Wow het is toch echt wel alweer een tijdje geleden dat ik nog een topic geopend heb en dat ik eigenlijk in het algemeen nog op Quizlet ben gekomen. Maar Quizlet is altijd mijn uitlaatklep geweest en omdat ik toch echt wel met iets zit en het niet goed kan verwoorden met de mensen rondom me, doe ik nog eens een toevlucht naar hier. Ik wil nu even iets van mij afschrijven. Haak je liever nu af, mij best. Lees je liever verder, doe maar. Ik moet het gewoon met iemand kunnen delen en ik hoop dat jullie dat begrijpen.
Het is al een tijdje geleden dat ik nog eens een hele goeie vriend heb gehad, beter zelf een beste vriend. Ik was hier altijd bang voor vroeger omdat ik zo vaak aan de kant werd geschoven en ik wou mezelf niet meer laten kwetsen. De label 'beste vriend of vriendin' kleefde ik dan ook niet op mensen, maar dit jaar is alles veranderd. Een hele goeie collega van mij op het werk is mijn beste vriend geworden. Ik verschoot er telkens van hoe vlot ik met hem kon praten over dingen hoe persoonlijk het ook was. Het floepte er gewoon telkens uit zonder dat ik moest afwegen of ik het al dan niet zou delen met iemand, het gebeurde gewoon.
Nu is het zo dat we vroeger bijna elke dag mailden, wat dan opeens over ging in sms'en en een beetje later in snappen (want ons beltegoed ging soms nogal snel door het sms'en en mms'en naar het buitenland). Maar sinds oktober begon alles geleidelijk aan te verminderen. We hadden de regel dat het weekend sowieso off days waren omdat we dan beiden de volledige aandacht aan onze partners gaven, terwijl we in de week beiden vaak eens alleen thuis waren en we elkaar dan wat gezelschap hielden via sociale media. Maar goed dat is bijzaak. Het begon dus drastisch te verminderen en om het werk was hij ook heel vaak afwezig als hij er dan eens was. Normaal kwam hij 's ochtends altijd in onze bureau zitten (ik zit aan het grootste eilandbureau binnen de research, dus 's ochtends is het daar vaak koffievergadering), maar we zagen hem dus telkens minder en minder.
Nu is het zo dat ik mij vaak ongelukkig begint te voelen als de mensen die ik graag heb ongelukkig zijn en dat begon langzaam aan aan mij te vreten. Hij beloofd namelijk vaak dat hij 'morgen' even tijd voor me ging maken op het werk omdat hij dan weer enkele weken in het buitenland zat, maar vaak zag ik hem dan niet. Vaak kreeg ik dan de indruk dat ik iets verkeerds had gedaan. Nu vertelde hij mij vorige week dat hij al een tijdje afwezig is en zich volledig in zichzelf opsluit. Hij had er geen uitleg voor, maar ik had gewoon geduld nodig. En dat had ik, want ik heb zoiets zelf meegemaakt. En toen had ik schatten van vrienden, hier op Q, dus me daar hebben weten uit te helpen. Dus ik dacht, hé waarom stuur ik hem niet eens een kaartje om hem beter te voelen. Toen Lieke dat met mij deed (waarvoor dank Lieke), voelde ik me zo goed, dat ik dat gevoel ook aan hem wou geven. Ik heb toen samen met mijn vriend een leuk kaartje gekozen en heb hem dan een warme tekst geschreven met veel ludieke uitspraken in de hoop dat hij op zijn minst zou kunnen lachen op het moment dat hij het las.
Maar dat is dus niet goed gekomen, want ik kreeg deze week een telefoontje op mijn werk, met het rottigste nieuws dat ik op dat moment kon krijgen. Zijn vriendin heeft dat kaartje opengedaan en was ontzettend razend op mij. Ze had een vermoeden dat er meer tussen ons was en dat het via dat kaartje nogmaals bevestigd was. Ik vind dat nu zo uit de context getrokken, want ik heb hem helemaal geen liefdesbrief ofzo gestuurd. Iew christ, hij is mijn vriend. Verder dan een knuffel hoef ik niks van hem hoor. Als ik nu eenmaal een kaartje schrijf, vloeien de woorden er nu eenmaal uit en daar kan ik ook niks aan doen. Dus nu ben ik er in geslaagd om op iemand zijn 'most hated' lijst te staan met het excuus dat ik té lief ben (zijn woorden, niet de mijne). Ik wist niet dat té lief, tegenwoordig voor problemen kon zorgen. Ik voel me hier dus ontzettend rot door, want mijn bedoeling was om hem beter te laten voelen en daar ben ik dus ontzettend in gefaald. Iemand haat mij ontzettend en ik weet niet eens wat ik misdaan heb. Nuja de reden is omdat ik een lief kaartje heb gestuurd naar mijn beste vriend, maar dat kan toch echt niet de reden zijn.
Nu hebben we afgesproken dat we gewoon even niet meer zullen sms'en mailen of snappen omdat zij nu waarschijnlijk zijn gsm continu zal controleren, maar nu zit ik zelf met een ontzettend naar gevoel en ik kan het gewoon niet met hem bespreken omdat ik hem nu met rust moet laten. Ik vind het gewoon ontzettend kwetsend dat ik er de hele tijd voor hem ben en hij nu niet voor mij. Ik wil niet dat hij kiest tussen haar en mij, want er is geen sprake van een keuze. Ik moet me gewoon langs de zijkant houden, maar ik wil mezelf gewoon kunnen uitleggen dat ik hem gewoon wou beter voelen als een vriendin en niks meer, maar dat kan ik nu niet omdat ik het contact moet laten vallen.
Gewoon het feit dat ze vanavond normaal kwamen eten en bijgevolg nu niet meer komen, kwetst me ook. Ik ben al weken aan het stressen om iets klaar te maken en was al langzaam hapjes aan het kopen en dat allemaal voor niks. Ik voel me hier gewoon ontzettend belachelijk door omdat het allemaal verloren tijd is geweest.
Ik heb zo'n naar gevoel binnenin me. Het is niet duidelijk of het verdriet of boosheid is. Maar het suckt echt. Als ik thuis kom, moet ik huilen en stop ik mij volledig weg achter mijn dikke dekens, maar aan de andere kant wilt ik hier geen tranen voor laten omdat het niet mijn fight is momenteel. Het is iets tussen hen. En ik ben ook gewoon boos dat iemand mij haat terwijl ik al heel de tijd vriendelijk tegen haar ben. Ik neem oreo's uit Amerika voor haar mee omdat ze daar blijkbaar verslaafd aan is. Ik geef boeken aan haar weg als ik kans maak op gratis exemplaren en waarom uiteindelijk?
Dusja ik voel me echt ontzettend rot en ik ben blij dat ik het in ieder geval via deze weg tegen iemand kwijt kan. Alvast bedankt om deze lap te lezen.
Aan iedereen die al eens een kaartje van mij gekregen heeft. Ben ik echt zo erg met woorden?
Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?
Frodo
