• In dit topic kunnen alle kandidaten elkaar motiveren, tips geven, of gewoon lekker over hun verhaal kletsen. :3 Hier heb je dus ook de gelegenheid om eventueel word wars te organiseren, leuke zinnen te posten van je verhaal, of grappige dingen te plaatsen die je bent tegengekomen bij je research, bijvoorbeeld.

    Er zijn wel een paar regels:
    • Het promoten van niet deelnemende stories is niet toegestaan
    • Kraak iemands werk niet af
    • Post geen uitdagende of negatieve posts


    Dit is geen topic dat actief wordt bijgehouden door de SOTY-crew, dus als je een dringende vraag of een probleem hebt, stuur ons dan alsjeblieft een berichtje of post je vraag/probleem in het officiële topic. ^^

    Veel succes! Hopelijk komen er een hoop geweldige verhalen, dit jaar


    all because i liked a girl

    WenseKronik schreef:
    Hoe gaan jullie om met een situatie schrijven waar jezelf nooit in hebt gezeten? Lees je jezelf dan in in stukken van mensen die dat zelf hebben meegemaakt? Of wat anders?


    Gaat het over situaties die echt kunnen? (bijvoorbeeld een soldaat aan het front) Of eerder niet-mogelijke scenario's? (het bevechten van een draak)

    Bij dat eerste lees ik me wel beperkt in al ga ik eerlijk gezegd ook wel erg op mijn voorgevoel af. Ik heb de neiging om mijn verhaal eerst uit te schrijven aan de hand van basic research en pas bij het herschrijven me meer op bepaalde aspecten te focussen (tenzij het hele verhaal natuurlijk draait om bijvoorbeeld iemand die een bepaalde ziekte heeft of getraumatiseerd is door het vechten in de loopgraven, ..., dan moet je wel weten hoe alles exact zit).
    Als het gaat om kleinere dingen zoals een gebroken hart, kan je meestal wel op je eigen gevoel vertrouwen aangezien je door de duizenden liedjes, films en boeken die erover bestaan en waarvan je er ongetwijfeld enkele gezien/gelezen/gehoord hebt, je wel iets realistisch kan neerzetten.

    Bij geval twee ga ik nóg meer op mijn voorgevoel/instinct af dan bij geval één. Het helpt wel dat je bekend bent met het genre waarin je schrijft omdat je dan vanzelf informatie meeneemt uit andere boeken. Het is ook nuttig om bijvoorbeeld even op te zoeken hoe een zwaardgevecht net in elkaar zit (vooral terminologie is belangrijk om je situatie realistischer over te laten komen), maar het is geen voorwaarde om een goede scene te schrijven.


    The soul needs autumn.

    Eindelijk een beetje een overzicht gemaakt voor mijn verhaal. En het eerste hoofdstuk al een groot gedeelte uitgestippeld. Werd tijd. :'D

    WenseKronik schreef:
    Hoe gaan jullie om met een situatie schrijven waar jezelf nooit in hebt gezeten? Lees je jezelf dan in in stukken van mensen die dat zelf hebben meegemaakt? Of wat anders?

    Als het echt een heeeel bijzondere situatie is (ik kan me er zo even geen bedenken), dan wil ik wel een soort research doen, maar ik heb vaak best een goed inlevingsvermogen, dus op zich zet ik mezelf dan gewoon in die situatie en bedenk ik hoe het zou zijn.

    WenseKronik schreef:
    Hoe gaan jullie om met een situatie schrijven waar jezelf nooit in hebt gezeten? Lees je jezelf dan in in stukken van mensen die dat zelf hebben meegemaakt? Of wat anders?


    Ik ken mijn personages door en door en weet van ze hoe ze zouden reageren op verschillende typen situaties, dus over het algemeen vraag ik gewoon in gedachten wat hij/zij zou doen en voelen in een dergelijke situatie en beschrijf dat.
    Mocht het om specifieke ziektes gaan oid, doe ik natuurlijk wel research.


    Happy Birthday my Potter!

    Goldstein schreef:
    (...)

    Ik ken mijn personages door en door en weet van ze hoe ze zouden reageren op verschillende typen situaties, dus over het algemeen vraag ik gewoon in gedachten wat hij/zij zou doen en voelen in een dergelijke situatie en beschrijf dat.
    Mocht het om specifieke ziektes gaan oid, doe ik natuurlijk wel research.


    Naja ik ken mijn personage door en door. Alleen een scène als verkrachting. Zelf heb ik het niet meegemaakt dus persoonlijk vind ik zoiets moeilijk om te schrijven. Hoe je je zou voelen enzo.

    WenseKronik schreef:
    (...)

    Naja ik ken mijn personage door en door. Alleen een scène als verkrachting. Zelf heb ik het niet meegemaakt dus persoonlijk vind ik zoiets moeilijk om te schrijven. Hoe je je zou voelen enzo.


    Daar zou ik persoonlijk geen verdere research over doen, maar mogelijk is dat omdat we een soort groepsverkrachting scene in de musical hadden zitten dit jaar en die uitgebreid besproken en geoefend hebben tot mijn spijt. Ik zou mij dus ook niet bedenken hoe IK mij zou voelen. Ikzelf zou denk ik namelijk anders reageren dan mijn hoofdpersonages Zoran en Pepca. Zoran kennende, zou hij paniekerig trachten te bedenken hoe hij er het beste vanaf zou komen en mogelijk ook luisteren naar de verkrachter om zo een min mogelijk pijnlijke en nare ervaring te ondergaan. Hij zou het vreselijk vinden, maar al zijn kracht gebruiken om aan leuke dingen te denken om het minder erg voor hem te maken. Achteraf denk ik dat hij er een extreem minderwaardigheidscomplex aan over zou houden en in eerste instantie niemand zou durven vertellen wat er gebeurd is, uit angst voor de consequenties. Uiteindelijk zou hij er denk echter wel over gaan praten met een professional en er mee leren leven. Ik denk dat hij er nog best oké uit zou komen. Pepca zou heel anders reageren. Ze zou blijven vechten, tegenwerken en schreeuwen tot haar het zwijgen zou worden opgelegd, niet bang voor de consequenties. Ze zou weigeren zich zo te laten vernederen en tijdens de verkrachting zelf ook constant in ontkenning blijven dat ze is overmeestert. Blijven zoeken naar een mogelijkheid om terug te vechten. Haar doel zou dus zijn om het te stoppen en niet te verliezen. De emotionele schade komt daardoor dus pas later dan bij Zoran denk ik, maar zal veel heftiger zijn en mogelijk zelfs haar compleet ruïneren. Hoewel ik wél denk dat ze alles op alles zou zetten om de verkrachter met haar mee ten onder te trekken, maar heel veel van de oude Pepca zou er niet overblijven. Haar trots zou té erg gekrenkt zijn.
    Dus zelfs in een dergelijk geval bedenk ik voornamelijk wie mijn personages zijn en wat zoiets met hen zou doen.


    Happy Birthday my Potter!

    Goldstein schreef:
    (...)

    Daar zou ik persoonlijk geen verdere research over doen, maar mogelijk is dat omdat we een soort groepsverkrachting scene in de musical hadden zitten dit jaar en die uitgebreid besproken en geoefend hebben tot mijn spijt. Ik zou mij dus ook niet bedenken hoe IK mij zou voelen. Ikzelf zou denk ik namelijk anders reageren dan mijn hoofdpersonages Zoran en Pepca. Zoran kennende, zou hij paniekerig trachten te bedenken hoe hij er het beste vanaf zou komen en mogelijk ook luisteren naar de verkrachter om zo een min mogelijk pijnlijke en nare ervaring te ondergaan. Hij zou het vreselijk vinden, maar al zijn kracht gebruiken om aan leuke dingen te denken om het minder erg voor hem te maken. Achteraf denk ik dat hij er een extreem minderwaardigheidscomplex aan over zou houden en in eerste instantie niemand zou durven vertellen wat er gebeurd is, uit angst voor de consequenties. Uiteindelijk zou hij er denk echter wel over gaan praten met een professional en er mee leren leven. Ik denk dat hij er nog best oké uit zou komen. Pepca zou heel anders reageren. Ze zou blijven vechten, tegenwerken en schreeuwen tot haar het zwijgen zou worden opgelegd, niet bang voor de consequenties. Ze zou weigeren zich zo te laten vernederen en tijdens de verkrachting zelf ook constant in ontkenning blijven dat ze is overmeestert. Blijven zoeken naar een mogelijkheid om terug te vechten. Haar doel zou dus zijn om het te stoppen en niet te verliezen. De emotionele schade komt daardoor dus pas later dan bij Zoran denk ik, maar zal veel heftiger zijn en mogelijk zelfs haar compleet ruïneren. Hoewel ik wél denk dat ze alles op alles zou zetten om de verkrachter met haar mee ten onder te trekken, maar heel veel van de oude Pepca zou er niet overblijven. Haar trots zou té erg gekrenkt zijn.
    Dus zelfs in een dergelijk geval bedenk ik voornamelijk wie mijn personages zijn en wat zoiets met hen zou doen.


    Iig bedankt (: ik ga er mee worstelen ;)

    In welke tijd schrijven jullie het liefste? Ik heb soms echt moeite om me aan de gegeven tijd te houden Ö Ik betrap me iedere keer opnieuw erop. Hoe gaat het met jullie verhalen voor de rest? (:


    'Yeah, that’s right! You better run! She’s our friend and she’s crazy!' - Stranger Things

    Kiliphilia schreef:
    In welke tijd schrijven jullie het liefste? Ik heb soms echt moeite om me aan de gegeven tijd te houden Ö Ik betrap me iedere keer opnieuw erop. Hoe gaat het met jullie verhalen voor de rest? (:


    Ik denk dat ik toch het liefst schrijf in 3e persoon verleden tijd. Het was vroeger mijn favoriet, toen ben ik gaan experimenteren met andere tijden en vormen en dat schreef ook echt meer dan prima, maar 3e persoon verleden tijd blijft toch een speciaal plekje in mijn hart houden.


    Happy Birthday my Potter!

    Kiliphilia schreef:
    In welke tijd schrijven jullie het liefste? Ik heb soms echt moeite om me aan de gegeven tijd te houden Ö Ik betrap me iedere keer opnieuw erop. Hoe gaat het met jullie verhalen voor de rest? (:

    Verleden tijd in 1e persoon of 3e persoon. Het ligt een beetje aan het verhaal. Mijn verhaal wordt 1e persoon verleden tijd. Ik heb volgens mij mijn eerste hoofdstuk 3x opnieuw geschreven in andere tijd en persoon :') (en ik ben nog niet tevreden)


    Seasons will change, but I shall remain

    Kiliphilia schreef:
    In welke tijd schrijven jullie het liefste? Ik heb soms echt moeite om me aan de gegeven tijd te houden Ö Ik betrap me iedere keer opnieuw erop. Hoe gaat het met jullie verhalen voor de rest? (:

    Vroeger tegenwoordige tijd 3e persoon. Nu schrijf ik het liefst nog steeds 3e persoon maar dan verleden tijd, hoewel ik het nu ook leuk vind om eerste persoon pov te nemen. Het hangt er een beetje van af wat je wilt.
    TT vind ik wat spannender klinken, actiever, en VT wat mysterieuzer als ik het lees. Vanuit de derde persoon kun je meerdere perspectieven geven en vanuit de eerste persoon kun je echt in de huid kruipen van het personage en meer op de emoties en gedachten ingaan.
    Met het idee wat ik nu heb ga ik waarschijnlijk voor 3e persoon vt omdat het zich in het verleden afspeelt en omdat de hoofdpersoon minder belangrijk is dan de locatie.


    wie met beide benen op de grond blijft staan komt geen stap verder

    Kiliphilia schreef:
    In welke tijd schrijven jullie het liefste? Ik heb soms echt moeite om me aan de gegeven tijd te houden Ö Ik betrap me iedere keer opnieuw erop. Hoe gaat het met jullie verhalen voor de rest? (:



    3e persoon verleden tijd, vroeger schreef ik nog wel in eerste persoon. Echter nu heb ik er intense hekel aan, zoals bij Hunger Games werd ik er echt krankjorum van. Alleen een paar uitzonderingen zijn er soms dat een verhaal echt goed is en ik het interessant vind wil ik het nog wel door blijven lezen.

    Kiliphilia schreef:
    In welke tijd schrijven jullie het liefste? Ik heb soms echt moeite om me aan de gegeven tijd te houden Ö Ik betrap me iedere keer opnieuw erop. Hoe gaat het met jullie verhalen voor de rest? (:


    Ik schrijf eigenlijk altijd in de derde persoon verleden tijd. Ik ben nu echter met een Engels verhaal bezig en voor één of andere reden begon ik in de ik-persoon verleden tijd te schrijven. Ik kies altijd de tijd die het natuurlijkst aanvoelt op dat moment, dus ik heb geen probleem met me eraan te houden.^^

    Met mijn verhaal gaat het goed, ik zou beter iets minder daar mee bezig zijn en wat meer met mijn examens. :p


    The soul needs autumn.

    Ik heb zojuist mijn eerste hoofdstuk geschreven en ik ben er echt totaal niet tevreden over, dus voordat ik het online ga zetten, ga ik het eerst nog even flink herschrijven.


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    Pickett schreef:
    Ik heb zojuist mijn eerste hoofdstuk geschreven en ik ben er echt totaal niet tevreden over, dus voordat ik het online ga zetten, ga ik het eerst nog even flink herschrijven.


    Ik heb precies hetzelfde, mijn proloog is af maar mneh. Hoeveel ik er ook aan verander, ik ben echt niet tevreden.


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien