Ik snap wel wat je bedoelt en ergens heb je gelijk; mensen gaan nu eenmaal verder met hun leven. Dat moet haast wel. Maar ik vind niet dat ze dat niet in de serie verwerkt hebben. Clay dacht wel aan Hannah en miste haar wel degelijk voordat hij die tapes kreeg, maar het is logisch dat hij probeert verder te gaan. Die tapes maken dat gewoon niet meer mogelijk. De anderen geven heel duidelijk geen schijt om Hannah, op sommigen soms na, en dat wordt in mijn ogen goed weergegeven. Ik geloof zelfs dat Justin ergens letterlijk zegt: I don't give a fuck about Hannah. En iemand anders zegt dat ze een egoïstische bitch was die alleen maar zelfmoord pleegde voor aandacht. Dan lijkt het me niet dat ze haar missen.
En over dat wenen terwijl je die persoon niet kende; Je hebt absoluut gelijk dat er mensen zijn die hier gewoon aandacht en medelijden mee zoeken en dus enorm egoïstisch zijn en er best wel eens een klap voor mogen krijgen. Maar niet iedereen is zo. Ik heb tijdens mijn middelbaar twee zelfmoorden op school gehad, beide jongens zaten ook in mijn jaar. De eerste was toen ik in het eerste zat. Die kerel was populair, veel mensen kenden hem en zijn liefje zat bij mij in de klas. Mijn persoonlijke mening? Hij was een lul en behandelde heel veel mensen als vuil. Goed, hij had duidelijk grote problemen met zichzelf en dit was misschien zijn manier van afreageren, maar dat maakt niet dat ik hem een tof persoon vond. Toch heb ik gehuild op die dag. Niet omdat ik verdrietig was - vrolijk was ik er nu ook niet om, zo'n grote hekel had ik nu ook niet aan hem - maar omdat de sfeer gewoon zo zwaar was. Sommige mensen huilen gewoon omdat de omgeving hen geen plaats geeft voor andere gevoelens. Dit is niet iets wat iedereen heeft, maar ik weet zeker dat ik niet de enige was. Dus ja, dat wilde ik eventjes vertellen (: