Monochopsis schreef:
(...)
Vooral het invullen, opvullen, zorgen dat het geheel ergens op lijkt. Bijvoorbeeld je hebt al bedacht dat persoon x en persoon y ruzie hebben en het later oplossen, maar wat gebeurt daartussen? Hoe wordt het een logisch geheel. Een beetje het aan elkaar verbinden van situaties die je al bedacht hebt, zonder dat het van hak op de tak gaat en nergens op lijkt. Ook een stukje hoeveel details voeg je toe, niet te langdradig worden maar toch realistisch. Daar loop ik ook wel op vast eigenlijk.
Dat eerste is inderdaad moeilijk, maar eigenlijk ook een gevoelskwestie en smaak. 'Normaal' gezien heeft je verhaal één grote spanningsboog en kunnen daarin kleine boogjes zitten (hangt een beetje van je stijl en verhaal af).
Maar het is dus belangrijk dat het niet een continue stroom aan drama is, maar dat er ook 'rust' momentjes worden ingebouwd. Probeer dan in een originele setting je personage te ontplooien, wat maakt hem nou zo typisch hem?
Waar je wel op moet letten is dat het niet saai wordt, je wil niet constante beschrijvingen als: 'ik sloeg mijn dekens weg en kwam mijn bed uit. Ik kamde mijn haren. Mijn wangen waren nog roze, vast van het warme water. Ik kleedde mij aan. Wat een leuke jurk. Ik ging naar school etc etc '
Bij je tussenstuk kun je je personages verder uitwerken, of je achtergrondverhaal een beetje laten zien (hangt een beetje van je verhaal en je vertelinstantie af). Bijvoorbeeld wanner je schrijft vanuit personage A, kun je een scène schrijven waarin ze op de thee gaat bij haar moeder, meer uit formaliteit dan dat ze echt wilde gaan - ze zaten dan ook stilzwijgend op de bank. "Heb je een nieuwe jurk?" vroeg ze, alleen om de drukkende stilte te doorbreken. Ze had de jurk al eens gezien.
Snap je een beetje wat ik bedoel?
Continue to share your heart with other people even if it has been broken.