Innerlijk
Strong-willed, empathic, most of the time down to earth and calm, enthusiastic about machinery, stubborn, straightforward, brave, strong sense of duty, nerd, hot-tempered if injustice happens, always willing to help others, determined, impatient.
Sav is een algemeen rustig meisje; een heldere blik en lachrimpels zijn haar kentekens. Ze kijkt naar de wereld met een koele visie, noch optimistisch, noch pessimistisch, maar als een realist. Savannah ziet dingen zoals ze zijn, niet zoals ze kunnen zijn onder andere omstandigheden. Sommigen denken dat Sav hierdoor erg serieus is, maar dat is zeker niet het geval. Ze ziet overal wel humor in en een glimlach breekt gemakkelijk en snel door op haar gezicht.
Zoals te verwachten is Savannah heel erg enthousiast wanneer het op machines aankomt. Bouwen en smeden is haar passie, hoe cliché het ook mag klinken, maar ook het ontwerpen van onder andere gebouwen en monumenten doet ze graag, hoewel ze daar nooit zo goed in zal zijn zoals de kinderen van Athena vooral Annabeth. Savannah kan uren uitweiden over machines en het maken van wapens, maar ze weet zelf dat veel mensen daar niet zo in geïnteresseerd zijn zoals zij is. Sav weet wanneer ze moet ophouden en wordt ook niet boos wanneer iemand zegt dat machines hen niet interesseren. 'Ieder z'n eigen ding,' zegt ze dan.
Op vlak van machines en wapens maken is Sav heel erg ongeduldig. Wanneer iets niet verloopt zoals ze zich ideaal had voorgesteld, kan ze erg gefrustreerd en zelf agressief worden. Dan begint ze te gooien met voorwerpen zoals stoelen, hamers en moersleutels. Al meer dan eens raakt ze per ongeluk haar metalen arm en moet ze het hele ding eraf halen om hem dan grommend te herstellen, waardoor ze nog meer tijd verliest en nog ongeduldiger wordt. Als dit gebeurt, blijf je het best een aantal meter bij Sav uit de buurt.
Waar ze echter wel kwaad en moordlustig van kan worden is wanneer iemand, en dan voornamelijk stervelingen want halfgoden doen het minder , haar zegt dat ze iets niet mag doen of niet kan doen omdat ze een vrouw is. Savannah is namelijk een rasechte feminist en kan hiernaast ook geen 'nee' verdragen als ze echt iets wil, zoals een baantje.
Je kan haar hierdoor zeker koppig noemen. Savannah heeft een erg sterke geest en wanneer ze iets wil, gaat ze er volledig voor. Zoals hierboven al vermeld werd, kan ze er niet tegen wanneer andere haar plannen en dromen versperren en ze is niet band om smerig te spelen om te krijgen wat ze wil. Ze is hier echter wel redelijk in. Enkel voor de zaken waarvan ze vindt dat ze die echt verdient, gaat ze all the way. Anders weet Sav wel op welk moment ze moet ophouden.
Savannah is iemand die altijd zegt waar het op staat. Ze draait geen doekjes om de waarheid en zal je gevoelens niet sparen als ze iets kwijt wil. Dat wil niet zeggen dat ze volledig gevoelloos is. Ze kan zich gemakkelijk inleven in de situatie van een ander, enerzijds omdat ze zelf ook al veel heeft meegemaakt en anderzijds omdat dat iets is wat ze belangrijk vindt in een mens. Empathie en behulpzaamheid zijn eigenschappen die Sav hoog in waarde stelt in zichzelf, maar ook in anderen.
Verder is Sav ook een grote nerd. Sinds ze comic books heeft ontdekt met name die van Marvel over The Winter Soldier, wie ook maar één arm heeft is ze licht geobsedeerd, hoewel 'licht' een understatement is. Sindsdien kan ze het niet laten om in gesprekken stiekeme verwijzingen te gebruiken in de hoop dat iemand zal weten waarover ze het heeft. De references zijn een soort inside joke met haarzelf geworden en Savannah vindt het geweldig.
Als laatste is Savannah erg moedig en heeft ze een sterk plichtsgevoel. Ze weet wat haar taak is in de samenleving en wat er van haar verwacht wordt; ze weet dat mocht er ooit een oorlog uitbreken, zij één van de halfgoden zou zijn die de wapens moet maken en dat ze door haar handicap waarschijnlijk nooit het slagveld zal zien. Ooit zou ze hiervoor mensen in het gezicht slaan, maar nu heeft ze haar vrede ermee gevonden. Zoland ze kan doen waar ze het best in is, is het voor haar goed.
Uiterlijk
Sav is met haar 1 meter 67 niet bepaald groot of klein te noemen. Ze heeft een normale lengte, dat vindt ze dan zelf in elk geval, en vindt zichzelf niet te lang en niet te klein. Ze kan perfect door lage deuren lopen en hoge voorwerpen van kasten nemen. Het lijkt alsof Savannah een klein en fijn lichaam heeft, maar laat je niet misleiden. Ze heeft de spieren van een paard. Dit geheel van spieren en haar slank lichaam zorgt ervoor dat ze gemakkelijker herstellingen kan maken aan moeilijk bereikbare voorwerpen. Zoals haar halfbroers- en zussen heeft Savannah ook ongewoon grote handen (of in haar geval hand); handen om met vuur mee in de smidse te werken.
Sav verloor haar rechterarm toen ze veertien was. Ze maakte zelf een armprothese om die te vervangen met zowel gewoon sterfelijk staal als goddelijk brons. De prothese is gepersonaliseerd en enkel zij weet precies hoe hij werkt; dit is zowel positief als negatief. Zo kan nooit iemand anders aan de prothese werken, ook niet wanneer ze het nodig heeft of ernaar vraagt. Hoewel Sav in het begin moeite had met zich aan te passen aan haar nieuwe neparm, vindt ze het nu geweldig en noemt zichzelf vaker dan nodig een cyborg. (De arm is vergelijkbaar met die van Bucky Barnes en Edward Elric.)
Geschiedenis
Vader | Hephaestus Immortal
Moeder | Christina Morales 39
Savannah's leven is niet super dramatisch te noemen, maar ook niet standaard. Ze is de enigste dochter van architecte en beeldhouwster Cristina Morales, en de Griekse god Hephaestus. Haar ouders leerden elkaar kennen in een klein stadje bij Toronto, Canada en dat is ook waar Sav opgroeide. Ze werd grootgebracht door haar alleenstaande moeder en diens zussen, Eliza en Paulina. Ze woonden in een kleine flat met z'n vieren, tot Eliza en Paulina trouwden en de ene naar Indianapolis verhuisde, terwijl de andere ging rondreizen in Europa en Asia met haar nieuwe echtgenoot.
Voor zeven jaar had Savannah een rustig leventje met haar moeder en diens nieuwe vriend, Eric. Ze hadden weinig extra's, maar toch vond Christina altijd het geld om Savannah eens per maand ergens mee naartoe te nemen: soms was het een museum en soms gewoon het plaatselijk ijssalon. Sav hield heel erg veel van haar moeder en haar moeder was haar beste vriendin.
Toen Savannah veertien was, kwamen zij en haar moeder terecht in een ernstig verkeersongeval. De weg was glad geweest door de recente regen en door de mist had haar moeder de vrachtwagen niet zien aankomen. Christina en Savannah werden meteen naar het ziekenhuis gebracht, maar Christina overleed enkele dagen later aan haar verwondingen, terwijl Savannahs rechterarm noodgedwongen werd geamputeerd.
Sav had bij haar tante in Indiana kunnen wonen, of bij Eric, die haar onderdak had aangeboden en zelfs had geopperd om haar te adopteren. Ze had al de invitaties echter afgewezen, aangezien ze twee jaar voor het ongeval voor het eerst naar Camp Half-Blood was gegaan en ze daar het liefst terug wilde keren. Vijf jaar lang, tot haar achttiende verjaardag, verbleef ze het hele jaar door in Camp Half-Blood. Ze verliet de grenzen van het kamp amper, zelfs niet om naar school te gaan. Toen ze zestien was had één van de oudere Athena-kampers geopperd om haar les te geven wanneer zij aanwezig was en dankbaar had Sav het aanbod aangenomen. De Athena-kamer, Stevie, hielp Sav niet enkel met wiskundeproblemen, maar zorgde er ook voor dat Savannah besefte dat ze op meisjes viel.
Het noodlot sloeg echter enkel maanden opnieuw toe toen Savannah te horen kreeg dat haar eerste grote liefde was omgekomen tijdens een queeste. Ze besloot dat zodra ze achttien werd, ze terug naar de sterfelijke wereld zou gaan om daar een beter leven te starten. Uiteindelijk deed ze dat ook, maar het was slechts van korte duur. Aangezien Sav geen diploma en geen rechterarm had, wilde geen enkele garage haar aannemen, zelfs niet voor een proefperiode. Na enkele maanden was al haar spaargeld op en keerde ze noodgedwongen terug naar Camp Half-Blood. Nu probeert ze langzaam maar zeker weer een goede som te sparen door haar onlinewinkeltje, zodat ze het later nog eens kan proberen in de sterfelijke wereld; deze keer zonder te falen.
|
|
