gerelateerd aan zijn magische kant, versterkt. Sinds hij terug is in York, krijgt Daley spontaan brandblaren op zijn handen als hij een Ijzeren voorwerp aanraakt. Ook grafaarde en wijwater zorgen vij Daley voor een reactie die veel weg heeft van een zeer sterke allergie.
Op dit moment werkt Daley als conducteur op de Border Railway. Het is misschien geen zeer uitdagende baan, maar het geeft hem de mogelijkheid het Noord Engelse en Zuid Schotse deel van het Faerie koningkrijk in de gaten te houden, wat zijn koningin hem heeft opgedragen. Hij is nog geen Faerie ridder, maar zou dit wel graag willen, waardoor Daley dit ziet als opstapje.
Extra
Daley is getraint in zwaardvechten, boogschieten, en eeuwen oude magie. Deze magie is ouder dan welke andere dan ook, en moeilijk, of zelfs onmogelijk, te begrijpen voor andere magische rassen, zoals Warlocks. Daley's magie is niet sterk, door het feit dat hij maar half Fae is, maar hij heeft het wel degelijk. Hij oefent er zo veel mogelijk mee, maar het put hem ook zeer snel uit.
Daley speelt, net als elke Fae, graag met andere wezens, en niet altijd op de positieve manier. Meestal is het redelijk onschuldig, maar soms gaat hij wat te ver, waardoor zijn vader hem zo nu en dan nog uit de problemen moet kletsen, of hij met zijn magie wat moet rechtzetten, al zal hij daarna meestal dagen lang slapen.
[ bericht aangepast op 23 mei 2017 - 16:20 ]
Bowties were never Cooler