Mijn paardje is hoefbevangen, alweer. Als je niet weet wat het is, het is een erge pijn aan alle hoeven van het paard veroorzaakt door het feit dat ze suikers niet goed kunnen verwerken.
Nu weten we dat ze hier gevoelig voor is en zijn we vanaf het begin van de zomer al heel voorzichtig met haar geweest op het gras, maar ondanks alle voorzichtigheid en moeite, is het toch weer raak.
De laatste twee maanden heeft ze al bijna geen gras gehad en de afgelopen 3 weken al helemaal niet, maar nog gaat het maar heel slecht vooruit, waar ik echt heel slecht tegen kan. Het is verdomme niet leuk je lieve knol te zien staan met zoveel pijn.
Nu had ik deze week toch het idee dat ze een klein beetje weer op knapte, heeft mijn vader in zijn onwetendheid haar brandnetels gevoerd vandaag. Brandnetels zijn planten, dus doen ze aan fotosynthese, dus zitten ze, net als al het andere groen, barstensvol met suiker. En dus is paardje in een keer weer 50 stappen achteruit gegaan.
Hij heeft het met zijn beste bedoelingen gedaan, want normaal gesproken zijn brandnetels echt heel goed voor paarden, er zitten ontzettend veel goede stoffen in, dus ik kan er ook niet kwaad om worden. Al had ik van een man met een IQ van 130 wel iets meer verwacht. Maar ik ben er echt zo kapot van om paardje met zoveel pijn te zien. Ik heb haar maar een extra doses pijnstillers gegeven voor nu, maar ik ben er echt helemaal klaar mee. Dus ik kom hier even een potje janken en alles eruit gooien.
Ik ben gewoon kwaad, verdrietig en machteloos tegelijkertijd. Meh.
#WWED - What Would Emma Do?
heel veel sterkte en beterschap!
