Op het middelbaar ben ik drie jaar lang goede vriendinnen geweest met R. R en ik waren op school altijd samen en spraken veel af en dat was altijd leuk. Ik dacht dit is een vriendschap voor altijd. Toen we naar het MBO gingen had ik het best moeilijk. Ik zou alleen in een onbekende klas komen en ik vond dat vrij eng gezien ik gepest ben geweest. Ik had gehoopt op de steun van R ondanks dat we in een andere klas zaten. IN de zomervakantie spraken we wekelijks af en toen begon school. We spraken nooit af en ze begroette mij niet eens meer op school.
Voor mij was dit moeilijk omdat ik heb sowieso al niet erg veel vriendinnen en ik ging alleen naar een klas. Ik heb haar regelmatig een berichtje gestuurd om te vragen hoe het ging maar hoorde nooit meer wat terug.
Nu 4 jaar later krijg ik via facebook ineens een berichtje dat ze laatst over haar oude vriendinnen zat te denken en ook aan mij dacht. Over die leuke tijd die we beleefd hadden enzovoort. Nu weet ik alleen gewoon echt niet waar ik goed aan doe. Ik heb een heel lastig jaar achter de rug waardoor ik nu echt weet wie mijn vriendinnen zijn. Aan de ene kant wil ik het graag omdat het echt gezellig was, maar aan de andere kant denk ik, tsja voor hoelang duurt dit dan weer. Tot ze mij niet nodig heeft.
Wat zouden jullie doen in mijn geval. Ik heb nog niets terug gestuurd via facebook omdat ik het gewoon niet weet wat ik wil en moet.
Change is for weirdos ~ Niall Horan