Ten eerste wil ik zeggen; van een paar mensen waarover ik ga klagen, houd ik toch, ondanks dat ik me stoor aan hen. Omdat ik zwak ben, dat is wat.
*Een vriendin is later in ons vriendengroepje gekomen, en ik had er eerst problemen mee, want verandering bla bla, (het is oke nu) en nu hebben we met ons vijven een groepschat op FB. Echter, zij spamt daar super veel in, en foto's of gewoon losse dingen, waarvan ik zoiets heb, plaats dat op je tijdlijn als je aandacht wilt, of op twitter, maar wat doet dit hier?? En als iemand anders iets zegt, dan reageert ze daar niet echt op, of slecht. En een andere vriendin volgt haar voorbeeld, maar minder hard, waardoor als je iets serieus wilt bespreken, alles wordt ondergespamd, omdat zij vanalles plaatsen.
Dat slecht reageren komt echt neer op dingen als het maar half lezen. Ik zei: ik krijg woensdag of donderdag te horen wanneer ik volgende week kan. Zij antwoordde; oh nee, woensdag heb ik al met die afgesproken, en donderdag met die. Of een ander voorbeeld: we gaan daar naar toe, maar misschien kunnen we van te voren of erna langs Leuven komen. Zij antwoordde: Ah nee, dat gaat niet, ik blijf waarschijnlijk in Leuven. Dat soort dingen dat ze maar half leest, en vervolgens reageert.
*Dit gaat over mijn opa, en hiervan wil ik zeggen, ik houd erg van mijn opa, maar soms haalt hij echt het bloed onder mijn nagels vandaan. Sinds oma is overleden, is hij heel anders geworden. Hij is ontzettend eigenwijs, als hij iets zegt, dan is dat zo. Er is geen plaats meer voor een andere mening, vergeet het maar. Probeer er niet tegen in te gaan, want hooo, dan val je hem persoonlijk aan. En hij trekt alles persoonlijk aan. Je moet opletten met wat je zegt, en hoe je het zegt, want anders kan er zo ruzie ontstaan. Op deze manier heeft hij ruzie gekregen met mijn oom, en hebben ze geen contact meer. Ik wil mijn "oude" opa terug, en niet de opa waarbij ik moet opletten met mijn woorden, en waar ik met een dubbel gevoel de telefoon neerleg of weg ga, omdat ik kwaad of geïrriteerd ben op hem, maar tegelijk wil ik van hem houden, want hij is de laatste grootouder die ik nog heb, en het vreet langzaam maar zeker steeds meer aan mij.
*Die laatste is kort, maar ik kan er zooo kwaad over worden. Ik werk op een rederij, met boten die tochtjes maken, en bij één tocht zijn we binnen twintig minuten aan de aanlegsteiger, maar mensen willen van te voren nog iets drinken. En als het druk is, dan moet je opschieten. En dan komt je aan een tafel afrekenen, en dan wil iedereen apart afrekenen. Dan is het zovan: hoeveel is het voor dit (wijzen naar een paar van de drankjes)? OF nog erger: dan wijzen we naar hun drankjes. "dit" zeggen dan enkel. Excuseer mensen, zien jullie de boot vol zitten? Zijn jullie de enigste fudging mensen aan boord? Zie ik eruit alsof ik het grappig vind om iedere druppel apart af te rekenen? Is het werkelijk zo moeilijk dat een persoon voorschiet, en jullie de rest uitzoeken? HE? NEE, DAT DACHT IK AL! Arrogante poepmensen.
Dus, zoals jullie zien leef ik liever onder een steen, dan dat ik nog langer met mensen om ga.
(Oké, maar serieus, hebben jullie tips om met die vriendin en mijn opa om te gaan?)
You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt
