• Ik besloot gisteren in een zelfmedelijdende bui dat ik misschien mijn belevenissen van de laatste paar weken op papier kon zetten. Ik zit nu net in de eerste klas, en alles is gewoon erg nieuw voor mij. Ik heb autisme, en ik vind het erg moeilijk om alles te verwerken. Daarom wil ik hier over schrijven. Mijn tegenstrijdige gevoelens kwijt kunnen in de stille taal van woorden op een scherm. Mijn geheimen zullen niet worden doorverteld door de laptop. Ik weet alleen niet of ik dit wel kan doen. Mijn eerste week nieuwe school was een tranendal, en ik ben bang dat als ik alle pijn naar bovenhaal die ik toen voelde, dat ik dat niet aan kan. Ik ben tegenwoordig overal bang voor. Maar misschien helpt het schrijven daarmee.

    Wat denken jullie?


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Ik denk dat je het gewoon moet proberen. Als je het niet probeert, zal je ook nooit weten of het je kan helpen of niet. (:


    The soul needs autumn.

    Misschien helpt het juist om het een beetje te verwerken. Dan raak je misschien gewend aan de gang van zaken en ben je in ieder geval dat kwijt. Van je afschrijven is zeer goed over het algemeen


    It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

    Saorsa schreef:
    Ik denk dat je het gewoon moet proberen. Als je het niet probeert, zal je ook nooit weten of het je kan helpen of niet. (:

    Ik weet het niet. Schrijven kan voor mij soms heel pijnlijk zijn.


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Ik rant op papier, letterlijk. Als alles te veel wordt dan schrijf ik alles op papier en "schreeuw" ik naar het papier en het werkt heel goed, voor mij in ieder geval. Je hoeft het ook niet eens terug te lezen of zo, maar dan heb je in ieder geval een uitlaatklep. I would give it a try! (:


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    Ik zat laatst met net zo'n dilemma maar heb het uiteindelijk toch gedaan, het was voor mij heel fijn om te doen.
    Je kan proberen de eerste stukjes op te schrijven en hier het juiste moment voor uitkiezen, dus niet als je moe bent of slecht in je vel zit. Als je merkt dat het dan goed is en je helpt, vooral doorgaan. En als het toch te veel blijkt te zijn er eventjes mee te stoppen.
    Misschien zou het je ook kunnen helpen om het samen met iemand te doen of achteraf te laten lezen aan iemand die je goed vertrouwd.

    Sterkte!


    It took me four years to paint like Raphael, but a lifetime to paint like a child - Pablo Picasso

    Schrijven is echt aan te raden, het kan je heel goed helpen om al je gevoelens en gedachtes op een rijtje te krijgen zodat het allemaal wat helderder wordt. Ik heb het zelf ook gedaan op aanraden van iemand nadat ik ook niet meer wist wat ik met mijn gevoelens aan moest, en het heeft me echt heel erg geholpen.
    Schrijven kan inderdaad heel pijnlijk en confronterend zijn, maar het kan je ook heel goed helpen.


    chaos makes the muse

    _Silence schreef:
    (...)
    Ik weet het niet. Schrijven kan voor mij soms heel pijnlijk zijn.


    Misschien is het op dat moment pijnlijk, maar voel je je achteraf een beter? Je kan ook elk moment stoppen met schrijven en soms helpt goed uithuilen ook een beetje. (:


    The soul needs autumn.

    Echt dank jullie wel voor de tips. Ik ga het doen, denk ik. Ik begon op dinsdag (want morgen heb ik tot vier uur en daarna huiswerk)


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Ik kan natuurlijk niet voor jou bepalen hoe het gaat voelen, maar uit eigen ervaring kan ik vertellen dat het voor mij heel erg opluchtte om alles van me af te schrijven, wanneer ik ergens enorm mee zat. Plus, zoals hierboven ook al gezegd is, is het soms best fijn even uit te huilen. In ieder geval heel erg veel sterkte en succes. Mocht je ooit ergens met iemand anders dan een lege pagina in een Word-document willen praten, mag je altijd bij mij aankloppen.


    I don't understand that reference. - Castiel

    DoII schreef:
    Ik rant op papier, letterlijk. Als alles te veel wordt dan schrijf ik alles op papier en "schreeuw" ik naar het papier en het werkt heel goed, voor mij in ieder geval. Je hoeft het ook niet eens terug te lezen of zo, maar dan heb je in ieder geval een uitlaatklep. I would give it a try! (:

    + Daarnaast, misschien worden er wel gewoon lieve berichten of advies op achter gelaten. Dat helpt bij mij zelf wel vaak, dat het een soort bevestiging is dat ik er wèl toe doe.

    [ bericht aangepast op 12 sep 2016 - 18:10 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Mij help het juist om alles op te schrijven wat me dwars zit. Mijn emoties worden dan sterker, maar als ik klaar ben met schrijven is mijn hoofd leeg. Als je niet lekker voelt raadt ik je aan om muziek te luisteren (niet tijdens het schrijven, want dan kan je denk ik niet echt van je afschrijven) maar gewoon om je wat vrolijker te voelen.


    I'm living in dreamworld, where I make my stories and a dream.

    Ik heb net een stukje geschreven, en dat is inderdaad fijn. Alles ergens wegstoppen


    i wanna vincent van gogh cry in a corner