(Het Engelse woord is misschien bekender, blijkbaar is het angststoornis op z'n Nederlands).
In ieder geval. Dit is iets wat mij al heel lang bezig houdt. Ik ben niet de meest extroverte persoon of iets, maar ik kan me wel redelijk redden met mensen. Als het moet kan ik wel een gesprek aanknopen, ik kan me amuseren met "vrienden" die ik een keer per week in de trein zie, ik kan gewoon met mensen om gaan, maar ik vind het een ongure gedachte om een gesprek te moeten voeren als ik bij de kapper zit. Ik kan prima met mijn vrienden omgaan, en ik voel gewoon, en ik weet dat ze me aardig vinden, maar toch krijg ik een grootste paniekaanval voordat ik met hen ergens naar toe ga.
Als ik aan het leren ben, en ik denk aan het examen, krijg ik opeens een ontzettend benauwd gevoel. Ben ik wel goed genoeg bezig? Leer ik wel hard genoeg?
Mijn beide horloges doen het niet meer (ik bedoel, wat verwacht je van de HEMA en de Kruidvat), maar ik raak helemaal in paniek als ik besef dat ik helemaal alleen naar een juwelier moet gaan waar ik nog niet alleen ben geweest, of althans, dat was ongeveer iets van tien jaar terug ofzo. En ik ken die mensen niet, etc.
Ik raak niet in paniek als de telefoon gaat om tegen mensen te spreken. Ik raak in paniek dat ik op tijd de telefoon moet oppakken, zodat mensen aan de andere lijn niet ophangen voordat ik daar ben.
Ik heb moeite met koken als er twee dingen op het zelfde tijdstip gaar zijn, bijvoorbeeld pasta en saus. Ik raak dan niet in paniek, maar het is dan wel chaos en dan is het ineens teveel op hetzelfde moment. Het is overweldigend.
Heb ik general anxiety disorder? Heb ik social anxiety? Nee, althans, ik ben niet gediagnoseerd door een specialist, maar ik denk ook niet dat mijn paniek daar erg genoeg voor is. Ben ik dan oké, en overdrijf ik? Nee, want iedere situatie die ik hier heb opgenoemd laat zien dat dat niet zo is, en dit zijn enkel algemene situaties die ik mij nu voor de geest kan halen. Ga alsjeblieft niet zeggen dat het niets is, want bij ieder van die situaties voel ik die paniek, of die chaos, wetende dat dit niet normaal is. En toch is het niet genoeg paniek voor een angststoornis.
Wat ik met dit topic wil zeggen is dat ik genoeg heb van die paniek. En ik twijfel of ik ermee naar een specialist zal gaan, want ik kom er gewoon mee door het leven, ik kan gewoon door met mijn leven. Ik word niet gevloerd door paniek. Maar het knaagt toch ergens weer. Het is er zo tussenin, niet erg genoeg om te laten helpen, wel erg genoeg om te storen. Meh.
Dus, hoe gaat het met jullie?
You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt
