WenseKronik schreef:
Hoe gaan jullie om met een situatie schrijven waar jezelf nooit in hebt gezeten? Lees je jezelf dan in in stukken van mensen die dat zelf hebben meegemaakt? Of wat anders?
Gaat het over situaties die echt kunnen? (bijvoorbeeld een soldaat aan het front) Of eerder niet-mogelijke scenario's? (het bevechten van een draak)
Bij dat eerste lees ik me wel beperkt in al ga ik eerlijk gezegd ook wel erg op mijn voorgevoel af. Ik heb de neiging om mijn verhaal eerst uit te schrijven aan de hand van basic research en pas bij het herschrijven me meer op bepaalde aspecten te focussen (tenzij het hele verhaal natuurlijk draait om bijvoorbeeld iemand die een bepaalde ziekte heeft of getraumatiseerd is door het vechten in de loopgraven, ..., dan moet je wel weten hoe alles exact zit).
Als het gaat om kleinere dingen zoals een gebroken hart, kan je meestal wel op je eigen gevoel vertrouwen aangezien je door de duizenden liedjes, films en boeken die erover bestaan en waarvan je er ongetwijfeld enkele gezien/gelezen/gehoord hebt, je wel iets realistisch kan neerzetten.
Bij geval twee ga ik nóg meer op mijn voorgevoel/instinct af dan bij geval één. Het helpt wel dat je bekend bent met het genre waarin je schrijft omdat je dan vanzelf informatie meeneemt uit andere boeken. Het is ook nuttig om bijvoorbeeld even op te zoeken hoe een zwaardgevecht net in elkaar zit (vooral terminologie is belangrijk om je situatie realistischer over te laten komen), maar het is geen voorwaarde om een goede scene te schrijven.
The soul needs autumn.