• Goedendag, ik kom maar weer eens een eitje leggen hier, want er zit me weer een paar dingen lekker.
    Ten eerste ben ik super pissed op een vriendin van mij. Waarom? Geen idee. Het is dat ik me vandaag opgevallen dat ik echt zo om kleine dingen super chagrijnig om haar werd, terwijl ik niet eens super hormonaal of zelf chagrijnig was ofzo. Maar dan doet ze zo'n dingen als mij "sushen" voor de les en dan babbelt zij de hele les erdoorheen terwijl ik het wel wil volgen. Maar ik zeg niets, want ik weet hoe vervelend dat is. En als ik haar één keer iets vraag, dan susht zij mij en is ze kwaad op mij als ze vergeten is wat ze wilde opschrijven. Uh excuseer, ik heb net ook de les kunnen volgen door jou, maar als ik kort een vraag stel, dan mag dat niet? Echt allemaal van dat soort dingen. Of tijdens de pauze zegt ze helemaal niets tegen mij, maar dan is ze met iemand anders bezig. Zovan, hooi, ik besta ook nog? En als ik haar daar dan op aanspreek -wat ik niet gedaan heb vandaag, want we hebben niet gesproken, rara-, dan weet ze wel een manier te vinden dat het niet aan haar ligt. Want dat doet ze altijd. Niets ligt ooit aan haar. Juist.

    Dus, en dan mijn tweede ei. Ik heb dus kinda gevoelens voor een vriendin van mij. En het is niet zovan; ik ben hoteldebotel verliefd. Maar het is meer zovan, als zij mij op een date zou vragen, zou ik zeker toestemmen, terwijl ik dat bij anderen echt bijna niet heb ofzo. Klinkt dat raar? Vast wel. Maar die gevoelens heb ik eigenlijk al zo lang ik haar ken denk ik, of misschien iets korter, maar toch wel al vrij lang, en soms is het verminderd, en nu is het ineens weer terug. Zij laat in ieder geval niet merken dat zij de intentie heeft om meisjes te daten of dat ze interesse heeft in mij op die manier. Dus nu moet ik die gevoelens maar weer eens gaan negeren. Maar dus, dat moest er even uit.

    Iemand die advies heeft, graag. En anders, ik moest mijn eieren even kwijt.


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Goh, ik vind dit eigenlijk moeilijke situaties. Je hebt die vriendin er al op aangesproken en je komt er niet echt verder mee. Ik zou haar er nog één keer op aanspreken en haar duidelijk maken dat je het echt meent dat je met een paar dingen zit. Kom je hier weer niet verder uit en gebruikt ze jou weer omdat ze niemand anders heeft (zo komt het op mij neer), dan zou ik er zelf ook niet te veel moeite in steken. Er zijn zat andere mensen die jouw tijd wel verdienen.

    Dat tweede geval is nog moeilijker. Het enige dat je kan doen is ook haar er eens over aanspreken. Je kan eventueel subtiel proberen te vragen naar hoe ze staat tegenover een meisje kussen en van daaruit verder gaan als er wat meer zou gebeuren? Dat weet je tenminste al iets. Verder kan ik je ook nog een tip geven dat het uiteindelijk heel erg oplucht als je het die persoon uiteindelijk gewoon verteld. Of het nu een goed of een minder goed antwoord is. Het zal wel pijn doen, maar ik ondervond ook altijd een soort van opluchting.


    Take me to wonderland

    je eerste ei heb ik ook heel vaak. Soms dan wíl ik gewoon een onvoldoende geven aan haar, terwijl ik nooit heb. Meestal geef ik cijfers (voor presentatie ofzo) best hoog. Vooral mensen die de hele les kletsen terwijl ik het moeilijk vind, zijn echt vervelend. Als ik even iets vraag: "Hou je mond! Ik probeer de les te volgen!" ugh. Tsja. Echt advies heb ik niet, maar het is zeker herkenbaar.


    Maar allemaal dragen we in ons hart een inwendig Ithaka.

    Dysphoria schreef:
    Goh, ik vind dit eigenlijk moeilijke situaties. Je hebt die vriendin er al op aangesproken en je komt er niet echt verder mee. Ik zou haar er nog één keer op aanspreken en haar duidelijk maken dat je het echt meent dat je met een paar dingen zit. Kom je hier weer niet verder uit en gebruikt ze jou weer omdat ze niemand anders heeft (zo komt het op mij neer), dan zou ik er zelf ook niet te veel moeite in steken. Er zijn zat andere mensen die jouw tijd wel verdienen.

    Dat tweede geval is nog moeilijker. Het enige dat je kan doen is ook haar er eens over aanspreken. Je kan eventueel subtiel proberen te vragen naar hoe ze staat tegenover een meisje kussen en van daaruit verder gaan als er wat meer zou gebeuren? Dat weet je tenminste al iets. Verder kan ik je ook nog een tip geven dat het uiteindelijk heel erg oplucht als je het die persoon uiteindelijk gewoon verteld. Of het nu een goed of een minder goed antwoord is. Het zal wel pijn doen, maar ik ondervond ook altijd een soort van opluchting.


    Zou ze dat niet raar vinden of anders naar mij kijken ofzo? Ik ben het met je eens dat het helpt om het gewoon te zeggen, maar om die dingen ben ik dan bang.

    Maar bedankt in ieder geval allebei om te reageren.


    You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

    Patholoog schreef:
    (...)

    Zou ze dat niet raar vinden of anders naar mij kijken ofzo? Ik ben het met je eens dat het helpt om het gewoon te zeggen, maar om die dingen ben ik dan bang.

    Maar bedankt in ieder geval allebei om te reageren.

    Ik zou het nog even aankijken voordat je het aan haar vertelt. Het kan ook zijn dat ze er heel onvolwassen mee omgaat en als de gevoelens uiteindelijk maar even duren zou het wel zonde zijn van de vriendschap.

    Verder, wat je zei over dat ze door de les heen praat zodat jij het niet kan volgen; volgende keer gewoon voor jezelf opkomen. Straks haal je een onvoldoende omdat je niet durfde te zeggen dat ze haar mond moet houden. Gewoon doen! Maar niet heel bot ofzo, als iemand tegen mij zegt, "wacht even, ik wil even opletten" vind ik het minder storend dan dat iemand zegt, "Houd je mond nou toch eens!" Tegen dat eerste kan ze ook niet echt ingaan, ze kan je moeilijk vertellen dat je niet mag opletten hahaha. Succes!


    It probably had more to do with the hurled bombs, thrown down by humans hiding in the clouds...

    Kun je misschien op een andere plek zitten? Of naast een andere vriendin? Dan voorkom je in ieder geval wat irritaties. Ik let zelf gewoon graag op in de les, dus ging naast mijn vrienden zitten die dat ook deden/wilden.
    Ik weet trouwens niet of het een optie is, maar misschien kun je wat afstand van haar nemen? In de pauze met andere mensen omgaan en tijdens de les op andere plekken zitten? Als je je zo aan haar ergert, lijkt het me rustiger voor jou om minder met haar op te trekken. Het is echt niet de bedoeling van vrienden dat ze je irriteren of dat ze het ene moment met je praten en het andere moment je negeren.

    Wat het tweede betreft: ik zou niet weten wat je ermee kunt doen. Het klinkt als een lastige situatie. :/

    [ bericht aangepast op 8 dec 2016 - 9:16 ]


    "Die Erinnerung ist das einzige Paradies, aus dem wir nicht vertrieben werden können."