Once Upon a Time in Neverland ~ Speeltopic [6] - Speeltopics

---

---

Rules:
×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
×Er is geen minimum van woorden per post
×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

---

Characters:
Lost Boys:
Jongens:
× Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
Meisjes:
× Gereserveerd voor Lost_Girl
× Odette "Odi" Straw - Inktzwart
× Florence Red - Undertale
× Gereserveerd voor Fictionalworld

Pirates:
Jongens:
×Hook - HeyItsGraham
×Julius O'brain - _Dark_
×Chris James - Undertale
×
Meisjes:
×Lisa Macaw - Lisadragonrider
×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
×Jo - JoSnape
×Sofia Brookelin - _Dark_

Other:
Jongens:
×
Meisjes:
× Tinkerbell - tinkerbell1
× Tiger Lily - Lost_Girl
× Fenne - tinkerbell1
× Kalea-Lilly Brown - Undertale
×

---

Lijstjes:

Lost Boys:


Pirates:


Overig:

---

×Praattopic: Klik
×Rollentopic: Klik

---

---

We beginnen als volgt.
Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

---

obsessive rage

Ariël Watson The Warrior
“Why do I Know that I'm Just Not the Same? Don't Tell Me I Won't, Don't Tell Me I Can’t Feel…”

“I'm Not Too Young…”

'Iets leuks? Waar worden we blij van?' ik denk na, voordat ik antwoord kon geven hoorde ik mijn naam, Caitlin..
"Caitlin hier!" roep ik als ik een schim zie, in de verte hoor ik ook een stem, een jongens stem, "Kom..." zeg ik tegen Charlie terwijl ik op het geluid van de jongen afga, "Hallo?" vraag ik als ik dichtbij het geluid kom.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Alexandro Sanchez.
'Eeehm Hallo?' Een meisjesstem roept hallo, en ik ben nou eenmaal erg beleefd.
Ik weet niet of ik moet wegrennen of blijven staan, ik doe het tweede. Ik ben nou
eenmaal erg beleefd!

---

I rotten to the core, who could i ask for more?

Harleen ''Harley'' Romy Cain.

Ik glimlach voorzichtig, maar je kan zien dat het nep is, en speel met mijn deken. Ik haat het verkeerde ding met zijn trotsheid en mislukkend troost woorden, met zijn barbie pop met een baby op haar arm. Oja, het ''verkeerde ding'' met zijn ''barbie'' is mijn vader en mijn stief... stief... Stiefkreng, laten we het daar op houden. Ik probeer met mijn hand de bloedneus weg te vegen, maar het mislukt, er ontstaat een bloedvlek op de deken waar ik vaker op heb gekleurd. Ik begint zachtjes te huilen, ik spring van mijn bed op een zakdoekje te pakken... Ineens valt mijn oog op een vreemde zwarte plek op mijn muur die zich zachtjes beweegt. 'Wie ben je?' Ik word langzamerhand wakker, klappertandend bekijk ik de dingen om me heen... Ik zie een groot eiland en een groot schip. Ik heb niet zo veel met schepen, dus dat sta ik af. Ik heb het ijskoud, en ben echter kledder nat. Snel sta ik op, maar krijg een enorme pijn in mijn enkel. Hinkend ga ik op een steen zitten en probeer alles om me heen in me op te nemen, maar ben bang dat ik het toch weer ga vergeten. Misschien moet ik opnieuw wagen het bos verder in te gaan... Hinkend ga ik verder, tot ik een jongens stem hoor en die van een meisje. 'Eeehm Hallo?' Ik hink door en stop bij een boom, er zijn mensen op dit eiland... 'Wie zijn daar!?'

[ bericht aangepast op 21 sep 2016 - 17:19 ]

Charlotte "Charlie" Blake/Jones

Ik zuchtte toen ik mee liep en hoorde een antwoord. Ik liep erop af, een jongen, ik wilde hoi zeggen toen ik nog een stem hoorde, vrouwelijk. Ik draaide me er naartoe als een schuw dier dat uitrust na opgejaagd te zijn, een meisje.
Donkere ogen, donker haar, en op de manier waarop ze staat kan ik zien dat ze pijn heeft.
Oké, ik zou winnen als we zouden vechten.
Wacht wat? Ik hoef toch helemaal niet te vechten? Wat voor een vage gedachte was dat? Ik deed mijn armen omhoog om te laten zien zodat ze kon zien dat ik geen wapens had. 'Alleen een stel tieners, en een wat oudere tiener,' probeerde ik haar gerust te stellen.

---

obsessive rage

Harleen ''Harley'' Romy Cain.

Alleen een stel tieners, en een wat oudere tiener,' ze was me best wel aan het geruststellen, ik wist eigenlijk niet of dat goed was of slecht. Ze had geen wapens, dat was dan wel goed. Ik keek achter haar. 'En dat lijkt me je vriendin of moet ik me ernstig zorgen maken dat ik hier levend vandaan kom?' Ik zei het met 15% serieusheid 10%bangheid 25% verbaasdheid en 50% sarcasme. Ik keek haar nog een goed in haar ogen om te kijken of ze niet loog, een trucje van mijn moeder. Kijk elkaar in de ogen om te zien of hij de waarheid spreekt... Haar ogen waren alleen mooi, en ze leek me eerlijk. 'Ten eerste, ik ben Harleen, toen me Harley.' Ik glimlachte voorzichtig en met 10% twijfeling, 'ten tweede, wie zijn jullie.'

[ bericht aangepast op 21 sep 2016 - 18:15 ]

'Wie ik ben? Uh... Noem me maar gewoon Charlie, net als iedereen,' zei ik en lachte even waarna ik mijn handen liet zakken. 'Dat wegkomen... Tja... Dat is alleen wat ingewikkelder dan onze namen... Als ik het weet vertel ik het je,'

---

obsessive rage

Harleen ''Harley'' Romy Cain.

Ik glimlach wanneer ze zich voorstelt als Charlie. 'Mooie naam, Charlie.' Ik kijk naar de andere. 'En wie zijn je vrienden?' Ik word lichtelijk nieuwsgierig en wil eigenlijk ineens alles weten in wel drie tellen... 'Wie zijn hier eigenlijk nog meer? Na jullie dan, of zijn wij de enige bewoners van dit eilandje?' Ik kijk om me heen, maar zie dat we met een klein groepje zijn. Ik zie vele bomen, maar nergens een ander mens.'

Charlie

'Nee, we zijn niet de enige... Je hebt een nou ja... Bende, de Lost Boys genoemd, een piratenschip vol mensen, een paar meerminnen, feeën, en een jongen genaamd Peter...'

---

obsessive rage

Harleen ''Harley'' Romy Cain.

'Dus zitten we in het sprookje van Peter Pan?' Ik kijk er sarcastisch bij, want eigenlijk geloof ik haar niet. Als je bij Peter Pan bent je op Neverland, als je op Neverland bent word je niet ouder en als je niet ouders word ben je een soort van onsterfelijk, maar ook weer niet. Ik wil hier niet over na denken, maar ik wil op een sluwe manier dit gesprek door komen en weinig dingen te hoeven te vertellen, maar veel te weten te komen. Aan de andere kant ook weer niet, ze lijken me aardig en als die enkel van mij nou is minder pijn gaat doen zou het een stuk beter gaan met de wereld, of de wereld waar we ons nu in bevinden... Of de wereld waar IK me bevind. 'Wacht, we zijn echt op Neverland.' Ik heb meteen spijt van mijn woorden, want nu lijk ik z'n domme trien. Ik wil niet als dommerik uitgemaakt worden dus voeg ik er snel wat aan toe: 'wist ik wel, natuurlijk...' Ik kijk er erg nonchanant bij en ga recht op staan, laat de boom los en glimlach, alleen duurt dat niet lang voordat ik weer krom ga staan en mijn hand weer tegen de boom aan zet om me tenminste nog staande te houden.

[ bericht aangepast op 21 sep 2016 - 21:13 ]

Ariël Watson The Warrior
“Why do I Know that I'm Just Not the Same? Don't Tell Me I Won't, Don't Tell Me I Can’t Feel…”

“I'm Not Too Young…”

Ik schrik op, "Charlie ik moet mijn bo-" dan valt me een meisje op die lijkt pijn te hebben. Ik loop naar haar toe, "Harley?" Vraag ik haar, "Ben jij Harley Romy Qain?"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Harleen ''Harley'' Romy Cain.

Ik schud mijn hoofd naar een meisje dat er bij is komen staan, 'nee, ik ben niet ''Harley Romy Qain'', ik ben Harleen Romy Cain. Harley is alleen een bijnaam. Ook leuk om jou te ontmoeten.' Ik gaf haar een knikje die hallo moest betekenen, 'mag ik echter vragen waarom jij mijn naam weet?'

Charlie

'Dit is Ariël en ze... Ze hoorde het net,' zei ik in de hoop Ariël uit de benarde situatie te redden, al had Harley alleen haar voornaam verteld. 'En wacht... Wat? Sprookje? Nu al? Hoe lang zitten we hier al vast dan?' vroeg ik, nu een beetje hopeloos en keek mijn vriendin hulpeloos aan.

---

obsessive rage

Ariël Watson The Warrior
“Why do I Know that I'm Just Not the Same? Don't Tell Me I Won't, Don't Tell Me I Can’t Feel…”

“I'm Not Too Young…”

'nee, ik ben niet ''Harley Romy Qain'', ik ben Harleen Romy Cain. Harley is alleen een bijnaam. Ook leuk om jou te ontmoeten.' ik glimlach even, blijf rustig, blijf rustig, ik moet niet uitbarsten van wat het boeit om de bijnaam te zeggen! 'mag ik echter vragen waarom jij mijn naam weet?' ik schrik op, dat was niet zo goede vraag, euhm, ja wat moet ik hierop antwoorden!??
'Dit is Ariël en ze... Ze hoorde het net,' ik kijk Charlie dankbaar aan, daar ben ik uit gered. 'En wacht... Wat? Sprookje? Nu al? Hoe lang zitten we hier al vast dan?' wacht wat!? Wat sprookje, ik kijk Charlie aan, "Wat bedoel je?" vraag ik zacht, net zodat Harley het niet kon horen.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Charlie

'Sprookjes zijn zo'n honderd jaar oud, minstens, Wendy is hier nog maar net, was die niet de hoofdpersoon in je boek?' vroeg ik zachtjes en een beetje paniekerig.

---

obsessive rage

Caitlin
Ik hoor Ariël wel, maar haar woorden hoor ik niet meer. Mijn buik doet pijn, wat een harde kreet veroorzaakt, en zelf kan ik niet meer staan. Wankelend ga ik opzoek naar een boom waar ik me tegen aan laat zakken. Ik kan niets anders doen dan wat mensen ''puffen'' noemen. Ik sluit mijn ogen en probeer mezelf te kalmeren, maar wanneer in mijn ogen open doe zie ik langzamerhand bloed. Het enige wat ik me zo kan bedenken is: Ik krijg mijn kind.

[ bericht aangepast op 25 sep 2016 - 20:59 ]

---

Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'