De uiteindelijke keuze valt bij de vrouw, zij is diegene die met het kind rond zal moeten lopen. Zij zal vele dingen moeten opgeven.
Mocht een man echt het kind niet willen, dan vind ik dat hij dit zeker mag zeggen. Wilt de vrouw nog steeds het kind behouden, dan vind ik dat de man de vrouw mag verlaten zonder extra kosten voor het kind te hoeven betalen. Wilt hij de vrouw niet verlaten, dan moeten ze er samen maar uitkomen.
Daarnaast:
Ik vind dat abortus altijd een optie moet zijn.
Adoptie moet daarnaast ook nooit een voorbedachte maatregel zijn. Voor ouders moet het altijd de bedoeling zijn geweest om het kind zelf op te voeden. Natuurlijk, als er iets gebeurd waardoor je het kind echt voor adoptie zal moeten opgeven dan is dat oke. Maar ouders moeten niet een kind ter wereld brengen met de bedoeling om het als adoptie op te geven.
Je hebt het hier over het leven van meerdere personen.
De ouders -> Een kind krijgen heeft een grote impact op je leven. Of je het nou voor adoptie zet of niet. Een vrouw zal elke dag de tekenen terug zien van het krijgen van een kind. Fysiek, mentaal. Het is niet iets om lichtjes te nemen.
Het kind -> Vele kinderen leven hun leven en weten niet wie hun ouders zijn. Ze komen in het leven ongewild en zullen dat gevoel altijd bij zich dragen.
Zelfs als er geen anticonceptie is gebruikt moet abortus een optie zijn. Iemand kan door lust en passie vergeten een condoom om te doen. Daarnaast is een pil vergeten ook niet raar.
Ik vind dat als iemand het kind niet wilt, hij deze ook niet zal moeten krijgen.
Daarnaast. Ik ben allergisch voor de pil en lichtelijk allergisch voor latex. Zal ik dan maar nooit sex moeten hebben?
[ bericht aangepast op 12 maart 2017 - 17:46 ]
"I'm in the mood for chaos." - Cheryl Blossom [Weggooiwashand --> Katalante]