Pfoe, ik vind dit echt een heel moeilijke discussie. Langs de ene kant zou ik volmondig ja zeggen, enerzijds door Keplers argumentatie (alhoewel dat je zo'n gevallen makkelijk kunt uitsluiten door te zeggen dat als de vader niet gekend is, enkel de moeder toestemming dient te geven, maar als je dat doet, wordt het wel heel gemakkelijk voor een vrouw de wetgeving te omzeilen, want zo kun je altijd zeggen dat je niet weet wie de vader is en volgens mij kan dat voor de geboorte ook niet bewezen worden), door het feit dat je iemand moeilijk kunt dwingen negen maand met een kind rond te lopen als ze 't niet wil en omdat zwangerschappen ook heel wat gevaren inhouden, zoals de gezondheid van de vrouw, waar ik persoonlijk vind dat de partner niets over te zeggen heeft (maar ook dat valt gemakkelijk in een wetgeving te gieten).
Langs de andere kant zeg ik neen, want hoewel de vrouw het draagt, is het kind ook van de man. Het argument "ik doe met m'n lichaam wat ik wil" gaat volgens mij niet geheel op, want het lichaam dat in je lichaam zit, is nu eenmaal niet van jou. Eigenlijk neem je een stuk "eigendom" van je partner af (ik weet dat een mens geen eigendom is, maar het is bij gebrek aan betere verwoording), zonder enige toestemming. Dat zou niet mogen kunnen.
Ik vind dat beide kanten heel sterke argumenten hebben, dus ik zou het echt niet weten. Ik vind dit echt een heel, heel moeilijke discussie.
Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried