• op een frisse zomernacht
    het was al zo'n acht uur
    bewonderde ik de natuur
    wat had men toen niet gedacht

    mijn benen waren gekruist
    naast mij lag een koek
    ik wreef enkele kruimels van mijn broek
    want dat leek mij nu eenmaal juist

    mijn oordopjes zaten in
    scrollend op mijn telefoon
    de nacht leek tot nu toe erg gewoon
    maar toen zag ik een oude vriend(in)

    het was dat ene schatje met diens huid roetzwart
    die ene met de verfrommelde kop
    het mopshondje herkende me en lachte volop
    en verwarmde zo mijn kinderhart


    // ja, het was weer tijd voor een deel twee in de mopshondengedichtenserie woohoo!

    [ bericht aangepast op 27 feb 2017 - 15:31 ]


    Heaven is a place that we all have

    Haha leuk geschreven.


    Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!