Uit de kast komen? - Liefde, Vriendschap & Familie

Na een filmpje te hebben gezien van Dodie (doddleoddle) op Youtube over bi zijn, begon ik mij het volgende af te vragen. Hoe staan jullie tegenover het "uit de kast komen"? Ik heb altijd gevonden dat het niet echt nodig was, omdat het niet echt iemands zaken waren. Ik ga toch nog niemand in hun gezicht smeren dat ik niet van boontjes houd, maar wel met wie ik in bed spring (of niet, ghehehe)? Als het nu ter sprake komt, dan zeg ik het wel, maar niet dat het zoiets speciaals is. Maar sinds dit toch nog wel een vrij veel besproken onderwerp is, en bijna niemand zo lijkt te denken ben ik toch gaan twijfelen.
Nu ben ik dus aan het twijfelen om uit te komen tegen mijn vrienden in Leuven. Ik weet dat ze het heel goed gaan ontvangen, en één weet het denk ik al, want het kwam zo ter sprake, en daar ben ik ook eerlijk over geweest. Of ze zal in ieder geval niet verbaasd gaan zijn. Maar de rest zal het ook zeer goed ontvangen, want het zijn echt toffe meisjes. Het punt is eigenlijk dat ik niet actief ben in de datingpool omdat ik een awkward panda ben (in alle opzichten kun je me vergelijken met een panda) en ik geen zin heb in sociaal contact en liever in mijn eentje een nerd zit te zijn op mijn kot. En het zal niet zo gauw opkomen tijdens een gesprek, dus dan moet ik er al speciaal over gaan beginnen, en dan wordt het weer zo'n "big deal", en dat wil ik het niet maken. Omdat het niet relevant is.
Maar goed, hoe staan jullie tegenover "uit de kast komen" en wat zouden jullie doen in mijn geval?

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Ik ben het een beetje met je eens. Ik vind het zo raar, vooral als de mensen om je heen zo tof zijn erin, om uit de kast te komen. Logisch dat je eerlijk bent als het ter sprake komt, maar waarom moet je het iedereen vertellen, terwijl het hun zaken eigenlijk niet zijn? Zij gaan ook geen sit down hebben met jouw om te vertellen dat ze heteroseksueel zijn.
Vooral in jouw geval, als je toch niet echt date, wat is het nut er dan van? Als je nou van plan bent om je vriendin of date voor te stellen aan ze, dan is het wel logisch om het bekend te maken voordat ze erg confused zijn over wat er aan de hand is, maar anders?

---

Your make-up is terrible

Als je het goed voelt om het aan je vrienden te vertellen, zou ik dat zeker doen. Dan is het er in elk geval uit, en je kan het een even grote 'big deal' maken als je zelf nodig vindt. Als je het verder niet over wil hebben of zo, mag je dat aangeven. Aan mensen die het toch niet 'hoeven' te weten misschien niet? Het ligt echt aan wat je zelf een fijne gedachte vindt. Het is niet zo dat je niet eerlijk kan zijn als mensen er echt gerichte vragen over zouden stellen.
Ik snap de struggle. Zelf zit ik nu midden in de fase waarin ik langzaamaan tegen (haast) iedereen die ken moet gaan vertellen dat ik transgender ben, iets wat toch even anders is aangezien ik er over een aantal jaar niet meer herkenbaar ga zijn. Zelfs ik ben aan het kijken wie belangrijk genoeg voor me is en wie er zelf over ene paar jaar een keer achter mag komen. Het ligt gewoon aan wat goed voelt en waar je zelf rust van krijgt.

---

Caution first, always.

Ik vind speciaal uit de kast komen overbodig. Maar als het ter sprake komt is het niet erg om te vertellen. Zolang er geen heel feest van gemaakt wordt, waar alle vrienden, dorpsgenoten en familie van familie voor uitgenodigd is. Mijn familie weet het van mij niet eens. En als ik vind dat iemand het mag weten zeg ik vaak 'dat meisje/die vrouw is zo knap' of iets in die richting.

Ik deel je mening, hoor. Zelf heb ik nog nooit tegen iemand gezegd: 'Hey, ik moet je wat vertellen' en dan gezegd dat ik biseksueel ben. Vind ik trouwens ook niet nodig. Zoals al eerder vermeld heb ik er geen problemen mee om er eerlijk over te zijn als het ter sprake komt, maar ik ga er geen 'big deal' van maken.
Op dit moment is het trouwens totaal irrelevant tot welk geslacht ik me aangetrokken voel, want ik heb een vriend. Dan ga ik zeker niet tegen mijn omgeving plots zeggen: 'Weet je, ik ben wel samen met een jongen, maar ik val ook op meisjes.'

Als je denkt dat je vrienden in Leuven het zullen aanvaarden en je hebt het gevoel dat je een zwaar 'geheim' met je meedraagt, zou ik het zeker wel vertellen. Dan voel je je achteraf waarschijnlijk opgelucht. Het gaat er vooral om hoeveel nood jij eraan hebt om je geaardheid met die mensen te delen. Ik wens je alleszins succes ermee! (:

---

Words are loaded pistols. Sometimes it's just better not to pull the trigger. | Vertrouwenspersoon

Ik heb het ook nooit gedaan. Vond het zo gek. Heb wel vrienden gehad die dat deden. Was altijd heel awkward, want wat moet je zeggen? Gefeliciteerd? Geen idee dus. Het komt terloops wel een keer ter sprake. Als het gaat over exen of wat je aantrekkelijk vind of zo.

---

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Ik zou het zelf niet weten hoe te doen, want ik val op jongens. (Dus hoef dat niet (': )

Maar ik weet van een vriendin van mij die vertelde het pas toen ze een relatie kreeg met een meisje. Volgens mij ging het echt zo:
"Ik heb een relatie. - Oh wat leuk. Hoe heet hij?
Ze heet 'moeilijke naam'. Nog wat informatie." En ik zat daar 'oh het is een meisje'. "Hoe heb je haar leren kennen?"

Als het mensen niet uit maakt of je een relatie heb met een jongen of meisje hebt, die zullen het ook niet vreemd vinden als je het pas verteld als je een relatie krijgt. Ik zou dus zeggen je hoeft niet specifiek uit de kast te komen, doe het gewoon wanneer het jou uitkomt te vertellen. Als mensen erover beginnen of als je inderdaad gaat daten of zoiets. Niemand zal het je kwalijk nemen dat je het niet eerder verteld heb ofzo.

---

It's never gonna happen, Guys.

Wel, ik ben hetero, maar moest ik lesbisch zijn, zou ik het ook nu niet meteen aan de ganse buitenwereld tonen (al mijn kennissen, mijn ooms en tantes en zo), maar vriendinnen dat vind ik iets anders. Tegen mensen die ik als een goede vriendin beschouw zou ik dat wel eens zeggen, eigenlijk, vooral als je ermee zit en zo te horen houd het je wel bezig.
Mensen die je echt als een vriendin beschouwt, zijn wel mensen die zich al als betrokken en begripvol ten aanzien van je hebben getoond, anders zou je ze zo niet noemen, denk ik. In een vriendschap sta je wel voor elkaar klaar en zo en ben je begaan met elkaar. Sowieso, ik denk dat er maar heel weinig mensen van onze generatie zijn die principieel daar tegen zijn en daar problemen mee hebben. Dat is meer zoiets voor de oude garde die nog met de bijbel zijn opgevoed. Aan je echte vriendinnen zou ik zoiets echt wel eens zeggen. Vooral omdat het beter is om over bepaalde dingen open te zijn, in plaats van het met je mee te dragen en een vriendin gaat daar heel zelden slecht op reageren en anders is ze echt wel geen vriendin hoor. Je hoeft er geen big deal van te maken, als ze vragen hoe het gaat, kan je gewoon beginnen over dat dit je bezighoudt. Je hoeft er geen plechtige openbaring van te maken. (:

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Thunderfvck schreef:
Ik ben het een beetje met je eens. Ik vind het zo raar, vooral als de mensen om je heen zo tof zijn erin, om uit de kast te komen. Logisch dat je eerlijk bent als het ter sprake komt, maar waarom moet je het iedereen vertellen, terwijl het hun zaken eigenlijk niet zijn? Zij gaan ook geen sit down hebben met jouw om te vertellen dat ze heteroseksueel zijn.
Vooral in jouw geval, als je toch niet echt date, wat is het nut er dan van? Als je nou van plan bent om je vriendin of date voor te stellen aan ze, dan is het wel logisch om het bekend te maken voordat ze erg confused zijn over wat er aan de hand is, maar anders?

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Gorillaz schreef:
Als je het goed voelt om het aan je vrienden te vertellen, zou ik dat zeker doen. Dan is het er in elk geval uit, en je kan het een even grote 'big deal' maken als je zelf nodig vindt. Als je het verder niet over wil hebben of zo, mag je dat aangeven. Aan mensen die het toch niet 'hoeven' te weten misschien niet? Het ligt echt aan wat je zelf een fijne gedachte vindt. Het is niet zo dat je niet eerlijk kan zijn als mensen er echt gerichte vragen over zouden stellen.
Ik snap de struggle. Zelf zit ik nu midden in de fase waarin ik langzaamaan tegen (haast) iedereen die ken moet gaan vertellen dat ik transgender ben, iets wat toch even anders is aangezien ik er over een aantal jaar niet meer herkenbaar ga zijn. Zelfs ik ben aan het kijken wie belangrijk genoeg voor me is en wie er zelf over ene paar jaar een keer achter mag komen. Het ligt gewoon aan wat goed voelt en waar je zelf rust van krijgt.

Ik ben ook trans en zit te twijfelen. Ik ben bang dat ik manipulatief overkom als ik het alleen zeg als ik een 'geslachtsveranderende' operatie wil (zo van: 'Ik ben transgender en wil me laten ombouwen, willen jullie daarvoor betalen?', ja, ik ben echt bang dat ze dat gaan denken) maar aan de andere kant hoeven ze het voor die tijd helemaal niet te weten, omdat het nauwelijks impact gaat hebben op hun leven. Ikzelf verander toch niet? Ik was altijd zo geweest.

[ bericht aangepast op 20 feb 2017 - 13:03 ]

---

I'm not a psychopath, Anderson. I'm a high-functioning sociopath. Do your research.

Ik heb het zelf nog nooit gedaan, ben ook blij daarom. want ik twijfel nu heel erg of ik überhaupt wel uit de kast hoef te komen ivm met seksualiteit enzo.. Ik weet dat mijn zus het heel nuchter deed, die was natuurlijk wel bang want er was al iets voorgegaan met homoseksuele mensen in mijn familie wat niet heel goed viel bij mijn vader's kant van de familie, maar iedereen was er heel open voor en eigenlijk heeft mijn andere zus op een gegeven moment gezegd dat ze een vriendin had.

Ik denk dat mensen op YouTube die inderdaad veel volgers hebben en hun leven op Social Media delen, dat die het wel mogen doen, en het ook doe om hun kijkers te laten weten dat het oké is etc. Ik word zelf heel erg gelukkig van coming out video's want het is toch iets speciaals, maar soms is het gewoon niet nodig..

---

— Inner peace, it's hard to find. —